ΤρΔΠρΠειρ 3007/2011

Κοινωνική ασφάλιση. Αναγνώριση χρόνου ασφάλισης. Προθεσμία άσκησης του σχετικού δικαιώματος από τον άμεσα ασφαλισμένο και τους δικαιοδόχους του μετά το θάνατό του.

10ο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιώς

Αριθμός 3007/2011

... κατά την έννοια των διατάξεων της παρ. 8α του άρθρου 26 του Α.Ν. 1846/όπως συμπληρώθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 7 του Ν.Δ. 4104/1960, τροποποιήθηκε αρχικά με την παράγραφο 3 του άρθρου 4 του Ν. 2556/1997 και ακολούθως με το άρθρο 11 του Ν. 2972/2001, αν ο αμέσως ασφαλισμένος δεν άσκησε εντός δωδεκαμήνου από της λήξεως της εργασιακής σχέσεως το δικαίωμά του προς αναγνώριση των ημερομισθίων που πραγματοποίησε και για τα οποία δεν καταβλήθηκαν ασφαλιστικές εισφορές, παρέχεται, μετά τον θάνατό του, στους δικαιοδόχους του η ευχέρεια κατά την διεκδίκηση του συνταξιοδοτικού τους δικαιώματος, να υποβάλουν, σε ισόχρονη, δωδεκάμηνη, προθεσμία από τον θάνατο του αμέσως ασφαλισμένου, αίτηση για την αναγνώριση των πραγματοποιηθέντων από τον αποβιώσαντα ημερομισθίων, το δε δικαίωμα του δικαιοδόχου είναι αυτοτελές και τελεί υπό την μοναδική προϋπόθεση ότι θα ασκηθεί εντός δωδεκαμήνου από του θανάτου του αμέσως ασφαλισμένου και ότι ο χρόνος που μπορεί να αναγνωρισθεί δεν μπορεί, κατ’ αρχήν, να υπερβεί την πενταετία από την υποβολή της αιτήσεως. Με το σκεπτικό αυτό έγινε δεκτή προσφυγή κληρονόμων άμεσα ασφαλισμένου του Ι.Κ.Α. κατά απόρριψης της καταγγελίας, που υποβλήθηκε το Νοέμβριο του έτους 2006, ήτοι εντός έτος από το θάνατο του (Φεβρουάριος 2006) για ασφαλιστική τακτοποίηση του για το χρονικό διάστημα από 1-5/31-10-2005.