ΤρΔΠρΠειρ 2990/2011

Κοινωνική ασφάλιση. Ι.Κ.Α. Συντάξεις. Συνταξιοδότηση χήρου (χήρας) λόγω θανάτου του συζύγου, συνταξιούχου του Ιδρύματος. Χρονικές προϋποθέσεις.

Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιώς

4ο Τριμελές

Αριθμός 2990/2011

... κρίθηκε ότι από το συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 28 παρ. 6 εδ. α΄ του Α.Ν. 1846/1951, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 28 παρ. 1 του Ν. 1902/1990 προκύπτει ότι η απαραίτητη, κατ’ αρχήν, προϋπόθεση για να αναγνωρισθεί συνταξιοδοτικό δικαίωμα στη χήρα, ο θάνατος, δηλαδή, του συνταξιούχου ή επιδοματούχου μετά την πάροδο 24 μηνών από την τέλεση του γάμου, έχει θεσπισθεί για να διασφαλισθούν τα συμφέροντα του Ι.Κ.Α. (και, συνεπώς, του συνόλου των ασφαλισμένων και συνταξιούχων του εν λόγω Ιδρύματος) από την τέλεση γάμων που αποβλέπουν στην καταστρατήγηση της πρώτης από τις διατάξεις αυτές, ο κίνδυνος καταστρατηγήσεως, όμως, αυτός δεν συντρέχει, αν έχει προηγηθεί μακροχρόνια συμβίωση των συζύγων χωρίς να έχει τελεσθεί ο γάμος εξαιτίας νομικού κωλύματος που τον εμπόδιζε, τελέστηκε δε όταν εξέλιπε το κώλυμα αυτό και, συνεπώς, στην περίπτωση αυτή, μπορεί, κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων, να θεμελιωθεί το συνταξιοδοτικό δικαίωμα της χήρας του συνταξιούχου ή επιδοματούχου, χωρίς να έχουν συμπληρωθεί κατά το χρόνο του θανάτου 24 μήνες από την τέλεση του γάμου. Με το σκεπτικό αυτό έγινε δεκτό ότι δικαιούται σύνταξη λόγω θανάτου του συζύγου της, συνταξιούχου του Ι.Κ.Α., που έλαβε χώρα στις 12-12-2002, η χήρα του, έστω και εάν ο θάνατος του συζύγου της έλαβε χώρα πριν την πάροδο 24 μηνών από τον γάμο της με αυτόν 28-6-2002, καθότι αποδείχθηκε ότι αυτή συμβίωνε με τον θανόντα από το έτος 1962 και απέκτησε δύο τέκνα με αυτόν, αλλά η καθυστερημένη τέλεση του γάμου της οφειλόταν στην ύπαρξη προϋφιστάμενου γάμου του, ο οποίος λύθηκε το έτος 2001.