ΤρΔΠρΠειρ 2505/2011

Αστική ευθύνη Δημοσίου. Θανάτωση λόγω πτώσης ελικοπτέρου στη θάλασσα. Αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ πτώσης ελικοπτέρου και θανάτου με φερόμενες παραλείψεις εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου.

9ο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιώς

Αριθμός 2505/2011

... κρίθηκε, μεταξύ άλλων, ότι, κατά την έννοια του άρθρου 105 του Εισ.Ν.Α.Κ., σε περίπτωση ευθύνης του Δημοσίου από παράνομες πράξεις ή παραλείψεις οργάνων του, τα δικαστήρια της ουσίας μπορούν, εκτός από την αποζημίωση για αποκατάσταση κάθε θετικής ή αποθετικής ζημίας, να επιδικάσουν σε βάρος του Δημοσίου σε περίπτωση θανάτωσης προσώπου εύλογη χρηματική ικανοποίηση στην οικογένεια του θύματος λόγω ψυχικής οδύνης, κατ' ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 932 του Α.Κ, κατά την έννοια, δε, της διάταξης αυτής, που απορρέει από το σκοπό της θέσπισής της, στην οικογένεια του θύματος περιλαμβάνονται οι κοντινότεροι και στενά συνδεόμενοι συγγενείς του θανατωθέντος, δηλαδή o σύζυγός του, οι εξ αίματος συγγενείς του α' και β' βαθμού (γονείς, τα παιδιά του, τα αδέρφια του, τα εγγόνια του, οι παππούδες, γιαγιάδες) καθώς και συγγενείς του εξ αγχιστείας α΄ βαθμού (πεθερός, πεθερά, γαμπρός, νύφη, όχι, όμως, και οι συγγενείς εξ αίματος πέραν του δεύτερου βαθμού, και οι αγχιστείς απωτέρου του πρώτου βαθμού, όπως η σύζυγος και τα παιδιά αδερφού του θανόντος, οι δε πιο πάνω διατάξεις εφαρμόζονται και σε περίπτωση θανάτωσης αλλοδαπού στο ελληνικό έδαφος από αδικοπραξία, δεδομένου ότι από το άρθρου 26 του ΑΚ, που ορίζει ότι οι ενοχές από αδίκημα διέπονται από το δίκαιο του τόπου, όπου διαπράχθηκε το αδίκημα, προκύπτει ότι η σχέση, που δημιουργείται με τη διάπραξη αδικήματος στην Ελλάδα, διέπεται από το ελληνικό δίκαιο και, επομένως, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο καθορίζεται, πλην άλλων, και ποιος είναι ο κύκλος των προσώπων, που ανήκει στην οικογένεια του θύματος, που δικαιούται να αξιώσει χρηματική ικανοποίηση. Περαιτέρω έγινε δεκτό ότι δεν υφίσταται αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της πτώσης ελικοπτέρου στη θάλασσα και του λόγω αυτής θανάτου προσώπων α) με την παράνομη αποδοχή του σχεδίου πτήσης για το οικείο ελικοδρόμιο από όργανα της ΥΠΑ λόγω της «ακαταλληλότητάς» του δεδομένου ότι οι προδιαγραφές του συγκεκριμένου ελικοδρομίου δεν συνετέλεσαν στην πρόκληση της συντριβής του εν λόγω ελικοπτέρου, αφού αυτή έλαβε χώρα σε θαλάσσια περιοχή μακρά από το ελικοδρόμιο, η δε μη έγκριση των σχεδίων πτήσης του δεν θα οδηγούσε σε ματαίωση της πτήσης, καθότι το ελικοδρόμιο χρησιμοποιείται συστηματικά ως πεδίο προσγείωσης από τα στρατιωτικά ελικόπτερα, τόσο σε πολιτικές όσο και σε στρατιωτικές πτήσεις β) με την τυχόν παράλειψη παρακολούθησης της πτήσης του ελικοπτέρου από υπαλλήλους της ΥΠΑ, αφού δεν διαπιστώθηκε ότι αυτό αποτέλεσε συμβάλλοντα παράγοντα της συντριβής του ελικοπτέρου, και με την πλημμελή άσκηση των αρμοδιοτήτων της για συνέγερση της έρευνας και διάσωσης του ελικοπτέρου, δεδομένου ότι ο θάνατος ήταν ακαριαίος κατά την πρόσκρουση του ελικοπτέρου στη θάλασσα και γ) με την παράλειψη εφαρμογής των ειδικών διαδικασιών ασφάλειας VIP, η οποία φέρεται να οδήγησε στην πτώση του ελικοπτέρου λόγω επιμήκυνσης της πτήσης κατά «10 - 12 λεπτά», δεδομένου ότι από το χρονικό σημείο της πτώσης του ελικοπτέρου απαιτούνταν τουλάχιστον 12 λεπτά μέχρι την αναμενόμενη άφιξη του ελικοπτέρου στο ελικοδρόμιο, το δε γεγονός άλλωστε, ότι η ένδικη πτήση δεν έτυχε από την ΥΠΑ αυτής της ειδικής μεταχείρισης που προβλέπεται για αρχηγούς Κρατών (δημιουργία ειδικών ρυθμίσεων εναέριας κυκλοφορίας κλπ) δεν επέδρασε, κατά την έκθεση πραγματογνωμοσύνης, ως αίτιο επί του ατυχήματος. Επίσης έγινε δεκτό ότι η ανωτέρω κρίση περί έλλειψης αιτιώδους συνάφειας δεν ανατρέπεται ούτε από τις αντίθετες μαρτυρικές καταθέσεις, οι οποίες δεν θεωρήθηκαν πειστικές, ούτε από προσκομιζόμενο πρακτικό του ΝΣΚ αφού, πάντως, σε κάθε περίπτωση δεν περιείχε παραδοχή επιβλαβών για το Δημόσιο πραγματικών περιστατικών σχετιζομένων με την ιστορική βάση της κρινόμενης αγωγής και δεν συνιστούσε, «εξωδικαστική ομολογία του Ελληνικού Δημοσίου» κατ’ άρθρο 177 παρ. 1 του ΚΔΔ.