ΤρΔΠρΠειρ 2209/2011

Κοινωνική ασφάλιση. Ο.Α.Ε.Ε. Πολλαπλή ασφάλιση. Επιλογή ασφαλιστικού φορέα.

Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιώς

4ο Τριμελές

Αριθμός 2209/2011

... κρίθηκε ότι με την παράγραφο 1 του άρθρου 39 του Ν. 2084/1992 καθιερώθηκε ο κανόνας περί υποχρεωτικής ασφάλισης σε ένα μόνο φορέα κύριας ασφάλισης, με τη δε παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου προβλέφθηκε ότι τα πρόσωπα, για τα οποία οι ισχύουσες διατάξεις προέβλεπαν υποχρεωτική ασφάλιση σε περισσότερους φορείς λόγω ιδιότητας και απασχόλησης, έπρεπε να υποβάλουν, μέσα στην προβλεπομένη από τις διατάξεις αυτές τρίμηνη προθεσμία, δήλωση και να επιλέξουν τον φορέα υποχρεωτικής ασφάλισης, η μη υποβολή της οποίας είχε ως συνέπεια την υποχρεωτική ασφάλιση του στον φορέα της απασχόλησης του, με συνέπεια την διακοπή της ασφαλίσεώς του στον αρμόδιο λόγω της ιδιότητάς του ασφαλιστικό φορέα, από δε τα ανωτέρω, συνάγεται ότι η υποβολή δηλώσεως για επιλογή ασφαλιστικού φορέα δεν ήταν αναγκαία και υποχρεωτική για όσους ασφαλισμένους προτιμούσαν την υπαγωγή τους στην ασφάλιση του αρμόδιου λόγω της απασχόλησης τους φορέα. Κρίθηκε, περαιτέρω, ότι μετά την αντικατάσταση, με την παράγραφο 1 του άρθρου 16 του Ν. 2556/1997, της παραγράφου 2 του ως άνω άρθρου 39 του Ν. 2084/1992, εάν ο ασφαλισμένος δεν υποβάλει δήλωση μέσα σε προθεσμία έξι μηνών από τη ανάληψη της δεύτερης απασχόλησης ή την απόκτηση της ιδιότητας, είναι υποχρεωτική η ασφάλισή του στον φορέα, στον οποίο υπάγεται η απασχόληση που είχε αναληφθεί για πρώτη φορά ή η ιδιότητα που είχε αποκτηθεί για πρώτη φορά και ότι, με τις τελευταίες αυτές διατάξεις παρασχέθηκε εκ νέου δικαίωμα επιλογής ασφαλιστικού φορέα σε όσους ασφαλισμένους είχαν απολέσει το δικαίωμα αυτό κατά τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 39, όπως ίσχυαν αρχικά, δηλαδή σε εκείνους οι οποίοι είχαν υπαχθεί, επειδή είχαν παραλείψει να υποβάλλουν σχετική δήλωση, στον αρμόδιο λόγω της απασχόλησης τους ασφαλιστικό φορέα, καθώς και μεγαλύτερη προθεσμία άσκησης του σε όσους διατηρούσαν το δικαίωμα αυτό, αντλώντας το από τις αρχικές διατάξεις, μέχρι την έναρξη ισχύος του Ν. 2556/1997 (24.12.1997), ενώ με νεότερες αυτές διατάξεις του άρθρου 16 του Ν. 2556/1997 εισάγεται ευνοϊκή ρύθμιση για τους ασφαλισμένους που ενέπιπταν στις διατάξεις του άρθρου 39 του Ν. 2084/1992, όπως είχαν αρχικώς, και δεν επιχειρήθηκε η ανατροπή σε κάθε περίπτωση των συνεπειών από την εφαρμογή των διατάξεων αυτών, συνεπώς, δε κατά την έννοια του άρθρου 16 παρ. 1 του Ν. 2556/1997, ασφαλισμένος ο οποίος ενέπιπτε στις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 39 του Ν. 2084/1992, όπως είχαν αρχικώς και, σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές, δεν ήταν υποχρεωμένος να υποβάλει δήλωση επιλογής για να υπαχθεί στον αρμόδιο λόγω της απασχόλησης του ασφαλιστικό φορέα, δεν υποχρεούται να υποβάλει δήλωση επιλογής για να παραμείνει ή να υπαχθεί στην ασφάλιση του ασφαλιστικού αυτού φορέα. Με το σκεπτικό αυτό έγινε δεκτό ότι ασφαλισμένος, ο οποίος υπαγόταν αρχικά, λόγω ιδιότητας (εργαζόμενος σε Δήμου με σύμβαση μίσθωσης έργου), στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε. και, ακολούθως, κατά το έτος 1996 (ήτοι πριν την έναρξη ισχύος του Ν. 2556/1997), υπήχθη στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α. λόγω της απασχόλησης του στο Δήμο με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, δεν ήταν υποχρεωμένος να υποβάλλει δήλωση επιλογής ασφαλιστικού φορέα εντός 6μήνου από την ανάληψη της απασχόλησης του, προκειμένου να διακοπεί η υπαγωγή του στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε.