ΤρΔΕφΤρίπ. 279/2008

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Αναγνώριση στρατιωτικής υπηρεσίας για την προσαύξηση της σύνταξης -.

Το προσωπικό της ΕΡΤ ΑΕ που υπάγεται στο ειδικό συνταξιοδοτικό καθεστώς του Ν. 3163/1955 και επιλέγει για τη σύνταξή του το κοινό καθεστώς του ΙΚΑ (Ν. 1846/1951), δικαιούται την προσμέτρηση της στρατιωτικής του υπηρεσίας για την προσαύξηση της σύνταξής του και όχι για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού του δικαιώματος, ανεξαρτήτως βάσει ποιού συνταξιοδοτικού καθεστώτος έχει αναγνωρίσει και εξαγοράσει το χρόνο αυτόν. Στα πλαίσια της επίμαχης διαφοράς, το Δικαστήριο θεώρησε, μεταξύ άλλων, ως μη νόμιμη εγκύκλιο του ΙΚΑ με την οποία συνυπολογιζόταν ο χρόνος της στρατιωτικής υπηρεσίας στο συνολικό χρόνο ασφάλισης (ανεξαρτήτως ηλικίας του ασφαλισμένου) και ακολούθως θα προστίθετο στον χρόνο αυτόν ο πλασματικός χρόνος που αναγνώριζαν ειδικές διατάξεις (Ν. 2747/1999).

ΚΕΙΜΕΝΟ

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ

Αριθμός απόφασης 279/2008

Αποτελούμενο από τους: Φώτιο Κατσίγιαννη, Πρόεδρο Εφετών Δ.Δ, Ηλία Κοντοζαμάνη - Εισηγητή και Κυριακή Μεσαριτάκη, Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων,

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την 4η Δεκεμβρίου 2007, με γραμματέα τη Διαμάντω Ρεβελή, δικαστική υπάλληλο, για να δικάσει την από 16-5-2005 έφεση.

Του: Ε. Μ., κατοίκου Καλαμάτας, οδός Α., αριθμός *, ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Περικλή Ξηρογιάννη, με δήλωση του άρθρου 133 παρ. 2 του ΚΔΔ.

Κατά του: Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Ι.Κ.Α.), που εδρεύει στην Αθήνα (οδός Α. Κ., αριθ. *), το οποίο εκπροσωπήθηκε από το Διευθυντή του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Καλαμάτας, και παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Κωνσταντίνου Μπουντή, με δήλωση του άρθρου 133 παρ. 2 του ΚΔΔ.

Και της υπ' αριθ. 30/2005 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Καλαμάτας.

Κατά τη συζήτηση οι διάδικοι, που παραστάθηκαν, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

Κατόπιν το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

Σκέφθηκε κατά το νόμο.

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης έφεσης έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (1897716, 1897717, 864318 και 864-319/ 16-5-2005 ειδικά έντυπα παραβόλου).

2. Επειδή, με την έφεση αυτή ζητείται παραδεκτώς η εξαφάνιση της 30/2005 οριστικής απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Καλαμάτας. Με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε η προσφυγή που άσκησε ο εκκαλών κατά της 933/συν. 94-/6-11-2002 απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α, Καλαμάτας, με την οποία απορρίφθηκε ένστασή του κατά της 508/2002 απόφασης του Διευθυντή του ίδιου Υποκαταστήματος του ΙΚΑ που καθόρισε το ποσό της σύνταξης του λαμβάνοντας υπόψη τον αναγνωρισμένο χρόνο της στρατιωτικής του θητείας για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος και όχι για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξής του.

3. Επειδή, στην παρ.3 του άρθρου 2 του ν. 3163/1955 ορίζεται ότι «Υπηρεσία παρέχουσα δικαίωμα εις σύνταξιν είναι η παρασχεθείσα εις το Ι.Κ Α. και εις συγχωνευθέντος εις τούτο Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφαλίσεως υπό την ιδιότητα του τακτικού υπαλλήλου ή υπηρέτου, συμπεριλαμβανομένης και της αναγνωρισθείσας ως τοιαύτης κατά τα προ της δημοσιεύσεως του παρόντος ισχύουσας διατάξεις. Ως υπηρεσία παρασχεθείσα εις συγχωνευθέντος εις το Ι.Κ.Α. Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφαλίσεως εν τη εννοία του προηγουμένου εδαφίου, λογίζεται και η παρά του υπαλλήλου ή υπηρέτου του συγχωνευθέντος Οργανισμού προϋπηρεσία εις ετέρους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφαλίσεως. . . στη δε παρ. 2 του ίδιου άρθρου όπως το εδαφ. β’ αυτής τροποποιήθηκε από την παρ. 1 του άρθρου 5 του ν.δ. 4579/1966 (ΦΕΚ 234-Α) ορίζεται ότι «Αιτήσει του υπαλλήλου λογίζεται συντάξιμος, προσμετρουμένη εις τας κατά την προηγουμένην παράγραφον υπηρεσίας: α) … β) Η παρά τω Δημοσίω υπηρεσία ως μονίμων, εκτάκτων, αναπληρωτών, προσωρινών, δοκίμων ή εξ ειδικών κονδυλίων του προϋπολογισμού μισθοδοτουμένων υπαλλήλων ή υπηρετών επί μηνιαίω μισθίω ή μηνιαία ημερησία ή υπηρεσία αποζημιώσει και ανεξαρτήτως του τρόπου και της ιδιότητος προσλήψεως των, ως και η υπηρεσία εν τω στρατώ της ξηράς ή της θαλάσσης ή της χωροφυλακής ή της Αεροπορίας ή παρά τη Αστυνομία Πόλεων ή τη Πυροσβεστική Υπηρεσία ή τω Λιμενικώ Σώματι υπολογιζόμενη κατά τας περί πολιτικών συvτάξεων διατάξεις γ)...".

4. Επειδή, στην παρ. 6 του άρθρου 11 του ν . δ . 4 277/1962 "Περί συνταξιοδοτήσεως των ιατρών του Τ.Κ.Α. και ετέρων κατηγοριών εργαζομένων" - όπως αυτή τροποποιήθηκε από την παρ. 4 του άρθρου 4 του ν.δ. Α ' 4579/1966 και εφαρμόζεται δυνάμει του άρθρου 9 παρ. 1 αυτού από της πρώτης του μηνός του μεθεπομένου της δημοσίευσης του ως εκάστοτε ισχύει και επί του ασφαλισμένου στον Κλάδο συντάξεων του Ι.Κ.Α., τακτικού προσωπικού, μεταξύ άλλων Ν.Π.Δ.Δ., και του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας- ορίζεται ότι "Οι εκ του διεπομένου υπό των διατάξεων του νόμου 3163/1955 προσωπικού, ως και του προσωπικού περί ου η παρ.1 του παρόντος άρθρου, εξερχόμενοι της υπηρεσίας επιλέξουν αντί της εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος νόμου, την εφαρμογή των τοιούτων των ισχυουσών κατά την έξοδον δια τους ησφαλισμένους του κλάδου συντάξεων της νομοθεσίας του Ι.Κ.Α. εφόσον πληρούν τας απαιτούμενας υπό ταύτης νομίμους προϋποθέσεις. Παραίτησις εφεξής από της εκδοθείσης τη αιτήσει του ενδιαφερομένου αποφάσεως περί αναγνωρίσεως συνταξίμου υπηρεσίας γενομένη αποδεκτή, αποκλείει δικαίωμα υποβολής νέας αιτήσεως περί. αναγνωρίσεως του δι’ ου η παραίτησης χρόνου υπηρεσίας, κατά τας διατάξεις του ν. 3163/1955 και ν.δ. 4277/1968. Αι διατάξεις των προηγουμένων εδαφίων της παρούσης παραγράφου εφαρμόζονται και ως προς τους εξελθόντες της υπηρεσίας από 1-1-1966 και εφεξής».

5. Επειδή, εξάλλου, στο άρθρο 10 παρ . 1 του ν. 825/1979 (ΦΕΚ 189 Α’) ορίζεται ότι: "Ο ασφαλισμένος παρά τω Τ,Κ.Α. δικαιούται συντάξεως εάν κατά την υποβολήν της αιτήσεως επραγματοποίησε δέκα χιλιάδες πεντακοσίας (10.500) τουλάχιστον ημέρας εργασίας εις την πραγματικήν ασφάλισιν του Ι.Κ.Α. και. επί πλέον συνεπλήρωσε το 58ο έτος της ηλικίας. Εάν ο ησφαλισμένος συνεπλήρωσε τον υπό του προηγουμένου εδαφίου οριζόμενου αριθμό ημερών εργασίας, ως και το 56ο έτος της ηλικίας δικαιούται συντάξεως ηλαττωμένης κατά 1/200 της πλήρους συντάξεως δι’ έκαστον μήνα ελλείποντα εκ του κατά το προηγούμενον εδάφιον ορίου ηλικίας. 2. Δια τον υπολογισμόν των υπό της προηγουμένης παραγράφου, απαιτουμένων 10.500 ημερών εργασίας λαμβάνεται υπ' όψει..,ο χρόνος στρατεύσεως . . . " . Επακολούθησε ο ν. 1358/1983 (ΦΕΚ 64Α' ) περί αναγνωρίσεως και εξαγοράς του χρόνου της στρατιωτικής υπηρεσίας• των ασφαλισμένων των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφαλίσεως στο άρθρο 1 του οποίου ορίζεται ότι: "Αναγνωρίζεται ως χρόνος ασφάλισης, για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης που χορηγούν οι οργανισμοί κύριας και επικουρικής ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο χρόνος της στρατιωτικής υπηρεσίας στις Ένοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας καθώς και στο Λιμενικό και στο Πυροσβεστικό Σώμα, που υπηρέτησαν ως πληρωτοί ή έφεδροι οι ασφαλισμένοι των οργανισμών αυτών. Από το χρόνο υπηρεσίας που διανύθηκε•με την ιδιότητα του μονίμου η εθελοντή ή ανακαταταγμένου, δεν αναγνωρίζονται, περισσότερα από τρία χρόνια. Κατ' εξαίρεση, ο χρόνος της στρατιωτικής υπηρεσίας, σύμφωνα•με τους όρους και τις προϋποθέσεις του παρόντος νόμου υπολογίζεται και για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος λόγω γήρατος, εφόσον ο ασφαλισμένος έχει συμπλήρωσε ι το 58ο έτος της ηλικίας του και έχει πραγματοποιήσει 3.600 ημέρες εργασίας. Οι διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας που εξαιρούν από τον υπολογισμό για τη θεμελίωση του δικαιώματος το χρόνο της στρατιωτικής υπηρεσίας, δεν εφαρμόζονται για τους ασφαλισμένους που αναγνωρίζουν το χρόνο αυτό, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις του παρόντος νόμου ή έχουν αναγνωρίσει το χρόνο αυτό με εξαγορά σύμφωνα με άλλες διατάξεις … 2».

6. Επειδή, περαιτέρω στο άρθρο 1 του ν .2747/1999 ορίζεται ότι: "Προϋποθέσεις υποχρεωτικής συνταξιοδότησης. 1.Το τακτικό προσωπικό της ΕΡΤ Α.Ε. καθώς και το έκτακτο προσωπικό της με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, που υπάγεται στη συνταξιοδοτική προστασία του Δημοσίου ή στο ειδικό συνταξιοδοτικό καθεστώς του Ι.Κ.Α. (ν. 3163/1955) ή στο κοινό συνταξιοδοτικό καθεστώς του Ι.Κ.Α. ή στο Ταμείο Συντάξεων Προσωπικού Εφημερίδων Αθηνών Θεσσαλονίκης (Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ.), αποχωρεί υποχρεωτικά μέχρι 31-12-2002 από την εταιρεία, μετά την έκδοση απλής διαπιστωτικής πράξης του Προέδρου της ΕΡΤ Α.Ε. και συνταξιοδοτείται κατά περίπτωση, με πλήρη σύνταξη γήρατος, εφόσον εφόσον συμπληρώσει τις παρακάτω προϋποθέσεις ορίου ηλικίας και ετών υπηρεσίας ή χρόνου ασφάλισης: α. Του 53ου έτους της ηλικίας και εννέα χιλιάδων (9.000) τουλάχιστον ημερών ασφάλισης ή τριάντα (30) χρόνων ασφάλισης για το προσωπικό, το οποίο υπάγεται στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α. κατά τις διατάξεις του α.ν. 1846/1951;όπως ισχύει κάθε φορά ή του Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. Για όσους από τους παραπάνω ασφαλισμένους έχουν υπαχθεί στον Κανονισμό βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων του Ι.Κ.Α. και έχουν καταβληθεί οι προβλεπόμενες πρόσθετες εισφορές, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 10 του ν.825/1978 (ΦΕΚ 189 A'). Toυ 58oυ έτους της ηλικίας και 30ετούς πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας, για το προσωπικό το οποίο διέπεται από τον Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων (π.δ. 1041/1979). γ. Του 58ου έτους της ηλικίας και 30ετούς πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας, για το προσωπικό το οποίο ασφαλίζεται στο Ι.Κ.Α. κατά τις διατάξεις του ν. 3163/ 1955 (ΦΕΚ 71 Α'), όπως ισχύουν. δ. Του 60ού έτους της ηλικίας και τριών χιλιάδων (3.000) ημερών ασφάλισης ή 10ετούς πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας ή πραγματικής ασφάλισης, για το προσωπικό που διέπεται από το συνταξιοδοτικό καθεστώς των ανωτέρω περιπτώσεων α' ή β’. .2.α.Στην πραγματική συντάξιμη υπηρεσία ή το χρόνο ασφάλισης των προσώπων της προηγούμενης παραγράφου 1 προστίθενται μέχρι πέντε (5) έτη, τα οποία λογίζονται ως πραγματική συντάξιμη υπηρεσία ή ως πραγματικός χρόνος ασφάλισης, κατά περίπτωση μόνο μέχρι τη συμπλήρωση τριάντα πέντε (35) ετών για τις περιπτώσεις των εδαφίων α', β' και γ' της προηγούμενης παραγράφου και των δεκαπέντε (15) ετών ή του 65ου έτους της ηλικίας για την περίπτωση δ'. β. Ειδικά για τα πρόσωπα που υπάγονται στο συνταξιοδοτικό καθεστώς του Δημοσίου ή στο ειδικό συνταξιοδοτικό καθεστώς του Ι.Κ.Α. η σύνταξη που απονέμεται είναι ανάλογη με τη συνολική πραγματική συντάξιμη υπηρεσία, όπως ορίζεται στις διατάζεις της προηγούμενης και παρούσας παραγράφου. 3. Ο χρόνος που προστίθεται σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο 2 λαμβάνεται υπόψη για τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης από το Ι.Κ.Α. λόγω 35ετίας (10.500 ημέρες εργασίας) κατά τις διατάζεις του πρώτου εδαφίου της παρ.1 του άρθρου 10 του ν.825/1978 (ΦΕΚ 189 Α') , όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 25 του ν. 2556/1997 (ΦΕΚ 270 Α'). 4. Το προσωπικό που αναφέρεται στο άρθρο αυτό, εφόσον συμπληρώνει κατά τη διάρκεια ισχύος του παρόντος νόμου τις προβλεπόμενες από το άρθρο 31 του Γενικού Κανονισμού Προσωπικού (Γ.Κ.Π.) της Ε.Ρ.Τ. A.Ε. προϋποθέσεις υποχρεωτικής και αυτοδίκαιης αποχώρησής του πριν από τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου αυτού, αποχωρεί υποχρεωτικά και αυτοδίκαια, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του Γ.Κ.Π. της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. "και στο άρθρο 2 ότι: "Προϋποθέσεις εθελουσίας συνταξιοδότησης. 1 .Το προσωπικό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρ.1 του άρθρου 1, με εξαίρεση το προσωπικό που ασφαλίζεται στο Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ., αποχωρεί προαιρετικά μέχρι 31-12-2003 από την εταιρεία συνταξιοδοτούμενο, εφόσον έχει τουλάχιστον πέντε (5) πλήρη έτη υπηρεσίας στην Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. και συμπληρώνει μία από τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης που προβλέπονται από τη διέπουαα τον κάθε φορέα νομοθεσία, για τη χορήγηση πλήρους σύνταξης, μειωμένου του κατά περίπτωση απαιτούμενου ορίου ηλικίας κατά πέντε (5) έτη. Ειδικά για τα πρόσωπα που υπάγονται στο συνταξιοδοτικό καθεστώς του Δημοσίου ή στο ειδικό συνταξιοδοτικό καθεστώς του Ι.Κ.Α. έχουν ανάλογη εφαρμογή τα οριζόμενα από την περίπτωση β' της παρ.2 του άρθρου 1 του παρόντος. Το προσωπικό που ασφαλίζεται στο Τ.Σ.Π.Λ.Ε.Θ. αποχωρεί προαιρετικά από την Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. και συνταξιοδοτείται αν έχει συμπληρώσει τα παραπάνω έτη υπηρεσίας στην Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. και συμπληρώνει μέχρι 31-12-2003 μία από τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης που απαιτούνται από τη νομοθεσία του Ταμείου, μειωμένου ανάλογα και στην περίπτωση αυτή του απαιτούμενου ορίου ηλικίας κατά πέντε (5) έτη. Στις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης αυτού του άρθρου δεν περιλαμβάνονται οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στην παρ.1 του άρθρου 1 του παρόντος νόμου. Ειδικά για το 2003 έχουν εφαρμογή οι διατάξεις το. παρόντος άρθρου για την περίπτωση α' της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του νόμου τούτου.

Για τη συμπλήρωση του απαιτούμενου χρόνου ασφάλισης πραγματική συντάξιμη υπηρεσία ή του χρόνου ασφάλισης των προσώπων της παρούσας παραγράφου προστίθεται μέχρι πέντε (5) έτη, τα οποία λογίζονται ως πραγματική συντάξιμη υπηρεσία ή ως χρόνος ασφάλισης κατά περίπτωση για κάθε συνέπεια, Ο χρόνος αυτός λαμβάνεται υπόψη μόνο για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος και τον υπολογισμό του ποσού της σύνταξης. Το όριο ηλικίας σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι μικρότερο του 50ου έτους. Οι διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παρ.2α του άρθρου 1 του νόμου αυτού έχουν ανάλογη εφαρμογή για το προσωπικό του παρόντος άρθρου. 2 ...».

7. Επειδή, κατά την έννοια των διατάξεων που εκτέθηκαν στις προηγούμενες σκέψεις, οι υπαγόμενοι στις διατάξεις του ν, 3163/ 1955 είτε ευθέως, είτε με βάση ειδική διάταξη, η οποία επεκτείνει και στην κατηγορία στην οποία αυτοί ανήκουν το ανταποδοτικό καθεστώς του ν.3163/1955 επιλέγοντας κατά την έξοδό τους από την υπηρεσία τη συνταξιοδότησή τους, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας που διέπει το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων για την απονομή συντάξεων στους ασφαλισμένους αυτού, ναι μεν δεν αποκτούν την ιδιότητα του ασφαλισμένου του Ι.Κ.Α. (τούτο ασκεί επιρροή σε διαδικαστικά κυρίως ζητήματα εκτός «ν ορίζεται αντιθέτως) η απονομή όμως της σύνταξής τους, ενεργείται με βάση όσα έχουν εκτεθεί πιο πάνω, σύμφωνα με τις διατάξεις της ασφαλιστικής νομοθεσίας του Ιδρύματος αυτού (ΣτΕ 1326/2003, 3032/1992, 3790/1992 κ.α.). Συνεπώς, εφόσον οι εργαζόμενοι στην Ε.Ρ.Τ. Α.Ε., υπαγόμενοι στο συνταξιοδοτικό καθεστώς του ν. 3163/1955, επιλέγουν εξερχόμενοι από την υπηρεσία πριν από τη συμπλήρωση του 58ου έτους της ηλικίας να συνταξιοδοτηθούν με δάση τις διατάξεις του AΝ 1846/1951, δεν δικαιούνται να προσμετρήσουν την στρατιωτική τους υπηρεσία για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού τους δικαιώματος, σύμφωνα με το ν. 1358/1983. Προσμετράται όμως η πιο πάνω στρατιωτική υπηρεσία μέχρι 3 χρόνια για την προσαύξηση της σύνταξής τους, ανεξάρτητα αν αυτή έχει αναγνωρισθεί με βάση το ν. 3163/1955,στο συνταξιοδοτικό καθεστώς του οποίου άλλωστε υπάγονταν πριν να επιλέξουν, όπως προαναφέρθηκε για τη συνταξιοδότησή τους την εφαρμογή της νομοθεσίας του Ι.Κ.Α. Κατ' ακολουθία κατ οι αποχωρούντες υπάλληλοι της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. για συνταξιοδότηση σύμφωνα με το νόμο 2747/1999 επιλέγοντας να συνταξιοδοτηθούν με βάση τις διατάξεις του ΑΝ 1846/1951,έχοντας συμπληρώσει το 53ο έτος της ηλικίας και 9000 ημερομίσθια, δικαιούνται, μετά την συμπλήρωση των 10.500 ημερών για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού τους δικαιώματος, με την προσθήκη των λογιζομένων ως πραγματική συντάξιμη υπηρεσία 1500 ημερών (πλασματικών) ή όσων απαιτούνται για τη συμπλήρωση του πιο πάνω ορίου, εφόσον έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από 9•000 ημέρες εργασίας, να προσμετρήσουν για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξής τους την στρατιωτική τους υπηρεσία μέχρι 3 χρόνια, καθόσον από καμιά διάταξη δεν προκύπτει ότι στον προστιθέμενο πιο πάνω πλασματικό χρόνο συντάξιμης υπηρεσίας περιλαμβάνεται και η στρατιωτική υπηρεσία, η οποία άλλωστε, σύμφωνα με το συνταξιοδοτικό καθεστώς του Ι.Κ.Α.,δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος των μη συμπληρωσάντων το 58ο έτος της ηλικίας τους ασφαλισμένων, όπως προαναφέρθηκε .Εξάλλου, και ο σκοπός του ν. 2747/1999 ήταν να δοθεί κίνητρο στους υπαλλήλους της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. για πρόωρη αποχώρηση, χωρίς να περιλαμβάνεται στην προστιθέμενη πιο πάνω πενταετία και η στρατιωτική θητεία, γεγονός το οποίο, συν τοις άλλοις θα έθετε σε δυσμενέστερη θέση τους άνδρες υπαλλήλους έναντι των γυναικών συναδέλφων τους.

8. Επειδή, ο Κανονισμός Ασφαλιστικής Αρμοδιότητας και διαδικασίας απονομής παροχών του Ι.Κ.Α. (57440/1938 Απόφασης Υφ. Εργασίας Β '33) ορίζει στο άρθρο 4 (όπως αντικαταστάθηκε από την 33424/Ι. 227/28-6-1952 AYE Β 147) ότι: 1. Ο Διευθυντής του Περιφερειακού Υποκαταστήματος είναι αρμόδιος να αποφασίζει εφ' όσον πληρούνται αι υπό του Νόμου και των οικείων Κανονισμών καθοριζόμενοι. προϋποθέσεις και επί των υποθέσεων αίτινες έχουσιν ως αντικείμενον: α) Την αναγνώρισιν συντάξεων ….και, στο άρθρο 39 (όπως τροποποιήθηκε από την 29090/Ι. 251/ 26.5/15-6-1956 AYE B' 110) ότι:» 1. Εν περιπτώσει αμφισβητήσεων, γεννωμένων εξ αποφάσεων οργάνου Ι.Κ.Α., εις το οποίον κατά τον παρόντα Κανονισμόν ανατίθεται ασφαλιστική αρμοδιότης, επιλαμβάνεται, του ελέγχου της ορθότητας της αμφισβητούμενης αποφάσεως το αμέσως ανώτερον ιεραρχικώς ασφαλιστικόν όργανον, το οποίον, επανεξετάζον την απόφασην, αποφαίνεται οριστικώς ,εφ' όσον ήθελεν υποβληθή αίτησις θεραπείας από μέρους παντός έχοντος συμφέρον.2. Η αίτησις θεραπείας, υποβάλλεται ατύπως, εγγράφως ή προφορικώς προς το εκδόσαν την αμφισβητούμενην απόφασιν ασφαλιστικού όργανον εντός τριάκοντα μεν ημερών από της εις τον ενδιαφερόμενον κοινοποιήσεως αυτής, εντός δε τριών μηνών από της κοινοποιήσεως, εφ' όσον πρόκειται περί αποφάσεως ληφθείσης επί αιτήματος απονομής συντάξεως. ..3.Αμέσως ανώτερου ασφαλιστικών όργανον είναι: α) του Διευθυντού Υποκαταστήματος η οικεία Τοπική Διοικητική Επιτροπή - Επειδή, ακολούθως, ο Α.Ν. 1846/1951 Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Α' 179), ο οποίος προβλέπει ειδικότερα στο άρθρο 28 περί της συντάξεως γήρατος, αναπηρίας και θανάτου, ορίζει στο άρθρο 14 παρ, 8 ότι: Οι Διευθυνταί των Υποκαταστημάτων οριζόμενοι κατά τας διατάζεις του οικείου Κανονισμού, αποφασίζουν κατά την ωσαύτως υπό των Κανονισμών ορισθησομένην διαδικασίαν, περί της αναγωγής εις την ασφάλισιν, της διαρκείας της ασφαλιστικής σχέσεως και της καταβολής των εισφορών και της πραγματοποιήσεως των ασφαλιστικών παροχών, ως και επί παντός ετέρου θέματος ορισθησομένου δια του αυτού Κανονισμού... Εξάλλου, κατά μεν το άρθρο 4. παρ. ζ' του (εκδοθέντος κατ' εξουσιόδοτηση του άρθρου 13 παρ.9 του Α.Ν. 1846/1951, όπως η παρ. αυτή αντικαταστάθηκε από το άρθρο 3 παρ.4 του Ν.Δ. 2698/1953 Περί Διοικήσεως Ι.Κ.Α. (Α' 315) Β. Δ. της 11. 5/26.6.1954 "Περί Τοπικών Διοικητικών Επιτροπών του Ι.Κ.Α." (Α' 134), όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 7 παρ. 2 του Ν.Δ.3710/1957 (Α' 100/12-6-57),η Τοπική Διοικητική Επιτροπή είναι, μεταξύ άλλων, αρμοδία όπως, αποφαίνεται επί των ενστάσεων κατά πάσης φύσεως αποφάσεων του Διευθυντού του Υποκαταστήματος αφορωσών την υπαγωγήν εις την ασφάλισιν, την διάρκειαν της ασφαλιστικής σχέσεως, τον υπολογισμόν και την καταβολήν των εισφορών και την πραγματοποίησιν των ασφαλιστικών παροχών, κατά δε τον Κανονισμών Ασφαλίσεως Ι.Κ.Α. (55575/Ι.-479 της 18-11/7.12.1965 απόφαση του Υπουργού Εργασίας-Β' 816), στο άρθρο 119 παρ.1 του οποίου δεν περιλαμβάνονται, μεταξύ "Των ενδεικτικώς αταρι6μουμένων αρμοδιοτήτων του Διευθυντού Υποκαταστήματος, και θέματα σχετικά με τις ασφαλιστικές παροχές και ειδικότερη με την απονομή συντάξεων, από της ενάρξεως ισχύος του Κανονισμού αυτού καταργούνται, κατά το άρθρο 122 παρ.2 περ. ιγ', αι διατάξεις των άρθρων 1, 2, 2α, 3, 7, 8 και 39 του δια της υπ' αριθ. 57440/13-1-1933 αποφάσεως του Υπουργού Εργασίας κυρωθέντος Κανονισμού..., καθ' ο μέρος αι διατάξεις αύται αναφέρονται εις τα θέματα, τα ρυθμιζόμενα υπό των διατάξεων των άρθρων 118,119,120 και 121 του παρόντος Κανονισμού».Τέλος στο άρθρο 63 παρ.3 του Ν. 2717/1999 ορίζεται ότι: "3. Στις περιπτώσεις που από το νόμο προβλέπεται, κατά της πράξης ή της παράλειψης, διοικητική προσφυγή, η οποία ασκείται, μέσα σε ορισμένη ττροθεσμία, ενώπιον του ίδιου ή ιεραρχικώς προϊσταμένου ή άλλου ειδικώς κατεστημένου οργάνου και συνεπάγεται τον έλεγχο της πράξης ή της παράλειψης κατά το νόμο και την ουσία (ενδικοφανής προσφυγή), το ένδικο βοήθημα της προσφυγής ασκείται παραδεκτώς μόνο κατά της πράξης που εκδίδεται για την ενδικοφανή προσφυγή..." . Από τις αμέσως προαναφερόμενες διατάξεις συνάγεται ότι, της ενώπιον των Διοικητικών Πρωτοδικείων ασκουμένης προσφυγής προς επίλυση διαφοράς προηγείται επί ποινής απαραδέκτου αυτής, η άσκηση της υπό των διατάξεων τούτων αίτησης θεραπείας ενώπιον της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής του Υποκαταστήματος που εξέδωσε την πράξη. Ακολούθως, το ένδικο βοήθημα της προσφυγής, το οποίο στρέφεται κατά των πλημμελειών της πράξης της Τ.Δ.Ε. δεν δύναται να περιλαμβάνει αιτήματα διαφορετικά ή περισσότερα εκείνων τα οποία περιλήφθησαν στην υποχρεωτικώς προηγούμενη της προσφυγής αίτησης θεραπείας (ενδικοφανή προσφυγή) δεδομένου ότι δεν επιλήφθηκε ουδόλως επί αυτών των αιτημάτων η Τ.Δ.Ε. Συνετώς, τα αιτήματα της προσφυγής καθ' ο μέρος διαφοροποιούνται των αιτημάτων της ενδικοφανούς προσφυγής είναι απορριπτέα ως απαραδέκτως προβαλλόμενα λόγω έλλειψης προδικασίας (ΣτΕ 2562/92, 3535/94, 4162/1997).

9. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Ο εκκαλών απασχολήθηκε στην Ελληνική Ραδιοφωνία (ΕΡΤ Α.Ε.) ως τακτικός υπάλληλος ΤΕΤ 3 Ηλεκτρονικός με βαθμό Α, από 16-10-1970 μέχρι 14-7-2001 κατ υπαγόταν στο ειδικό συνταξιοδοτική καθεστώς του ν. 3163/1955.•Μετά την αποχώρηση του από την υπηρεσία του κάνοντας χρήση των διατάξεων του άρθρου 2 του ν.2747/99 περί εθελουσίας συνταξιοδότησης και αφού εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 16/14984/ 20-6-2001 διαπιστωτική πράξη εθελουσίας αποχώρησης για συνταξιοδότηση, επέλεξε, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 4 του ν.δ. 4579/1966, να συνταξιοδοτηθεί με τις διατάξεις- του Α.Ν.1846/1951. Με την υπ' αριθ.775/10-10-2001 απόφασή του, ο Διευθυντής του Περιφερειακού Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Καλαμάτας υπολόγισε το μηνιαίο ποσό σύνταξης του σε 557.530 δραχμές, βάσει της 28ης ασφαλιστικής κλάσης και με 11.551 ημέρες, εκ των οποίων 824 ημερομίσθια υπολογίστηκαν σύμφωνα με το ν. 2747/99 (πλασματικά) και 779 ημερομίσθια ως χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας ο οποίος αναγνωρίσθηκε ως συντάξιμος και εξαγοραστέος σύμφωνα με το v. 3163/1955 όπως προκύπτει από την υπ' αριθ. Σ03.31678/937/26-6-2001 πράξη της Διοίκησης Ι.Κ.Α. Τμήμα Συντάξεων Υπαλλήλων Ν.Π.Δ,Δ. Το ποσό δε της εξαγοράς καθορίστηκε σε 1.003.819 δραχμές το οποίο εξοφλήθηκε αναλογικά από τον εργοδότη και τον εκκαλούντα. Εν συνεχεία, με την υπ' αριθ. 508/5-8-2002 απόφαση του Διευθυντή του εν λόγω Υποκαταστήματος τροποποιήθηκε η υπ' αριθ. 775/10-10-2001 απόφαση και επαναπροσδιορίστηκε το ύφος του μηνιαίου ποσού της σύνταξης του εκκαλούντος σε 512.120 δραχμές, λαμβάνοντας υπόψη το χρόνο της στρατιωτικής θητείας, ο οποίος είχε αναγνωρισθεί σύμφωνα με τις διατάζεις του Ν. 3163/1955, όχι για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης, όπως είχε γίνει με την προηγούμενη απόφαση (775/10-10-2001) αλλά ,ως θεμελιωτικό .για τη συμπλήρωση των 10500 ημερών και περιορίστηκε ο προστιθέμενος (πλασματικός) χρόνος του Ν. 2747/1999 από 824 σε 45 ημέρες. Κατά της τελευταίας απόφασης (508/5-8-2002), ο εκκαλών υπέβαλε ενώπιον της Τ.Δ.Ε, του εν λόγω Υποκαταστήματος την υπ’ αριθ. πρωτ. 13104/12-9-2002 ένσταση με την οποία ζήτησε την αποκατάσταση του και ειδικότερα τον υπολογισμό της στρατιωτικής του θητείας για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης του και όχι για τη θεμελίωση του δικαιώματός του. Επιπλέον ανέφερε ότι με την με αριθ.20948/22-10-2001 αίτηση του έχει ζητήσει να μετρηθούν πάλι τα εξαιρέσιμα του τα οποίοι ανέρχονται σε 402 ένσημα και όχι σε 257 όπως καταμετρήθηκαν και για το αίτημα αυτό δεν έχει λάβει ακόμη έγγραφη απάντηση. Η παραπάνω ένσταση απορρίφθηκε με την 933/συν.94/6-11-2002 απόφαση της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Καλαμάτας , με την αιτιολογία άτι είχε αναγνωρίσει το χρόνο της στρατιωτικής του υπηρεσίας με τις διατάζεις του ν. 3163/1955, οι οποίες δεν θέτουν όριο ηλικίας για την προσμέτρηση της για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος και όχι με αυτές του ν. 1358/1983 .Κατά της πιο πάνω απόφασης της ΤΔΕ ο εκκαλών άσκησε προσφυγή στο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Καλαμάτας υποστηρίζοντας ότι ο χρόνος της στρατιωτικής του υπηρεσίας πρέπει να ληφθεί υπόψη για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης του και όχι για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματός του, δεδομένου ότι εφόσον επέλεξε να συνταξιοδοτηθεί με τις κοινές διατάξεις του α.ν. 1846/1951 θα εφαρμοσθούν οι διατάξεις του ν.1358/1983 και όχι εκείνες του ν. 3163/1955, ζητώντας επιπλέον προσαύξηση 20% επί της σύνταξης του λόγω της απασχόλησες του σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα καθώς και τον υπολογισμό των εξαιρέσιμων ημερών ενόψει του ότι το Ι.Κ.Α. έλαβε υπόψη του μόνο 257 από τις 402 που είχε πραγματοποιήσει. Η προσφυγή αυτή, απορρίφθηκε με την εκκαλούμενη απόφαση με την αιτιολογία αφενός ότι το αίτημά του για την προσαύξηση της σύνταξής του κατά ποσοστό 20% λόγω βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων και τον υπολογισμό των εξαιρέσιμων ημερών απαραδέκτως προβάλλεται με την προσφυγή λόγω ελλείψεως προδικασίας και αφετέρου ότι εφόσον ο χρόνος της στρατιωτικής του υπηρεσίας έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της ενεργού υπηρεσίας ίου και σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3163/1955 στον οποίο υπαγόταν πραγματικά, ως θεμελιωτικός του δικαιώματος σύνταξης, είναι συνυπολογιστέος στο συνολικό χρόνο ασφάλισης του ανεξάρτητα από το όριο ηλικίας του, προστιθεμένου συνακόλουθα και του πλασματικού χρόνου ασφάλισης του ν. 2747/1999, επί του οποίου (συνολικού χρόνου) θα εφαρμοσθούν οι διατάξεις του α.ν.1Β4&/1951 και θα καθορισθεί το ύψος της μηνιαίας σύνταξής του. Την ορθότητα της απόφασης αυτής αμφισβητεί ήδη ο εκκαλών με την κρινόμενη έφεση και ζητεί την εξαφάνισή της.

10. Επειδή, ενόψει των όσων αναφέρθησαν στις προηγούμενες σκέψεις, το Δικαστήριο λαμβάνοντας ειδικότερα υπόψη ότι ο εκκαλών με την προσφυγή του κατά της πιο πάνω απόφασης της ΤΔΕ του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Καλαμάτας ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου ζήτησε το πρώτον την προσαύξηση 20% επί της σύνταξης του λόγω απασχόλησής του στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, καθώς και τον υπολογισμό των εξαιρέσιμων ημερών, χωρίς να περιλάβει τέτοιο αίτημα στην ένσταση του κατά της 802/2001 απόφασης του Διευθυντή με την οποία καταλογίστηκε το ποσό της σύνταξης του, προσ3άλλοντας αυτή ενώπιον της ΤΔΕ μόνο κατά το κεφάλαιο που αφορούσε τη μη προσμέτρηση της στρατιωτικής του υπηρεσίας για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξής του, κρίνει ότι το πιο πάνω αίτημα ορθώς απορρίφθηκε ως απαράδεκτο με την εκκαλούμενη απόφαση λόγω έλλειψης προδικασίας, η απλή δε αναφορά στην παραπάνω ένσταση ότι η αρμόδια Υπηρεσία του εφεσίβλητου Ιδρύματος δεν απάντησε σε σχετική αίτησή του (20948/22-10-2001) με την οποία ζήτησε τον υπολογισμό των εξαιρέσιμων ημερών δεν αρκεί για να θεωρηθεί ότι προσβάλλεται η πιο πάνω 802/2001 απόφαση του Διευθυντή του ΙΚΑ Καλαμάτας και ως προς το κεφάλαιο αυτό, απορριπτόμενων ως αβασίμων όλων όσων υποστηρίζει ο εκκαλών για το αντίθετο. Κατ' ακολουθία των παραπάνω, η κρινόμενη έφεση κατά το μέρος που με αυτή προσβάλλεται το παραπάνω κεφάλαιο της εκκαλούμενης απόφασης πρέπει να απορριφθεί. Περαιτέρω όμως, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τα όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην έβδομη σκέψη της παρούσας, κρίνει ότι η στρατιωτική υπηρεσία του εκκαλούντος πρέπει να προσμετρηθεί για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης του μετά τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού του δικαιώματος με την προσθήκη του απαιτούμενου πλασματικού χρόνου για τη συμπλήρωση των 1500 ημερών εργασίας, σύμφωνα με το ν. 2747/1999. Συνεπώς, το πρωτόδικο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφαση ως προς το κεφάλαιο αυτό έκρινε αντιθέτως εσφαλμένοι ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και για το λόγο αυτό που βασίμως προβάλλεται, πρέπει να εξαφανισθεί ως προς το εν λόγω κεφάλαιο κατ' αποδοχή της κρινόμενης έφεσης ως προς το μέρος με το οποίο προσβάλλεται το παραπάνω κεφάλαιο.

11. Επειδή περαιτέρω, μετά την εξαφάνιση της εκκαλούμενης απόφασης ως προς το προαναφερόμενο κεφάλαιο, το Δικαστήριο δικάζει την προσφυγή του εκκαλούντος κατά της 933/συν.94/6-11-2002 απόφασης της ΤΔΕ του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α, Καλαμάτας και λαμβάνοντας υπόψη τα όσα έγιναν ερμηνευτικές δεκτά στην έβδομη σκέψη της παρούσας, κρίνει ότι εσφαλμένως η ΤΔΕ με την πιο πάνω απόφαση της αποφάνθηκε ότι ο εκκαλών δεν δικαιούται να προσμετρήσει το χρόνο της στρατιωτικής του υπηρεσίας για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξής του και για το λόγο αυτό που προβάλλεται βασίμως πρέπει να ακυρωθεί κατ' αποδοχή της κρινόμενης προσφυγής κατά το μέρος που στρέφεται κατ'αυτής. Τέλος πρέπει να αποδοθεί στον εκκαλούντα μέρος του κατατεθέντος παραβόλου ύφους πέντε (5) ευρώ (άρθρο 277 παρ.9 του Κ.Δ.Δ,)και να συμψηφισθεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων λόγω της μερικής νίκης και ήττας αυτών (άρθρο 275 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ.).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

- Απορρίπτει την έφεση κατά το μέρος που στρέφεται κατά του κεφαλαίου της εκκαλούμενης απόφασης που αφορά την απόρριψη του αιτήματος του εγκαλούντος για προσαύξηση επί της σύνταξης του 20% λόγω απασχόλησης του στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και τον συνυπολογισμό των εξαιρέσιμων ημερών.

- Δέχεται αυτή κατά το μέρος που στρέφεται κατά του κεφαλαίου της εκκαλούμενης απόφασης που αφορά την προσμέτρηση της στρατιωτικής του υπηρεσίας ως θεμελιωτικής του συνταξιοδοτικού δικαιώματος του.

- Εξαφανίζει την εκκαλούμενη απόφαση κατά το παραπάνω κεφάλαιο.

- Δικάζει την προσφυγή κατά το μέρος που στρέφεται κατά της 933/συν.94/6-11-2002 απόφασης της Τ.Δ.Ε. του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Καλαμάτας,

- Ακυρώνει την παραπάνω απόφαση της Τ.Δ.Ε.

- Αναγνωρίζει, ότι ο χρόνος της στρατιωτική•; υπηρεσίας του εκκαλούντος πρέπει να προσμετρηθεί για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξής του.

- Διατάζει την απόδοση στον εκκαλούντα μέρους του κατατεθέντος παραβόλου ύψους πέντε (5) ευρώ.

- Συμψηφίζει τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων.

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Τρίπολη στις 12-3-2008 και 14-5-2008 και η απόφαση δημοσιεύθηκε στον ίδιο τόπο στις 27-6-2008, στο ακροατήριο, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση.