ΣυμβΕφΘεσ
81/2013
Απόπειρα
απιστίας σε βάρος του δημοσίου -
Νόμος 1608/50: διαδικασία περάτωσης της
κυρίας ανάκρισης. Απιστία στην Υπηρεσία σε βάρος του δημοσίου και απόπειρα
τέλεσης αυτής.
Αριθμ. Βουλεύματος 81/2013.
Η εισαγγελική πρόταση, που έγινε δεκτή από
το Συμβούλιο, έχει ως εξής:
ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΦΕΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ
Εισάγω στο Συμβούλιο σας σύμφωνα με τις
διατάξεις των άρθρων 32 παρ. 1, 2, 4, 138 παρ. 1, 2, 270 παρ. 1 β, 308 παρ. 1,
6, 309 παρ. 1 περ. α, 316 παρ. 2, 317
παρ. 1, 318, 319 παρ. 1, 3 του ΚΠΔ όπως οι διατάξεις των άρθρων 308 παρ. 1 και
309 παρ. 1 αντικαταστάθηκαν με τις διατάξεις των άρθρων 15 παρ. 1 και 18 παρ. 1
του νόμου 3904/2010 σε συνδ. με άρθρο 1
παρ. 1 του νόμου 1608/50 όπως
αντικαταστάθηκε με την διάταξη του άρθρου 4 παρ. 3 του νόμου 2408/96 την
προκείμενη με αρίθμ. 69/2011 ανακριτική δικογραφία, που σχηματίστηκε σε
βάρος της
Προϊσταμένης της Διεύθυνσης
Πολεοδομίας της Νομαρχιακής
Αυτοδιοίκησης Πολυγύρου Χαλκιδικής (τώρα συνταξιούχου δημοσίου) κατοίκου
Πανοράματος Θεσσαλονίκης και ...
Προϊσταμένου Τμήματος Αυθαιρέτων της
Πολεοδομίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης
Πολυγύρου Χαλκιδικής (τώρα συνταξιούχου του δημοσίου) κατοίκου Πολυγύρου
Χαλκιδικής κατηγορουμένων για την πράξη της απόπειρας απιστίας στην υπηρεσία σε
βάρος του δημοσίου (άρθρα 42 παρ. 1, 256 παρ. 1 περ. γ του ΠΚ όπως
αντικαταστάθηκε με την διάταξη του
άρθρου 14 παρ. 5 περ. α του νόμου
2721/99 και τελικά με την διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1, του νόμου 4055/2012) με
την διακεκριμένη της μορφή του νόμου 1608/50 (ποσού που υπερβαίνει τα 146.735,00 ευρώ). Η ποινική
δίωξη κινήθηκε μετά την υποβολή της από
13/9/2010 μηνύσεως του ... κατοίκου Θεσσαλονίκης δια της οποίας καταγγέλλονται
πως στις 24/9/2008 ως υπάλληλοι της Πολεοδομίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Πολυγύρου Χαλκιδικής προέβησαν σε παράλειψη οφειλόμενης από τον
νόμο ενέργειας, που συνιστά αρχή εκτελέσεως του κακουργήματος της απιστίας σε
βάρος του δημοσίου. Πράξη, η οποία δεν εκτελέστηκε εξαιτίας λόγων ανεξαρτήτων
της θελήσεως αυτών. Συγκεκριμένα παρέλειψαν
να προβούν στην απαιτούμενη διαδικασία προς εκδίκαση της ασκηθείσας
ενστάσεως της Ανώνυμης Κατασκευαστικής Εταιρείας με την επωνυμία «...-ΕΜΠΟΡΙΚΗ-ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ-ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ-ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ
ΑΕ» κατά της από 4/9/2008 εκθέσεως
αυτοψίας με συνέπεια να μην εισπραχθούν
τα καταλογισθέντα σε βάρος της ενισταμένης
πρόστιμα ανεγέρσεως και διατηρήσεως αυθαιρέτων εργασιών. Ο καταλογισμός των
οποίων συντελέστηκε μετά την υποβολή
αιτήσεως του μηνυτή (και καταγγέλλοντα στην υπηρεσία τους) προς ενημέρωση του
για την πορεία της υποβληθείσας εκ
μέρους του καταγγελίας περί αυθαιρέτων εργασιών. Μετά την απολογία των
κατηγορουμένων επιβλήθηκαν σ' αυτούς
περιοριστικοί όροι, σε βάρος της πρώτης κατηγορουμένης (...) με την αρίθμ. 62/2012 διάταξη του Ανακριτή Πλημμελειοδικών
Χαλκιδικής της απαγόρευσης εξόδου της
από την χώρα και της καταβολής χρηματικής εγγυήσεως ποσού 10.000 ευρώ, το οποίο
μειώθηκε στο ποσό των 5000 ευρώ μετά από αίτηση της κατηγορουμένης με την αρίθμ.
76/2012 διάταξη του ίδιου ανωτέρω Ανακριτή και σε βάρος του δευτέρου
κατηγορουμένου (...) με την αρίθμ. 63/2012 διάταξη
του ιδίου Ανακριτή της απαγόρευσης εξόδου του από την χώρα και της καταβολής
χρηματικής εγγυήσεως ποσού 10.000 ευρώ. Το πέρας της κυρίας ανακρίσεως
γνωστοποιήθηκε στους κατηγορουμένους και
τους αντικλήτους αυτών στις 19 και 20/9/2012 αντίστοιχα.
Κατόπιν των ανωτέρω εκθέτω τα παρακάτω:
Κατά την διάταξη του άρθρου 308 παρ. 1 εδαφ. β του ΚΠΔ όπως αντικαταστάθηκε με την διάταξη του
άρθρου 15 του νόμου 3904/2010 για τα εγκλήματα που προβλέπονται από το άρθρο 1
παρ. 1 του νόμου 1608/50 όπως ισχύει σήμερα μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται
και το έγκλημα της απιστίας στην υπηρεσία
ποσού ανωτέρου των 146.735,00 ευρώ, η κυρία ανάκριση περατώνεται με αμετάκλητο
βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών. Για τον σκοπό αυτό μετά την περάτωση της
τελευταίας ανακριτικής πράξης η δικογραφία διαβιβάζεται αμέσως στον Εισαγγελέα
Εφετών, ο οποίος αν κρίνει ότι δεν συντρέχει λόγος συμπλήρωσης της ανακρίσεως υποβάλλει πρόταση του στο
Συμβούλιο Εφετών, το οποίο αποφαίνεται για την παραπομπή του κατηγορουμένου στο
ακροατήριο ή να μην γίνει κατηγορία σε βάρος του κατηγορουμένου γιατί δεν έχουν
προκύψει επαρκείς ενδείξεις για την παραπομπή του στο ακροατήριο. Το συμβούλιο
Εφετών είναι αρμόδιο ακόμη και για τα συναφή
με την κακουργηματική ή κακουργηματικές πράξεις υπαγόμενες στην διάταξη του
άρθρου 1 του νόμου 1608/50 κακουργήματα ή πλημμελήματα για τα οποία προβλέπεται
διαφορετικός τρόπος περάτωσης της ανακρίσεως. Το αμετάκλητο του βουλεύματος του
Συμβουλίου Εφετών προβλέφθηκε για την ταχεία περάτωση των σε βάρος του δημοσίου
και των ΝΠΔΔ υποθέσεων (βλ. ΑΠ 79/2001 Πράξη και Λόγ
του ΠΔ 2001 σελ 32, ΑΠ 291/2002 Ποιν. Χρον ΝΒ σελ 923, ΑΠ 1371/2004, ΑΠ 312/2005, ΑΠ 427/2005, ΑΠ
1203/2005, ΑΠ 1110/2005, ΑΠ 1721/2006, ΑΠ 1722/2006 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ, ΑΠ
431/2007 ΝΟΒ 55 σελ 1889, ΑΠ 1440/2010, ΑΠ 1386/2010, ΑΠ 559/2010, ΑΠ 111/2010,
ΑΠ 1515/2010, ΑΠ 50/2011 Τράπεζα Νομικών
Πληροφοριών της Νομος).
Για την στοιχειοθέτηση των εγκλημάτων που
διαλαμβάνονται στην διάταξη του άρθρου 1 του νόμου 1608/50 (περί καταχραστών
του δημοσίου και των ΝΠΔΔ) μεταξύ των
οποίων περιλαμβάνεται και το έγκλημα της απιστίας στην υπηρεσία που προβλέπεται
στην διάταξη του άρθρου 256 παρ. 1 περ. γ του ΠΚ δεν απαιτούνται ιδιαίτεροι
πρόσθετοι όροι και προϋποθέσεις πέραν
των αναφερομένων στο βασικό έγκλημα (άρθρο
256 παρ. 1 περ. γ του ΠΚ) Στην
ανωτέρω όμως διάταξη (άρθρο 1 του νόμου 1608/50) προβλέπεται αυξημένη ποινική
κύρωση (ποινή καθείρξεως δηλ 5 ετών
μέχρι 20 ετών) και στην περίπτωση που η πράξη διήρκησε για μεγάλο χρονικό διάστημα ή η προκληθείσα ή
απειληθείσα ζημία είναι ιδιαίτερα μεγάλη προβλέπεται
η ποινή της ισόβιας κάθειρξης (ΑΠ 50/2011, ΑΠ 1738/2011, ΑΠ 1469/2010, ΑΠ
1440/2010 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ). Ενώ για την ίδια πράξη του
βασικού εγκλήματος κακουργηματικού
χαρακτήρα προβλέπεται κάθειρξη μέχρι
δέκα ετών (άρθρα 256 παρ. 1 περ. γ του
ΠΚ όπως αντικαταστάθηκε με την διάταξη
του εδαφ. α της παραγράφου 5 του άρθρου 14 του νόμου
2721/99).
Περαιτέρω κατά την διάταξη του άρθρου 256 του ΠΚ όπως
αντικαταστάθηκε με την διάταξη του άρθρου 14 παρ. 5 περ. α του νόμου 2721/99
και τελικά με την διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1, 2 του νόμου 4055/2012 ορίζεται
ότι «Υπάλληλος που κατά τον προσδιορισμό, την είσπραξη ή τη διαχείριση φόρων,
δασμών, τελών ή άλλων φορολογημάτων ή οποιονδήποτε
εσόδων, ελαττώνει, εν γνώσει του και για να ωφεληθεί ο ίδιος ή άλλος, την
δημόσια, την δημοτική ή την κοινοτική περιουσία της οποίας η διαχείριση του
είναι εμπιστευμένη τιμωρείται: α) με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. β) αν η
ελάττωση είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. γ) με
κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, αν: α) ο υπαίτιος μεταχειρίστηκε ιδιαίτερα τεχνάσματα
αν η ελάττωση της περιουσίας είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, ανώτερης συνολικά
των 5.000 000 δραχμών (15.000 ευρώ) (με
την νέα αναπροσαρμογή το ανωτέρω ποσό ανήλθε στα 30 000 ευρώ) ή β) το
αντικείμενο της πράξης έχει συνολική αξία μεγαλύτερη των 25 000.000 δραχμών
(73000 ευρώ) και με την νέα αναπροσαρμογή το ανωτέρω ποσό αναπροσαρμοζόμενο ανήλθε στα 120 000 ευρώ».
Κατά την παραπάνω διάταξη ως περιουσία του δημοσίου νοείται κάθε περιουσιακό
στοιχείο του δημοσίου ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα
αυτού και τον σκοπό που επιτελεί. Ενώ ελάττωση της περιουσίας του
δημοσίου λαμβάνει χώρα από υπάλληλο που είναι αρμόδιος είτε δυνάμει νόμου ή στα πλαίσια νόμου (άρθρο 4
του ΠΔ 267/98 ΦΕΚ 195 Α) να
διαχειρίζεται αναπτύσσοντας πρωτοβουλία
ενεργώντας κατά διάκριση την δημόσια περιουσία
κατά την διαχείριση, τον προσδιορισμό των εισπραττομένων φόρων, τελών,
δασμών ή οιουδήποτε φορολογήματος κατά την εισαγωγή
αυτών στην δημόσια περιουσία. Για την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της
απιστίας στην υπηρεσία απαιτείται αρμοδιότητα του υπαλλήλου κατά τον προσδιορισμό, την είσπραξη
ή την διαχείριση των εισπραττομένων τελών, φόρων, δασμών ή οιουδήποτε φορολογήματος προβαίνοντας σε ενέργεια ή παράλειψη οφειλόμενης
ενέργειας δια της οποίας επέρχεται
ελάττωση της δημόσιας περιουσίας προς ίδιο όφελος ή άλλου. Για την υποκειμενική
υπόσταση του εγκλήματος απαιτείται άμεσος δόλος συνιστάμενος στην γνώση της ελαττώσεως της δημόσιας περιουσίας δια της ενεργείας ή παραλείψεως του και στην
θέληση πραγμάτωσης των στοιχείων που απαρτίζουν την αντικειμενική υπόσταση του
εγκλήματος αυτού προς όφελος του δράστη ή τρίτου (ΑΠ 1285/2011, ΑΠ
1966/2009 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών
του ΔΣΑ, Ολ.ΑΠ 2/2009, ΣυμβΕφΔωδ.93/2009, ΣυμβΕφΘεσ 549/2011 Τραπεζα
Νομικών Πληροφοριών της Νομος, ΑΠ 1490/97 Ποιν. Χρον 1998 σελ 494, ΑΠ
680/95 Ποιν.Χρον ΜΕ σελ 1253, μελ.
Ανδρέα Ζύγουρα Αντεισαγγελεα
Αρείου Πάγου Ποιν. Χρον
2009 σελ 732). Το προστατευόμενο έννομο αγαθό δια της ανωτέρω διατάξεως είναι η
χρηστότητα της διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας και η εισαγωγή των
εισπραττομένων εσόδων στο δημόσιο ταμείο (βλ. ΑΠ 680/95 Ποιν.
Χρον ΜΕ 1253, Ολ ΑΠ 2/2009 ΣυμβΕφΘεσ 549/2011 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών της Νόμος)
Εξάλλου κατά την διάταξη του άρθρου 42 παρ. 1 του ΠΚ ορίζεται ότι «Όποιος
έχοντας αποφασίσει να εκτελέσει κακούργημα ή πλημμέλημα επιχειρεί πράξη που περιέχει
τουλάχιστον αρχή εκτελέσεως, τιμωρείται αν το κακούργημα ή το πλημμέλημα δεν ολοκληρώθηκε με ποινή ελαττωμένη κατά την
διάταξη του άρθρου 83 του ΠΚ» Η απόπειρα αποτελεί φάση στην όλη διαδρομή του
εγκλήματος (inter criminis)
Ως πράξη που συνιστά τουλάχιστον αρχή εκτελέσεως κάποιου εγκλήματος θεωρείται
εκείνη που αν συνεχιστεί θα περατώσει το εγκληματικό αποτέλεσμα, δηλαδή τέτοια
πράξη είναι εκείνη που μπορεί με βεβαιότητα να οδηγήσει στην πραγμάτωση της
αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος, εάν δεν ανακοπεί από λόγους
ανεξαρτήτους της θελήσεως του δράστη. Από τον συνδυασμό των διατάξεων των
άρθρων 42 και 43 του ΠΚ συνάγεται πως η απόπειρα είναι πεπερασμένη στην
περίπτωση που ο δράστης ολοκλήρωσε την ενέργεια του προς πραγμάτωση της
αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος, αλλά για λόγους που δεν ανάγονται
στην βούληση του, δεν επήλθε το αποτέλεσμα της πράξης του. Στην περίπτωση του
εγκλήματος της απιστίας στην υπηρεσία, όταν δεν επήλθε η ελάττωση της δημόσιας ή δημοτικής περιουσίας αλλά έχει συντελεστεί ο προσδιορισμός και η
διαχείριση αυτής από τον αρμόδιο προς τούτο υπάλληλο, το έγκλημα συντελείται σε
απόπειρα (βλ. σχετ. ΑΠ 1528/2005, ΕφΑνακρ. 15/89
Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών της Νόμος, ΑΠ 227/2002 Ποιν.
Χρον ΝΓ 803, ΑΠ 1411/2004 Ελλ/Δικ 2004 σελ 1557,ΑΠ
1886/2005 πράξη και Λόγος του ΠΔ 2006 σελ 111, ΑΠ 1464/2003 Ποιν. Χρον ΝΔ σελ 409, ΑΠ 1496/91
Ποιν Χρον 1992 σελ.553).
Στην προκείμενη περίπτωση από τα στοιχεία
της δικογραφίας και ειδικότερα από τις καταθέσεις των μαρτύρων, τα συνημμένα
έγγραφα σε συνδυασμό με τις απολογίες
των κατηγορουμένων και τα απολογητικά υπομνήματα αυτών έχουν προκύψει τα
ακόλουθα πραγματικά περιστατικά.
Η εταιρεία με την επωνυμία «... ΕΜΠΟΡΙΚΗ –ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ-ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ-ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ-ΑΕ»
(... SA) και με τον διακριτικό τίτλο «...» που εδρεύει στο Δημοτικό Διαμέρισμα
(Δ.Δ) Νικήτης του Δήμου Σιθωνίας (περιοχή
...) ανέπτυξε οικοδομική δραστηριότητα
στο κληροτεμάχιο με αριθμ. 538. (μεταβάλλοντας
το αρχικό επιχειρησιακό σχέδιο κτίσιμο μεζονετών σε studio). Το οποίο είναι όμορο με το αριθμ. ... κληροτεμάχιο, που ανήκει στην ιδιοκτησία του ...
(καταγγέλλοντα). Κατά την ανέγερση της εν λόγω οικοδομής προέβησαν οι εκπρόσωποι της ανωτέρω εταιρείας
σε αυθαίρετες ενέργειες σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του μηνυτή, που αφορούσαν
την περίφραξη του κτίσματος, κατά την κατασκευή της οποίας κατέλαβαν μεγάλο
τμήμα εδαφικής λωρίδας της ιδιοκτησίας του μηνυτή. Η κατασκευή συντελέστηκε
βάσει της χορηγηθείσας αρίθμ. .../2005 οικοδομικής
άδειας της Πολεοδομίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Πολυγύρου Χαλκιδικής. Κατά
την κατασκευή της οικοδομής συντελέστηκαν
υπερβάσεις και παρεκκλίσεις ως
προς το ύψος της οικοδομής, που κατά τους όρους της οικοδομικής άδειας ήταν 7
μέτρων, ενώ το κατασκευασθέν ύψος αυτής ήταν 9
μέτρων. Περαιτέρω κατά τους όρους της χορηγηθείσας οικοδομικής άδειας οι προς
κατασκευή όροφοι έπρεπε να είναι δύο (2), κατασκευάστηκαν τρεις (3).
Παρεκκλίσεις ως προς τους όρους της άδειας συντελέστηκαν και ως προς την κάλυψη
της επιφανείας της οικοδομής. Για τον λόγο αυτό ο μηνυτής με την αρίθμ. πρωτ. .../2008 αναφορά –καταγγελία του κατήγγειλε τις
γενόμενες αυθαίρετες κατασκευές της ανωτέρω εταιρείας. Το Τμήμα Αυθαιρέτων δια
του προϊσταμένου του (δευτέρου κατηγορουμένου) προέβη στην έκδοση σήματος
διακοπής των οικοδομικών εργασιών με το αρίθμ. .../26/8/2008 έγγράφου του, το οποίο εστάλη προς
εκτέλεση στο Α.Τ Αγίου Νικολάου Χαλκιδικής.
Στις
4/9/2008 υπάλληλοι της ανωτέρω υπηρεσίας (Τμήμα Αυθαιρέτων της Πολεοδομίας Πολυγύρου) ... και .... στο
οποίο όπως προαναφέρθηκε προϊστατο ο δεύτερος
κατηγορούμενος ... πραγματοποίησαν αυτοψία στην εν λόγω οικοδομή χαρακτηρίζοντας τις υπερβάσεις και
παρεκκλίσεις της χορηγηθείσας οικοδομικής άδειας ως αυθαίρετες συντάσσοντας σχετική
έκθεση και καταλογίζοντας και τα πρόστιμα ανεγέρσεως και διατηρήσεως ανερχόμενα
συνολικά στο ποσό των 510.404 ευρώ (340.269,00+170.135,00 ευρώ). Εκπρόσωπος της
παραπάνω εταιρείας (...) στις 24/9/2008 άσκησε εμπρόθεσμα ένσταση (άρθρο 4 παρ.
3 και 4 του ΠΔ 267/98 ΦΕΚ 195 Α) κατά της άνω πράξης επιβολής προστίμων και
χαρακτηρισμού ως αυθαιρέτων των διενεργηθέντων οικοδομικών εργασιών. Η
γραμματέας της Πολεοδομίας ... καταχώρησε την ένσταση στο ηλεκτρονικό
πρωτόκολλο της υπηρεσίας καθώς και στο οικείο
βιβλίο και την παρέδωσε προς
χρέωση στην Προϊσταμένη Διεύθυνσης (πρώτη κατηγορουμένη ...) η οποία άμεσα την
χρέωσε στον προϊστάμενο του Τμήματος έκδοσης οικοδομικών αδειών ..., επειδή
θεώρησε το Τμήμα αυτού ως καθ' ύλη αρμόδιο να αποφανθεί επ αυτής, ο οποίος
θεωρώντας εμαυτό ως αναρμόδιο να αποφανθεί επ' αυτής
δεν προέβη σε ουδεμία ενέργεια κατακρατώντας το σχετικό έγγραφο ως ανεκπεραίωτο. Τούτο προκύπτει από το πρωτόκολλο της
υπηρεσίας, από το οποίο αποδεικνύεται πως ο ανωτέρω δεν προέβη σε ουδεμία
ενέργεια μετά την χρέωση της ενστάσεως σ' αυτόν, παρότι θεώρησε πως ήταν
αναρμόδιος να αποφανθεί επ αυτής (ενστάσεως). Ενώ όφειλε σύμφωνα με τις
προαναφερόμενες παραγράφους του άρθρου 4 του Προεδρικού Διατάγματος 267/98 να
ορίσουν ημερομηνία εκδίκασης της ενστάσεως από την αρμόδια προς τούτο τετραμελή
Επιτροπή. Η υπάλληλος της Πολεοδομίας Πολυγύρου ... που διενήργησε την αυτοψία και είχε χρεωθεί και τον
περαιτέρω χειρισμό του φακέλου προς σύνταξη του χρηματικού καταλόγου των
επιβληθέντων προστίμων και την αποστολή αυτού στην οικεία Δ.Ο.Υ Πολυγύρου προς
βεβαίωση και είσπραξη αυτών (προστίμων) υπέβαλε προς τον Προϊστάμενο του
Τμήματος Αυθαιρέτων ... (δεύτερο κατηγορούμενο) το αρίθμ.
15.998/8/12/2008 έγγραφο με το οποίο ζητούσε
να πληροφορηθεί για τις ενέργειες της προς σύνταξη του χρηματικού
καταλόγου και την υποβολή αυτού στην αρμόδια Δ.Ο.Υ Πολυγύρου προς βεβαίωση αυτών (καταλογισθέντων
προστίμων). Η ίδια υπάλληλος ενημέρωσε
τον Προϊστάμενο της πως έχει ασκηθεί ένσταση κατά της εκθέσεως αυτοψίας,
που συνέταξε η ίδια με τον συνάδελφό της ... και των καταλογισθέντων σε βάρος του ενισταμένου
προστίμων ανεγέρσεως και διατηρήσεως και πως την ένσταση χρεώθηκε ο
Προϊστάμενος του Τμήματος έκδοσης
οικοδομικών αδειών. Ο ανωτέρω κατηγορούμενος την ενημέρωσε πως για να αποσταλεί
ο σχετικός χρηματικός κατάλογος στην Δ.Ο.Υ πρέπει να έχει εκδικαστεί η
ασκηθείσα ένσταση από την αρμόδια Επιτροπή
αυθαιρέτων. Ο ... (καταγγέλλων) στις 20/9/2010 επανήλθε με αίτηση του
ζητώντας να ενημερωθεί για την πορεία της υποθέσεως του και την αιτία καθυστέρησης
καταλογισμού των επιβληθέντων προστίμων στον καθ' ού
και στην εκπροσωπούμενη από αυτόν εταιρεία. Ο χρεωθείς την ανωτέρω αναφερομένη
ένσταση ... πληροφορούμενος την υποβολή αιτήσεως εκ μέρους του καταγγέλλοντα
προσήλθε περίπου στις 8/10/2010 (ο ακριβής χρόνος δεν έχει προσδιοριστεί κατά
την ανάκριση και σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του δευτέρου κατηγορουμένου) στο
γραφείο του Προϊσταμένου του Τμήματος Αυθαιρέτων ... και του παρέδωσε αντίγραφο
της ενστάσεως με την επισημείωση σ' αυτήν των λέξεων άτοπη χρέωση καθώς και την
ημερομηνία χρεώσεως σ` αυτόν 24/9/2008 χωρίς να τηρηθεί η σχετική διαδικασία
προς νέα χρέωση και διαγραφής της δικής του χρεώσεως από την Προϊσταμένη
Διεύθυνσης (πρώτη κατηγορούμενη). Ο δεύτερος κατηγορούμενος όρισε αμέσως ημερομηνία
δικασίμου προς συζήτηση της ενστάσεως στις 22/11/2010 κατά την οποία
απορρίφθηκε η ένσταση του εκπροσώπου της ανωτέρω εταιρείας και στις 10/12/2010
βεβαιώθηκαν και καταλογίστηκαν τα επιβληθέντα πρόστιμα στον ενιστάμενο (...), ο
οποίος άσκησε αίτηση θεραπείας, η οποία εκδικάστηκε στις 5/6/2011 και μετά από
αναβολή στις 7/9/2011 κάνοντας δεκτή την αίτηση και μειώνοντας τα επιβληθέντα
πρόστιμα στα ποσά των 152.250 ευρώ και 76.125 ευρώ αντίστοιχα. Εξ όλων των
ανωτέρω δεν έχει προκύψει ευθύνη των κατηγορουμένων με τις φερόμενες ιδιότητες
τους ως Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Πολυγύρου και του Προϊσταμένου του Τμήματος Αυθαιρέτων
της ίδιας ανωτέρω υπηρεσίας ως προς τον προσδιορισμό ή την διαχείριση τελών ή
δασμών, ούτε και έχει προκύψει πρόθεση αυτών προς ελάττωση της δημόσιας
περιουσίας, αφού αυτοί τέλεσαν νομοτύπως τα ανατεθέντα σ' αυτούς κατά τις αρμοδιότητες
της υπηρεσίας τους καθήκοντα.
Επομένως δεν πρέπει να γίνει κατηγορία σε
βάρος των κατηγορουμένων για την διωκόμενη σε βάρος τους πράξη της απόπειρας
απιστίας σε βάρος του δημοσίου με προκληθείσα ζημία που υπερβαίνει το ποσό των
146.735,00 ευρώ.
Μετά ταύτα πρέπει να καταργηθούν οι με
αριθμ. 62,76/2012 και 63/2012 διατάξεις του ανακριτή Πλημμελειοδικών
Χαλκιδικής και να αποδοθούν οι κατατεθείσες
χρηματικές εγγυήσεις στους καταθέσαντες αυτές.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Προτείνω να μην γίνει κατηγορία σε βάρος
των κατηγορουμένων... Προϊσταμένης της
Διεύθυνσης Πολεοδομίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χαλκιδικής (τώρα
συνταξιούχου του δημοσίου) κατοίκου Πανοράματος Θεσσαλονίκης και ...
Προϊσταμένου Τμήματος Αυθαιρέτων της ανωτέρω υπηρεσίας (τώρα συνταξιούχου του
δημοσίου) κατοίκου Πολυγύρου Χαλκιδικής κατηγορουμένων για την πράξη της
απόπειρας απιστίας στην υπηρεσία με προκληθείσα ζημία σε βάρος του
δημοσίου άνω των 146.735,00 ευρώ, που
φέρεται να έχει τελεστεί στις 24/9/2008 στον Πολύγυρο Χαλκιδικής.
Οι με αριθμ. 62,76/2012 και 63/2012
διατάξεις του ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής να καταργηθούν και να
αποδοθούν στους καταθέσαντες οι κατατεθείσες χρηματικές εγγυήσεις.
Θεσσαλονίκη 21/1/2013.
Ο Αντεισαγγελέας Εφετών
Ηλίας Νικ. Σεφερίδης