ΣτΕ Ολ. 1585/2010
Ωράριο λειτουργίας
πρατηρίων υγρών καυσίμων
Δεν
αντίκειται στην επαγγελματική ελευθερία (άρθρο 5 παρ.1 του Συντάγματος) το
άρθρο 22 παρ. 7 του ν. 3054/2002, με το οποίο αποκλείεται η ελεύθερη
λειτουργία, καθ όλο το εικοσιτετράωρο ή κατά τις Κυριακές και
αργίες, των πρατηρίων υγρών καυσίμων, πλην εκείνων που ορίζονται εκάστοτε ως διημερεύοντα ή διανυκτερεύοντα.
...
Ειδικότερα, με τις αποφάσεις αυτές κρίθηκαν τα εξής: Το άρθρο 22 παρ.7 του ν.
3054/2002, το οποίο ορίζει ότι, πλην των συγκεκριμένων πρατηρίων που ορίζονται
εκάστοτε από τον αρμόδιο κατά τόπο Νομάρχη ως διανυκτερεύοντα
ή διημερεύοντα, τα λοιπά πρατήρια παραμένουν
υποχρεωτικά κλειστά κατά τις νυκτερινές ώρες και τις μη εργάσιμες ημέρες, αποκλειομένης της λειτουργίας τους ελευθέρως καθ όλο το
εικοσιτετράωρο ή κατά τις Κυριακές και αργίες, δεν αντίκειται στο άρθρο 5 παρ.
1 του Συντάγματος, τούτο δε για τους εξής λόγους: Από το σύνολο της νομοθεσίας
που διέπει το ωράριο λειτουργίας των παντός είδους καταστημάτων συνάγεται ευθέως
ο κανόνας ότι τα καταστήματα λειτουργούν, κατ αρχήν, εντός των χρονικών ορίων
που θεσπίζει εκάστοτε ο νομοθέτης ή η κανονιστικώς δρώσα Διοίκηση, καθώς και ο συνακόλουθος κανόνας ότι
λειτουργία των καταστημάτων εκτός των χρονικών αυτών ορίων απαγορεύεται. Η
τελευταία αυτή απαγόρευση συνιστά θεμιτό περιορισμό της κατοχυρουμένης
στο άρθρο 5 παρ.1 του Συντάγματος επαγγελματικής ελευθερίας, διότι: α) Τίθεται
κατά τρόπο γενικό και αντικειμενικό. β) Αποβλέπει στην εξυπηρέτηση σκοπών
δημοσίου και κοινωνικού συμφέροντος, αναγομένων, εν όψει των κανόνων της
λογικής και της κοινής πείρας, στη διασφάλιση επαρκούς χρόνου αναπαύσεως των
εκμεταλλευομένων τα καταστήματα και των υπαλλήλων τους, καθώς και στη
διαμόρφωση ομοιόμορφων όρων ανταγωνισμού μεταξύ ομοειδών επιχειρήσεων και γ)
Κινείται εντός των ορίων που χαράσσει η συνταγματική αρχή της αναλογικότητος. Κατ απόκλιση από τον κανόνα αυτόν και
προκειμένου να διασφαλισθεί ο συνεχής εφοδιασμός του κοινού με καύσιμα, ο
νομοθέτης, ειδικώς προκειμένου περί πρατηρίων υγρών καυσίμων, θέσπισε, με τις
διατάξεις του άρθρου 22 του ν. 3054/2002, σύστημα διανυκτερευόντων
πρατηρίων, κατ εφαρμογή του οποίου ο αρμόδιος κατά τόπον Νομάρχης ορίζει, με
απόφασή του, τα συγκεκριμένα πρατήρια, τα οποία πρέπει υποχρεωτικώς να
παραμείνουν σε λειτουργία και μετά το πέρας του ωραρίου ημερησίας λειτουργίας.
Κατά τα λοιπά, όμως, εξακολουθεί, προκειμένου και περί πρατηρίων υγρών
καυσίμων, να ισχύει ο κανόνας της απαγορεύσεως λειτουργίας καταστημάτων εκτός
του γενικώς ισχύοντος ωραρίου, όπως ορίζει, άλλωστε και ρητώς το εν λόγω άρθρο
22 παρ. 7 του ν. 3054/2002 (αντίθετη η μειοψηφία).