ΣτΕ 3356/2005

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Χωροταξική αναδιάρθρωση Χώρας - Αυθαίρετες κατασκευές - Κατεδάφιση αυθαιρέτων - Εξαίρεση από κατεδάφιση - Ενταξη περιοχής σε πολεοδομικό σχέδιο - Οριστική εξαίρεση από κατεδάφιση -.

Με τις διατάξεις του ν. 1337/1983 προβλέπεται μεν η αναστολή της κατεδάφισης και των εκτός σχεδίου αυθαίρετων κτισμάτων που έχουν ανεγερθεί πριν την 31.1.1983, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 15 ν. 1337/1983, κατά την έννοια, όμως, των διατάξεων του άρθρου 16 του ίδιου νόμου, η κρίση για την οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση ή όχι των αυθαιρέτων αυτών κτισμάτων χωρεί μόνον μετά την ένταξη της περιοχής σε πολεοδομικό σχέδιο, οπότε και καθίσταται δυνατό να διαπιστωθεί αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού για την εξαίρεση. Κατά συνέπεια, η οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαιρέτου δεν είναι κατά νόμο επιτρεπτή αν δεν έχει προηγηθεί ένταξη της περιοχής σε πολεοδομικό σχέδιο, δεδομένου, άλλωστε, ότι στην περίπτωση αυτή θα είχε ως αποτέλεσμα τη γενικευμένη νομιμοποίηση αυθαιρέτων που θα καθιστούσε αδύνατο ή λίαν δυσχερή τον ορθολογικό πολεοδομικό σχεδιασμό της περιοχής που επιβάλλεται κατά το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος. (Ειδικώτερες γνώμες).

ΚΕΙΜΕΝΟ

Αριθμός 3356/2005

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Ε'

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 2 Μαρτίου 2005, με την εξής σύνθεση: Κ. Μενουδάκος, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Ε' Τμήματος, Π. Πικραμμένος, Αγγ. Θεοφιλοπούλου, Ν. Ρόζος, Αικ. Σακελλαρο-πούλου, Σύμβουλοι, Ρ. Γιαννουλάτου, Μ. Τριπολιτσιώτη, Πάρεδροι. Γραμματέας η Γ. Σακελλαρίου, Γραμματέας του Ε' Τμήματος.

Για να δικάσει την από 6 Νοεμβρίου 2002 έφεση :

του Π. Δ., κατοίκου Αίγινας, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Ευάγγελο Χλούπη (A.M. 1160), που τον διόρισε στο ακροατήριο,

κατά των : 1) Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, ο οποίος παρέστη με την Ελένη Πασαμιχάλη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και 2) Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών -Πειραιώς, η οποία δεν παρέστη,

και κατά της υπ' αριθμ. 1252/2002 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της Εισηγήτριας, Συμβούλου Αγγ. Θεοφιλοπούλου.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του εκκαλούντος, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους εφέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η έφεση και την αντιπρόσωπο του Υπουργού, η οποία ζήτησε την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

Σκέφθηκε κατά τοΝόμο

1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση εφέσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (ειδικά γραμμάτια παραβόλου 221387, 221388 και 221389/2002).

2. Επειδή, ο εκκαλών, ιδιοκτήτης εκτάσεως 1.374 τ.μ. στον οικισμό «Χαλικάκι», σε περιοχή εκτός του εγκεκριμένου σχεδίου της Αίγινας, που περιλαμβάνεται στην οριζόμενη με το άρθρο 1 του από 24.9.1977 π.δ/τος (ΦΕΚ 353 Δ') ζώνη δομήσεως Α, υπέβαλε στην Πολεοδομία Πειραιώς, κατ' εφαρμογή των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 15 του ν. 1337/1983, τις από 20.7.1983 (αρ. καταθ. 3/62/25.7.1983) και 9.12.1983 (αρ. καταθ. 1495 - 3/62/13.1.1984) υπεύθυνες δηλώσεις για δύο ισόγειες αυθαίρετες κατασκευές, επιφάνειας 135 τ.μ. και 25 τ.μ. αντιστοίχως, από τις οποίες την πρώτη εδήλωσε με χρήση συνεργείου και τη δεύτερη με χρήση αποθήκης. Στη συνέχεια ο εκκαλών με την από 11.11.1997 αίτηση του (αρ. πρωτ. Π. 17446/12.11.1997) προς την ίδια Πολεοδομία ζήτησε την έγκριση «της γ' φάσης νομιμοποίησης αυθαιρέτων με τον ν. 1337/83», δηλαδή την εξαίρεση των πιο πάνω αυθαιρέτων κτισμάτων από την κατεδάφιση, σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 3 του ν. 1337/1983. Μετά τη συμπλήρωση των δικαιολογητικών και την έγκριση των όψεων από την αρμόδια Ε.Π.Α.Ε., το Τμήμα Ελέγχου Κατασκευών της Δ/νσης Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος Πειραιώς της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών - Πειραιώς ζήτησε από το Τμήμα Χορήγησης Αδειών να εξετάσει το σύννομο των οικοδομικών αδειών 569/1972, 6110/1976 και 3/1990, που αφορούσαν οικοδομή του εκκαλούντος εντός της πιο πάνω εκτάσεως. Με την απόφαση Π. 13320/19. 10.1999 του Τμήματος Χορηγήσεως Αδειών ανακλήθηκε η 3/1990 οικοδομική άδεια για τη διάνοιξη πόρτας στο πιο πάνω ισόγειο κατάστημα, διότι στο φάκελο της άδειας δεν υπήρχαν στοιχεία νομιμότητας της χρήσης του ισογείου καταστήματος και δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία εξαίρεσης από την κατεδάφιση των πιο πάνω δηλωθέντων αυθαιρέτων κατασκευών. Με την 2919/Δ 611/4.1.2000 απόφαση της Νομάρχη Πειραιώς δεν εγκρίθηκε η εξαίρεση από την κατεδάφιση των πιο πάνω αυθαιρέτων κατασκευών του εκκαλούντος, ο οποίος άσκησε κατ' αυτής την από 15.2.2000 προσφυγή του στο Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής. Ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Αττικής με την 14524 + 1394/14.4.2000 απόφασή του απέρριψε την προσφυγή του εκκαλούντος, με την αιτιολογία ότι το κτίσμα 135 τ.μ. (αυθαίρετη κατασκευή) δεν αποτελεί μικροπαράβαση, κατά το άρθρο 9 παρ. 8 του ν. 1512/1985, ώστε να εξαιρείται από την κατεδάφιση, αλλ' αποτελεί αυτοτελή κατασκευή. Κατά της αποφάσεως αυτής ο εκκαλών άσκησε την από 15.5.2000 προσφυγή (αρ. πρωτ. 12737/2596/15.5.2000) ενώπιον του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., η οποία απορρίφθηκε σιωπηρά λόγω παρόδου άπρακτης της εξηκονθήμερης προθεσμίας του άρθρου 8 του ν. 3200/1955. Αίτηση ακυρώσεως του εκκαλούντος κατά των αποφάσεων του Νομάρχη Πειραιά και του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής και της σιωπηρής απόρριψης από τον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. της πιο πάνω προσφυγής του απορρίφθηκε με την 1252/2002 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς. Με την υπό κρίση έφεση ζητείται εμπροθέσμως η εξαφάνιση της πιο πάνω απορριπτικής αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς.

3. Επειδή, η υπόθεση αυτή εισάγεται προς συζήτηση μετά την 3777/2004 παραπεμπτική απόφαση της πενταμελούς συνθέσεως του Τμήματος, κατ' εφαρμογή της παρ. 5 του άρθρου 14 του π.δ/τος 18/1989 (ΦΕΚ 8Α').

4. Επειδή, με το άρθρο 15 του ν. 1337/1983 (ΦΕΚ 33 Α'), το οποίο φέρει το τίτλο «Αναστολή κατεδάφισης αυθαιρέτων», ορίστηκε ότι : «1. Αναστέλλεται η κατεδάφιση των αυθαιρέτων κτισμάτων που έχουν ανεγερθεί μέχρι 31.1.1983 και που βρίσκονται σε περιοχές εντός ή εκτός σχεδίου πόλης ή εντός οικισμών που υπάρχουν πριν από το έτος 1923, αν οι ιδιοκτήτες τους υποβάλουν εμπρόθεσμα τις δηλώσεις που προβλέπονται από τις παραγράφους 4 και 5 του άρθρου αυτού. Για τα εκτός σχεδίου αυθαίρετα η αναστολή από την κατεδάφιση ισχύει μέχρι να ρυθμιστεί η χρήση γης της περιοχής όπου βρίσκονται και να κριθεί η οριστική διατήρηση ή όχι κάθε συγκεκριμένου αυθαιρέτου. Για τα εντός σχεδίου ή εντός οικισμού προ του 1923 η αναστολή ισχύει μέχρις ότου καθοριστεί η οριστική ρύθμιση κάθε συγκεκριμένου αυθαιρέτου κατά την παραγρ. 6 του άρθρου 16 του νόμου αυτού ... 2. Δεν υπάγονται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου και κατεδαφίζονται κατά τις ισχύουσες διατάξεις τα κτίσματα που βρίσκονται : α) σε κοινόχρηστους χώρους της πόλης (οδούς, πλατείες, κλπ.), β) μέσα στη ζώνη ασφαλείας των διεθνών, εθνικών, επαρχιακών και δημοτικών ή κοινοτικών οδών κατά το από 23.10.1959 Διάταγμα ... γ) μέσα στον αιγιαλό και τη Ζώνη Παραλίας ... δ) σε δημόσια κτήματα, ε) σε δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις, στ) σε αρχαιολογικούς χώρους και ζ) σε ρέματα. 3. ... 4. Μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία 3 μηνών από την ισχύ του νόμου αυτού υποβάλλεται από τους κυρίους ή συγκυρίους της αυθαίρετης κατασκευής στην αρμόδια Πολεοδομική Αρχή δήλωση σε έντυπο του Ν.Δ. 105/1969 «περί ατομικής ευθύνης του δηλούντος ή βε-βαιούντος» εις διπλούν. Η δήλωση περιλαμβάνει εκτός από τα ατομικά στοιχεία του δηλούντος, το αστυνομικό τμήμα της περιοχής μόνιμης διαμονής του και την οικονομική εφορία στην οποία υποβάλλει τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος, τη γενική περιγραφή και τον τρόπο κατασκευής του κτίσματος και ότι αυτό δεν υπάγεται στις περιπτώσεις της παραγράφου 2 του άρθρου αυτού. Η δήλωση είναι απαράδεκτη αν δε συνοδεύεται από φωτογραφίες όλων των όψεων του αυθαιρέτου, υπογραμμένες από το δηλούντα ... 5. Συμπληρωματική υπεύθυνη δήλωση του Ν.Δ. 105/1969 αρμόδιου τεχνικού που έχει δικαίωμα υπογραφής ανάλογης μελέτης και που θα βεβαιώνει την ακρίβεια των στοιχείων που συντάσσονται από αυτόν και συνοδεύουν τη δήλωση υποβάλλεται μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία τριών μηνών που αρχίζει : α) για αυθαίρετα που βρίσκονται μέσα σε περιοχή επεκτάσεων του νόμου αυτού από τη δημοσίευση της απόφασης που προβλέπει η παράγραφος 1 του άρθρου 3 του νόμου αυτού ότι για την περιοχή έχει κινηθεί η διαδικασία εκπόνησης του γενικού πολεοδομικού σχεδίου, β) για αυθαίρετα που βρίσκονται σε περιοχές των Ζ.Ο.Ε. ... και γ) για τις υπόλοιπες εκτός σχεδίου πόλεως περιοχές από τη δημοσίευση ανακοίνωσης του πιο πάνω Υπουργού, ότι άρχισε η μελέτη καθορισμού των χρήσεων γης της περιοχής, δ) για αυθαίρετα που βρίσκονται σε περιοχές εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή ορίων οικισμών προ του 1923 από τη λήξη της προθεσμίας της προηγούμενης παραγράφου 4... Τα στοιχεία που πρέπει να συνοδεύουν τη δήλωση είναι : Τοπογραφικό διάγραμμα...με υπολογισμό κάλυψης και πραγματοποιηθέντα συντελεστή δόμησης, σχέδια κάτοψης και τομής σε κλίμακα 1 : 100, σύντομη τεχνική έκθεση για τον τρόπο κατασκευής του αυθαιρέτου του φέροντος οργανισμού και δήλωση αντοχής του αυθαιρέτου, τη χρήση του αυθαιρέτου ...». Με την παράγραφο 5 του άρθρου 8 του ν. 1512/1985 (ΦΕΚ 4 Α) αντικαταστάθηκε το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του πιο πάνω άρθρου 15 ως εξής : «Για τα εκτός σχεδίου αυθαίρετα η αναστολή από την κατεδάφιση ισχύει μέχρι να ρυθμιστεί η χρήση γης της περιοχής όπου βρίσκεται και να κριθεί η οριστική διατήρηση ή όχι κάθε συγκεκριμένου αυθαιρέτου σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 16 παρ. 3. Στις περιπτώσεις αυτές εφαρμόζονται ανάλογα και οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 16». Το εδάφιο αυτό, καθώς και το τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του ίδιου άρθρου 15, αντικαταστάθηκαν με την παράγραφο 4 του άρθρου 2 του ν. 1772/1988 (ΦΕΚ 91 Α') ως εξής : «Η αναστολή ισχύει μέχρις ότου κριθεί η οριστική διατήρηση ή μη κάθε συγκεκριμένου αυθαιρέτου». Περαιτέρω, στο άρθρο 16 του ν. 1337/1983, το οποίο φέρει τον τίτλο «Ένταξη αυθαιρέτων σε πολεοδομικά σχέδια», όπως η παράγραφος 3 αυτού αντικαταστάθηκε με την παραγρ. 6 του άρθρου 5 του ν. 2052/1992 (ΦΕΚ 94 Α') και η παράγραφος 6 αριθμήθηκε ως 7 με την παράγραφο 8 του άρθρου 8 του ν. 1512/1985, ορίζονται τα εξής : «1. Τα εκτός σχεδίου πόλεων ή οικισμών προ του 1923 αυθαίρετα κτίσματα της παρ. 1 του άρθρου 15 που εντάσσονται σε πολεοδομικό σχέδιο και βρίσκονται σε δομήσιμους χώρους μπορεί να εξαιρούνται οριστικά της κατεδάφισης έστω και αν αντιβαίνουν στους όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής εφόσον ταυτόχρονα : α) δεν παραβλάπτουν υπέρμετρα την πόλη ή τον οικισμό ή στοιχείο αυτών που έχει ιδιάζουσα σημασία, με σημαντική υπέρβαση του συντελεστή δόμησης και των ακάλυπτων χώρων ή με αύξηση του ύψους, β) δεν παραβλάπτουν το άμεσο ή πλατύτερο περιβάλλον γενικά ή με την ειδική χρήση που έχουν και γ) δεν είναι επικίνδυνα από στατική άποψη. 2. Δεν περιλαμβάνονται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου και κατεδαφίζονται τα αυθαίρετα κτίσματα που αναγράφονται στην παρ. 2 του άρθρου 15. 3. Η απόφαση για την εξαίρεση ή όχι από την κατεδάφιση εκδίδεται από το νομάρχη και με σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας ... 4 ... 7. Οι παράγραφοι 1, 2 και 3 του άρθρου αυτού εφαρμόζονται ανάλογα και για τα αυθαίρετα κτίσματα της παραγρ. 1 του άρθρου 15 που βρίσκονται σε εγκεκριμένα σχέδια πόλεων ή μέσα στα όρια οικισμών προ του 1923».

5. Επειδή, όπως προκύπτει από τις ανωτέρω διατάξεις, καθώς και από το σύνολο των διατάξεων του ν. 1337/1983 που αναφέρονται στο θέμα των αυθαιρέτων κατασκευών, με το νομοθέτημα αυτό δεν καταργείται, αλλ' αντιθέτως διατηρείται ο κανόνας της κατεδαφίσεως των αυθαιρέτων, ενώ οι περιπτώσεις εξαιρέσεως από την κατεδάφιση, για την οποία θεσπίζουν ορισμένα κριτήρια οι ανωτέρω διατάξεις, αποτελούν εξαίρεση από το γενικό αυτό κανόνα (ΣτΕ 3632/1992, 1700/1995 κ.ά.). Ειδικότερα, με τις διατάξεις αυτές προβλέπεται μεν η αναστολή της κατεδάφισης και των εκτός σχεδίου αυθαίρετων κτισμάτων που έχουν ανεγερθεί πριν την 31.1. 1983, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στο ανωτέρω άρθρο 15 ν. 1337/1983, κατά την έννοια, όμως, των διατάξεων του άρθρου 16 του ίδιου νόμου, η κρίση για την οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση ή όχι των αυθαιρέτων αυτών κτισμάτων χωρεί μόνον μετά την ένταξη της περιοχής σε πολεοδομικό σχέδιο, οπότε και καθίσταται δυνατό να διαπιστωθεί αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού για την εξαίρεση. Κατά συνέπεια, η οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαιρέτου δεν είναι κατά νόμο επιτρεπτή αν δεν έχει προηγηθεί ένταξη της περιοχής σε πολεοδομικό σχέδιο, δεδομένου, άλλωστε, ότι στην περίπτωση αυτή θα είχε ως αποτέλεσμα τη γενικευμένη νομιμοποίηση αυθαιρέτων που θα καθιστούσε αδύνατο ή λίαν δυσχερή τον ορθολογικό πολεοδομικό σχεδιασμό της περιοχής που επιβάλλεται κατά το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος. Ο Σύμβουλος Ν. Ρόζος διατύπωσε την άποψη ότι πυκνοδομημένες περιοχές αυθαιρέτων δεν είναι δυνατόν να ενταχθούν στο σχέδιο πόλεως, διότι η κατά το άρθρο 24 του Συντάγματος ρυθμιστική αρμοδιότητα του Κράτους καθίσταται πλέον αναγνωριστική της αυθαίρετης ιδιωτικής πολεοδομικής δραστηριότητας και, ως εκ τούτου, δεν τίθεται θέμα εξαιρέσεως των αυθαιρέτων αυτών από την κατεδάφιση, κατ' εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 16 του ν. 1337/1983. Περαιτέρω ο ίδιος Σύμβουλος έχει τη γνώμη ότι αν στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο ή σε Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου ή σε διάταξη χωροταξικού ή πολεοδομικού νόμου προβλέπεται ότι μια εκτός σχεδίου περιοχή δεν θα είναι οικιστική, παύει η αναστολή κατεδαφίσεως αυθαιρέτου.

6. Επειδή, με την 265867/12.11977 απόφαση του Νομάρχη Αττικής - Διαμέρισμα Πειραιώς (ΦΕΚ 75 Δ') επικυρώθηκαν εν μέρει εκθέσεις της Επιτροπής αναθεωρήσεως ορίων οικισμών προ του έτους 1923 και ανακλήθηκαν οι συνταχθείσες εκθέσεις και οι επ' αυτών εκδοθείσες αποφάσεις περί καθορισμού ορίων και αναθεωρήσεως αυτών «ως Οικισμών προ του έτους 1923 άνευ σχεδίου πόλεως των ... περιοχών του Δήμου Αιγίνης φερομένων υπό την επωνυμίαν α) ... ιβ) ... Χ., ως εσφαλμένως ανα-γνωρισθεισών καθ' όσον ως προς τότε αποδεικτέον και την προϋπόθεσιν υπάρξεως αυτών ως αυτοτελών οικισμών προ 1923, τούτο ουδαμώς τεκμαίρεται». Ακολούθως, με το άρθρο 1 παρ. 1 του από 24.9/1.10.1977 π.δ/τος «περί καθορισμού ζώνης δομήσεως και όρων δομήσεως επί οικισμών εκτός σχεδίου εις νήσον Αίγιναν» (ΦΕΚ 353 Δ'), καθορίσθηκε «ζώνη δομήσεως Α», περιλαμβάνουσα ορισμένες εκτός σχεδίου περιοχές της Αίγινας, μεταξύ των οποίων και η περιοχή «Χαλικάκι», στην οποία βρίσκονται τα επίμαχα κτίσματα. Τέλος, με το άρθρο 1 του 28.7/1.8.1989 π.δ/τος. «Τροποποίηση των όρων και περιορισμών δόμησης σε εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου περιοχές και εντός οικισμών προ του 1923 της νήσου Αίγινας και καθορισμός χρήσεων γης» (ΦΕΚ 539 Δ'), καθορίσθηκαν χρήσεις γης στις εκτός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου περιοχές οικισμών της νήσου Αίγινας που βρίσκονται μέσα στα όρια της ζώνης οικιστικού ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.) που καθορίστηκε με το από 22.6.1983 π.δ/γμα (Δ' 284), μεταξύ των οποίων και ο οικισμός «Χαλικάκι», καθώς και στα οικόπεδα των οικισμών των προϋφισταμένων του έτους 1923 Χλόης και Αγίων Ασωμάτων της ίδιας νήσου, τροποποιήθηκαν οι όροι και περιορισμοί δόμησης των παραπάνω περιοχών που είχαν καθοριστεί με το ανωτέρω από 24.9.1977 π.δ/γμα, όπως τροποποιήθηκε με το από 28.2.1978 π.δ/γμα (Δ' 163).

7. Επειδή, με την 2919/Δ 611/4.1.2000 απόφαση της Νομάρχη Πειραιώς δεν εγκρίθηκε η οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση δύο ισόγειων αυθαιρέτων κατασκευών του εκκαλούντος, επιφάνειας 135 τ.μ. και 25 τ.μ. αντιστοίχως, που βρίσκονται στον οικισμό «Χαλικάκι» της Αίγινας, διότι το τοπογραφικό διάγραμμα που συνόδευε τη δεύτερη δήλωση του με αριθμό καταθέσεως 1495 - 3/62/13.1.1984, δεν εμφάνιζε την πραγματική κατάσταση κατά το χρόνο σύνταξης του και σε έτερο τοπογραφικό διάγραμμα εμφανίζονται διαφορετικές διαστάσεις και χρήση του ισογείου κτίσματος από τα δηλωθέντα στην πρώτη και δεύτερη δήλωση του ν. 1337/ 83. Η από 27.6.2001 προσφυγή του εκκαλούντος κατά της πιο πάνω νομαρχιακής αποφάσεως απορρίφθηκε με την 14524 + 1394/14.4.2000 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής, με την αιτιολογία ότι το κτίσμα 135 τ.μ. (αυθαίρετη κατασκευή) δεν αποτελεί μικροπαράβαση, κατά το άρθρο 9 παρ. 8 του ν. 1512/1985, ώστε να εξαιρείται από την κατεδάφιση, αλλ' αποτελεί αυτοτελή κατασκευή. Με την εκκαλουμένη 1252/2002 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς απορρίφθηκε η από 30.8. 2001 αίτηση ακυρώσεως του εκκαλούντος κατά των πιο πάνω αποφάσεων και της σιωπηρής απόρριψης από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων της προσφυγής του κατά της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας με τη σκέψη ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 16 του ν. 1337/1983 για την εξαίρεση των επίδικων αυθαιρέτων κατασκευών από την κατεδάφιση, διότι οι αυθαίρετες αυτές κατασκευές επιβαρύνουν υπέρμετρα την πόλη και το περιβάλλον, και ότι είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός του εκκαλούντος περί αναιτιολόγητου των προσβαλλόμενων με την αίτηση ακυρώσεως πράξεων.

8. Επειδή, εφόσον η περιοχή «Χαλικάκι» της Αίγινας, όπου έχουν κατασκευασθεί τα επίμαχα αυθαίρετα κτίσματα, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην έκτη σκέψη, είναι εκτός σχεδίου, δεν ήταν επιτρεπτή η οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση των κτισμάτων αυτών, σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται στην πέμπτη σκέψη. Συνεπώς, ορθά με την εκκαλουμένη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς απορρίφθηκε η από 30.8.2001 αίτηση ακυρώσεως του εκκαλούντος, αν και με άλλη αιτιολογία. Πρέπει, λοιπόν, να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση.

Δια ταύτα

Απορρίπτει την κρινόμενη έφεση.

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου και

Επιβάλλει στον εκκαλούντα να καταβάλει στο Δημόσιο το ποσόν των επτακόσια εξήντα (760) ευρώ ως δικαστική δαπάνη.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 7 Ιουνίου 2005 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στις 12 Οκτωβρίου 2005.