ΜΠρΠειρ 311/2018
Μίσθωση - Μεταβίβαση μισθωτικής σχέσης - Στερητική
και σωρευτική αναδοχή χρέους - Αποζημίωση χρήσης - Απόδοση χρήσης μισθίου -
Επωφελείς δαπάνες στο μίσθιο -.
Μεταβίβαση
μισθωτικής σχέσης κατ’
εφαρμογή των διατάξεων περί εκχώρησης και αναδοχής χρέους. Μη εκπλήρωση των
συμφωνηθεισών υποχρεώσεων από τον μισθωτή. Αποζημίωση χρήσης για την αυθαίρετη
χρήση μισθίου για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Ποινική ρήτρα λόγω
καθυστέρησης παράδοσης του μισθίου. Οφειλόμενες δαπάνες από τον μισθωτή. Βασικό
στοιχείο της στερητικής αναδοχής χρέους είναι η μεταβίβαση της μισθωτικής
σχέσης, ήτοι η ειδική διαδοχή στη μισθωτική σχέση, ενώ βασικό στοιχείο της
σωρευτικής αναδοχής είναι η πρόσθεση ενός επιπλέον μέρους στη σύμβαση χωρίς
μεταβίβαση της μισθωτικής σχέσης με ειδική διαδοχή. Επωφελείς δαπάνες στο
μίσθιο. Αναζήτηση με τις διατάξεις περί διοίκησης αλλοτρίων.
Η εν λόγω διαφορά δεν δικάζεται κατά τη διαδικασία των περιουσιακών διαφορών
εφόσον η αντενάγουσα δεν συνδέεται με τους αντεναγομένους συμβατικά (με σύμβαση μίσθωσης), αλλά κατά
την τακτική διαδικασία.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ
ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός: 311/2018
Γενικός Αριθμός κατάθεσης:
4473/2016
Ειδικός Αριθμός κατάθεσης:
2385/2016
Γενικός Αριθμός κατάθεσης:
7933/2016
Ειδικός Αριθμός κατάθεσης:
4128/2016
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ
ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ
ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την
Πρωτοδίκη Ευσταθία Τσάκνη, που ορίσθηκε από τον
Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου της Διοικήσεως του Πρωτοδικείου και από τη
Γραμματέα Χρυσούλα Σαχίνη.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο
ακροατήριό του στις 24 Οκτωβρίου 2016, για να δικάσει τις υποθέσεις:
ΤΩΝ
ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ-ΑΝΤΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1. ..., κατοίκου Βούλας Αττικής, οδός ..., ΑΦΜ ... και
2. ..., κατοίκου Βούλας Αττικής, οδός ..., ΑΦΜ ..., οι οποίοι παραστάθηκαν δια
της πληρεξούσιας δικηγόρου τους Αγγελικής Γαβαλά.
ΤΩΝ
ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ-ΑΝΤΕΝΑΓΟΝΤΩΝ: 1. ..., ΑΦΜ ... και 2. ..., ΑΦΜ ..., αμφοτέρων
κατοίκων Βούλας, οδός ..., εκ των οποίων η μεν πρώτη παραστάθηκε μετά και ο
δεύτερος δια της πληρεξούσιας δικηγόρου τους Αντωνίας Τσίκα.
Οι ενάγοντες ζητούν να
γίνει δεκτή η από 04-07-2016 με γενικό αριθμό κατάθεσης 4473/08-07-2016 και
ειδικό αριθμό κατάθεσης 2385/08-07-2016 αγωγή τους, που κατατέθηκε στη
Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που
αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Οι αντενάγοντες
ζητούν να γίνει δεκτή η από 13-10-2016 με γενικό αριθμό κατάθεσης
7933/14-10-2016 και ειδικό αριθμό κατάθεσης 4128/14-10-2016 ανταγωγή τους, που
κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, προσδιορίστηκε για τη
δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ των
υποθέσεων, οι πληρεξούσιες δικηγόροι των
διαδίκων ανέπτυξαν τους
ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και
στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ
ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ
ΝΟΜΟ
Φέρονται προς συζήτηση: α)
η από 04-07-2016 με γενικό αριθμό κατάθεσης 4473/08-07-2016 και ειδικό αριθμό
κατάθεσης 2385/08-07-2016 αγωγή των εναγόντων κατά των ... με αντικείμενο την
καταβολή αποζημίωσης χρήσης και β) η από 13-10-2016 με γενικό αριθμό κατάθεσης
7933/14-10-2016 και ειδικό αριθμό κατάθεσης 4128/14-10-2016 ανταγωγή των αντεναγόντων κατά των ... με αντικείμενο την καταβολή
δαπανών, οι οποίες πρέπει να συνεκδικασθούν λόγω της
μεταξύ τους σχέσης συνάφειας (246 ΚΠολΔ).
Α] Με την υπό κρίση αγωγή
οι ενάγοντες εκθέτουν ότι δυνάμει του από 20-12-2012 ιδιωτικού συμφωνητικού συνεκμίσθωσαν σε ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου έκαστος στον
δεύτερο εναγόμενο τις αναφερόμενες στο αγωγικό
δικόγραφο οριζόντιες ιδιοκτησίες πολυώροφης οικοδομής: κείμενης στη συμβολή των
οδών ... στη Βούλα έναντι μηνιαίου μισθώματος ανερχόμενου στο ποσό των 650€ για χρονικό διάστημα δύο ετών και συγκεκριμένα από 01-01-2013 έως 31-12-2015 με δικαίωμα
παράτασης της μίσθωσης για ένα ακόμη έτος. Ότι βάσει του ανωτέρω ιδιωτικού
συμφωνητικού τα μέρη συμφώνησαν τον μισθωτή να βαρύνουν οι δαπάνες υπηρεσιών
κοινωφελών οργανισμών, οι αναλογούσες στο μίσθιο κοινόχρηστες δαπάνες, τα βαρύνοντα
αυτό τέλη καθώς και κάθε ποσό που κατά νόμο βαρύνει τους μισθωτές. Οτι στο ίδιο ως άνω ιδιωτικό συμφωνητικό ορίστηκε ότι κατά
την με οποιοδήποτε τρόπο λήξη της μίσθωσης ο μισθωτής υποχρεούται χωρίς όχληση
να τους αποδώσει τη χρήση του μισθίου διαφορετικά θα υποχρεούται να τους
καταβάλει: α) αποζημίωση για τη χρήση του μισθίου, β) ποσό ίσο με το 1/10 του
μισθώματος ως ποινική ρήτρα για κάθε ημέρα καθυστέρησης και γ) αποζημίωση για
οποιαδήποτε αιτία και κυρίως για κάθε ζημία εξαιτίας της μη έγκαιρης απόδοσης
του μισθίου. Οτι στο ίδιο ως άνω ιδιωτικό συμφωνητικό
όρισαν ότι για οποιαδήποτε διαφορά απορρέουσα από τη μεταξύ τους μισθωτική
σχέση αρμόδια θα είναι τα δικαστήρια του Πειραιώς. Ότι περί τα τέλη Ιανουαρίου
του 2013 κατόπιν μεταξύ τους σχετικής συμφωνίας ο δεύτερος εναγόμενος κατ'
εφαρμογή των διατάξεων περί εκχώρησης (455 επ. ΑΚ)
και αναδοχής χρέους (471 επ. ΑΚ) μεταβίβασε την
ένδικη μισθωτική σχέση στην πρώτη εναγομένη - όταν δε αυτοί (ενάγοντες) περί τα
τέλη Ιανουαρίου του 2013 έλαβαν γνώση της μεταβίβασης την ενέκριναν και έκτοτε
συναλλάσσονταν με την πρώτη εναγομένη ως μισθώτρια. Ότι στις 31-12-2015 έληξε
τόσο ο συμβατικός όσο και ο νόμιμος χρόνος της ένδικης μίσθωσης, πλην όμως η
πρώτη εναγομένη παρά τις οχλήσεις τους παρέμεινε στο μίσθιο μέχρι τις
08-05-2016, οπότε και τους παρέδωσε τα κλειδιά, χωρίς στο μεταξύ να καταβάλει
κατά τα ορισθέντα στο ως άνω 20-12-2012 μισθωτήριο την προβλεπόμενη αποζημίωση
χρήσης και χωρίς να εξοφλεί τους λογαριασμούς κοινοχρήστων και κοινωφελών
οργανισμών. Με βάση αυτό το ιστορικό οι ενάγοντες κατ' εκτίμηση του αιτήματος
τους ζητούν να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον
σε έκαστο εξ αυτών: α) για αποζημίωση χρήσης για την αυθαίρετη χρήση του
μισθίου, για το χρονικό διάστημα από 01-01 -2016 έως και 08-05-2016 ήτοι 4
μήνες και 8 ημέρες το ποσό των 1.386,67€, β) για καταπεσούσες ποινικές ρήτρες λόγω καθυστέρησης παράδοσης του μισθίου επί 129 ημέρες το ποσό των 4.192,50€ και γ) για οφειλόμενες δαπάνες κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος, ύδατος, κοινοχρήστων δαπανών και θέρμανσης το ποσό των 611,01€, άπαντα δε τα προαναφερθέντα ποσά νομιμοτόκως από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής μέχρι την εξόφληση καθώς και να καταδικαστούν αυτοί στη δικαστική τους δαπάνη. Μ' αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η αγωγή παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του
Δικαστηρίου τούτου αρμοδίου καθ' ύλην και κατά τόπον
(14§1β', 42, 43, 44 ΚΠολΔ) να τη δικάσει κατά την
προκειμένη ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (614, 591 ΚΠολΔ) εφαρμοζομένου του ν. 4335/2015 δοθέντος ότι η υπό
κρίση αγωγή ασκήθηκε μετά την 01-01-2016. Είναι δε νόμιμη ως προς την πρώτη
εναγομένη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 405 επ,
345, 346, 480, 601ΑΚ και 176 ΚΠολΔ πλην του υπό
στοιχείο γ' κονδυλίου το οποίο είναι νόμω αβάσιμο και
επομένως απορριπτέο καθόσον οι σχετικές δαπάνες δύνανται να αναζητηθούν από
τους ενάγοντες με βάσει τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού 904 επ. ΑΚ (βλ. Εφ.Αθ 769/2010 ΝΟΜΟΣ,
Ι. Κατράς: Αστικές & Νέες Εμπορικές Μισθώσεις
2016 σελ. 443)· τέτοια βάση όμως δεν υφίσταται ούτε κατ' εκτίμηση στην ένδικη
αγωγή. Αντιθέτως, η αγωγή ως προς τον δεύτερο εναγόμενο είναι νόμω αβάσιμη και επομένως απορριπτέα διότι σύμφωνα με τα
εκτιθέμενα στο αγωγικό δικόγραφο πραγματικά
περιστατικά, η καταρτισθείσα μεταξύ των εναγομένων συμφωνία την οποία ενέκριναν
οι ενάγοντες κατέτεινε στη μεταβίβαση της μισθωτικής σχέσης από τον δεύτερο
εναγόμενο στην πρώτη εναγομένη και όχι στο να προστεθεί και νέο πρόσωπο στη
μισθωτική σχέση. Βασικό στοιχείο της στερητικής αναδοχής χρέους είναι η μεταβίβαση
της μισθωτικής σχέσης ήτοι η ειδική διαδοχή στη μισθωτική σχέση, ενώ βασικό
στοιχείο της σωρευτικής αναδοχής είναι η πρόσθεση ενός επιπλέον μέρους στη
σύμβαση χωρίς μεταβίβαση της μισθωτικής σχέσης με ειδική διαδοχή. Επομένως, η
αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, θα πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και
ως προς την ουσιαστικής της βασιμότητα δεδομένου ότι για το καταψηφιστικό
αντικείμενο της καταβλήθηκε το ανάλογο τέλος δικαστικού ενσήμου (βλ. υπ' αριθμ. 13983933 διπλότυπο είσπραξης της Γ' ΔΟΥ Πειραιώς).
Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι για το παραδεκτό της αγωγής και της συζήτησης
της προσκομίζονται από τις πληρεξούσιες δικηγόρους των διαδίκων τα απαιτούμενα
κατ' άρθρο 61 ν.4194/2013 (Κώδικας Δικηγόρων) γραμμάτια προκαταβολής εισφορών
(βλ. Α075800, Α092928 και Α092833 γραμμάτια ΔΣΠ).
Η πρώτη εναγομένη αρνείται
αιτιολογημένα την υπό κρίση αγωγή και με τις προτάσεις της και με δήλωση της
πληρεξούσιας δικηγόρου της καταχωρηθείσας στα πρακτικά ζητεί την απόρριψη της
ισχυριζόμενη ότι οι ενάγοντες ασκούν καταχρηστικά το ένδικο δικαίωμα τους
καθόσον μετά τις 31-12-2015, οπότε λύθηκε κατ' αυτούς η ένδικη μίσθωση,
ουδέποτε της απέστειλαν έγγραφη εξώδικη δήλωση με την οποία να ζητούν την
καταβολή της οφειλόμενης αποζημίωσης χρήσης καθώς και την απόδοση της χρήσης
του μισθίου, αλλά ανέχθηκαν την παραμονή της στο μίσθιο έως τις 07-05-2016,
οπότε συνετελέστη συναινετικά η παράδοση - παραλαβή
του (μισθίου). Μ' αυτό το περιεχόμενο και αίτημα ο ισχυρισμός αυτός της
εναγομένης στο βαθμό που επιχειρείται να θεμελιωθεί στο άρθρο 281ΑΚ είναι νόμω αβάσιμος και επομένως απορριπτέος καθόσον και αληθή
υποτιθέμενα τα εκτιθέμενα πραγματικά περιστατικά δεν πληρούν το πραγματικό του
προαναφερθέντος κανόνος δικαίου δεδομένου ότι η εναγομένη δεν επικαλείται
μακρόχρονη αδράνεια των εναγόντων που της δημιούργησε την πεποίθηση ότι δεν θα
ασκήσουν το δικαίωμα τους καθώς και ότι η άσκηση αυτού της προκαλεί υπέρμετρη
ζημία. Επικουρικά, η πρώτη εναγομένη με τις προτάσεις της και με δήλωση της
πληρεξούσιας δικηγόρου της καταχωρηθείσας στα πρακτικά ισχυρίζεται ότι η
περιεχόμενη στο από 20-12-2012 ιδιωτικό συμφωνητικό ποινική ρήτρα είναι
υπέρμετρη καθόσον δεν ανταποκρίνεται στη συνήθη πρακτική των συναλλαγών κατά
την οποία το ύψος της ποινικής ρήτρας ανέρχεται στο διπλάσιο του ύψους του
μισθώματος και για το λόγο αυτό θα πρέπει να μειωθεί στο προσήκον μέτρο. Μ'
αυτό το περιεχόμενο και αίτημα ο ισχυρισμός αυτός της πρώτης εναγομένης είναι
νόμιμος εδραζόμενος στο άρθρο 409 ΑΚ και θα πρέπει να
ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα.
Β] Με την υπό κρίση αγωγή
οι αντενάγοντες εκθέτουν ότι δυνάμει του από
20-12-2012 ιδιωτικού συμφωνητικού οι αντεναγόμενοι
εκμίσθωσαν στον δεύτερο των αντεναγόντων τις
αναφερόμενες στο δικόγραφο οριζόντιες ιδιοκτησίες πολυώροφης οικοδομής κείμενης
στη συμβολή των οδών ... στη Βούλα για χρονικό διάστημα δύο ετών και
συγκεκριμένα από 01-01-2013 έως 31-12-2014 έναντι μηνιαίου μισθώματος
ανερχόμενου στο ποσό των 650€ προκειμένου αυτός να το χρησιμοποιήσει ως κατοικία. Ότι τον Ιανουάριο του 2013 αυτός παραχώρησε στην πρώτη αντενάγουσα κατ' άρθρο 593 ΑΚ τη χρήση
των ανωτέρω οριζοντίων ιδιοκτησιών γεγονός για το οποίο έλαβαν άμεσα γνώση
χωρίς να αντιλέξουν οι αντεναγόμενοι
με αποτέλεσμα να καταρτισθεί μεταξύ των συμβαλλομένων της ως άνω μισθωτικής
σχέσης νέα σιωπηρή συμφωνία τροποποιητική του από 20-12-2012 ιδιωτικού
συμφωνητικού που απαγόρευε ρητά στο άρθρο 5 την υπεκμίσθωση και την παραχώρηση
της χρήσης του μισθίου σε τρίτον. Ότι έκτοτε η πρώτη αντενάγουσα
έκανε χρήση του μισθίου και συναλλάσσονταν με τους αντεναγομένους
στο όνομα και για λογαριασμό του δευτέρου αντενάγοντος,
που κατοικούσε πλέον μόνιμα στην Κύπρο, Ότι κατόπιν συνεννόησης με τον πρώτο αντεναγόμενο, γεγονός για το οποίο έλαβε γνώση ο δεύτερος αντεναγόμενος, η πρώτη αντενάγουσα
προέβη δαπάνες της στις αναφερόμενες στο ένδικο δικόγραφο εργασίες στο μίσθιο
προκειμένου να το καταστήσει κατάλληλο προς τακτική χρήση. Ότι στις 31-12-2014
έληξε ο συμβατικός χρόνος της μίσθωσης και έκτοτε αυτή (μίσθωση) κατέστη
σιωπηρά κατ' άρθρο 611 ΑΚ αορίστου χρόνου. Ότι στις αρχές του 2016 ο πρώτος αντεναγόμενος ενημέρωσε την πρώτη αντενάγουσα
ότι επιθυμούσε τη λύση της μεταξύ τους μίσθωσης προκειμένου να παραχωρήσει τη
χρήση του μισθίου στη θυγατέρα του που επρόκειτο να νυμφευθεί συμφώνησαν δε το
μίσθιο να αποδοθεί στις 07-05-2016, όπως και έγινε. Ότι δεδομένου ότι δεν
υλοποιήθηκε η μεταξύ της πρώτης αντενάγουσας και του
πρώτου αντεναγομένου από 24-04-2016 συμφωνία, αυτή
(πρώτη αντενάγουσα) απεγκατέστησε
και παρέλαβε τις αναφερόμενες στο δικόγραφο κατασκευές από το μίσθιο, με
αποτέλεσμα να παραμείνουν σε αυτό οι εκτιθέμενες επίσης στο δικόγραφο
κατασκευές συνολικής δαπάνης 5.745€, οι οποίες είναι επωφελείς και αυξάνουν την αξία του μισθίου. Ότι οι δαπάνες αυτές προήλθαν από την έννομη σφαίρα του δευτέρου αντενάγοντος μισθωτή καθόσον οι κατασκευές έγιναν εν γνώσει του, με
αποτέλεσμα να δικαιούται να τις αναζητήσει από τους αντεναγομένους εκμισθωτές
κατ' άρθρο 591 ΑΚ. Ότι οι δαπάνες
αυτές πραγματοποιήθηκαν με ίδια κεφάλαια από την πρώτη αντενάγουσα
που ουδέποτε αποτέλεσε συμβαλλόμενο μέρος της ένδικης μισθωτικής σχέσης ούτε
υπήρξε αντισυμβαλλόμενος των αντεναγομένων παρά μόνο
έκανε χρήση του μισθίου στα πλαίσια της παραχωρηθείσας από τον πρώτο αντενάγοντα χρήσης του με αποτέλεσμα να δικαιούται γα τις
(δαπάνες) αναζητήσει με βάσει τις διατάξεις περί διοίκησης αλλότριων (730-736
ΑΚ). Ότι κατά τη λύση της μισθωτικής σχέσης και την απόδοση του μισθίου δεν
επεστράφη από τους αντεναγομένους στον δεύτερο αντενάγοντα η εγγύηση καλής χρήσης του μισθίου εκ ποσού
1.300€ που είχε καταβληθεί κατά την κατάρτιση της μισθωτικής σύμβασης. Ότι
προς διευκόλυνση των αντεναγομένων η πρώτη αντενάγουσα ενεργώντας στο όνομα και για λογαριασμό του
δευτέρου αντενάγοντος κατέβαλε δαπάνες της το
αναλογούν στο μίσθιο ΕΕΤΗΔΕ του έτους 2013 εκ ποσού 734€, το οποίο αυτός δικαιούται να αναζητήσει καθόσον δεν βαρυνόταν με
αυτό ούτε εκ του νόμου ούτε συμβατικά. Με βάση αυτό το ιστορικό κατ' ορθή
εκτίμηση των αιτημάτων οι αντενάγοντες ζητούν: α) να
υποχρεωθούν οι αντεναγόμενοι εις ολόκληρον
έκαστος να καταβάλουν εις ολόκληρον σε έκαστο των αντεναγόντων το ποσό των 2.872,50€ νομιμοτόκως από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής μέχρι την εξόφληση, β) να υποχρεωθεί έκαστος των αντεναγομένων να καταβάλει στον β'αντενάγοντα ως μισθωτή το ποσό των 650€ το αφορούν την εγγύηση που καταβλήθηκε δυνάμει του όρου 4 του από
20-12-2012 ιδιωτικού συμφωνητικού και το ποσό των 367€ το αφορούν το ΕΕΤΗΔΕ
2013 και συνολικά το ποσό των 2.034,40€ νομιμοτόκως από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Μ' αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η ανταγωγή
εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου αρμοδίου καθ'ύλην και κατά τόπον (14§1β', 34, 268, 591 περ.ζ' ΚΠολΔ) να τη δικάσει κατά
την προκειμένη ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (614, 591 ΚΠολΔ) εφαρμοζομένου του ν.4335/2015 δοθέντος ότι η υπό
κρίση ανταγωγή ασκήθηκε μετά την 01-01-2016, είναι, όμως, απορριπτέα ως
απαράδεκτη. Ειδικότερα, ως προς το αίτημα της πρώτης αντενάγουσας
να υποχρεωθεί έκαστος των αντεναγομένων να της
καταβάλει το ποσό των 2.872,50€ κατά τις διατάξεις περί διοίκησης αλλότριων, η ανταγωγή είναι
απορριπτέα ως απαράδεκτη κατ' άρθρο 268§3 ΚΠολΔ
καθόσον η εν λόγω διαφορά δεν δικάζεται κατά τη διαδικασία των περιουσιακών
(μισθωτικών) διαφορών από τη στιγμή που αυτή (πρώτη αντενάγουσα),
όπως η ίδια εκθέτει στο υπό κρίση δικόγραφο δεν συνδέεται με αυτούς (αντεναγομένους) συμβατικά, πολύ δε περισσότερο με σύμβαση
μισθώσεως, αλλά κατά την τακτική διαδικασία. Ως προς το αίτημα του δευτέρου αντενάγοντος να υποχρεωθεί έκαστος των αντεναγομένων
να του καταβάλει το ποσό των 2.872,50€ κατά τις διατάξεις των άρθρων 591 ΑΚ και
736 ΑΚ, η ανταγωγή είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη ελλείψει ενεργητικής νομιμοποίησης στο βαθμό που αυτός (δεύτερος αντενάγων) δεν ισχυρίζεται ότι είναι φορέας του δικαιώματος. Πιο συγκεκριμένα δεν ισχυρίζεται ότι οι ένδικες δαπάνες
έγιναν από αυτόν ή έστω κατ' εντολή του στο όνομα και για λογαριασμό του ως
μισθωτή αλλά αντιθέτως αναφέρει ότι πρόκειται για δαπάνες στις οποίες προέβη η
πρώτη αντενάγουσα στα πλαίσια της παραχωρηθείσας από
αυτόν χρήσης του μισθίου σε αυτήν και εκ του λόγου αυτού προέρχονται από την
έννομη σφαίρα του. Ως προς το αίτημα του δευτέρου αντενάγοντος
να υποχρεωθεί έκαστος των αντεναγομένων να του
καταβάλει ως μισθωτή το ποσό των 650€ και συνολικά το ποσό των 1.300€ το αφορούν την καταβληθείσα δυνάμει του όρου 4
του από 20-12-2012 ιδιωτικού συμφωνητικού «εγγύηση», η ανταγωγή είναι αόριστη
και επομένως απορριπτέα ως απαράδεκτη. Τούτο διότι στο ένδικο δικόγραφο δεν
προσδιορίζεται ο λόγος για τον οποίο είχε συμφωνηθεί και καταβλήθηκε ως «εγγύηση»
το ποσό των 1.300€ (πχ. προκαταβολή μισθώματος, επιβεβαιωτικός αρραβώνας, συμβατική εγγυοδοσία, ποινική ρήτρα, αποκατάσταση ζημιών από τη μη εκπλήρωση συμβατικών υποχρεώσεων βλ. Εφ.Θεσ.2868/2001, ΑΠ 236/2010, ΑΠ 394/2007) και γιατί θα πρέπει να του επιστραφεί
το καταβληθέν ποσό (βλ. Εφ. Αθ 1325/2008, Εφ.Θεσ. 1065/2008, Εφ. Ιωαν.
102/2008, Εφ.Πατρ.487/2008, ΑΠ 411/2014). Κατά τον τρόπο, όμως, αυτό το
δικαστήριο δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει τη νομική βάση του συγκεκριμένου
κονδυλίου της ανταγωγής. Ως προς το αίτημα του δευτέρου αντενάγοντος
να υποχρεωθεί έκαστος των αντεναγομένων να του
καταβάλει ως μισθωτή το ποσό των 367€ και συνολικά το ποσό των 734€ το αφορούν το ΕΕΤΗΔΕ
2013, η ανταγωγή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας διότι αυτός (ο δεύτερος αντενάγων)
περιοριζόμενος να αναφέρει στο ένδικο δικόγραφο ότι η πρώτη αντενάγουσα
κατέβαλε δαπάνες της το εν λόγω ποσό για λογαριασμό του ως μισθωτή προς
διευκόλυνση των εκμισθωτών, δεν εκθέτει επαρκή στοιχεία για τη νομική θεμελίωση
του αιτήματος (πχ. στις διατάξεις περί εντολής 713 ΑΚ ή περί διοίκησης
αλλότριων 730ΑΚ ή αδικαιολόγητου πλουτισμού 904 ΑΚ). Τέλος, θα πρέπει να
σημειωθεί ότι για το παραδεκτό της ανταγωγής και της συζήτησης της
προσκομίστηκαν από τις πληρεξούσιες δικηγόρους των διαδίκων τα απαιτούμενα κατ'
άρθρο 61 ν.4194/2013 (Κώδικας Δικηγόρων) γραμμάτια προκαταβολής εισφορών (βλ.
Α090292, Α092928 και Α092833 γραμμάτια ΔΣΠ).
Από την εκτίμηση των
ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως ..., που δόθηκαν
ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα
απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του, των φωτογραφιών που επικαλούνται και
προσκομίζουν οι διάδικοι, των οποίων δεν αμφισβητείται η γνησιότητα (444, 445 ΚΠολΔ), των υπ' αριθμ. 5027 και
5028/21-10-2016 ενόρκων βεβαιώσεων των ... που δόθηκαν ενώπιον της Ειρηνοδίκη
Αθηνών ... κατόπιν νομότυπης κλητεύσεως των αντιδίκων, όπως προκύπτει από τις
υπ' αριθμ. 9451 Γ' και 9452Γ'/17-10-2016 εκθέσεις
επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ..., που νόμιμα
επικαλείται και προσκομίζει η εναγομένη-αντενάγουσα των διδαγμάτων της κοινής
πείρας και λογικής και όλων των εγγράφων που νόμιμα επικαλούνται και
προσκομίζουν οι διάδικοι είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών
τεκμηρίων αποδείχθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά
περιστατικά: Περί τα τέλη του 2012 η πρώτη εναγομένη αναζητούσε διαμέρισμα προς
μίσθωση προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ως κατοικία της. Δεδομένου ότι
βρισκόταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην αλλοδαπή απευθύνθηκε στον επί
μακρόν φίλο και συνεργάτη της ... στον οποίο και ανέθεσε την σχετική αναζήτηση.
Κατόπιν σχετικών διαπραγματεύσεων ο ..., οποίος ενεργούσε στο όνομα και για
λογαριασμό της πρώτης εναγομένης και ο πρώτος ενάγων κατέληξαν στους όρους της
μίσθωσης. Στις 20-12-2012 κατά την κατάρτιση του με ίδια ημερομηνία ιδιωτικού
συμφωνητικού μίσθωσης η πρώτη εναγομένη δήλωσε στους ενάγοντες ότι η μίσθωση
δεν αφορούσε την ίδια αλλά τον αδερφό της ..., πιλότο της πολιτικής αεροπορίας
και για το λόγο αυτό υπέγραψε το εν λόγω μισθωτήριο στο όνομά του. Δυνάμει του
από 20-12-2012 ιδιωτικού συμφωνητικού οι ενάγοντες συνεκμίσθωσαν
σε ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου έκαστος στον ... το υπό στοιχεία Γ1 διαμέρισμα
εμβαδού 210τμ, την υπό στοιχεία ΑΠ4 υπόγεια αποθήκη εμβαδού 3,65 τμ και δύο
θέσεις στάθμευσης εμβαδού 12,50τμ πολυώροφης οικοδομής ανεγερθείσας επί
οικοπέδου κείμενου στη συμβολή των οδών .. και ... στη Βούλα έναντι μηνιαίου
μισθώματος ανερχόμενου στο ποσό των 650€ για χρονικό διάστημα δύο ετών και
συγκεκριμένα από 01-01-2013 έως 31-12-2015 με δικαίωμα παράτασης της μίσθωσης
για ένα ακόμη έτος, κατά τους αναφερόμενους στο μισθωτήριο όρους προκειμένου
αυτός να το χρησιμοποιήσει ως κατοικία του. Τον Ιανουάριο του 2013 οι ενάγοντες
πληροφορήθηκαν από ένοικους της πολυκατοικίας ότι στο ανωτέρω διαμέρισμα είχε
εγκατασταθεί και κατοικούσε η πρώτη εναγομένη κατά παράβαση του όρου 5 του
μισθωτηρίου, το οποίο απαγόρευε τόσο την υπεκμίσθωση όσο και την παραχώρηση της
χρήσης του μισθίου σε τρίτους.
Μετά ταύτα η πρώτη
εναγομένη δήλωσε στους ενάγοντες ότι η μίσθωση αφορούσε την ίδια, καθόσον ο ...
διέμενε για επαγγελματικούς λόγους στην Κύπρο και κατά τις επισκέψεις του στην
Ελλάδα διέμενε σε ιδιόκτητο ακίνητο της επί της οδού Δωδεκανήσου στη Βούλα.
Ταυτόχρονα, τους γνωστοποίησε ότι για φορολογικούς λόγους δεν επιθυμούσε στο
μισθωτήριο να αναγράφεται αυτή ως μισθώτρια. Για να κάμψει τις αντιρρήσεις των
εναγόντων ώστε αυτοί να δεχθούν η μίσθωση να ισχύει για την ίδια και όχι για
τον ... τους πρότεινε το σύνολο των μισθωμάτων εκάστου έτους να προκαταβάλλεται
στην αρχή του.... έτους. Μάλιστα, ο ... προκατέβαλε το σύνολο των μισθωμάτων
για το έτος 2013. Κατόπιν τούτου τον Ιανουάριο του 2013 οι ενάγοντες συνήψαν
προφορικά με την πρώτη εναγομένη σύμβαση μίσθωσης με τους ίδιους όρους και συμφωνίες
που περιέχονταν στο ως άνω από 20-12-2012 ιδιωτικό συμφωνητικό, πλην του όρου
του αφορούντος τον τρόπο καταβολής του μισθώματος καθόσον αυτό ορίσθηκε
καταβαλλόμενο ετησίως κατά την ανωτέρω πρόταση της πρώτης εναγομένης. Έκτοτε η
μίσθωση εξελίχθηκε ομαλά μεταξύ των εναγόντων και της πρώτης εναγομένης. Όμως,
εξακολουθούσε τύποις για φορολογικούς λόγους να
εμφανίζεται ως μισθωτής ο ..., ενώ πραγματική μισθώτρια ήταν η πρώτη εναγομένη.
Η τελευταία κάνοντας χρήση του δικαιώματος της κατ' άρθρο 2§1 ν. 1703/1987
παρέμεινε στο μίσθιο μέχρι τις 31-12-2015. Στο μεταξύ οι ενάγοντες ενημέρωσαν
την πρώτη εναγομένη για την επιθυμία τους να μην παραταθεί η μίσθωση δοθέντος
ότι είχαν αποφασίσει τη διανομή των ακινήτων στα οποία ήταν συγκύριοι, ο δε
πρώτος ενάγων στον οποίο θα περιερχόταν οι υπό κρίση οριζόντιες ιδιοκτησίες
προτίθετο να παραχωρήσει τη χρήση τους στην θυγατέρα του που επρόκειτο στο
άμεσο μέλλον να τελέσει γάμο. Μετά τη λήξη της μίσθωσης στις 31-12-2015 η πρώτη
εναγομένη επικαλούμενη αδυναμία να ανεύρει νέο διαμέρισμα της αρεσκείας της
προς μίσθωση και να διενεργήσει την απαιτούμενη μετακόμιση παρέμεινε στο μίσθιο
μέχρι και τις 07-05-2016, οπότε παρέδωσε τα κλειδιά του και αποχώρησε. Σύμφωνα
με το άρθρο 10 του ως άνω από 20-12-2012 ιδιωτικού συμφωνητικού «Κατά τη λήξη ή
με οποιονδήποτε τρόπο λύση της μίσθωσης, ο μισθωτής υποχρεούται, χωρίς όχληση,
να αποδώσει στον εκμισθωτή τη χρήση του μισθίου ελεύθερη και το μίσθιο στην
κατάσταση που το παρέλαβε, διαφορετικά υποχρεούται να καταβάλει στον εκμισθωτή:
α) αποζημίωση για τη χρήση του μισθίου, καθώς και β) ποσό ίσο με το 1/10 του
μισθώματος ως ποινική ρήτρα για κάθε ημέρα καθυστέρησης γ) ευθύνεται δε και σε
αποζημίωση του εκμισθωτή για οποιαδήποτε αιτία και ιδίως για κάθε ζημία αυτού
εξ αιτίας της μη έγκαιρης απόδοσης του μισθίου». Βάσει του προαναφερθέντος όρου
η πρώτη εναγομένη οφείλει να καταβάλει για αποζημίωση χρήσης για το χρονικά
διάστημα από 01-01-2016 έως 07-05-2016 το συνολικό ποσό των 2.773,76€ ήτοι 1.386,88€ σε έκαστο
των εκμισθωτών. Επιπροσθέτως, βάσει του ίδιου ως άνω ιδιωτικού συμφωνητικού η
πρώτη εναγομένη οφείλει να καταβάλει ως ποινική ρήτρα για κάθε ημέρα
καθυστέρησης στην απόδοση του μισθίου το ποσό των 85€, το οποίο κρίνεται υπερβολικό με δεδομένο ότι το μηνιαίο μίσθωμα κατά τη διάρκεια
λειτουργίας της σύμβασης ανέρχονταν στο ποσό των 650€ ήτοι 21,67€ ημερησίως, κατά τα κρατούντα στις συναλλαγές η ποινική ρήτρα στην περίπτωση της αποζημίωσης χρήσης ανέρχεται στο διπλάσιο του μισθώματος και όχι στο τριπλάσιο, όπως στην προκείμενη
περίπτωση ενώ ταυτόχρονα η μισθώτρια καθ'όλη τη
διάρκεια της μίσθωσης ήταν συνεπής στις συμβατικές της υποχρεώσεις. Εξάλλου,
από την καθυστέρηση στην παράδοση του μισθίου οι εκμισθωτές δεν προκύπτει ότι
υπέστησαν οποιαδήποτε ζημία. Επομένως, γενομένης δεκτής ως ουσία βάσιμης της
ενστάσεως της πρώτης εναγομένης της εδραζόμενης στο
άρθρο 409 ΑΚ θα πρέπει να μειωθεί η ποινική ρήτρα από το ποσό των 65€ ημερησίως στο ποσό των 45€.
Κατόπιν τούτου η πρώτη
εναγομένη θα πρέπει να καταβάλει ως καταπεσούσα
ποινική ρήτρα για το χρονικό διάστημα από 01-01-2016 έως 07-05-2016 το ποσό των
5.760€ ήτοι 2.880€ σε έκαστο των εναγόντων. Ενόψει των ανωτέρω γενομένων δεκτών πρέπει η από
13-10-2016 με γενικό αριθμό κατάθεσης 7933/14-10-2016 και ειδικό αριθμό κατάθεσης
4128/14-10-2016 ανταγωγή να απορριφθεί στο σύνολο της ως απαράδεκτη, να
καταδικαστούν οι αντενάγοντες λόγω της ήττας τους
(176 ΚΠολΔ) στη δικαστική δαπάνη των αντεναγομένων που υπέβαλαν σχετικό αίτημα με τις προτάσεις τους
(191 §2 ΚΠολΔ) κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο
διατακτικό της παρούσας, η από 04-07-2016 με γενικό αριθμό κατάθεσης
4473/08-07-2016 και ειδικό αριθμό κατάθεσης 2385/08-07-2016 αγωγή να απορριφθεί
ως προς το δεύτερο εναγόμενο ως νόμω αβάσιμη, να
καταδικαστούν οι ενάγοντες λόγω της ήττας τους (176 ΚΠολΔ)
στη δικαστική δαπάνη του δευτέρου εναγομένου που υπέβαλε σχετικό αίτημα με τις
προτάσεις του (191 §2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα
οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας, κατά το μέρος που αυτή (αγωγή) κρίθηκε
ορισμένη και νόμιμη να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη, να υποχρεωθεί η
πρώτη εναγομένη να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων το ποσό των 4.266,88€ και συνολικά το ποσό των 8.533,76€ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής μέχρι την εξόφληση και να καταδικαστεί
η πρώτη εναγομένη λόγω της εν μέρει ήττας της (178 ΚΠολΔ)
σε μέρος της δικαστικής δαπάνης των εναγόντων κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο
διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των
διαδίκων: α) την από 04-07-2016 με γενικό αριθμό κατάθεσης 4473/08-07-2016 και
ειδικό αριθμό κατάθεσης 2385/08-07-2016 αγωγή και β) την από 13-10-2016 με
γενικό αριθμό κατάθεσης 7933/14-10-2016 και ειδικό αριθμό κατάθεσης
4128/14-10-2016 ανταγωγή.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από
13-10-2016 με γενικό αριθμό κατάθεσης 7933/14-10-2016 και ειδικό αριθμό
κατάθεσης 4128/14-10-2016 ανταγωγή.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στους αντενάγοντες τη δικαστική δαπάνη των αντεναγομένων
την οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων (200€) ευρώ.
Ως προς την από 04-07-2016
με γενικό αριθμό κατάθεσης 4473/08-07-2016 και ειδικό αριθμό κατάθεσης
2385/08-07-2016 αγωγή:
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν ως προς
το δεύτερο εναγόμενο.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στους ενάγοντες
τη δικαστική δαπάνη του δευτέρου εναγομένου την οποία ορίζει στο ποσό των
τριακοσίων (300€) ευρώ.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε
απορριπτέο στο σκεπτικό.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την
αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την πρώτη
εναγομένη να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων
διακοσίων εξήντα έξι ευρώ και ογδόντα οκτώ λεπτών (4.266,88€) και συνολικά το ποσό των οκτώ χιλιάδων πεντακοσίων τριάντα τριών ευρώ και εβδομήντα έξι λεπτών (8.533,76€) με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής μέχρι την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στην πρώτη
εναγομένη μέρος της δικαστικής δαπάνης των εναγόντων την οποία ορίζει στο ποσό
των τριακοσίων πενήντα (350€) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και
δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις
16-1-2018, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιες δικηγόροι τους.