ΜΠρΑθ (ΑσφΜ) 5121/2013

Έξοδος εταίρου από ΕΠΕ λόγω συνδρομής σπουδαίου λόγου (άρθρο 33 παρ. 2 Ν. 3190/1955), ο οποίος συνίσταται στη σοβαρή διαταραχή - πλήρη διακοπή των προσωπικών σχέσεων μεταξύ των εταίρων και στη συνακόλουθη αδυναμία συνεργασίας για την επίτευξη του εταιρικού σκοπού.

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Αριθμός απόφασης 5121/2013

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

(Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Δήμητρα Μπάτρη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, η οποία ορίστηκε κατόπιν κληρώσεως σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3327/2005.

Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριο του, στις 06 Φεβρουαρίου 2013, για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση μεταξύ :

Του αιτούντος : …, κατοίκου Αθηνών (οδός … ), ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ευστάθιο Προβή.

Της καθ' ης η αίτηση : Της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «E… Ασφάλεια Πληροφοριακών Συστημάτων ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» και το διακριτικό τίτλο «E… ΕΠΕ», που εδρεύει στην Καλλιθέα Αττικής (…) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Γεώργιο Μάλλιο.

Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η από 14-05-2012 αίτηση του, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό 90684/9108/2012, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 08-10-2012, κατά την οποία αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά το άρθρο 33 του ν. 3190/1955 περί εταιριών περιορισμένης ευθύνης: «1. Το καταστατικό μπορεί να περιλαμβάνει διατάξεις περί δικαιώματος των εταίρων να εξέλθουν από την εταιρεία, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. 2. Κάθε εταίρος μπορεί να εξέλθει μετά από απόφαση του Προέδρου Πρωτοδικών. Με την ίδια απόφαση προσδιορίζεται και η αξία της μερίδας συμμετοχής του εξερχόμενου εταίρου, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 29 παρ. 1 και 4». Από τη γραμματική διατύπωση της διάταξης αυτής προκύπτουν τα ακόλουθα: 1) Το καταστατικό της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης μπορεί να προβλέπει τη δυνατότητα εξόδου του εταίρου, χωρίς να την εξαρτά από τη συνδρομή σπουδαίου λόγου. Αυτό ορίζει και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες ασκείται το δικαίωμα εξόδου. 2) Ο εταίρος δικαιούται, ανεξάρτητα από τους όρους του καταστατικού, να προσφύγει στο Δικαστήριο προκειμένου, με την επίκληση σπουδαίου λόγου, να απαγγελθεί η έξοδος του από την εταιρεία με απόφαση. Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1 παρ. 2, 6, 10 επ., 13, 14 επ, 16 επ., 20, 26, 27 επ., 33, 34, 38 επ., 44 του ν. 3190/1995 προκύπτει ότι ο εταιρικός τύπος της ΕΠΕ χαρακτηρίζεται τόσο από στοιχεία κεφαλαιουχικά, όσο και από στοιχεία προσωπικά, που αφορούν στις σχέσεις των εταίρων μεταξύ τους και προς την εταιρεία. Εντεύθεν συνεφέλκεται ότι σπουδαίος λόγος υπάρχει όταν η συνέχιση της εταιρείας είναι για λόγους αντικειμενικούς ή υποκειμενικούς δυσβάσταχτη για τον εξερχόμενο. Ενδεικτικά μπορεί να αποτελέσει σπουδαίο λόγο προς έξοδο εταίρου από την εταιρεία κατά την έννοια του ως άνω άρθρου και η σοβαρή διαταραχή των προσωπικών και εταιρικών σχέσεων μεταξύ των εταίρων. Για τη στοιχειοθέτηση, εξάλλου, του σπουδαίου λόγου γίνεται δεκτό ότι, σε αντίθεση προς τα οριζόμενα με το άρθρο 771 ΑΚ, δεν προϋποτίθεται η ύπαρξη υπαιτιότητας των υπολοίπων εταίρων ή των εκπροσώπων της εταιρείας, ούτε το αναίτιο του ζητούντος την έξοδο από την εταιρεία, αλλά η υπαιτιότητα του τελευταίου στη δημιουργία τέτοιου λόγου μπορεί, κατά τις περιστάσεις, να θεμελιώσει ένσταση του άρθρου 281 ΑΚ κατά της άσκησης του σχετικού δικαιώματος (ΕφΑθ 192/2010, δημ. Νόμος). Η συνδρομή του σπουδαίου λόγου κρίνεται κατά το χρόνο συζήτησης της αίτησης (Η. Σουφλερός σε Περάκη Ε. Το Δίκαιο της Ε.Π.Ε., 1994, σελ. 709, παρ. 50). Τέλος από τις διατάξεις των άρθρων 29 παρ. 1, 4, 33 παρ. 2 ν. 3190/1955, 683 παρ. 1 ΚΠολΔ και 3 παρ. 2 ΕισΝΚΠολΔ προκύπτει ότι οι διαφορές για την έξοδο εταίρου δικάζονται από το Μονομελές Πρωτοδικείο, κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ. ΚΠολΔ. Οι διαφορές όμως αυτές δεν είναι ασφαλιστικά μέτρα ή προς αυτά εξομοιούμενα ρυθμιστικά μέτρα, ούτε η παραπομπή στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, η οποία γίνεται για ταχύτερη εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων, μεταβάλλει τη φύση τους. Με την απόφαση δηλαδή του Μονομελούς Πρωτοδικείου, που έχει διαπλαστικό χαρακτήρα, δεν διατάσσεται ασφαλιστικό μέτρο, αλλά τέμνεται οριστικά η διαφορά (ΟλΑΠ 754/1986, ΑΠ 1628/2010, δημ. Νόμος). Στην προκείμενη περίπτωση, ο αιτών με την υπό κρίση αίτηση του, επικαλούμενος έννομο συμφέρον και σπουδαίο λόγο που συνίσταται στη διατάραξη των σχέσεων με τον συνεταίρο του, διαχειριστή και νόμιμο εκπρόσωπο της καθ' ης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης και στην ανυπαρξία προσωπικής επικοινωνίας με αυτόν, από υπαιτιότητα του τελευταίου, ζητεί να αναγνωρισθεί το δικαίωμα του να εξέλθει από την εταιρεία, να διαταχθεί η έξοδος του από αυτή, παραιτούμενος συγχρόνως από το δικαίωμα του να προσδιορισθεί από το Δικαστήριο αυτό και να του καταβληθεί η αξία της μερίδας συμμετοχής του στην καθ' ης, και να καταδικαστεί η τελευταία στην πληρωμή των δικαστικών του εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η αίτηση αρμόδια καθ' ύλη ν (άρθρα 33 παρ. 2 εδ. α του ν. 3190/1955, 683 παρ. 1 ΚΠολΔ, 3 παρ. 2 ΕισΝΚΠολΔ) και κατά τόπο (άρθρα 27 παρ. 1 του ΚΠολΔ) εισάγεται προς συζήτηση στο παρόν Δικαστήριο κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ). Το αίτημα δικαστικής αναγνώρισης του δικαιώματος εξόδου του αιτούντος από την καθ' ης λόγω συνδρομής σπουδαίου λόγου τυγχάνει απορριπτέο ως απαράδεκτο λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος με βάση τον συνδυασμό των άρθρων 70, 71 και 217 ΚΠολΔ. Ειδικότερα, το επίδικο δικαίωμα είναι δικαίωμα δικαστικής διάπλασης, του οποίου η άσκηση εκφεύγει των ορίων της αυτονομίας της ιδιωτικής βούλησης, διότι η επιδιωκόμενη με αυτό μεταβολή της νομικής κατάστασης (δηλαδή η έξοδος του εταίρου από την εταιρεία) δεν επέρχεται με μονομερή δήλωση του δικαιούχου, αλλά μόνο με την έκδοση διαπλαστικής δικαστικής απόφασης, η οποία συνακόλουθα αποτελεί το μοναδικό και πρόσφορο μέσο για την άρση της αβεβαιότητας ως προς την ύπαρξη του (που ανακύπτει με την αμφισβήτηση του από την καθ' ης). Σε κάθε δε περίπτωση, κατ' εφαρμογή του άρθρου 331 ΚΠολΔ, το ουσιαστικό δεδικασμένο που παράγει η ανωτέρω διαπλαστική απόφαση, όταν καταστεί τελεσίδικη, καλύπτει ως προδικαστικό ζήτημα την (έστω και σιωπηρά) κριθείσα ύπαρξη του επίδικου δικαιώματος δικαστικής διάπλασης. Ακολούθως, η αίτηση τυγχάνει ορισμένη, απορριπτόμενου του αντίθετου ισχυρισμού της καθ' ης, και νόμιμη, στηριζόμενη στις προαναφερόμενες στη μείζονα σκέψη ουσιαστικές διατάξεις και ως προς το παρεπόμενο αίτημα της σε εκείνη του άρθρου 176 ΚΠολΔ. Συνεπώς η αίτηση, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω για να κριθεί εάν είναι βάσιμη και από ουσιαστική άποψη.

Από τις διατάξεις των άρθρων 262 παρ. 1 και 269 παρ. 2 περ. α ΚΠολΔ, σε συνδυασμό προς τη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, συνάγεται ότι για την πληρότητα της ένστασης που έχει έρεισμα την τελευταία, εντεύθεν δε για το παραδεκτό αυτής, πρέπει αφενός να προταθούν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στον πρώτο βαθμό από τον ενιστάμενο που ζητεί την απόρριψη της αίτησης τα πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν την κατάχρηση και να γίνει επίκληση της κατάχρησης που προκύπτει από τα περιστατικά αυτά και αφετέρου να διατυπώνεται και αίτημα απόρριψης της αίτησης και για την αιτία αυτή (ΟλΑΠ 472/1983, ΑΠ 65/2005, δημ. Νόμος). Στην προκείμενη περίπτωση, η καθ' ης με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου της δικηγόρου, που αναπτύσσεται και με το από 11-02-2013 έγγραφο σημείωμα της, αρνήθηκε την αίτηση και περαιτέρω πρόβαλε την ένσταση καταχρηστικής άσκησης της. Ο ισχυρισμός αυτός όμως, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην προηγηθείσα μείζονα σκέψη, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος λόγω αοριστίας, διότι η καθ' ης δεν επικαλείται συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν την κατά το άρθρο 281 ΑΚ έννοια της καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος.

Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης, …, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου ( η καθ' ης δεν εξέτασε μάρτυρα), όλα τα έγγραφα, που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, τους ισχυρισμούς τους και την εν γένει διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά για την υπόθεση αυτή : Δυνάμει του υπ' αριθ. 7012/06-10-2006 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πειραιώς …, που δημοσιεύθηκε νόμιμα στα βιβλία εταιριών του Πρωτοδικείου Αθηνών με αύξοντα αριθμό γενικό … και ειδικό …, καθώς και στο υπ' αριθ. …/12-12-2006 Φ.Ε.Κ. Τ.Α.Ε και Ε.Π.Ε., συνεστήθη μεταξύ του αιτούντος και του …, ενεργούντος για τον εαυτό του ατομικά καθώς και ως νόμιμος εκπρόσωπος της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «ΑΔΕΛΦΟΙ … ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», που εδρεύει στην Αθήνα (…), εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «E… Ασφάλεια Πληροφοριακών Συστημάτων ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» και με διακριτικό τίτλο «E… Ε.Π.Ε.», διάρκειας 99 ετών, με έδρα το Δήμο Καλλιθέας Αττικής (…). Ως σκοπός της εταιρείας ορίσθηκε η δημιουργία, παραγωγή, ανάπτυξη, επεξεργασία, προμήθεια, εισαγωγή, εξαγωγή, διάθεση, διακίνηση, εκπαίδευση και γενικά εμπορία κάθε φύσης λογισμικού (software), η παροχή υπηρεσιών προς τρίτους ή για λογαριασμό τρίτων στον τομέα της δημιουργίας, παραγωγής, ανάπτυξης, υποστήριξης, επεξεργασίας, αποθήκευσης, διατήρησης κάθε φύσης λογισμικού και η αντιπροσώπευση επιχειρήσεων της αλλοδαπής ή ημεδαπής αναφορικά με τα ανωτέρω προϊόντα ή υπηρεσίες. Το κεφάλαιο της ορίσθηκε στο ποσό των 28.200 ευρώ, διαιρέθηκε σε 940 εταιρικά μερίδια, ονομαστικής αξίας προς 30 ευρώ καθένα και καταβλήθηκε ολοσχερώς από τα ως άνω ιδρυτικά της μέλη. Συγκεκριμένα η προαναφερόμενη ανώνυμη εταιρεία κατέβαλε το ποσό των 22.290 ευρώ και έλαβε 743 εταιρικά μερίδια, ο αιτών κατέβαλε το ποσό των 5.640 ευρώ και έλαβε 188 εταιρικά μερίδια και ο … κατέβαλε το ποσό των 270 ευρώ και έλαβε 9 εταιρικά μερίδια. Διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας ορίσθηκε ο εταίρος … για αόριστη διάρκεια, ιδιότητα που εξακολουθεί να έχει μέχρι σήμερα (άρθρο 16 του καταστατικού). Επειδή όμως δεν διέθετε προηγούμενη επαγγελματική κατάρτιση συναφή με το σκοπό και την εμπορική δραστηριότητα της καθ' ης (η μέχρι τότε επαγγελματική του απασχόληση αφορούσε την εμπορία αυτοκινήτων), από τη σύσταση της μέχρι και τα τέλη Μαρτίου 2011 ο αιτών, ενόψει του ότι ήταν επαγγελματίας αναλυτής - προγραμματιστής, ανέλαβε εκ των πραγμάτων αποκλειστικά τη διαχείριση των θεμάτων καθημερινής λειτουργίας και γενικά των υποθέσεων της εταιρείας, προσφέροντας συνεχώς την προσωπική του εργασία. Χάρη στη συμβολή του αιτούντος, η δραστηριότητα της εταιρείας ήταν επικερδής (βλ. και το ισοζύγιο λογιστικής έτους 2010, όπου αποτυπώνεται τζίρος 34.134,09 ευρώ). Οι σχέσεις των εταίρων σε συνεταιρικό και προσωπικό επίπεδο ήταν γενικά ομαλές, χωρίς διαφωνίες και αντιπαλότητες, όπως πιθανολογήθηκε άλλωστε και από την μακρά διάρκεια της συνεργασίας τους. Στα μέσα Φεβρουαρίου 2011, ο αιτών γνωστοποίησε στο διαχειριστή της καθ' ης τη βούληση του να εξέλθει από αυτή (εταιρεία) για προσωπικούς του λόγους (και όχι από κάποιο ενδοεταιρικό λόγο) και να μεταβιβάσει τα εταιρικά του μερίδια σε ενδιαφερόμενο αγοραστή, που ο διαχειριστής θα του υποδείκνυε, μέχρι τα τέλη Μαρτίου 2011, οπότε και θα είχε ολοκληρώσει τις τρέχουσες υποθέσεις που χειριζόταν και θα παρείχε πλήρη ενημέρωση για τις εκκρεμότητες στο νέο εταίρο. Ο αιτών επιθυμούσε να απασχοληθεί εφεξής επαγγελματικά στην εταιρεία, που στο μεταξύ είχε συστήσει ο αδερφός του και μάρτυρας του, …, με την επωνυμία «… ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ», με διακριτικό τίτλο «P…» και σκοπό όμοιο με αυτόν της καθ' ης (βλ. την περίληψη του καταστατικού της εταιρείας που δημοσιεύθηκε στο υπ' αριθ. …/21-10-2010 Φ.Ε.Κ. Τ.Α.Ε. και Ε.Π.Ε.). Λαμβανομένου δε υπόψη ότι ο αδερφός του αιτούντος είναι κατ' επάγγελμα ναυτικός και δεν διαθέτει κατάρτιση αντίστοιχη με το αντικείμενο της εταιρείας, εκ των πραγμάτων μόνο ο αιτών θα μπορούσε να ασχοληθεί με τη λειτουργία της νεοσυσταθείσας εταιρείας. Την ύπαρξη της τελευταίας πιθανολογήθηκε ότι γνώριζε ο διαχειριστής της καθ' ης, …, ήδη από την ίδρυση της, αφού είχε αναπτυχθεί ολιγόμηνη εμπορική συνεργασία μεταξύ των δύο εταιριών. Συγκεκριμένα, με βάση τα υπ' αριθ. ΤΔΑ - …/23-12-2010, …/9-2-2011, …/25-2-2011 δελτία αποστολής - τιμολόγια που εξέδωσε η καθ' ης ως πωλήτρια, αυτή προμήθευσε την ανωτέρω μονοπρόσωπη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης προγράμματα antivirus BITDEFENDER ΙΝΤΕΡΝΕΤ SECURITY 2010 (βλ. αντίστοιχα ποσότητες 10, 1, 30, και μάλιστα στις αναφερόμενες δύο τελευταίες πωλήσεις, χορήγησε πίστωση καταβολής του τιμήματος διάρκειας 60 και 30 ημερών αντίστοιχα). Μάλιστα, στο πλαίσιο της συνεργασίας τους, ο ανωτέρω διαχειριστής είχε συζητήσει με τον αιτούντα και τον αδερφό του το ενδεχόμενο συγχώνευσης των δύο εταιριών, εγχείρημα όμως που δεν πραγματώθηκε. Ενόψει της προπεριγραφείσας καλής τους συνεργασίας, ο διαχειριστής της καθ' ης, όχι μόνο δεν εξέφρασε αντίρρηση ή διαμαρτυρία στην απόφαση του αιτούντος να εξέλθει από την καθ' ης, αλλά τον ενημέρωσε ότι υπήρχε ήδη ενδιαφερόμενος αγοραστής της εταιρικής του μερίδας, που ονομαζόταν …. Τον διαβεβαίωσε μάλιστα ότι θα προέβαινε χωρίς καθυστέρηση στη σύγκληση της συνέλευσης των εταίρων κατ' άρθρο 27 του καταστατικού της καθ' ης για την άμεση λήψη της απόφασης εξόδου του και την είσοδο του νέου εταίρου με μεταβίβαση στον τελευταίο των εταιρικών μεριδίων του αποχωρούντος. Ακολούθως πιθανολογήθηκε ότι ο αιτών, μέχρι τα τέλη Μαρτίου 2011, διεκπεραίωσε και παρέδωσε όλες τις τρέχουσες εκκρεμότητες της καθ' ης στον ως άνω υποψήφιο αγοραστή των εταιρικών του μεριδίων. Μεταξύ άλλων, στις 18-02-2011 ενημέρωσε με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail) την εταιρεία με τον διακριτικό τίτλο ((L… Internet Applications and Advertising)), που ήταν η υπεύθυνη διαχείρισης της ιστοσελίδας της καθ' ης, ότι λόγω της επερχόμενης εξόδου του, θα επικοινωνούσε μαζί της για περαιτέρω γνωριμία ο νέος συνεργάτης και υπεύθυνος για τα θέματα της καθ' ης, …, ενώ της γνωστοποίησε και την προσωπική διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του τελευταίου (….com) προς την οποία απέστειλε παράλληλα το ηλεκτρονικό αυτό μήνυμα. Στη συνέχεια ο …, με ηλεκτρονικό μήνυμα του από την τελευταία διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, απευθύνθηκε στην ανωτέρω διαχειρίστρια της ιστο σελίδα ς, αυτοαποκαλούμενος «καινούριο μέλος της E…» (δηλαδή της καθ' ης) και ζήτησε να ανοιχθεί νέος λογαριασμός ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με όνομα χρήστη … (δηλαδή με το αρχικό του κυρίου ονόματος του και το πλήρες επώνυμο του σε μικρούς λατινικούς χαρακτήρες). Το μήνυμα αυτό εμφαίνεται στο από 21-02-2011 ενημερωτικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της εταιρείας διαχείρισης της ιστοσελίδας (που εστάλη στη διεύθυνση e-mail της καθ' ης) για τη δημιουργία του λογαριασμού (….gr) και για τον τρόπο ενεργοποίησης του. Ο αιτών επικοινώνησε ηλεκτρονικά με τον … στη νέα αυτή διεύθυνση δύο φορές και συγκεκριμένα στις 21-02-2011 (με παράλληλη αποστολή του αυτού ηλεκτρονικού μηνύματος και στο διαχειριστή της καθ' ης …) για έναν πελάτη της εταιρείας και στις 28-02-2011 επισυνάπτοντας του πίνακες διαθεσιμότητας των εμπορευμάτων της καθ' ης, που του παρέδιδε. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα πιθανολογήθηκε ότι στα τέλη Μαρτίου 2011, ο αιτών αποχώρησε από την εταιρεία οριστικά και εφεξής έπαυσε να έχει ανάμιξη στη λειτουργία της, ενημέρωση για την πορεία των εταιρικών υποθέσεων ή συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων. Μετά την αποχώρηση του, παρά τις αρχικά ευοίωνες προοπτικές της εταιρείας, ο διαχειριστής της επέδειξε αδιαφορία για τα εταιρικά πράγματα και την επίτευξη του εταιρικού σκοπού. Η αδιαφορία αυτή πιθανολογείται από τη διαρκώς επιδεινούμενη οικονομική πορεία της καθ' ης κατά τα έτη 2011 και 2012, με αποτέλεσμα πλέον να έχει περιέλθει σε αδράνεια, και την αρνητική στάση του προς τον αιτούντα. Συγκεκριμένα, ο αιτών, από την αποχώρηση του μέχρι τον χρόνο συζήτησης της κρινόμενης αίτησης, επανειλημμένα τον όχλησε προφορικά να συγκαλέσει τη συνέλευση των εταίρων σύμφωνα με το άρθρο 27 του καταστατικού της καθ' ης για να αποφασίσει την έξοδο του από την εταιρεία και την είσοδο του νέου εταίρου, όπως αρχικά τον είχε διαβεβαιώσει ότι θα πράξει. Ο διαχειριστής όμως απέφευγε συστηματικά και αδικαιολόγητα οποιαδήποτε προσωπική επικοινωνία, ακόμα και τηλεφωνική με τον αιτούντα. Ενδεικτικό της στάσης του είναι ότι αγνόησε παντελώς και δεν απάντησε στην από 18-01-2012 εξώδικη διαμαρτυρία, που ο αιτών απηύθυνε ως τελευταία ένδειξη καλοπιστίας τόσο στην καθ' ης όσο και προσωπικά στον ίδιο με την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου - διαχειριστή της και τους επιδόθηκε νόμιμα στις 23-01-2012 (βλ. τις υπ' αριθ. 3685 και 3686/23-01-2012 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Πειραιώς, …), με την οποία τους καλούσε να προβούν στις νόμιμες ενέργειες για την έξοδο του και τη μεταβίβαση των εταιρικών του μεριδίων, δεδομένου και ότι λόγω της καθυστέρησης αυτής και της εξακολούθησης της υποχρεωτικής ασφάλισης του στον ασφαλιστικό οργανισμό Ο.Α.Ε.Ε., το ληξιπρόθεσμο χρέος ασφαλιστικών εισφορών, που δημιουργήθηκε σε βάρος του, ανερχόταν το Δεκέμβριο του 2012 στο ποσό των 8.918,71 ευρώ (βλ. την με αριθ. πρωτ. 270754/8-2-2013 απάντηση του Ο.Α.Ε.Ε.). Ενόψει των ανωτέρω, έχει επέλθει σοβαρή διαταραχή και πλήρης διακοπή των προσωπικών σχέσεων των εταίρων για μακρύ χρονικό διάστημα και έτσι είναι αδύνατη η μεταξύ τους επικοινωνία και συνεργασία και κατ' επέκταση η επίτευξη του εταιρικού σκοπού με βάση την πιθανολογηθείσα ως άνω διαμορφωμένη πραγματική κατάσταση. Τα ανωτέρω περιστατικά συνιστούν κατά την κρίση του Δικαστηρίου σπουδαίο λόγο κατά την έννοια του άρθρου 33 παρ. 2 του ν. 3190/1955 και επομένως συντρέχει νόμιμη περίπτωση προκειμένου να επιτραπεί στον αιτούντα η έξοδος του από την εταιρεία. Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η παραίτηση του αιτούντος από το δικαίωμα του για προσδιορισμό της αξίας της μερίδας συμμετοχής του στην καθ' ης και καταβολής της αξίας αυτής δεν πλήττει τα συμφέροντα των εταιρικών δανειστών αφού δεν πρόκειται να αποδεσμευτούν περιουσιακά, στοιχεία της εταιρείας και η αξία της μερίδας παραμένει στην εταιρεία ως εταιρικό κεφάλαιο. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω εκτεθέντων, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει μερικά δεκτή ως και κατ' ουσίαν βάσιμη και επιβληθεί σε βάρος της καθ' ης το σύνολο των δικαστικών εξόδων του αιτούντος, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό, αφού το μέρος που απορρίφθηκε από την κρινόμενη αίτηση είναι ελάχιστο και δεν έδωσε αφορμή να αυξηθούν τα έξοδα (άρθρο 178 παρ. 2 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ κατ' αντιμωλίαν των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ μερικά την αίτηση.

ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στον αιτούντα την έξοδο του από την καθ’ ης εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «E… Ασφάλεια Πληροφοριακών Συστημάτων ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» και με διακριτικό τίτλο «E… ΕΠΕ», που εδρεύει στον Δήμο Καλλιθέας Αττικής (…), λόγω συνδρομής σπουδαίου λόγου.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της καθ’ ης τα δικαστικά έξοδα του αιτούντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια, στο ακροατήριο του, συνεδρίαση στην Αθήνα, στις 29-4-2013, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ