ΜΠρΑθ 2087/2014

Αυτοκινητικό ατύχημα - Τραυματισμός ανηλίκου - Δικαιούχος αποζημίωσης - Εκπροσώπηση ανηλίκου - Συμβιβασμός - Εγκυρότητα συμβιβασμού - Γονική μέριμνα - Απρόβλεπτη εξέλιξη πορείας κατάστασης υγείας - Επανάληψη συζήτησης - Διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης -.

Απόρριψη ισχυρισμού της ασφαλιστικής εταιρίας ότι μεταξύ της ιδίας και της πρώτης των εναγόντων ως νόμιμης εκπρόσωπου και μητέρας της ανήλικης, προσκομιζόμενης της απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία της ανατίθετο προσωρινά η επιμέλεια της ανήλικης, αλλά και με τη συμμετοχή νομικού της παραστάτη καταρτίστηκε εξώδικος συμβιβασμός, δυνάμει του οποίου αυτή εισέπραξε προς πλήρη εξόφληση όλων των παρόντων και μελλουσών τυχόν ανακυψάντων απαιτήσεων, συνδεόμενων αιτιωδώς με το επίδικο ατύχημα, επερχόμενης με αυτό τον τρόπο της πλήρους και ολοσχερούς εξόφλησης των διωκόμενων με την κρινόμενη αγωγή αξιώσεων. Και τούτο διότι η εναγομένη δεν επικαλέστηκε, αλλά ούτε και αποδείχθηκε, ότι προ της σύναψης του άνω εξώδικου συμβιβασμού, ενόψει του ότι η δικαιούχος στην προκειμένη περίπτωση ήταν ανήλικη, εκδόθηκε και λήφθηκε σχετικά υπόψη απόφαση του δικαστηρίου που να επιτρέπει στους ασκούντες τη γονική μέριμνα γονέων της ανήλικης να προβούν στην κατάρτιση του εν λόγω συμβιβασμού, η σχετική σύμβαση ελέγχεται ως ακύρως συναφθείσα, κατά το σχετικά γενόμενο δεκτό ισχυρισμό που υποβλήθηκε από τους ενάγοντες. Περαιτέρω, κρίθηκε ότι πρέπει να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησης της κρινόμενης υπόθεσης, κατόπιν διενέργειας ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, προκειμένου να διευκρινιστεί, εάν η εξέλιξη της πορείας της κατάστασης της υγείας της ανήλικης-παθούσας ήταν, ιδίως ενόψει της ηλικίας της, σε συνάρτηση με τις αναπτυξιακές παραμέτρους του φύλου της και της εν γένει σωματικής της διάπλασης εξʼ αρχής προβλέψιμη.

Αριθμός απόφασης 2087/2014

Αριθμός κατάθεσης αγωγής 3271/18-5-2012

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Πρόεδρο Πρωτοδικών Ευανθία Ευαγγελία Δαρκούδη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου της Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Αθηνών και από τη Γραμματέα, Μαρία Τσετσέκου.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στις 9-1-2014, για να δικάσει τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 3271/18-5-2012 αγωγή με αντικείμενο την αποζημίωση από αυτοκινητικό ατύχημα.

ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ: 1) .. και 2) ... ως ασκούντων τη γονική μέριμνα της ανήλικης κόρης τούς, ..., που παραστάθηκαν η πρώτη από αυτούς μετά και ο δεύτερος δια του πληρεξούσιου δικηγόρου τους, Ανδρέα - Ορέστη Ποττάκη (ΑΜ ΔΣΑ 35028), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) ..., 3) ... που δεν παραστάθηκαν και 2) Ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία «ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ Α.Ε.», που εδρεύει στην Αττική (Λ. Συγγρού 254-258) και εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκαν δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της, Ερατούς Τσέλιου - Καρδάρα (ΑΜΔΣΑΘ 10591), η οποία κατέθεσε προτάσεις.

ΚΑΤΑ τη δημόσια συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παρισταμένων διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά, όσα αναφέρονται στα πρακτικά της συνεδρίασης και στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Στην προκειμένη περίπτωση με την υπό κρίση αγωγή, από το δικόγραφο της οποίας παραδεκτά παραιτήθηκαν ως προς τους πρώτο, δεύτερη και τρίτο των εναγομένων, με προφορική δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου τους, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και με τις έγγραφες προτάσεις του, ως προς τους οποίους η αγωγή θεωρείται ότι δεν ασκήθηκε (άρθρα 294, 295 παρ. 1 εδ.α' και 247 ΚΠολΔ), οι ενάγοντες, ως ασκούντες από κοινού τη γονική μέριμνα της ανήλικης κόρης τους Αθανασίας, εκθέτουν ότι στις 2-6-2003 ο ..., οδηγώντας το υπ' αριθμό κυκλοφορίας ΎΡΒ-... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, συνιδιοκτησίας των ..., που ήταν ασφαλισμένοι για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη τους από τροχαίο ατύχημα στην εναγομένη ασφαλιστική εταιρία, προκάλεσε το περιγραφόμενο στην αγωγή τροχαίο ατύχημα, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό της ανήλικης κόρης τους και ότι, συνεπεία του τραυματισμού αυτού εντελώς απροσδόκητα τον Οκτώβριο του 2010 η κατάσταση της υγείας της παρουσίασε απρόβλεπτη ανισοσκελία άνω των δύο εκατοστών, εξαναγκαζομένης να υποβληθεί σε νέα χειρουργική επέμβαση. Κατόπιν τούτων, μετά την παραδεκτή και νόμιμη μερική τροπή του αγωγικού αιτήματος από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό (άρθρα 294 εδ. β', 295 παρ. 1 εδ. α' και β', 297 και 591 παρ. 1 εδ. α' ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα κονδύλια σύμφωνα με την προφορική δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου τους, που επαναλήφθηκε με τις νόμιμα προσκομιζόμενες προτάσεις, οι ενάγοντες ζητούν να αναγνωριστεί ότι η εναγομένη είναι υποχρεωμένη να τους κϋταβύλει το ποσό των 68.100 ευρώ και να υποχρεωθεί να τους καταβάλει το ποσό των 5.294 ευρώ, ως αποζημίωση για τη θετική ζημία και ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη η ανήλικη κόρης ιούς και για λογαριασμό της, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθεί στην καταβολή της δικαστικής τους δαπάνης. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η αγωγή παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, που είναι καθ' ύλην και κατά τόπο αρμόδιο (άρθρα 14 παρ. 2,16 περ. 12, 25 παρ.2 ΚΠολΔ), κατά την ειδική διαδικασία που προβλέπουν οι διατάξεις των άρθρων 666, 667, 670 έως 676 και 681 Α' του ΚΠολΔ και είναι νόμιμη και πλήρως ορισμένη, εμπεριέχουσα όλα τα αναγκαία και απαιτούμενα κατά νόμο στοιχεία αναφορικά με τα αιτούμενα κονδύλια, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 297 εδ. α', 298, 330 εδ. β', 346, 914, 929 και 932 του ΑΚ, 2, 4, 9 και 10 του ν. ΓπΝ/1911, 6 και 10 παρ. 1 του Ν. 489/1976, 2, 10 παρ. 1 του κωδικοποιηθέντος με το π.δ. 237/1986 νόμου 489/1976, όπως ήδη ισχύει, 70, 907, 908 και 176 του ΚΠολΔ, ενώ κατά το μέρος που το καταψηφιστικό αίτημα της αγωγής περιορίστηκε σε αναγνωριστικό, το αίτημα περί κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής κατέστη μη νόμιμο, καθόσον προσωρινά εκτελεστές κηρύσσονται μόνο οι καταψηφιστικές αποφάσεις (ΕφΘεσ 356/1994 Αρμ 1994.1389), το δε αίτημα περί αναγνώρισης της οφειλής τόκων από την επίδοση της αγωγής είναι νόμιμο, κατ' άρθ. 340 και 345 του ΑΚ, διότι δεν αίρονται οι συνέπειες της επίδοσης της αγωγής ως όχλησης, δημιουργικής υπερημερίας του οφειλέτη (βλ. ΟλΑΠ 13/1994 ΕλλΔνη 35.1259, ΑΠ 1174/2001 ΕλλΔνη 43.383, ΑΠ 1122/2000 ΕλΔνη 1665). Πρέπει, επομένως, να εξετασθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα μετά και την καταβολή του απαιτούμενου για το καταψηφιστικό της αίτημα τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες προσαυξήσεις υπέρ του ΤΝ (βλ. τα υπ' αριθ. 463494, 207737 αγωγόσημα με τα επικολλημένα επισήματα ΕΤΑΑ-ΤΠΔΑ).

I. Όπως σε κάθε σύμβαση, έτσι και για το συμβιβασμό πρέπει να συντρέχουν οι προβλεπόμενοι, από το νόμο όροι του κύρους του ως συμβιβασμού, των δικαιοπραξιών (ΑΚ 127 επ.) και των συμβάσεων (ΑΚ 361 επ.). Ο δικαιούχος της αποζημίωσης για να συμβιβαστεί έγκυρα πρέπει να έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του (ΑΚ 127), ενώ αν είναι ανήλικος, τότε ο συμβιβασμός πρέπει να συναφθεί από τους γονείς του, στους οποίους ανήκει η γονική μέριμνα και οι οποίοι εκπροσωπούν το τέκνο σε μία τέτοια δικαιοπραξία που αφορά την Περιουσία του (ΑΚ 1510 παρ.1). Εφόσον δε η γονική μέριμνα ανήκει και στους δύο γονείς, δεν μπορεί κατά νόμο ο ένας γονέας μόνο να συνάψει συμβιβασμό για το ανήλικο, καθώς για την εγκυρότητα αυτού απαιτείται προηγούμενη άδεια του δικαστηρίου (ΑΚ 1526 και 1624 παρ. 3 και 10), η οποία παρέχεται σε περίπτωση που είναι αναγκαία ή ωφέλιμη για τη διοίκηση της περιουσίας του ανηλίκου (βλ.Κρητικός Αποζημίωση από Αυτοκινητικά Ατυχήματα εκδ. 2008 παρ.34 σ.834).

II. Κατά το άρθρο 10 §§ 1 και 2 του ν. 489/1976, όπως κωδικοποιήθηκε με το π.δ. 237/86, «το πρόσωπο που ζημιώθηκε έχει από την ασφαλιστική σύμβαση και μέχρι το ποσό αυτής ιδία αξίωση κατά του ασφαλιστή. Η αξίωση αυτή παραγράφεται μετά πάροδο δύο (2) ετών από την ημέρα του ατυχήματος, επιφυλασσομένων των κειμένων διατάξεων για την αναστολή και τη διακοπή της παραγραφής» και ήδη μετά την πάροδο πέντε ετών, κατ' εφαρμογή του άρθρου 7 ν.3557/2007, με έναρξης ισχύος της σχετικής διάταξης από την 14η-5-2007 και αρχίζει, ενόψει και του άρθρου 241 ΑΚ, από την επομένη του ατυχήματος ημέρα για όλες τις ζημίες (επελθούσες και μέλλουσες). Μέσα στη διετία αυτή ή ήδη πενταετία πρέπει να ολοκληρωθεί η άσκηση της αγωγής (ΚΠολΔ 215), δηλαδή η κατάθεση στη γραμματεία του δικαστηρίου και η επίδοση αυτής στον εναγόμενο. Αν η επίδοση γίνει μετά συμπλήρωση της διετίας ή πενταετίας, επιτρεπτά προτείνεται από τον εναγόμενο ασφαλιστή ή ένσταση της παραγραφής. Για την έναρξη της ανωτέρω παραγραφής δεν έχει σημασία, αν και πότε ο ζημιωθείς έλαβε γνώση της ζημίας. Η ΑΚ 937 δεν εφαρμόζεται εν προκειμένω, γιατί αυτή ισχύει στην αξίωση αποζημίωσης εξ αδικοπραξίας. Η διάταξη των άρθρων 10 § 2 ν. 489/76, όπως ίσχυε πριν την τροποποίηση του άρθρου 10 παρ. 2 του άνω νόμου με το ν. 3557/2007, με την οποία επιμηκύνθηκε η διετής αυτή παραγραφή σε πενταετή, ειδικώς ρυθμίζουσα το θέμα της παραγραφής της αξιώσεως του ζημιωθέντος τρίτου κατά του ασφαλιστή, κατισχύει ως ειδική, της γενικής διάταξης της ΑΚ 937 (βλ. ΑΠ 1012/2004 57/2004 ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαρ 30/2005 ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2005.301). Η παραπάνω όμως, ειδική διετής παραγραφή, ως προς την αφετηρία της καλύπτει την περίπτωση της προβλεπτής από την αρχή της ζημίας του παθόντος. Δεν εφαρμόζεται, αν η ζημία είναι από την αρχή απρόβλεπτη, όπως τούτο δύναται να συμβεί επί απρόβλεπτης, κατά τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, επιδείνωσης της υγείας του παθόντος, αιτιωδώς συνδεόμενης (της επιδείνωσης) προς τον τραυματισμό από τροχαίο ατύχημα. Στην περίπτωση αυτή η διετής παραγραφή αρχίζει από τότε που έγινε γνωστή η επιδείνωση και η αναπηρία στον παθόντα ή που μπορούσε κατά τους ιατρικούς κανόνες να την προβλέψει (βλ. ΑΠ 828/2005 ΕλλΔνη 47.106, ΑΠ 1021/2001 ΕλλΔνη 44.495, ΈφΠατρ 929/2004 ΑχΝομ 2005.643). Συνακόλουθα, ο ζημιωθείς τρίτος έχει κατά της ασφαλιστικής εταιρίας, στην οποία ήταν ασφαλισμένο το ζημιογόνο αυτοκίνητο, ευθεία αξίωση από το νόμο κατά το άρθρο 10 παρ. 1 του ν. 489/1976, για την οποία προβλέπεται διετής παραγραφή (άρθρο 10 παρ. 2 του ίδιου νόμου). Εξάλλου, κατά την εφαρμοζόμενη και στη διαδικασία των διαφορών για ζημίες από αυτοκίνητα, διάταξη του άρθρου 254 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως αυτή συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε με το άρθρο 9 του ν. 2915/2001, (άρθ. 681Α σε συνδ. με 591 παρ. 1 ΚΠολΔ), το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο, η οποία έχει κηρυχθεί περατωμένη, όταν κατά τη μελέτη της υπόθεσης ή τη διάσκεψη παρουσιάζονται κενά ή αμφίβολα σημεία που χρειάζονται συμπλήρωση ή επεξήγηση, με απόφαση που μνημονεύει απαραιτήτως τα ειδικά θέματα που αποτελούν αντικείμενο της επαναλαμβανόμενης συζήτησης, η οποία θεωρείται συνέχεια της προηγούμενης. Κατά την έννοια της προεκτιθέμενης διάταξης, η εξουσία του δικαστηρίου να διατάσσει επανάληψη της συζήτησης δεν υπόκειται σε περιορισμούς και επομένως αυτό (το δικαστήριο) έχει την εξουσία να διατάσσει την επανάληψη της συζήτησης και προς προσκομιδή αναγκαίων αποδεικτικών μέσων (ΑΠ 1045/1974 ΝοΒ. 23.622, ΕφΘεσ 1043/1994 Αρμ. ΜΗ. 818). Τέλος, από τις διατάξεις των άρθρ. 368 και 671 παρ. 3 ΚΠολΔ, το τελευταίο από τα οποία εφαρμόζεται αναλόγως και κατά την εκδίκαση των διάφορων για ζημίες από αυτοκίνητα (άρθρ. 681Α ΚΠολΔ), προκύπτει ότι η συμπλήρωση των αποδείξεων με τη διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης εναπόκειται στην κυριαρχική και μη ελεγχόμενη αναιρετικά κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, το οποίο ελευθέρως εκτιμά την ανάγκη της χρησιμοποίησης του αποδεικτικού αυτού μέσου, με εξαίρεση την περίπτωση κατά την οποία κάποιος από τους διαδίκους ζητήσει τη διεξαγωγή πραγματογνωμοσύνης και το δικαστήριο κρίνει ότι χρειάζονται όχι απλώς "ειδικές" αλλά "ιδιάζουσες" γνώσεις επιστήμης ή τέχνης, οπότε οφείλει να διορίσει πραγματογνώμονα ή πραγματογνώμονες (ΑΠ 847/2007, ΑΠ 1812/2006 Τράπεζα Νομικών πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1618/1987 ΕλλΔνη 29.1375). Ανάγκη διενέργειας πραγματογνωμοσύνης υφίσταται όταν υπάρχει περίπτωση σοβαρού τραυματισμού, με τον οποίο συνδέονται υψηλά αγωγικά κονδύλια (βλ. Αθαν. Κρητικού, Αποζημίωση από Τροχαία Αυτοκινητικά Ατυχήματα, έκδ. 1998 παρ. 2679).

Η εναγομένη ασφαλιστική εταιρία με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της, που καταχωρήθηκε στα πρακτικά και αναπτύσσεται περισσότερο στις έγγραφες, κατατεθείσες επί της έδρας, προτάσεις της, διατείνεται ότι μεταξύ της ιδίας και της πρώτης των εναγόντων ως νόμιμη εκπρόσωπο της ανήλικης, προσκομιζόμενης της υπ' αριθμ. 2640/2004 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία της ανατίθετο προσωρινά η επιμέλεια της ανήλικης, αλλά και με τη συμμετοχή νομικού της παραστάτη καταρτίστηκε εξώδικος συμβιβασμός, δυνάμει του οποίου αυτή σύμφωνα με την από 8-3-2005 έγγραφη απόδειξη, εισέπραξε προς πλήρη εξόφληση όλων των παρόντων και μελλουσών τυχόν ανακυψάντων απαιτήσεων, συνδεόμενων αιτιωδώς με το επίδικο ατύχημα, το ποσό των 3.000 ευρώ, επερχόμενης με αυτό τον τρόπο της πλήρους και ολοσχερούς εξόφλησης των διωκόμενων με την κρινόμενη αγωγή αξιώσεων. Εντούτοις, κατά τα εκτιθέμενα στην οικεία μείζονα σκέψη, δεδομένου ότι η εναγομένη δεν επικαλείται, αλλά ούτε και αποδείχθηκε, ότι προ της σύναψης του άνω εξώδικου συμβιβασμού, ενόψει του ότι η δικαιούχος στην προκειμένη περίπτωση ήταν ανήλικη, εκδόθηκε και λήφθηκε σχετικά υπόψη απόφαση του δικαστηρίου που να επιτρέπει στους ασκούντές τη γονική μέριμνα της ανήλικης να προβούν στην κατάρτιση του εν λόγω συμβιβασμού, η σχετική σύμβαση ελέγχεται ως ακύρως συναφθείσα, κατά το σχετικά γενόμενο δεκτό ισχυρισμό που υποβλήθηκε από τους ενάγοντες. Περαιτέρω, η εναγομένη ισχυρίζεται ότι οι εναντίον της ένδικες αξιώσεις των εναγόντων υπέκυψαν στη διετή άλλως πενταετή παραγραφή, διότι από την επομένη του ατυχήματος, που έλαβε χώρα την 2-6-2003, μέχρι και την επίδοση σε αυτήν της κρινόμενης αγωγής, που έλαβε χώρα την 23-5-2012, ενόψει του στην προκειμένη περίπτωση δεν συντρέχει απρόβλεπτη επιδείνωση της κατάστασης της υγείας της ανήλικης κόρης τους, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα, παρήλθε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της διετίας ή ακόμα και της πενταετίας. Ο ισχυρισμός αυτός είναι νόμιμος, κατά τα προδιαλαμβανόμενα στην άνω μείζονα σκέψη και πρέπει να ερευνηθεί ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα.

Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος των εναγόντων, που δόθηκε στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά συνεδρίασης και όλων των εγγράφων που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται με τις προτάσεις τους, λαμβανόμενα υπόψη είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα περιστατικά: Στις 2-6-2003 ο ..., οδηγώντας το υπ' αριθμό κυκλοφορίας ΥΡΒ-... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, συνιδιοκτησίας των ..., που ήταν ασφαλισμένοι για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη τους από τροχαίο ατύχημα στην εναγομένη ασφαλιστική εταιρία, ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα, με αποτέλεσμα η ανήλικη κόρη των εναγόντων ..., να παρασυρθεί από το άνω όχημα, καθώς διέσχιζε πεζή το οδόστρωμα της οδού Αγίου Νικολάου στην περιοχή της Σαλαμίνας και να τραυματιστεί. Ειδικότερα, αμέσως μετά το ατύχημα μεταφέρθηκε στη Β' χειρουργική... κλινική του Γενικού Περιφερειακού Νοσοκομείο Παίδων Αθηνών «Π. & Α.ΚΥΡΙΑΚΟΥ», όπου διαπιστώθηκε ότι υπέστη κάταγμα, σπειροειδές δεξιάς κνήμης, επιπελεγμένο Α' βαθμού και εγκαύματα τριβής, τοποθετήθηκε νάρθηκας μηροκνημοποδικός και χορηγήθηκε αντιβίωση, ενώ στις 5-6-2003 μεταφέρθηκε στη Β' ορθοπεδική κλινική του άνω νοσοκομείου για περαιτέρω παρακολούθηση, υποβαλλόμενη σε συντηρητική αγωγή, εξήλθε δε στις 10-6-2003.

Μετά από τακτική παρακολούθηση ως εξωτερικός ασθενής, αφαιρέθηκε ο γύψος που της είχε τοποθετηθεί στις 20-10-2003 και άρχισε προοδευτική κινητοποίηση. Στις 5-4-2004 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά εμφανής ανισοσκελία, επιβεβαιούμενη από μετρικές ακτινογραφίες, που αρχικά αντιμετωπίστηκε με τροποποίηση των υποδημάτων και σε τακτικό έλεγχο που επακολούθησε διαπιστώθηκε προοδευτική αύξηση της ανισοσκελίας με επιμηκέστερο το δεξιό κάτω άκρο, ενώ στις 6-10-2008 η ασθενής υποβλήθηκε σε νέο ακτινολογικό έλεγχο και αφού διαπιστώθηκε ότι η διαφορά είχε υπερβεί τα 2 εκατοστόμετρα, αποφασίστηκε η προσωρινή επιφυσιόδεση του κεντρικού άκρου της δεξιάς κνήμης, που πραγματοποιήθηκε στις 14-10-2008. Στις 14-12-2010 όταν η ανισοσκελία είχε αποκατασταθεί επεβλήθη σε νέα χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης των υλικών (βλ. με αριθμ. πρωτ. ΙΑ 931/30-3-2011 και ΙΑ 4705/28-12-2011 βεβαιώσεις του διευθυντή της Β' ορθοπεδικής κλινικής του Γενικού Περιφερειακού Νοσοκομείο Παίδων Αθηνών «Π. & Α. ΚΥΡΙΑΚΟΥ»). Εξάλλου, σύμφωνα με την από 24-4-2012 προσκομιζόμενη ιατρική βεβαίωση του χειρούργου - ορθοπεδικού, ..., αφού επιβεβαιώνονται όλα τα προαναφερόμενα πραγματικά περιστατικά που σχετίζονται με τη διαμόρφωση της κατάστασης της υγείας της ανήλικης παθούσας μετά τον τραυματισμό της συνεπεία του ένδικου ατυχήματος διαπιστώνεται ότι «.... Τα κατάγματα διάχυσης της κνήμης είναι τα συχνότερα κατάγματα του κάτω άκρου. Ο τύπος του κατάγματος ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία και το μηχανισμό της κάκωσης. Η επιμήκυνση του οστού είναι επιπλοκή, που παρατηρείται μετά τελικό - τελική ανάταξη των καταγμάτων διάχυσης των μακρών οστών. Στην προκειμένη περίπτωση η επιμήκυνση της ΔΕ κνήμης εμφανίστηκε κλινικά στις 5-4-2004 προοδευτικά αυξήθηκε και υπερέβη τα 2 εκ. (ακτινολογικός έλεγχος) στις 6-10-2008.... Η χειρουργική αντιμετώπιση της επιμήκυνσης ενός μακρού οστού δεν είναι συνήθης, καθόσον συνήθως δεν υπερβαίνει τα 2 εκ. και αντιμετωπίζεται με τροποποίηση των υποδημάτων του νεαρού ασθενούς ...... Από τη συνεκτίμηση ωστόσο των ανωτέρω ιατρικών γνωματεύσεων, δεν μπορεί να συναχθεί ασφαλές συμπέρασμα για το γεγονός ότι η ανισοσκελία των 2 εκ., που το πρώτον διαπιστώθηκε ξαφνικά στις 6-10-2008 αποτέλεσε κατά τους ισχυρισμούς των εναγόντων μία απρόβλεπτη εξέλιξη της κατάστασης της υγείας της ανήλικης, εκτίμηση για την οποία απαιτούνται ειδικές γνώσεις ιατρικής επιστήμης, τις οποίες δεν κατέχει το Δικαστήριο και η οποία είναι απολύτως αναγκαία να αποσαφηνιστεί, ενόψει του ότι αυτή αποτελεί αναγκαία συνθήκη, ως προς το χρόνο έναρξης της παραγραφής των αξιώσεων των εναγόντων, ώστε να κριθεί η ουσιαστική βασιμότητα της νόμιμα προτεινόμενης σχετικά ένστασης από την εναγομένη, κατά τα προεκτεθέντα. Σύμφωνα λοιπόν με όλα τα ανωτέρω, κρίνεται αναγκαίο να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησης της κρινόμενης υπόθεσης, κατόπιν διενέργειας ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, προκειμένου να διευκρινίσει την εξέλιξη της πορείας της κατάστασης της υγείας της ανήλικης ως άνω παθούσας ήταν, ιδίως ενόψει της ηλικίας της, σε συνάρτηση με τις αναπτυξιακές παραμέτρους του φύλου της και της εν γένει σωματικής της διάπλασης (βάρος, ύψος κλπ.) εξ' αρχής προβλέψιμη. Ειδικότερα εάν, με δεδομένο ότι μετά την αφαίρεση του γύψου στις 20-10-2003 και κατόπιν τακτικής παρακολούθησης, το πρώτον διαγνώστηκε ανισοσκελία μετά την πάροδο περίπου 5-6 μηνών και δη στις 5-4-2004 και λαμβανομένου υπόψη και προσδιοριζόμενου του μεγέθους αυτής (που δεν συνάγεται από το υπάρχον αποδεικτικό υλικό), η εμφανιζόμενη στις 6-10-2008 ανισοσκελία υπερβαίνουσα τα 2 εκ. ήταν ένα εντελώς απρόβλεπτο γεγονός. Να διευκρινιστεί δηλαδή εάν, ήταν δυνατό εξ' αρχής να προβλεφθεί ως ενδεχόμενο, ότι όπως εξελισσόταν από τις 5-4-2004 και εντεύθεν η πορεία της κατάστασης της υγείας - της ανήλικης, σε συνάρτηση και με την διαφοροποιούμενη στην πορεία αυτή σωματική της διάπλασης λόγω της αναπτυξιακής διαδικασίας, το γεγονός ότι η ανισοσκελία υπερέβη τα 2 εκ, ήταν κάτι που δεν μπορούσε να αποκλειστεί και αν, όταν τελικά διαγνώστηκε το εν λόγω μέγεθος, ο μόνος ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης του ήταν αυτός που τελικά επιλέχθηκε ή εάν υπήρχε άλλος τρόπος συντηρητικής αντιμετώπισης, χωρίς να μεσολαβήσει χειρουργική επέμβαση. Τέλος να αποσαφηνιστεί, με δεδομένη τη διαπίστωση του χειρούργου - ορθοπεδικού, ότι υπήρξε σταδιακή αύξηση της επιμήκυνσης, εάν αυτή ήταν δυνατό, ενόψει της εξελικτικής της πορείας (η οποία να προσδιοριστεί, με βάση τις ιατρικές εξετάσεις), να προβλεφθεί και σε ποιο στάδιο ότι επρόκειτο να ξεπεράσει τα 2 εκ, αλλά κι αν αυτή η «σταδιακή» επιμήκυνση ήταν γνωστή στους ενάγοντες (και από ποιό χρονικό σημείο), ήτοι εάν προκειμένου να καταστεί γνωστή, έπρεπε να συνοδεύεται από υπάρχουσες ιατρικές εξετάσεις (που δεν υπάρχουν στη δικογραφία) ή εάν ήταν εμφανής μόνο από την παρουσία της ανήλικης. Τέλος, δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται, εφόσον η απόφαση που αναβάλλει τη συζήτηση της υπόθεσης, στο πλαίσιο διενέργειας ιατρικής πραγματογνωμοσύνης ή επανάληψης της συζήτησης κατ' άρθρο 254 ΚΠολΔ, δεν είναι οριστική (ΑΠ 1027/1991 ΕλΔ33.815, ΕφΑθ 10350/1984 ΕλλΔ 26/690, Ερμ ΚΠολΔ Βαθρακοκοίλης άρθρ. 176 ΚΠολΔ σ.1019)

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΘΕΩΡΕΙ την αγωγή ως μη ασκηθείσα ως προς τους πρώτο, δεύτερη και τρίτο των εναγομένων.

ΔΙΚΑΖΕΙ κατ' αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.

ΑΝΑΒΑΛΛΕΙ την έκδοση της οριστικής απόφασης.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο, προκειμένου να διενεργηθεί ιατρική πραγματογνωμοσύνη μέ τη μέριμνα του επιμελέστερου των διαδίκων.

ΔΙΟΡΙΖΕΙ ως πραγματογνώμονα τον ιατρό, ...ορθοπεδικό - χειρούργο, κάτοικο Αττικής ... Αθήνα τηλ. ..., που περιλαμβάνεται στον οικείο κατάλογο που τηρείται στο παρόν Πρωτοδικείο, ο οποίος, αφού δώσει το νόμιμο όρκο μέσα σε προθεσμία είκοσι (20) ημερών από την επομένη της επίδοσης σε αυτόν της παρούσας απόφασης, θα εξετάσει την ανήλικη κόρη των εναγόντων, ..., στον τόπο και χρόνο που αυτός (οι ιατρός) θα κρίνει και λαμβάνοντας υπόψη όποιο έγγραφο της δικογραφίας, κρίνει απαραίτητο και ιδίως τα πιστοποιητικά νοσηλείας της κατά τις προσκομιζόμενες ιατρικές γνωματεύσεις, αλλά και κάθε ιατρική γνωμάτευση ή εν γένει ιατρικά ή όποια άλλα έγγραφα, που δεν υπάρχουν στη δικογραφία, συνδεόμενα όμως αιτιωδώς με τον τραυματισμό και την εξέλιξη του (ακτινογραφίες, μετρήσεις κλπ.), θα συντάξει σχετική έκθεση πραγματογνωμοσύνης, με την οποία θα αποφανθεί με αιτιολογημένες σκέψεις και με βάση τις γνώσεις της επιστήμης του για τα θέματα που αναφέρονται ανωτέρω στο σκεπτικό της παρούσας. Την έκθεση του αυτή θα καταθέσει μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από την όρκιση του στη Γραμματεία αυτού του δικαστηρίου, οπότε θα συνταχθεί και η σχετική έκθεση κατάθεσης.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Αθήνα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων τους δικηγόρων, την 19η Ιουνίου 2014.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ