Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών 4018/2003

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Αυτοκινητικό ατύχημα - Θανάτωση προσώπου - Οδική ασφάλεια - Απαγόρευση τοποθέτησης διαφημιστικής πινακίδας - Χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης -.

Η κύρια, όχι όμως αποκλειστική υπαιτιότητα τροχαίου ατυχήματος, βαρύνει διαφημιστική εταιρία, η οποία, δια του νομίμου εκπροσώπου της και των προστηθέντων οργάνων της, τοποθέτησε παράνομα και χωρίς καμιά άδεια αρμόδιας αρχής, διαφημιστική πινακίδα σε πεζοδρόμιο Λεωφόρου, η οποία λειτουργούσε καθόλη τη διάρκεια της νύχτας με εναλλασσόμενες φωτεινές εικόνες, που ηλεκτροδοτείτο από τσιμεντένια κολώνα της ΔΕΗ τοποθετημένη δίπλα σε αυτήν και η οποία κατά το χρόνο του ατυχήματος λόγω του νεφελώδους καιρού και της ανεπάρκειας φωτισμού επέφερε μερική θάμβωση στον οδηγό του αυτοκινήτου, που είχε ως συνέπεια να εκτραπεί το όχημα του και να προσκρούσει επί της μεταλλικής βάσεως της διαφημιστικής πινακίδας, με αποτέλεσμα τον άμεσο θάνατό του. Συνυπαίτια του τροχαίου αυτού ατυχήματος είναι και η ΔΕΗ, καθόσον αποδείχθηκε ότι χορήγησε ηλεκτρικό ρεύμα για τον φωτισμό της προαναφερθείσας καταφανώς παράνομης διαφημιστικής πινακίδας. Χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης 120.000.000 δρχ.

ΚΕΙΜΕΝΟ

Αριθμός απόφασης 4018/2003

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Αποτελούμενο από την Δικαστή Εμμανουέλα Τσίτσου, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου της Διοίκησης του Πρωτοδικείου και την Γραμματέα Παναγιώτα Παπαδοπούλου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στην Αθήνα στις 28 Μαΐου 2003 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Της ενάγουσας-εναγομένης-καθ' ης η κύρια παρέμβαση: Π.Χ. του Ζ., κατοίκου Βύρωνος Αττικής, η οποία στην από 20-2-2001 αγωγή εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Κων/νο Γκιώνη και ως προς την οποία δεν εισάγεται το δικόγραφο της από 19-12-2001 αγωγής.

Του εναγομένου-ενάγοντος-καθ' ου η κύρια παρέμβαση: Α.Τ. του Δ., κατοίκου Αθηνών, ο οποίος παρέστη αυτοπροσώπως λόγω της ιδιότητος του ως δικηγόρου και ως εναγόμενος και πλησιέστερος συγγενής, νόμιμος κληρονόμος και καθολικός διάδοχος του Δ.Τ. του Α. εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Νίκο Παπαευσταθίου.

Του ενάγοντος-κυρίως παρεμβαίνοντος: του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία "ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ", το οποίο έχει έδρα στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ιωάννη Σαρλή.

Των εναγομένων-καθ' ων η κύρια παρέμβαση: 1) της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία "ΕΘΝΙΚΗ Η ΠΡΩΤΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ Α.Ε.", η οποία έχει έδρα στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Νίκο Παπαευσταθίου, 2) Κ.Ν. του Ν., κατοίκου Αθηνών, 3) Α.Τ. του Α., κατοίκου Αθηνών, τούτων ως πλησιέστερων συγγενών, νομίμων κληρονόμων και καθολικών διαδόχων του Δ.Τ., οι οποίες στην από 19-12-2001 αγωγή εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Νίκο Παπαευσταθίου, ενώ η από 20-1-2001 αγωγή δεν εισάγεται ως προς αυτές.

Των εναγομένων: 1) της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "Α.** - Α.** ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ", η οποία έχει έδρα στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Δημήτρη Ράπτη, 2) του Ν.Π.Ι.Δ. με την επωνυμία Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ), το οποίο έχει έδρα στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Διονύσιο Φιλιππόπουλο, 3) της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "Σιτροέν ΕΛΛΑΣ Α.Β.Ε.Ε." η οποία έχει έδρα στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Πέλοπα Λάσκο, 4) του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο έχει έδρα στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Υπουργό Οικονομικών, το οποίο δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, ως προς το οποίο δεν εισάγεται το δικόγραφο της αγωγής και 5) του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία Δήμος Παπάγου το οποίο εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, ως προς το οποίο δεν εισάγεται το δικόγραφο της αγωγής.

Η ενάγουσα (Π.Χ.) ζήτησε να γίνει δεκτή η από 20-2-2001 αγωγή της η οποία κατατέθηκε στην Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου-αγωγής 1617/2001, επί της οποίας κατά την δικάσιμο της 1-11-2002 εξεδόθη η υπ' αριθμόν 1996/2003 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου η οποία έταξε ότι ορίζει. Ηδη επαναφέρεται σε συζήτηση με την από 12-5-2003 κλήση και αριθμό κατάθεσης δικογράφου κλήσης 3999/2003, προσδιορίστηκε για να δικαστεί την παραπάνω δικάσιμο (28-5-2003) και γράφτηκε στο πινάκιο.

Το ενάγον - κυρίως παρεμβαίνον (ΙΚΑ) ζήτησε να γίνει δεκτή η από 19-12-2001 κύρια παρέμβαση - αγωγή του η οποία κατατέθηκε στην Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου αγωγής 10340/2001, επί της οποίας κατά την δικάσιμο της 1-11-2002 εξεδόθη η υπ' αριθμόν 1996/2003 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου η οποία έταξε ότι ορίζει. Ηδη επαναφέρεται σε συζήτηση με την από 9-5-2003 κλήση και αριθμό κατάθεσης δικογράφου κλήσης 3998/2003, προσδιορίστηκε για να δικαστεί την παραπάνω δικάσιμο (28-5-2003) και γράφτηκε στο πινάκιο.

Ο ενάγων (Α.Τ.) ζήτησε να γίνει δεκτή η από 19-12-2001 αγωγή του η οποία κατατέθηκε στην Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου αγωγής 103278/2001, προσδιορίστηκε για να δικαστεί την δικάσιμο της 30-10-2002 κατά την οποία αναβλήθηκε για να δικαστεί την παραπάνω δικάσιμο (28-5-2003) και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά την συζήτηση των αγωγών οι οποίες συνεκφωνούνται και συνεκδικάζονται λόγω της μεταξύ τους συνάφειας, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παρισταμένων διαδίκων, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με τις από 9-5-2003 (αριθμ. καταθ. 3998/2003) και από 12-52003 (αριθμ. καταθ. 3999/2003) κλήσεις του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία "ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ" (ΙΚΑ) και της Π.Χ. φέρονται προς συζήτηση στην ίδια δικάσιμο, α) η από 20-2-2001 με αριθμ. καταθ. 1617/2001 αγωγή της Π.Χ. κατά των Α.Τ. και της Ανώνυμης Ασφαλιστικής Εταιρίας με την επωνυμία "ΕΘΝΙΚΗ Η ΠΡΩΤΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ Α.Ε.", β) η από 19-12-2001 με αριθμ. καταθ. 10340/2001 κύρια παρέμβαση-αγωγή του Ι.Κ.Α. κατά των Α.Τ., Κ.Ν., Α.Τ. και της Ανώνυμης Ασφαλιστικής Εταιρίας με την επωνυμία "Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΕΕΓΑ" και γ) η από 19-12-2001 με αριθμ. καταθ. 10278/2001 αγωγή του Α.Τ. κατά των Α.Ε. με την επωνυμία "Α.** - Α.** Ανώνυμη Διαφημιστική Εμπορική Κατασκευαστική Εταιρία", "ΔΕΗ" και της "Σιτροέν ΕΛΛΑΣ ΑΒΕΕ", μετά την έκδοση της υπ' αριθμ. 1996/2003 μη οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία συνεκδικάσθηκαν οι δύο πρώτες, η οποία ανέβαλε τη συζήτηση αυτών προς συνεκδίκαση με την τρίτη αγωγή, καθόσον όλες αναφέρονται σε αξίωση αποζημίωσης από αυτοκίνητο και δικάζονται με την ειδική διαδικασία των άρθρων 666, 667, 670 έως 676 και 681Α του ΚΠολΔ. Πρέπει επομένως να συνεκδικασθούν διότι προέρχονται εκ του αυτού ατυχήματος είναι συναφείς, διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρο 246 ΚΠολΔ), όπως δέχθηκε και η με αριθμ. 1996/2003 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού.

Η ενάγουσα της πρώτης αγωγής Π.Χ. δήλωση του πληρεξουσίου της δικηγόρου που έγινε στο ακροατήριο και καταχωρήθηκε στα πρακτικά της 1-11-2002, παραιτήθηκε του δικογράφου της αγωγής ως προς τη δεύτερη και τρίτη των εναγομένων. Επομένως για τις διαδίκους αυτές η αγωγή θεωρείται ότι δεν ασκήθηκε και καταργείται η παρούσα δίκη (άρθρα 294, 295 παρ. 1 και 297 ΚΠολΔ). Αλλά και το κυρίως παρεμβαίνον - ενάγον ΙΚΑ με δήλωση του πληρεξουσίου του δικηγόρου που έγινε στο ακροατήριο και καταχωρήθηκε στα πρακτικά της ίδιας προηγούμενης δικασίμου της 1-11-2002, παραιτήθηκε του δικογράφου της κύριας παρέμβασης - αγωγής ως προς την πέμπτη καθής Π.Χ.. Επομένως και ως προς την διάδικο αυτή η κύρια παρέμβαση - αγωγή θεωρείται ότι δεν ασκήθηκε και καταργείται η παρούσα δίκη (άρθρα 294, 295 παρ. 1 και 297 ΚΠολΔ).

Στην κρινόμενη από 20-2-2001 με αριθμ. καταθ. 1617/2001 αγωγή, η ενάγουσα Π.Χ. εκθέτει ότι στις 12-2-2000 και ώρα 3.45' στην Αθήνα, ο Δ.Τ., οδηγώντας το με αριθμ. κυκλοφ. ΥΗΝ - ... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, που ανήκε στην κυριότητα του και επέβαινε η ίδια στη θέση του συνοδηγού, ήταν δε ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην πέμπτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία "ΕΘΝΙΚΗ Η ΠΡΩΤΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ Α.Ε." κινούνταν με υπερβολική ταχύτητα επί της Λεωφόρου Κατεχάκη με κατεύθυνση από Λ. Μεσογείων προς Ηλιούπολη. Όταν έφθασε σε απόσταση 500 μέτρων μετά την διασταύρωση με την οδό Πίνδου, εξετράπη της πορείας του και με σφοδρότητα επέπεσε σε διαφημιστική πινακίδα της εταιρίας με την επωνυμία "Α.** Α.Ε.", που είχε τοποθετήσει στο πεζοδρόμιο δεξιά της πορείας του, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό της ίδιας, τον θανάσιμο τραυματισμό του οδηγού και την ολική καταστροφή του αυτοκινήτου κάτω από τις συνθήκες που αναφέρονται στην αγωγή. Ζητεί δε, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, σε ολόκληρο ο καθένας, να της καταβάλουν ο μεν πρώτος εναγόμενος, πατέρας του θανόντος οδηγού κατά τον λόγο της κληρονομικής του μερίδας, ανερχόμενης στο 1/3, η δε δεύτερη ασφαλιστική εταιρία να της καταβάλει ολόκληρο το ποσό των 10.982.649 δραχμών σε ολόκληρον, ως αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, όπως τα επί μέρους κονδύλια αναφέρονται στην αγωγή, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση και να καταδικασθούν στη δικαστική της δαπάνη.

Με αυτό το περιεχόμενο η αγωγή, αντίγραφο της οποίας κοινοποιήθηκε νόμιμα στον αρμόδιο προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Βύρωνα σύμφωνα με το άρθρο 10 παρ. 5 εδ. η του ν. 2741/1999 (βλ. την υπ' αριθμ. 4785/16-3-2001 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών Φωτεινής Καρατζά), για δε το αντικείμενο αυτής καταβλήθηκε το νόμιμο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις ανάλογες προσαυξήσεις υπέρ ΤΑΧΔΙΚ, Τ.Ν. και Τ.Π.Δ.Α. (βλ. τα προσκομιζόμενα με αριθμούς 021306, 010319, 010320 και 010321 έντυπα αγωγοσήμων με τα επικολληθέντα σ' αυτά ένσημα Τ.Ν. και Τ.Π.Δ.Α.), αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 16 παρ. 12 ΚΠολΔ) κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 666, 667, 670 έως 676 και 681 Α του ΚΠολΔ και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 914 επ., 297, 298, 330 εδ. β', 346, 481 επ. 929, 932, 1814 και 1885 του ΑΚ, 2, 4, 9 και 10 του ΓΠΝ/1911, 10 του ν. 489/1976, 907, 908 παρ. 1δ και 176 του ΚΠολΔ. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί εάν είναι βάσιμη στην ουσία της.

Στην συνεκδικαζόμενη από 19-12-2001 με αριθμ. καταθ. 10340/2001 κύρια παρέμβαση - αγωγή, που άσκησε το ενάγον ΙΚΑ μετά από την 20-2-2001 με αριθμ. καταθ. 1618/2001 ανακοίνωση δίκης της 5ης εναγομένης Π.Χ., εκθέτει ότι η τελευταία τραυματίσθηκε σε τροχαίο ατύχημα από το με αριθμ. κυκλοφ. ΥΗΝ - ... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Δ.Τ., γιος των δύο πρώτων εναγομένων και αδελφός της τρίτης εναγομένης, στο οποίο συνεπέβαινε στη θέση του συνοδηγού, το οποίο ήταν ασφαλισμένο στην τέταρτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία "ΕΘΝΙΚΗ ΑΕΕΓΑ" για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη, από αποκλειστική υπαιτιότητα του παραπάνω οδηγού, ο οποίος τραυματίσθηκε θανάσιμα και κληρονομήθηκε εξ αδιαθέτου και κατ' ισομοιρία από τους δύο πρώτους εναγομένους γονείς του και την τρίτη εναγομένη αδελφή του, στο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην κύρια αγωγή. Η πέμπτη εναγομένη Π.Χ. ήταν, ασφαλισμένη στο ενάγον και συνεπεία της ασφάλειας αυτής, κατέβαλε το ποσό των 292.939 δραχμών για επιδότηση της από 25-2-2000 μέχρι 27-4-2000 και εκ του νόμου υπεισήλθε στα δικαιώματα αυτής, περί της αξιώσεως του δε αυτής εκδόθηκε η με αριθμ. Σ91/445/8-2-2001 απόφαση του Διοικητή του ΙΚΑ. Ζητεί δε με αυτήν, η οποία μετά την παραίτηση του δικογράφου της ως προς την πέμπτη εναγομένη και ενάγουσα της κύριας αγωγής, έχει τα στοιχεία της ευθείας αγωγής, να υποχρεωθούν οι τρεις πρώτοι εναγόμενοι, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του θανόντος υπαιτίου οδηγού, να της καταβάλουν συμμέτρως το ποσό των 292.939 δραχμών, η δε τετάρτη σε ολόκληρο με αυτούς ολόκληρο το παραπάνω ποσό, με το νόμιμο τόκο από την ημερομηνία εκδόσεως της προαναφερθείσης απόφασης του Διοικητή ΙΚΑ, άλλως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση και να καταδικασθούν στη δικαστική του δαπάνη.

Με αυτό το περιεχόμενο, η ευθεία αυτή αγωγή του ΙΚΑ, αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 31 ΚΠολΔ) με την ίδια ειδική διαδικασία της κύριας αγωγής, στηριζόμενη στις ίδιες νομικές διατάξεις και αυτές των άρθρων 10 παρ. 5 του ν.δ. 4104/1960, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 18 του ν. 4476/1965 και συμπληρώθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 18 του ν. 1854/1986. Εκτός από το αίτημα περί επιδικάσεως τόκων υπερημερίας από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης του Διοικητή του ΙΚΑ, το οποίο ελλείψει προηγούμενης οχλήσεως είναι νόμιμο από την επίδοση της αγωγής (άρθρο 346 ΑΚ). Πρέπει επομένως να ερευνηθεί εάν είναι βάσιμη στην ουσία της, δεδομένου ότι δεν απαιτείται η καταβολή δικαστικού ενσήμου διότι το ΙΚΑ απολαμβάνει όλων των δικονομικών και διαδικαστικών προνομίων του Δημοσίου, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η απαλλαγή αυτή (άρθρο 28 παρ. 4 του ν. 2579/17-2-1998).

Στην συνεκδικαζόμενη από 19-12-2001 με αριθμ. καταθ. 10278/2001 αγωγή, από το δικόγραφο της οποίας ο ενάγων Α.Τ. με δήλωση του πληρεξουσίου του δικηγόρου που έγινε στο ακροατήριο και καταχωρήθηκε στα πρακτικά, παραιτήθηκε του δικογράφου αυτής ως προς το τέταρτο (Ελληνικό Δημόσιο) και πέμπτο (Δήμο Παπάγου), ώστε να θεωρείται μη ασκηθείσα ως προς αυτούς (άρθρα 294, 295 παρ. 1 και 297 ΚΠολΔ), εκθέτει ότι στις 12-2-2000 και ώρα 3.45' ο γιος του Δ.Τ., οδηγώντας το με αριθμ. κυκλοφ. ΥΗΝ - ... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο μάρκας Citroen Saxo 1600 c.c. (κυβισμού), που ανήκε στην κυριότητα του και το είχε αγοράσει καινούριο από την τρίτη εναγομένη, κινούνταν επί της Λ. Κατεχάκη-Αλίμου με κατεύθυνση από Λ. Μεσογείων προς Ηλιούπολη. Οταν έφθασε σε απόσταση 500 μ. περίπου από την κάθετη οδό που τέμνει την Λ. Κατεχάκη και κατευθύνεται από την Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου προς τον Δήμο Παπάγου εξετράπη της πορείας του προς τα δεξιά και προσέκρουσε επί της βάσεως διαφημιστικής πινακίδας και τσιμεντένιου στηθαίου που ήταν τοποθετημένη από την πρώτη εναγομένη στο δεξιό πεζοδρόμιο της Λ. Κατεχάκη, πλάτους δύο (2) μέτρων, η οποία φωτιζόταν καθόλη τη διάρκεια της νύχτας με παροχή ηλεκτρικού ρεύματος της δεύτερης εναγομένης κατά παράβαση της παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 2696/1999 (ΚΟΚ), με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό αυτού, για τον οποίο αποκλειστικά υπαίτιες είναι οι τρεις πρώτες εναγόμενες κατά τα εκτιθέμενα στην αγωγή περιστατικά του τροχαίου αυτού ατυχήματος. Ζητεί δε, κατά παραδεκτή μετατροπή του καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής, σε έντοκο αναγνωριστικό (άρθρα 223 και 297 ΚΠολΔ), που έγινε με δήλωση του ενάγοντος στο ακροατήριο και καταχωρήθηκε στα πρακτικά, να αναγνωρισθεί ότι οι τρεις πρώτες εναγόμενες, είναι υποχρεωμένες, σε ολόκληρον η κάθε μία, να του καταβάλουν το ποσό των 5.000.000.000 δραχμών, για χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης που υπέστη από το θάνατο του γιου του, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση.

Με το περιεχόμενο αυτό και το παραπάνω αίτημα, η αγωγή αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται προς συνεκδίκαση με τις δύο προηγούμενες αγωγές κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 666, 667, 670 έως 676 και 681 Α του ΚΠολΔ, όπως δέχθηκε και η με αριθμ. 1996/2003 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού και είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 914 επ., 297, 298, 299, 346, 926, 928 και 932 του ΑΚ, άρθρο 11 του ν. 2696/1999, 70 και 176 του ΚΠολΔ. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί στην ουσία της, δεδομένου ότι λόγω του αναγνωριστικού χαρακτήρα της, δεν απαιτείται η καταβολή δικαστικού ενσήμου.

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο και περιέχονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού, καθώς και της προηγούμενης δικασίμου που περιέχονται στα υπ' αριθμ. 6/03/1-11-2002 πρακτικά του ίδιου Δικαστηρίου, την υπ' αριθμ. 627/23-10-2002 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα της τρίτης εναγομένης "CITROEN ΕΛΛΑΣ ΑΒΕΕ" ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών Ολγας Αλεξανδρίδη, που δόθηκε μετά από προηγούμενη νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση του ενάγοντα, της τρίτης αγωγής (βλ. την 7660/18-10-2002 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών Βασ. Κουσιαφέ), όλα τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων την από 12-2-2000 έκθεση απλής αυτοψίας με το σχετικό σχεδιάγραμμα του ΤΟΤΑ Δ/νσης Τροχαίας Αττικής, τις από μηνός Απριλίου 2000 και 26-2-2002 εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης των πραγματογνωμόνων Παναγιώτη Μαδιά και Παντελή Λιακόπουλου, τις οποίες εκτιμά ελεύθερα το Δικαστήριο (άρθρο 390 ΚΠολΔ), τις φωτογραφίες των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται, όλες τις προανακριτικές καταθέσεις της σχηματισθείσης ποινικής δικογραφίας, τις ομολογίες αυτών που συνάγονται από τις προτάσεις τους και γενικά τη διαδικασία, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις 12-2-2000 και ώρα 3.45' ο Δ.Τ., οδηγώντας το με αριθμ. κυκλοφ. ΥΗΝ - ... Ι.X.E. αυτοκίνητο μάρκας Citroen Saxo 1600 c,c, που ανήκε στην κυριότητα του, με συνεπιβάτιδα στη θέση του συνοδηγού την ενάγουσα της πρώτης αγωγής Π.Χ. και το είχε ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία "ΕΘΝΙΚΗ ΑΕΕΓΑ" κινούνταν με ταχύτητα 80 χ/ω, στην αριστερή λωρίδα επί της Λ. Κατεχάκη - Αλίμου με κατεύθυνση από Λ. Μεσογείων προς Ηλιούπολη, η οποία έχει τρεις (3) λωρίδες κυκλοφορίας με πλάτος οδοστρώματος 10,50 μέτρων, πεζοδρόμιο από τη δεξιά πλευρά πλάτους δύο (2) μέτρων και ανώτατο επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας πενήντα (50) χ/ω. Στο πεζοδρόμιο της Λ. Κατεχάκη και σε απόσταση 500 περίπου μέτρων που τέμνει αυτήν κάθετα και κατευθύνεται από την Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου προς το Δήμο Παπάγου η, πρώτη εναγομένη με την τρίτη αγωγή Διαφημιστική Εταιρία " Α.** - Α.**", είχε μεταλλική διαφημιστική πινακίδα σε πακτωμένη τσιμεντένια βάση, η δε δεύτερη εναγομένη ΔΕΗ τσιμεντένια κολώνα για την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, δεδομένου ότι φωτιζόταν με εναλλασσόμενες φωτεινές διαφημιστικές εικόνες επί μεταλλικού πλαισίου που κατελάμβανε ολόκληρο το πεζοδρόμιο καθ' όλη τη διάρκεια της νύχτας. Οταν έφθασε σε απόσταση σαράντα (40) περίπου μέτρων από την παραπάνω διαφημιστική πινακίδα με τις φωτεινές εναλλασσόμενες εικόνες, με ανεπαρκή φωτισμό, νεφελώδη καιρό και ολισθηρότητα του οδοστρώματος λόγω προηγηθείσης βροχοπτώσεως, απόσπασαν την προσοχή του με μερική θάμβωσή του, που είχε ως συνέπεια να εκτραπεί το όχημα του προς διαγώνια δεξιά κατεύθυνση σε σχέση με την αρχική πορεία του και να προσκρούσει επί της μεταλλικής βάσης της διαφημιστικής πινακίδας, στο ύψος της ραφής μεταξύ του εμπρόσθιου αριστερού φτερού και της αριστερής πόρτας του οδηγού, όπως φαίνεται και σε φωτογραφία που επισυνάπτει ο πραγματογνώμων Παν. Μαδιάς στην από μηνός Απριλίου 2000 έκθεση πραγματογνωμοσύνης, που διενήργησε με εντολή του ΤΟΤΑ Αθηνών, αφού προηγουμένως διάνυσε ανέλεγκτη πορεία από σημείο της αριστερής λωρίδας, που απέχει 3,30 μ. από την διαχωριστική νησίδα μέχρι την πακτωμένη βάση της μεταλλικής πινακίδας και το τσιμεντένιο στηθαίο της ΔΕΗ επί του πεζοδρομίου, μήκους 19,20 μέτρων, όπως διαπιστώθηκε από τα όργανα της Τροχαίας βάσει των πλάγιων τριβών των τροχών, που ανευρέθηκαν επί το οδοστρώματος μέχρι του πεζοδρομίου, αναφέρονται στην έκθεση αυτοψίας και εμφανίζονται στο συνταχθέν σχεδιάγραμμα. Η αρχική ταχύτητα που είχε το αυτοκίνητο των 80 χ/ω πριν αυτό απωλέσει τον έλεγχο και αρχίσει να εγγράφει ίχνη πλάγιας ολίσθησης προς τα δεξιά, σε σχέση με την αρχική πορεία του, αποσβέσθηκε κατά ποσοστό 50% κατά την διαδρομή μήκους 19,20 μέτρων με την προαναφερθείσα πρόσκρουση του επί της πακτωμένης τσιμεντένιας βάσης της μεταλλικής διαφημιστικής πινακίδας και έτσι, περιορίσθηκε σε 40 χ/ω περίπου. Με την ταχύτητα αυτή προσέκρουσε το Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο σε παρόδια σταθερά αντικείμενα που βρίσκονταν, εγκατεστημένα στο πεζοδρόμιο της Λ. Κατεχάκη, ήτοι στην τσιμεντένια βάση διαφημιστικής πινακίδας μεγάλων διαστάσεων με μεταλλικό πλαίσιο, τσιμεντένιο στηθαίο και τσιμεντένια κολώνα της ΔΕΗ, και είχε ως αποτέλεσμα τον άμεσο θάνατο του οδηγού Δ.Τ. από βαριές κακώσεις κεφαλής, αυχένος, θώρακος, κοιλίας και αριστερού άνω άκρου, όπως προκύπτει από την με χρονολογία 14-2-2000 ιατροδικαστική έκθεση νεκροψίας -νεκροτομίας του ιατροδικαστή Αθηνών Δημοσθένη Μπούκη, και τον σοβαρό τραυματισμό της συνεπιβάτιδας Π.Χ., οι οποίοι βρέθηκαν επί του πεζοδρομίου εκτός του αυτοκινήτου, το οποίο μετά περιστροφή 180 μοιρών ανευρέθη στη δεξιά λωρίδα της Λ. Κατεχάκη στη θέση που εμφανίζεται στο σχεδιάγραμμα. Η πρόσκρουση αυτή, του αυτοκινήτου, η οποία από τον πραγματογνώμονα Παναγιώτη Μαδιά χαρακτηρίζεται στην έκθεση του ΣΗΜΕΙΑΚΗ λόγω της μικρής κάλυψης της βάσης της διαφημιστικής πινακίδας σε σχέση με το μήκος της αριστερής πλευράς του οχήματος διότι είναι ότι το χειρότερο μπορεί να συμβεί για τους επιβαίνοντες ενός οχήματος και γι' αυτό συντελούνται στο όχημα αισθητά μεγαλύτερες παραμορφώσεις κατά τη στιγμή της σύγκρουσης λόγω της συγκεντρωμένης δράσης των δυνάμεων που ακαριαία συντελούνται κατά τη σύγκρουση. Είναι προφανές ότι εάν δεν υπήρχαν στο σημείο αυτό του πεζοδρομίου της Λ. Κατεχάκη, το οποίο προορίζεται αποκλειστικά για την διέλευση των πεζών, τα προαναφερθέντα σταθερά αλλά και πολύ επικίνδυνα παρόδια εμπόδια, το αυτοκίνητο του θανόντος, γιου του ενάγοντος της τρίτης αγωγής με την μικρή τελική ταχύτητα των 40 χ/ω που είχε όταν συγκρούσθηκε με την πακτωμένη βάση της διαφημιστικής πινακίδας, το πιθανότερο είναι ότι θα κινούνταν στον ελεύθερο χώρο που ανήκει στην Πολυτεχνείου πόλη Ζωγράφου, ο οποίος εκτείνεται σε μεγάλο βάθος πίσω από τις πινακίδες και δεν θα επήρχετο ο ακαριαίος θάνατος, αλλά ο τραυματισμός του, όπως συνέβη με τη συνεπιβάτιδα Π.Χ., η οποία τραυματίσθηκε και απέφυγε το θάνατο διότι η δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου, από τη θέση της συνοδηγού που επέβαινε δεν συγκρούσθηκε, όπως προκύπτει από την έκθεση αυτοψίας, τις δύο εκθέσεις των παραπάνω πραγματογνωμόνων και τις φωτογραφίες.

Ο αγωγικός ισχυρισμός της ενάγουσας της πρώτης αγωγής Π.Χ., τον οποίο επικαλούνται και οι τρεις εναγόμενες της τρίτης αγωγής του ενάγοντος Α.Τ., ότι το αυτοκίνητο του θανόντος οδηγού Δ.Τ., κινούνταν στη μεσαία λωρίδα κυκλοφορίας της Λ. Κατεχάκη και ξαφνικά εκτέλεσε απότομα ελιγμό προς τα αριστερά χωρίς να καταστήσει έγκαιρα γνωστή την πρόθεση του και χωρίς να βεβαιωθεί ότι μπορούσε να το πράξει ακίνδυνα, με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου λόγω της ήδη αναπτυγμένης ταχύτητας του και της ολισθηρότητας της οδού, τότε προσπάθησε να το επαναφέρει στη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας, δεν αποδεικνύεται βάσιμος με μόνη την από 24-2-2000 προανακριτική κατάθεση της Φ.Π., αφού δεν ενισχύεται από κανένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο και ιδία την έκθεση αυτοψίας με το σχεδιάγραμμα, αλλά και την προανακριτική κατάθεση της ίδιας, ως συνεπιβαίνουσας στο όχημα κατά τον χρόνο του ατυχήματος. Εξ άλλου η Φ.Π., ως εκ της αποστάσεως των 300 έως 400 μέτρων που ακολουθούσε το όχημα του θανόντος Δ.Τ., σε συνδυασμό με τον ανεπαρκή φωτισμό, τον νεφελώδη καιρό και την περιορισμένη ορατότητα από προηγούμενα του δικού της αυτοκινήτου, αυτοκίνητα άλλων οδηγών, δεν ήταν δυνατόν να έχει οπτική επαφή, παρά μόνο όταν αυτό εκτράπηκε από την αριστερή λωρίδα, της Λ. Κατεχάκη με διαγώνια προς τα δεξιά διολίσθηση μήκους 19,20 μ, μέχρι του σημείου πρόσκρουσης επί της πακτωμένης σταθερής βάσης της επί του πεζοδρομίου διαφημιστικής πινακίδας, η οποία και μόνο εμφανίζεται στο σχεδιάγραμμα. Η εκτροπή συνεπώς του αυτοκινήτου εκ του οδοστρώματος της Λ. Κατεχάκη και η πρόσκρουση του επί της σταθερής και επικίνδυνης βάσης της διαφημιστικής πινακίδας έγινε όπως παραπάνω εκτέθηκε και όχι με προηγούμενη ξαφνική στροφή προς τα αριστερά, όπως αβάσιμα υποστηρίζουν η ενάγουσα της α' αγωγής και οι τρεις εναγόμενες της τρίτης αγωγής.

Η πρώτη εναγομένη της τρίτης αγωγής διαφημιστική εταιρία με την επωνυμία "Α.** - Α.**", ισχυρίζεται ότι καμιά υπαιτιότητα δεν βαρύνει αυτήν για το τροχαίο αυτό ατύχημα, διότι προέβη στην τοποθέτηση της συγκεκριμένης διαφημιστικής πινακίδας επί του πεζοδρομίου της Λ. Κατεχάκη μετά από άδεια του Δήμου Παπάγου και μίσθωση αυτού και άλλων χώρων με τα από 18-2-1994, 20-7-1998 και 8-10-1999 ιδιωτικά μισθωτήρια συμφωνητικά σύμφωνα με το ν. 1431/1984, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 18 του ν. 2130/1993 και την κοινή υπουργική απόφαση 20351/1984 που καθορίζει τις προδιαγραφές τοποθέτησης διαφημιστικών πινακίδων σε δημόσιους, δημοτικούς, κοινόχρηστους και ιδιωτικούς χώρους και συνεπώς είναι νόμιμα τοποθετημένες τόσο από το Δήμο Παπάγου, όσο και από το ΥΠΕΧΩΔΕ, αλλά και την ΔΕΗ που της παρείχε ηλεκτρικό ρεύμα για την ηλεκτροδότηση του πλαισίου της διαφημιστικής αυτής πινακίδας, χωρίς όμως να προσκομίζει καμιά άδεια εγκατάστασης αυτού από το Δήμο Παπάγου, στο οδικό δίκτυο του οποίου ανήκει ή ακόμη και το ΥΠΕΧΩΔΕ. Από τα τρία αυτά ιδιωτικά συμφωνητικά, εκείνο που αναφέρεται στον κρίσιμο χρόνο της 12-2-2000 είναι το από 20-7-1998 ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης Παπάγου, ως εκμισθώτριας, εκπροσωπούμενης από το Δήμαρχο Παπάγου, Βασίλειο Ξύδη, ενεργούντος με την ιδιότητα ως νομίμου εκπροσώπου αυτής, σε εκτέλεση του υπ' αριθμ. 4/1998 αποφάσεως - πρακτικού του Δ.Σ. αυτής και του Α.Μ., ως εκπροσώπου της μισθώτριας διαφημιστικής εταιρίας με την επωνυμία "Α.** Δ.** Ε.**" για μια 3ετία μέχρι την 31-12-2001 Ανεξαρτήτως της αναρμοδιότητας της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης Παπάγου να προβεί σε εκμίσθωση κοινόχρηστου πεζοδρομίου, το οποίο είναι προορισμένο αποκλειστικά για τη διέλευση των πεζών. Στην παρ. 1 του μισθωτηρίου αυτού εγγράφου γίνεται περιγραφή των έξι θέσεων τοποθέτησης διαφημιστικών πινακίδων τύπου (ΡΙΖΑ) μονής ή διπλής όψεως, με δικά της έξοδα και με φροντίδα ενεργοποίησης των, στις παρακάτω θέσεις: α) Ανά μια στις διασταυρώσεως των οδών Πίνδου και Λ. Κατεχάκη και Λ. Κατεχάκη με την Γ. Παπανδρέου, αρχομένης της μίσθωσης των, την 23η Ιουλίου 1998. β) Στην Λ. Κατεχάκη (στα διοικητικά όρια του Δήμου Αθηναίων) δύο (2) ΡΙΖΑ αρχομένης της μίσθωσης των, την 1η. Νοεμβρίου 1998 και γ) Στην Λ. Μεσογείων δύο (2) ΡΙΖΑ αρχομένης της μίσθωσης την 22α Νοεμβρίου 1998, χωρίς να περιλαμβάνεται μεταξύ αυτών η ένδικος διαφημιστική πινακίδα που έχει τοποθετηθεί στο δεξιό πεζοδρόμιο της Λ. Κατεχάκη και σε απόσταση 500 μ. περίπου από την κάθετο οδό που τέμνει την Λ. Κατεχάκη και κατευθύνεται από την Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου προς το Δήμο Παπάγου. Δεν γίνεται ακόμη αναφορά σε τοπογραφικό διάγραμμα με λεπτομερή περιγραφή των εκμισθωμένων θέσεων τοποθέτησης διαφημιστικών πινακίδων, όπως γίνεται στα δύο άλλα από 18-2-1994 και 8-10-1999 ιδιωτικά συμφωνητικά μεταξύ του Δήμου Παπάγου, ως εκμισθωτή με προηγούμενη πλειοδοτική δημοπρασία, που κατακυρώθηκε με απόφαση της Δημαρχιακής Επιτροπής και επικύρωση αυτής με απόφαση του Νομάρχη Ανατ. Αττικής σύμφωνα με τον Κωδ. Δήμων και Κοινοτήτων. Αντίθετα στην παρ. 2 του από 20-7-1998 ιδιωτικού μισθωτηρίου συμφωνητικού μεταξύ ΔΕΑΠ και της Α.** - Α.** Α.Ε., ορίζεται μεν ο χρόνος της μίσθωσης μέχρι την 31-12-2001, με το ρητό όμως όρο ότι η εκμισθώτρια ουδεμία ευθύνη θα φέρει αν η σύμβαση διακοπεί λόγω απαγορεύσεως υπάρξεως τέτοιων διαφημιστικών μέσων από το ΥΠΕΧΩΔΕ ή άλλο Υπουργείο, ή δημόσιο φορέα και μάλιστα αζημίως για αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη. Ο όρος αυτός δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι και οι δύο συμβαλλόμενοι γνώριζαν την ακυρότητα και μη νομιμότητα της μίσθωσης αυτής, γι' αυτό και συμπεριέλαβαν τον παραπάνω όρο περί αυτόματης αζήμιας διακοπής αυτής σε περίπτωση απαγόρευσης τοποθέτησης και λειτουργίας τέτοιων διαφημιστικών μέσων. Η άκυρη και αόριστη αυτή μίσθωση που επικαλείται η πρώτη εναγομένη για την τοποθέτηση και λειτουργία διαφημιστικής πινακίδας στο προαναφερθέν δεξιό πεζοδρόμιο της Λ. Κατεχάκη με εναλλασσόμενες φωτεινές εικόνες καθ' όλη τη διάρκεια της νύχτας, όχι μόνο δεν αναπληρώνει την απαιτούμενη άδεια του αρμόδιου Δήμου Παπάγου, αλλά βρίσκεται σε αντίθεση με την παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 2696/1999, διότι με αυτήν απαγορεύεται γενικά η τοποθέτηση επιγραφών ή διαφημίσεων ή η εγκατάσταση οιασδήποτε πινακίδας, αφίσας, διαγράμμισης ή συσκευής σε θέση ή κατά τρόπο που μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στους χρήστες της οδού ή να επηρεάσει με οποιοδήποτε τρόπο την κυκλοφορία, ιδίως απαγορεύεται η τοποθέτηση ή εγκατάσταση των ανωτέρω σε τέτοιες θέσεις, ώστε πλην των άλλων να προκαλέσει θάμβωση στους χρήστες της οδού και γενικά να αποσπάσουν την προσοχή τους κατά τρόπο που μπορεί να έχει δυσμενή επίδραση στην οδική ασφάλεια γενικά.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, η κύρια, όχι όμως αποκλειστική υπαιτιότητα του τροχαίου αυτού ατυχήματος και των εξ αυτού ζημιογόνων αποτελεσμάτων βαρύνει την πρώτη εναγομένη διαφημιστική εταιρία με την τρίτη αγωγή, η οποία δια του νομίμου εκπροσώπου της και των προστηθέντων οργάνων της τοποθέτησε παράνομα και χωρίς καμιά άδεια αρμόδιας αρχής διαφημιστική πινακίδα στο δεξιό πεζοδρόμιο της Λ. Κατεχάκη σε ολόκληρο το πλάτος αυτού δύο (2) μέτρων, μεγάλων διαστάσεων σε μεταλλικό πλαίσιο, πακτωμένη σταθερά και επικίνδυνα σε τσιμεντένια βάση, η οποία λειτουργούσε καθόλη τη διάρκεια της νύχτας με εναλλασσόμενες φωτεινές εικόνες, που ηλεκτροδοτείτο από τσιμεντένια κολώνα της ΔΕΗ που είχε τοποθετηθεί δίπλα στην διαφημιστική πινακίδα, η οποία κατά το χρόνο του ατυχήματος λόγω του νεφελώδους καιρού και της ανεπάρκειας φωτισμού επέφερε μερική θάμβωση στον οδηγό του Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου αφού προηγουμένως απόσπασε την προσοχή του, η οποία είχε την προαναφερθείσα δυσμενή εξέλιξη. Ο ισχυρισμός αυτής ότι όλες οι διαφημιστικές πινακίδες αυτής ηλεκτροδοτούνταν, από τις 8 μ.μ. μέχρι τις 3 το πρωί, δεν αποδείχθηκε βάσιμος. Αντίθετα ο πραγματογνώμων Παν. Μαδιάς που εξετάσθηκε στο ακροατήριο και ως μάρτυρας, λόγω της εμπειρίας του κατέθεσε με ιδία γνώση και αντίληψη ότι λειτουργούσαν και φωτιζόταν καθόλη τη διάρκεια της νύχτας.

Συνυπαίτια του τροχαίου αυτού ατυχήματος είναι και η δεύτερη εναγομένη ΔΕΗ, καθόσον αποδείχθηκε ότι χορήγησε ηλεκτρικό ρεύμα στην πρώτη εναγομένη από το αρμόδιο πρακτορείο Παγκρατίου μέσω της παροχής με στοιχεία ΑΠ 18506128 για τον φωτισμό της προαναφερθείσας καταφανώς παράνομης διαφημιστικής πινακίδας, εγκατεστημένης χωρίς καμιά άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας από αρμόδια αρχή σε πεζοδρόμιο της Λ. Κατεχάκη, αφού όπως συνομολογεί και η ίδια σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 1512/1985, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 2242/1994 ήταν υποχρεωμένη να χορηγήσει ηλεκτρικό ρεύμα σε κτίσματα ή κατασκευές ή και σε φωτεινές πινακίδες, μόνο με την προσκόμιση από τους ενδιαφερομένους της προβλεπόμενης από τους νόμους αυτούς άδειας, οικοδομήματος γενικώς που αφορά σε όλους τους ελέγχους νομιμότητας του κτίσματος ή της κατασκευής.

Για την ηλεκτροδότηση όμως της επίδικης διαφημιστικής πινακίδας επί του δεξιού πεζοδρομίου της Λ. Κατεχάκη, πλάτους 2 μέτρων, δεν προσκομίζει, ούτε επικαλείται συγκεκριμένη άδεια τοποθέτησης και λειτουργίας αυτής από το Δήμο Παπάγου, αλλά και εάν ακόμη υπήρχε τέτοια άδεια θα ήταν άκυρη ως αντικείμενη στην παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 2696/1999 και σε κάθε περίπτωση θα αναιρούσε του χαρακτήρα αυτού, ως κοινόχρηστου χώρου (πεζοδρομίου) προοριζόμενου αποκλειστικά για τη. διέλευση πεζών, αφού κατελάμβανε ολόκληρο το πλάτος του πεζοδρομίου, πέραν των προαναφερθέντων κινδύνων στην οδική ασφάλεια γενικά.

Στην επέλευση του τροχαίου αυτού ατυχήματος και των εξ αυτού ζημιογόνων αποτελεσμάτων μεταξύ των οποίων και τον σοβαρό τραυματισμό της ενάγουσας της πρώτης αγωγής συντέλεσε και ο θανών οδηγός του Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου, Δ.Τ., γιος του ενάγοντος της τρίτης αγωγής, ο οποίος από αμέλεια του και την έλλειψη προσοχής μέσου συνετού οδηγού σε νυχτερινή ώρα με ανεπαρκή τεχνικό φωτισμό, νεφελώδη καιρό και ολισθηρότητα του οδοστρώματος, λόγω προηγηθείσης βροχόπτωσης κινούνταν με την υπερβολική για τις περιστάσεις ταχύτητα των 80 χ/ω, παρά την ύπαρξη σήμανσης με ανώτατο επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας 50 χ/ω, ώστε όταν πλησίασε την έντονα φωτιζόμενη διαφημιστική πινακίδα με εναλλασσόμενες φωτεινές εικόνες επί του δεξιού πεζοδρομίου της Λ. Κατεχάκη, όπου κινούνταν αποσπάσθηκε προς αυτήν η προσοχή του με μερική θάμβωσή του, με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου, το οποίο με πλάγια προς τα δεξιά διολίσθηση προσέκρουσε με τελική ταχύτητα 40 χ/ω κατά την ανέλεγκτη πορεία μήκους 19,30 μέτρων, στην τσιμεντένια βάση της μεταλλικής διαφημιστικής πινακίδας με την αριστερή πλευρά του αυτοκινήτου, όπως λεπτομερέστερα παραπάνω προσδιορίσθηκε και εξ αυτής, ο ίδιος μεν να χάσει την ζωή του, η δε συνεπιβαίνουσα στη θέση του συνοδηγού ενάγουσα, της πρώτης αγωγής Π.Χ., να τραυματισθεί σοβαρά. Με την παραπάνω συμπεριφορά του, παραβίασε τις διατάξεις των άρθρων 19 παρ. 1, 2 και 3 και 20 παρ. 1 του ν. 2696/1999 και κατέστη συνυπαίτιος και αυτός κατά ποσοστό 20% για τον τραυματισμό της συνεπιβάτιδας Π.Χ..

Η αποδιδόμενη από τον ενάγοντα της τρίτης αγωγής συνυπαιτιότητα και στην τρίτη εναγομένη ΣΙΤΡΟΕΝ ΕΛΛΑΣ ΑΒΕΕ, από την οποία ο θανατωθείς γιος του Δ.Τ. δύο μήνες προ του ατυχήματος είχε αγοράσει το με αριθμ. κυκλοφ. ΥΗΝ - ... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο μάρκας CITROEN SAXO 1600 c.c (κυβισμού), εργοστασίου κατασκευής Σιτροέν που αντιπροσωπεύει στην Ελλάδα, για το λόγο ότι αυτό δεν είχε τις διαφημιζόμενες ιδιότητες, ούτε λειτούργησαν κατά τον χρόνο του ατυχήματος τα συστήματα ασφάλειας αυτού, ώστε ν' αποφευχθεί ο θάνατος του οδηγού - γιου του, δεν αποδείχθηκε καθόσον οι δύο παραπάνω πραγματογνώμονές Παν. Μαδιάς και Παντελής Λιακόπουλος δεν διαπίστωσαν κανένα τεχνικό ελάττωμα κακής λειτουργικότητας αυτού σε όλα τα κύρια και δευτερεύοντα μέρη αυτού και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το αυτοκίνητο αυτό πριν από το συμβάν ευρίσκετο σε καλή κατάσταση και ήταν αξιόπιστο στην οδική του κυκλοφορία. Κατόπιν αυτών η από 19-12-2001 τρίτη αγωγή του ενάγοντα Α.Τ., ως προς την τρίτη εναγομένη, πρέπει ν' απορριφθεί ως αβάσιμη στην ουσία της η δε μεταξύ αυτών δικαστική δαπάνη να συμψηφισθεί διότι ο ενάγων έχει εύλογες αμφιβολίες ως προς την έκβαση της δίκης (άρθρο 179 ΚΠολΔ).

Περαιτέρω αναφορικά με την πρώτη από 20-2-2001 αγωγή της ενάγουσας Π.Χ., αποδείχθηκε ότι από τον τραυματισμό της αυτό υπέστη βαρείες κακώσεις κεφαλής, αιμορραγία του στελέχους βάσεως του εγκεφάλου, βαριές κακώσεις αυχένος και θώρακος με συνακόλουθη διάσχιση του διαφράγματος αριστερά και της αορτής, πολτοποίηση σπλήνας και βαρύτατη κάκωση κοιλίας και αριστερού άνω άκρου. Αμέσως διακομίσθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Νοσοκομείο "ΛΕΥΚΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ" που αντιμετωπίσθηκε επειγόντως και λόγω της βαρύτητας της κατάστασης της, μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στα επείγοντα χειρουργικά ιατρεία του Περ/κού Γεν. Νοσοκομείου Αθηνών "ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ", όπου διαγνώσθηκαν ενδοκοιλιακή αιμορραγία, αιμάτωμα αριστερού νεφρού και οπισθοπεριτονιακό αιμάτωμα, θλάση θώρακος, με κατάγματα πλευρών αριστερά και αιμάτωμα, θλάση στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, κάταγμα αριστερής ωμοπλάτης, κάταγμα colis, στον δεξιό πήχυ, κάταγμα του κοπτικού τριτημορίου της δεξιάς κάτω γνάθου και ρήξη σπληνός. Εν συνεχεία με την υποστήριξη μηχανικής αναπνοής μεταφέρθηκε στη Μ.Ε.Θ. του Διαγνωστικού Θεραπευτικού Κέντρου Αθηνών "ΥΓΕΙΑ", όπου παρέμεινε διασωληνωμένη και σε καταστολή επί 5θήμερο. Επανήλθε στο Νοσοκομείο "ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ", όπου συνέχισε την νοσηλεία της και εξήλθε την 29-2-2000 με οδηγίες, να ακολουθεί την ενδεδειγμένη θεραπευτική αγωγή με λήψη φαρμάκου OSPEN 1500 MGR δύο φορές την ημέρα επί μια 2ετία προς αντιμετώπιση ενδεχόμενων λοιμώξεων λόγω της σπληνεκτομής, να υποβληθεί σε φυσικοθεραπείες για την αντιμετώπιση των πολλαπλών καταγμάτων στον θώρακα, στην αριστερή ωμοπλάτη, στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης και στον πήχυ και να ελέγχεται επί ένα έτος μετά το ατύχημα, όπως αυτά προκύπτουν από τα προσκομιζόμενα πιστοποιητικά και ιατρικές γνωματεύσεις των παραπάνω Νοσοκομείων.

Για την νοσηλεία της στα παραπάνω Νοσοκομεία, την εν γένει αντιμετώπιση των σωματικών βλαβών που υπέστη και την ιατροφαρμακευτική της περίθαλψη δαπάνησε μέχρι την άσκηση της αγωγής τα εξής ποσά: 1) Δραχμές 100.388 κατέβαλε στο Νοσοκομείο "ΛΕΥΚΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ", όπως προκύπτει από την υπ' αριθμ. 11289/12-2-2000 απόδειξη είσπραξης και τη συνημμένη σ' αυτήν υπ' αριθμ. 104048/2-2-2000 Α.Π.Υ. με αναλυτική περιγραφή των υπηρεσιών που παρασχέθηκαν με τα υλικά και την αντίστοιχη αμοιβή για κάθε υπηρεσία και αξία υλικού. 2) Δραχμές 4.187.606 κατέβαλε στο Θεραπευτήριο "ΥΓΕΙΑ" για τη νοσηλεία της σ' αυτό, ήτοι, α) δραχμές 50.000, όπως προκύπτει από την υπ' αριθμ. 416386/13-2-2000 Α.Π.Υ. αυτού, β) δραχμές 758.186, όπως προκύπτει από την υπ' αριθμ. 415406/9-3-2000 απόδειξη και τις συνημμένες σ' αυτή Α.Π.Υ. με αριθμ. 540712/1-3-2000 και 540721/1-3-2000 με ανάλυση των επί μέρους υπηρεσιών αυτού και γ) Δραχμές 3.379.420 όπως προκύπτει από τις υπ' αριθμ. 540722/13-2000 μέχρι 540730/1-3-2000 Α.Π,Υ., στις οποίες περιγράφονται αναλυτικά οι σχετικές δαπάνες φαρμάκων, νοσηλείας, εργαστηριακών εξετάσεων, αμοιβή χειρουργού, φυσικοθεραπευτών, αξονικού και μαγνητικού τομογράφου. 3) Δραχμές, 366.594 για λοιπές δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ήτοι, α) δραχμές 15.000 για εξετάσεις αίματος την 16-3-2000 και την 5-4-2000 στην Μικροβιολόγο Ελπίδα Τριάντη - Οικονομίδου, όπως προκύπτει από τις υπ' αριθμ. 6 και 30/2000 αντίστοιχες Α.Π.Υ. δραχμών 8.000 και 7.000. β) Δραχμές 200.000 για 20 κινησιοθεραπείες κατ' οίκον από την φυσικοθεραπεύτρια Βασιλική Νησιακάκη, όπως προκύπτει από τις υπ' αριθμ. 182/16-3-2000 και 190/4-4-2000 Α.Π.Υ. αυτής, γ) Δραχμές 37.594 για αγορά φαρμάκων από την φαρμακοποιό Ευαγγελία Παπαδογιωργάκη, όπως αυτό προκύπτει από τις προσκομιζόμενες επτά (7) αποδείξεις αυτής που αναφέρονται στην αγωγή και τις προτάσεις, δ) Δραχμές 51.000 για εξετάσεις υπερήχων και κοιλίας στο Διαγνωστικό Κέντρο "ΥΓΕΙΑ", όπως προκύπτει από την α/α 7488/24-3-2000 Α.Π.Υ. αυτού, ε) Δραχμές 75.000 για ακτινογραφία, ανασύσταση και θεραπεία δοντιού από τον οδοντίατρο Μιχ. Βαγιανό, όπως προκύπτει από τις υπ' αριθμ. 124/29-3-2000 και 47/30-1-2001 Α.Π.Υ. αυτού και τις αντίστοιχες από 29-3-2000 και 29-1-2001 ιατρικές γνωματεύσεις αυτού, στ) δραχμές 6.000 για βιοχημικές εξετάσεις από την ιατρό-μικροβιολόγο Ελπ. Τριάντη-Οικονομίδου, όπως προκύπτει από την υπ' αριθμ. 68/15-5-2000 Α.Π.Υ. αυτής, ζ) Δραχμές 20,000 για δύο (2) ιατρικές επισκέψεις την 8-3-2000, και την 5-6-2000 στον ψυχίατρο Αμίρ Τακάντ όπως προκύπτει από τις αντίστοιχες με αριθμούς 9 και 17/2000 Α.Π.Υ. αυτού (2 Χ 10.000). η) Δραχμές 70.000 θα υποχρεωθεί να καταβάλει στον χειρουργό - οδοντίατρο Μιχάλη Βαγιάνο για την ολοκλήρωση, της θεραπείας - επούλωσης του τραυματισθέντος με κάταγμα 41 του δοντιού της δεξιάς κάτω γνάθου, σύμφωνα με την από 19-1-2001 γνωμάτευση του στα πλαίσια της ενδεδειγμένης θεραπείας προσθετικής αποκατάστασης συνολικού κόστους 120.000 δραχμών, για την οποία είχε καταβάλει 50.000 δραχμές σύμφωνα με την προαναφερθείσα με αριθμ. 47/30-1-2001 Α.Π.Υ. και ως εκ τούτου θα ζημιωθεί για την αποθεραπεία αυτού με το υπόλοιπο των 70.000 δραχμών (120.000 - 50.000 = 70.000). θ) δραχμές 197.061 δικαιούται για την αποκατάσταση της αποθετικής ζημίας που υπέστη από την ανικανότητα της προς εργασία, ως υπαλλήλου της εργοδότριας Λ.Ε. με την επωνυμία "Γ.** Σ.** ΑΕΒΕ" από 12-2-2000 έως 27-4-2000 που κρίθηκε ανίκανη για την παροχή της εργασίας αυτής από την Α/βάθμια Υγειονομική Επιτροπή του ΙΚΑ, που ήταν ασφαλισμένη ως εργαζόμενη από 18-10-1999 με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και καθαρό μηνιαίο μισθό, 150.000 δραχμών. Εξ αιτίας του τραυματισμού της απείχε υποχρεωτικά από την εργασία της, ενώ εάν δεν είχε τραυματισθεί με πιθανότητα και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα συνέχιζε την ίδια εργασία της κατά το από 12-2-2000 έως 27-4-2000 χρονικό διάστημα και κατά τις 73 εργάσιμες ημέρες θα ελάμβανε αποδοχές 438.000 δραχμές (73 Χ 6.000), καθώς και επίδομα Πάσχα 2.000 για το χρονικό διάστημα από 12-2-2000 έως 30-4-2000 δραχμών 52.000 και συνολικά 490.000 δραχμές, από τις οποίες πρέπει ν' αφαιρεθεί ποσό 292.939 δραχμών που επιδοτήθηκε από το ΙΚΑ για το χρονικό διάστημα από 15-2-2000 έως 27-4-2000, και έτσι η αποθετική ζημία της ενάγουσας από την αιτία αυτή περιορίζεται σε 197.061 δραχμές (490.000 - 292.939 = 197.061). Συνολικά συνεπώς από τις παραπάνω αιτίες υπέστη θετική και αποθετική ζημία 4.966.949 δραχμών, η οποία πρέπει κατά μερική παραδοχή ενστάσεως των εναγομένων περί συνυπαιτιότητας και της ενάγουσας για την βαρύτητα του τραυματισμού κατά ποσοστό 10% διότι αυτή δεν έκανε χρήση της ζώνης ασφαλείας, όπως ήταν υποχρεωμένη από τη διάταξη του άρθρου 12 παρ. 5 εδ. α' του ν. 2696/1999, δεδομένου ότι εάν έκανε χρήση αυτής τα τραύματα της θα ήταν ελαφρότερης μορφής, να περιορισθεί αυτή στο ποσό των 4.470.250 δραχμών (4.966.949 Χ 10 = 496.695), το οποίο πρέπει να επιδικασθεί στην ενάγουσα.

Εκτός από την παραπάνω αποζημίωση για την αποκατάσταση της θετικής και αποθετικής ζημίας της ενάγουσας πρέπει να επιδικασθεί σ' αυτήν και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από τον παραπάνω πολλαπλό τραυματισμό της, ανερχόμενη στο ποσό των 5.200.000 δραχμών, το οποίο το Δικαστήριο κρίνει εύλογο (άρθρο 932 ΑΚ), σταθμίζοντας τις συνθήκες του τραυματισμού της, τον βαθμό του πταίσματος, του οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου, τη δική της συνυπαιτιότητα, την βαρύτητα του τραυματισμού της στην ηλικία των 22 ετών, σπουδάστριας των ΤΕΙ Πειραιά και υπαλλήλου γραφείου της ανωτέρω εταιρίας κατά το χρόνο του τραυματισμού της, την οποία υποχρεώθηκε να διακόψει με οικειοθελή αποχώρηση, το είδος και την έκταση των ζημιών της καθώς και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της ίδιας και του θανατωθέντος συνυπαιτίου οδηγού κατά το ίδιο ατύχημα.

Η συνολική αξίωση της ενάγουσας ανέρχεται στο ποσό των 9.670.250 δραχμών (4.470.250 + 5.200.000), ισότιμο των 28.379,31 Ευρώ, την οποία υποχρεούνται να καταβάλουν οι εναγόμενοι, σ' ολόκληρον ο καθένας, ο δε πρώτος εναγόμενος, πατέρας του θανόντος συνυπαιτίου οδηγού μέχρι του 1/3 ποσοστού που είναι εξ αδιαθέτου κληρονόμος του υπόχρεου θανόντος γιου του, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1885 του ΑΚ. Η ένσταση των εναγομένων περί πταίσματος τρίτων για τον τραυματισμό της ενάγουσας πρέπει ν' απορριφθεί ως μη νόμιμη αφού σύμφωνα με όσα έγιναν παραπάνω δεκτά, πλην του θανόντος το ποσοστό συνυπαιτιότητας του οποίου προσδιορίσθηκε σε 20% και κατά το υπόλοιπο ποσοστό κρίθηκαν συνυπαίτιες και οι δύο πρώτες εναγόμενες με την τρίτη αγωγή του Α.Τ., πατέρα του θανόντος οδηγού, διότι στην προκειμένη περίπτωση εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 926 και 927 ΑΚ, αφού υπάρχει εις ολόκληρον ευθύνη όλων των υπόχρεων και οι παθόντες δικαιούνται να ζητήσουν ολόκληρη τη ζημία τους από καθένα εξ αυτών, ο οποίος δεν μπορεί να επικαλεσθεί το πταίσμα του τρίτου ως λόγο μειώσεως της αποζημιώσεως (Ολ. ΑΠ 13/2002 ΝοΒ τ. 51, σ. 660). Παρά την συνυπαιτιότητα του θανόντος οδηγού του Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου για το τροχαίο αυτό ατύχημα κατά ποσοστό 20% και τον καταλογισμό συνυπαιτιότητας και τρίτων μη εναχθέντων, από την ενάγουσα, οι εναγόμενοι υποχρεούνται σε ολόκληρον ο καθένας να αποζημιώσουν την ενάγουσα, διατηρούντες το εκ του άρθρου 927 ΑΚ δικαίωμα αναγωγής κατά των λοιπών συνυπαιτίων.

Πρέπει συνεπώς να γίνει εν μέρει δεκτή η από 20-2-2001 πρώτη αγωγή της ενάγουσας Π.Χ., και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, σε ολόκληρον ο καθένας, ο δε πρώτος εξ αυτών κατά ποσοστό 1/3, να καταβάλουν στην ενάγουσα το ποσό τον 28.379,31 Ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Πρέπει ακόμη η παρούσα απόφαση να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή κατά το ποσό των 14.000 Ευρώ μόνο ως προς την τέταρτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία "Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΕΕΓΑ", διότι η καθυστέρηση εκτέλεσης της απόφασης είναι δυνατόν να επιφέρει σημαντική ζημία στην ενάγουσα.

Μετά από όσα έγιναν δεκτά παραπάνω με την μερική παραδοχή της από 20-2-2001 αγωγής της ενάγουσας Π.Χ. και κρίθηκε ότι συνυπαίτιος του τραυματισμού της είναι ο οδηγός του με αριθμ. κυκλοφ. ΥΗΝ - ... Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου θανών Δ.Τ., και υπόχρεοι προς αποζημίωση της είναι οι τρεις πρώτοι εναγόμενοι με την από 19-12-2001 κύρια παρέμβαση αγωγή του ενάγοντος ΙΚΑ, κατά το λόγο της κληρονομικής τους μερίδας, ήτοι κατ' ισομοιρία διότι οι δυο πρώτοι είναι γονείς αυτού και η τρίτη αδελφή του, σε ολόκληρον με την τέταρτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρία, η οποία είχε ασφαλισμένο το παραπάνω αυτοκίνητο κατά το χρόνο του ατυχήματος και λόγω της ασφάλισης της στο ΙΚΑ, ποσό 292.939 δραχμών κατεβλήθη σ' αυτήν για επιδότηση της από 15-2-2000 μέχρι 27-4-2000, ήτοι, α) δραχμές 30.195 για επιδότηση από 15-2-2000 έως 29-2-2000 (15 ημέρες προς 2.013 την ημέρα), β) δραχμές 233.450 για επιδότηση από 1-3-2000 μέχρι 27-4-2000 (58 ημέρες προς 4.025 δραχμές την ημέρα) και γ) δραχμές 29.294 για δώρο Πάσχα 2000), το οποίο δεν περιλαμβάνεται στην αγωγή της. Το δικόγραφο του ΙΚΑ με το οποίο αξιώνει το ποσό αυτό από τους καθών εναγομένους έχει τα στοιχεία ευθείας αγωγής κατ' αυτών. Η αξίωση αυτή της τραυματισθείσης, που κατεβλήθη σ' αυτήν λόγω της ασφάλισης της, διαπιστώθηκε με την υπ' αριθμ. Σ917445/8-2-20-01 απόφαση του Διοικητή του ΙΚΑ και μεταβιβάσθηκε νόμιμα, σύμφωνα με τις προαναφερθείσες νομικές διατάξεις στο ενάγον ΙΚΑ, η οποία γνωστοποιήθηκε στους υπόχρεους εναγομένους, οι οποίοι και είναι υπόχρεοι, σε ολόκληρον ο καθένας (οι τρεις πρώτοι εναγόμενοι κατ' ισομοιρία σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1885 ΑΚ), περιορισμένη όμως κατά το ποσοστό της συνυπαιτιότητας της τραυματισθείσης και ασφαλισμένης σ' αυτό κατά 10% (292.939 Χ 10% -29.240) και ανερχόμενη σε 264.699 δραχμές (293.939 -29.240), ισότιμο των 776,81 Ευρώ.

Πρέπει επομένως η κρινόμενη από 19-12-2001 ευθεία αγωγή του ενάγοντος ΙΚΑ να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη στην ουσία της και ν' υποχρεωθούν, α) οι τρεις πρώτοι εναγόμενοι κατά ποσοστό 1/3 ο καθένας, και β) η τέταρτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρία σε ολόκληρο με αυτούς, να καταβάλουν στο ενάγον ΙΚΑ το ποσό των 776,81 Ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Πρέπει ακόμη η παρούσα απόφαση να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή διότι η καθυστέρηση εκτέλεσης αυτής θα επιφέρει ζημία στο ενάγον.

Περαιτέρω σύμφωνα με όσα έγιναν παραπάνω δεκτά αναφορικά με την τρίτη από 19-12-2001 αγωγή του ενάγοντος Α.Τ., συνυπαίτιες για τον κατά την 12-2-2000 θανάσιμο τραυματισμό του γιου του, Δ.Τ., ηλεκτρολόγου - μηχανικού του Ε.Μ.Π. ηλικίας 33 ετών, κρίθηκαν οι δύο πρώτες εναγόμενες α) Ανώνυμη Εταιρία με την επωνυμία "Α.** Α.** Ανώνυμη Διαφημιστική Εμπορική Κατασκευαστική Εταιρία" και β) η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) Ν.Π.Ι.Δ., οι οποίες ευθύνονται σε ολόκληρο κατά τις διατάξεις των άρθρων 481 παρ. 1 και 926 του ΑΚ για την αποζημίωση που δικαιούται ο ενάγων ως χρηματική ικανοποίηση για την ψυχική οδύνη που υπέστη από το θάνατο του γιου του σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 932 ΑΚ, χωρίς να είναι αναγκαίο να καθορισθεί το ποσοστό συνυπαιτιότητας κάθε μιας εξ αυτών. Αυτό θα γίνει στα πλαίσια της δίκης αναγωγής μεταξύ των εις ολόκληρον ευθυνομένίον και τούτο γιατί το δεδικασμένο που παράγεται στη δίκη αποζημίωσης των εις ολόκληρον ευθυνόμενων δεν εκτείνεται και στη δίκη αναγωγής και αν εναχθούν περισσότεροι σε ολόκληρον υπόχρεοι, το Δικαστήριο δεν προσδιορίζει, όπως προαναφέρθηκε το βαθμό συμμετοχής τους στο ατύχημα ώστε να δημιουργείται ο κίνδυνος έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων. Οι δύο πρώτες εναγόμενες σε αντίκρουση της κρινόμενης αγωγής επικαλούνται αποκλειστική υπαιτιότητα του θανόντος υιού του ενάγοντος και οδηγού του με αριθμ. κυκλοφ. ΥΗΝ-... Ι.X.E. αυτοκινήτου, η οποία αποτελεί άρνηση της αγωγής. Ενσταση συνυπαιτιότητας αυτού κατ' άρθρο 300 ΑΚ, έστω και επικουρικά δεν προτείνουν, ούτε και με τις προτάσεις που κατέθεσαν γι' αυτό και το Δικαστήριο αναφορικά με την κρινόμενη αγωγή αδυνατεί να ερευνήσει αυτεπάγγελτα συνυπαιτιότητα του θανόντος οδηγού, για το θανάσιμο τραυματισμό του, η οποία θα λαμβάνονταν υπόψη για το ύψος της επιδικαζόμενης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης.

Αποδείχθηκε ακόμη ότι ο ενάγων δικηγόρος με άρτια επιστημονική κατάρτιση και σταδιοδρομία στη δικηγορία, είναι πατέρας του θανατωθέντος μοναχογιού του, ο οποίος από τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, ως ηλεκτρολόγου μηχανικού, είχε άριστη επίδοση, το δε μέλλον του προμηνυόταν λαμπρό, όχι μόνο στην επαγγελματική του εξέλιξη, αλλά και στην οικογενειακή και κοινωνική, η οποία αποτελούσε την μοναδική ελπίδα, χαρά και δικαίωση του ενάγοντος πατέρα του. Από τον αδόκητο, πρόωρο και βίαιο θάνατο αυτού, με τον οποίο ήταν συνδεδεμένος με άριστη σχέση αγάπης και στοργής, υπέστη αναμφίβολα μεγάλη ψυχική οδύνη, πόνο και θλίψη, για την ψυχική ανακούφιση και παρηγοριά της οποίας πρέπει ν' αναγνωρισθεί σ' αυτόν αξίωση από χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, σε ολόκληρο κατά των δύο πρώτων εναγομένων. Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες του ατυχήματος, τον βαθμό του πταίσματος των νομίμων εκπροσωπούν και λοιπών προστηθέντων οργάνων (μηχανικών κλπ.) των εναγομένων, το βαθμό ευαισθησίας και το σύνδεσμο του ενάγοντος με το θανόντα γιο του, σε ηλικία 33 ετών, την κοινωνική και οικονομική κατάσταση του ενάγοντος, αλλά και την εύρωστη και μεγάλου μεγέθους οικονομική κατάσταση των δύο πρώτων εναγομένων, κρίνει ότι πρέπει να επιδικασθεί στον ενάγοντα με αναγνωριστική διάταξη εύλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, ανερχόμενη στο ποσό των 120.000.000 δραχμών, ισότιμο των 352.164,30 Ευρώ (άρθρο 932 ΑΚ).

Πρέπει επομένως και η τρίτη από 19-12-2001 αγωγή του ενάγοντος Α.Τ., να γίνει εν μέρει δεκτή, ως βάσιμη στην ουσία της, και ν' αναγνωριστεί ότι οι δυο πρώτες εναγόμενες "A.** Α.** Α.Ε." και ΔΕΗ είναι, υποχρεωμένες, σε ολόκληρον η κάθε μία, να καταβάλουν στον ενάγοντα το ποσό των 352.154,30 Ευρώ, με το νόμιμο τόκο από *την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση.

Τέλος τα δικαστικά έξοδα επί των συνεκδικασθεισών τριών αυτών αγωγών πρέπει να συμψηφισθούν κατά ένα μέρος μεταξά των διαδίκων λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας αυτών, (άρθρο 178 ΚΠολΔ) και να επιβληθεί μέρος αυτών υπέρ των εναγόντων και σε βάρος των εναγομένων, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΘΕΩΡΕΙ καταργημένη τη δίκη, α) ως προς τη δεύτερη και τρίτη των εναγομένων επί της υπ' αριθμ. 1617/2001 αγωγής της Π.Χ., β) ως προς την πέμπτη εναγομένη επί της υπ' αριθμ. 10340/2001 κύριας παρέμβασης - αγωγής του ΙΚΑ και γ) ως προς το Ελληνικό Δημόσιο και το Δήμο Παπάγου επί της υπ' αριθμ. 10278/2001 αγωγής του Α.Τ..

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των λοιπών διαδίκων τις τρεις παραπάνω αγωγές.

Α. Επί της από 20-2-2001 με αριθμ. καταθ. 1617/2001 αγωγής της Π.Χ..

ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν εν μέρει ως προς τον πρώτο και την τέταρτη των εναγομένων.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγομένους (το πρώτο κατά ποσοστό 1/3), σε ολόκληρο τον καθένα, να καταβάλλουν στην ενάγουσα το ποσό των είκοσι οκτώ χιλιάδων τριακοσίων εβδομήντα εννέα Ευρώ και τριάντα ένα λεπτά (28.379,31), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση προσωρινά εκτελεστή κατά το ποσό των δέκα τεσσάρων χιλιάδων (14.000) Ευρώ μόνο ως προς την τέταρτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία "Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΕΕΓΑ".

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εναγομένους σε μέρος της δικαστικής δαπάνης υπέρ της ενάγουσας, την οποία ορίζει σε χίλια (1000) Ευρώ.

Β. Επί της από 19-12-2001 με αριθμ. καταθ. 10340/2001 κυρίας παρέμβασης - αγωγής του Ι.Κ.Α.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την επικουρική ευθεία αγωγή ως προς τους τέσσερις πρώτους εναγομένους.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγομένους (τους τρεις πρώτους κατά ποσοστό 1/3 τον καθένα), να καταβάλουν στο ενάγον ΙΚΑ, σε ολόκληρον ο καθένας, το ποσό των επτακοσίων εβδομήντα έξι Ευρώ και ογδόντα ένα λεπτά (776,81), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση προσωρινά εκτελεστή.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εναγομένους σε μέρος της δικαστικής δαπάνης υπέρ του ενάγοντος, την οποία ορίζει σε εκατόν πενήντα (150) Ευρώ.

Γ. Επί της από- 19-12-2001 με αριθμ. καταθ. 10278/2001 αγωγής του ενάγοντος Α.Τ.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν ως προς την τρίτη εναγομένη Σιτροέν ΕΛΛΑΣ ΑΒΕΕ.

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τη δικαστική δαπάνη.

ΔΕΧΕΤΑΙ την ίδια αγωγή κατά ένα μέρος ως προς τις δύο πρώτες εναγόμενες.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι οι δύο πρώτες εναγόμενες, α) Α.** A.** A.E. και β) ΔΕΗ, είναι υποχρεωμένες να καταβάλουν στον ενάγοντα Α.Τ., σε ολόκληρον η κάθε μία, το ποσό των τριακοσίων πενήντα δύο χιλιάδων εκατόν εξήντα τεσσάρων Ευρώ και τριάντα λεπτά (352.164,30), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τις εναγόμενες σε μέρος της δικαστικής δαπάνης υπέρ του ενάγοντος, την οποία ορίζει σε δέκα πέντε χιλιάδες (15.000) Ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια στο ακροατήριο του συνεδρίαση, στην Αθήνα την 16η Σεπτεμβρίου 2003.