ΜΔΠρΠειρ 170/2010

Δικαιοδοσία πολιτικών δικαστηρίων - Ταμειακή βεβαίωση ποσού προερχόμενου από βιοτεχνικό δάνειο τράπεζας με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου -.

Η διαφορά, που αναφύεται από την άσκηση ανακοπής κατά πράξης ταμειακής βεβαίωσης ποσού, προερχόμενου από βιοτεχνικό δάνειο, που χορήγησε ιδιωτική τράπεζα στον ανακόπτοντα και για το οποίο έλαβε χώρα κατάπτωση εγγυήσεως του Ελληνικού Δημοσίου, υπάγεται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων.

Αριθμός απόφασης α 170/2010

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

Τμήμα

8ο ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 25 Φεβρουαρίου 2009, με δικαστή τον Νικόλαο Κωτάκη, Πρωτοδίκη Διοικητικών Δικαστηρίων και γραμματέα τον Γεώργιο Λαμπρόπουλο, δικαστικό υπάλληλο.

Για να δικάσει την ανακοπή με χρονολογία 23.10.2008.

Του ..., κατοίκου Βούλας Αττικής, ..., ο οποίος παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Αντώνιο Αθανασόπουλο.

Κατά του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται από τον Προϊστάμενο της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Φ.Α.Ε.Ε. Πειραιά και παραστάθηκε με δήλωση, κατ΄ άρθρο 29 παρ. 1 ν. 2915/01 της Δικαστικής Αντιπροσώπου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Σταυρούλας Καλαμπαλίκη.

Κατά τη συζήτηση ο διάδικος που παραστάθηκε ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το Δικαστήριο μελέτησε τα σχετικά έγγραφα. Και

Σκέφτηκε κατά το νόμο.

Με την κρινόμενη ανακοπή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. τα 2163126 και 4533104 σειράς Α ειδικά έντυπα), επιδιώκεται, κατ’ ορθή εκτίμηση του δικογράφου, η ακύρωση της 5367/28.6.2000 πράξης ταμειακής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Ε. Πειραιώς, με την οποία βεβαιώθηκε εις βάρος του ανακόπτοντος, ως τρίτου, ποσό 122.436,04 ευρώ, που αφορά σε βιοτεχνικά δάνεια με εγγύηση Ελληνικού Δημοσίου.

Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 94 του Συντάγματος, η εκδίκαση των διοικητικών διαφορών ουσίας ανήκει στα υφιστάμενα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, ενώ σύμφωνα με την παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου, στα πολιτικά δικαστήρια υπάγονται όλες οι ιδιωτικές διαφορές, καθώς και οι υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας, που ανατίθενται σε αυτά με νόμο. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι το Σύνταγμα επιβάλλει την υπαγωγή των ιδιωτικών διαφορών στα πολιτικά δικαστήρια και των διοικητικών στα διοικητικά, χωρίς να εξειδικεύει την έννοια των διαφορών αυτών, συγχρόνως όμως χαρακτηρίζει ως διοικητικές διαφορές όσες από τη φύση τους είναι τέτοιες. Περαιτέρω, με το άρθρο 1 του Ν. 1406/1983 (ΦΕΚ 182 Α) υπήχθησαν στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων οι διοικητικές διαφορές ουσίας, μεταξύ δε των ενδεικτικώς αναφερομένων περιπτώσεων τέτοιων διαφορών περιλαμβάνονται, κατά την παρ. 2 εδ. ια΄ του άρθρου αυτού, και οι αναφυόμενες κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας που αφορά την είσπραξη των δημοσίων εσόδων (Ν.Δ. 356/1974), εκτός αν τα έσοδα αυτά αναφέρονται σε απαιτήσεις ιδιωτικού δικαίου (άρθρο 216 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας). Από τις παραπάνω διατάξεις, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 30-34 του Ν.Δ. 356/1974 «περί Κ.Ε.Δ.Ε.» (ΦΕΚ 90 Α), που αναφέρονται στην κατάσχεση κινητών στα χέρια τρίτου, συνάγεται ότι όταν η ανοιγείσα με την ανακοπή του τρίτου δίκη, κατά των λαμβανομένων εις βάρος του μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης, έχει ως αντικείμενο ιδιωτική απαίτηση, η εκδίκαση της διαφοράς ανήκει στα πολιτικά δικαστήρια (βλ. Δ.Εφ.Αθ. 4717/2000). Τέλος, στο άρθρο 12 παρ. 1 και 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ.), ο οποίος κυρώθηκε με το Ν. 2717/1999 (ΦΕΚ 97 Α), ορίζεται ότι: «1. Το δικαστήριο εξετάζει και αυτεπαγγέλτως τη δικαιοδοσία και την αρμοδιότητά του. 2. Αν το δικαστήριο διαπιστώσει ότι η υπόθεση υπάγεται στα πολιτικά - ποινικά δικαστήρια, απορρίπτει το σχετικό ένδικο βοήθημα ή μέσο...».

Στην πρoκειμένη περίπτωση από τα στoιχεία της δικoγραφίας πρoκύπτoυν τα ακόλoυθα: Με την προσβαλλόμενη πράξη βεβαιώθηκε εις βάρος του ανακόπτοντος, ως τρίτου, ποσό 122.436,04 ευρώ. Το χρέος αυτό αφορά σε κατάπτωση εγγυήσεως του Ελληνικού Δημοσίου για βιοτεχνικά δάνεια της τράπεζας με την επωνυμία «The Bank of Nova Scotia», που έλαβε και δεν εξόφλησε η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Clover - Βιοτεχνία Πλεκτών Α.Ε.», της οποίας Διευθύνων Σύμβουλος ήταν ο ανακόπτων. Ωστόσο, η απαίτηση του Δημοσίου, η ικανοποίηση της οποίας επιδιώκεται με την προσβαλλόμενη πράξη, στηρίζεται σε έννομη σχέση ιδιωτικού δικαίου (βιοτεχνικά δάνεια της τράπεζας «The Bank of Nova Scotia») και, ως εκ τούτου, η ένδικη διαφορά είναι κατά την ουσιαστική της φύση ιδιωτική, αφού διέπεται από κανόνες ιδιωτικού δικαίου, η φύση της δε αυτή δεν μεταβάλλεται σε διοικητική με την παρεμβολή της βεβαιωτικής διαδικασίας από όργανα της διοίκησης και την είσπραξη της απαίτησης από το δημόσιο ταμείο (βλ. Α.Ε.Δ. 5 και 8/1989).

Κατ’ ακολουθίαν, η κρινόμενη ανακοπή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, ελλείψει δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου, και να διαταχθεί η κατάπτωση του παραβόλου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, εκτιμωμένων όμως των περιστάσεων, πρέπει να απαλλαγεί ο ανακόπτων από τα δικαστικά έξoδα του καθ’ ου, κατ’ εφαρμoγήν των άρθρων 277 παρ. 9 και 275 παρ. 1 Κ.Δ.Δ., αντιστοίχως.

ΔIΑ ΤΑΥΤΑ

Απορρίπτει την ανακοπή.

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.

Απαλλάσσει τον ανακόπτοντα από τα δικαστικά έξoδα.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΤΑΚΗΣ

Η απόφαση δημοσιεύθηκε στον Πειραιά στις 21-1-2010 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου από την Πρόεδρο του Τμήματος, λόγω μετάθεσης του Δικαστή της υπόθεσης.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑ ΤΑΣΟΥΛΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ