ΜΔΠρΠειρ 545/2010

Δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας - Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας - Ανακοπή Κ.Ε.Δ.Ε. - Ανακοπή κατά προγράμματος πλειστηριασμού - Προθεσμία -.

Η οριζόμενη στο άρθρου 220 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ. αποκλειστική προθεσμία των τριών ημερών για την άσκηση ανακοπής κατά προγράμματος πλειστηριασμού είναι ανίσχυρη ως αντικείμενη στο άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος και πρέπει να θεωρηθεί ως ισχύουσα για την άσκηση της ανακοπής αυτής η γενική προθεσμία των 30 ημερών της παρ. 1 του προαναφερόμενου άρθρου του Κ.Δ.Δ.

Αριθμός απόφασης A 545/2010

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

Τμήμα

10ο ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 29 Ιανουαρίου 2010, με δικαστή την Στυλιανή Τσαούση, Πρωτοδίκη Διοικητικών Δικαστηρίων, και γραμματέα την Κωνσταντίνα Μιχαλοπούλου, δικαστική υπάλληλο,

γ ι α να δικάσει την από 26 Ιανουαρίου 2010 ανακοπή.

Τ ο υ ..., κατοίκου Νίκαιας Αττικής, ..., ο οποίος παραστάθηκε μαζί με τον πληρεξούσιο δικηγόρο Αναστάσιο Βέργο.

Κατά του Διευθυντή του Ταμείου Εισπράξεως Εσόδων ΙΚΑ Πειραιά ο οποίος παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο αγγελο Χριστοδούλου με δήλωση κατ΄ άρθρο 29 παρ. 1 του Ν. 2915/01.

Κατά τη συζήτηση ο διάδικος που παραστάθηκε στο ακροατήριο ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το Δικαστήριο μελέτησε τα σχετικά έγγραφα. Και

Σκέφτηκε κατά το νόμο.

Η κρίση του Δικαστηρίου είναι η εξής:

Επειδή, με την κρινόμενη ανακοπή, για την άσκηση της οποίας έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο, επιδιώκεται η διόρθωση του 5200/26-11-2009 προγράμματος αναγκαστικού πλειστηριασμού του Διευθυντή του Ταμείου Είσπραξης Εσόδων Ι.Κ.Α. –Ε.Τ.Α.Μ. Πειραιά, με το οποίο εκτίθεται σε δημόσιο αναγκαστικό πλειστηριασμό η ακίνητη περιουσία του ανακόπτοντος που κατασχέθηκε με την 2188/13-2-2009 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά ..., για οφειλές του προς το ως άνω Ταμείο ύψους 23.351,99 ευρώ, πλέον προσαυξήσεων και λοιπών εξόδων πλειστηριασμού, ώστε να καθορισθεί η αξία του ακινήτου του ανακόπτοντος σε 300.000,00 ευρώ αντί των 150.00,00 ευρώ που είχε καθορισθεί και να διορθωθεί η τιμή πρώτης προσφοράς αυτού σε 200.000,000 ευρώ. Η ανακοπή αυτή, για την εκδίκαση της οποίας είναι αρμόδιο το Δικαστήριο αυτό πρέπει να εξετασθεί κατ’ αρχήν ως προς τις προϋποθέσεις παραδεκτού.

Επειδή, με το άρθρο 216 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, ΦΕΚ 97 Α΄) στη διαδικασία διαφορών διοικητικής εκτέλεσης υπάγονται οι διαφορές που αναφύονται κατά τη σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.δ. 356/1974 (Κ.Ε.Δ.Ε.), είσπραξη των δημοσίων εσόδων, εκτός αν τα έσοδα αυτά αναφέρονται σε απαιτήσεις ιδιωτικού δικαίου. Περαιτέρω, στο άρθρο 217 του ίδιου Κώδικα ορίζεται ότι: «1. Ανακοπή χωρεί κατά κάθε πράξης που εκδίδεται στα πλαίσια της διαδικασίας της διοικητικής εκτέλεσης και, ιδίως, κατά: α)…β)….γ) του προγράμματος πλειστηριασμού....», και στο άρθρο 220 ότι : «1. Με την επιφύλαξη των οριζομένων στην παρ. 2. η κατά το άρθρο 217 ανακοπή ασκείται μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών, η οποία αρχίζει : α) …ε)σε κάθε άλλη περίπτωση άσκησης ανακοπής, από την επίδοση, άλλως από την πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης πράξης. 2. Ειδικώς, η κατά την περίπτωση γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 217 ανακοπή ασκείται εντός τριών (3) εργασίμων ημερών, η οποία αρχίζει από την επίδοση του προγράμματος πλειστηριασμού ...», στο άρθρο 224 ότι: «1. Το δικαστήριο ελέγχει την προσβαλλόμενη πράξη κατά το νόμο και την ουσία, στα όρια της ανακοπής, τα οποία προσδιορίζονται από τους λόγους και το αίτημά της...». Τέλος, στο άρθρο 225 του ανωτέρω Κώδικα ορίζεται ότι: «Το δικαστήριο αν διαπιστώσει παράβαση νόμου ή ουσιαστικές πλημμέλειες της προσβαλλόμενης πράξης, προβαίνει στην ολική ή μερική ακύρωση ή στην τροποποίησή της. Σε διαφορετική περίπτωση, προβαίνει στην απόρριψη της ανακοπής».

Επειδή, εξάλλου, από τη διάταξη του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος δεν αποκλείεται στο νομοθέτη να θέτει περιορισμούς, υπό τους οποίους ασκείται το κατοχυρούμενο από τη διάταξη αυτή δικαίωμα προς παροχή έννομης προστασίας στο δικαστήριο, αλλά οι περιορισμοί αυτοί δεν επιτρέπεται να περιστέλλουν τη δυνατότητα προσφυγής στα δικαστήρια κατά τέτοιο τρόπο ή σε τέτοιο βαθμό, ώστε το δικαίωμα αυτό να προσβάλλεται στον ίδιο του τον πυρήνα. Δύναται, συνεπώς, ο νομοθέτης, θεσπίζοντας προϋποθέσεις προσφυγής στα δικαστήρια, να καθορίζει και προθεσμίες, μέσα στις οποίες οφείλει να ενεργήσει ο θιγόμενος, εφόσον, όμως, οι προθεσμίες αυτές είναι επαρκείς, ώστε να εξασφαλίζεται στους ενδιαφερομένους η δυνατότητα προσφυγής στο αρμόδιο δικαστήριο προς διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Ενόψει αυτών, η οριζόμενη στο άρθρο 220 παρ. 2 του ΚΔΔ αποκλειστική προθεσμία των τριών ημερών για την προσβολή του προγράμματος πλειστηριασμού είναι ανίσχυρη ως αντικείμενη στο άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος, πρέπει δε να θεωρηθεί ως ισχύουσα για την προσβολή του προγράμματος πλειστηριασμού η γενική προθεσμία των τριάντα (30) ημερών της παρ. 1 του άρθρου 220 του ΚΔΔ (πρβλ ΑΕΔ 2/1999, Ολομ. ΣτΕ 3030/2008).

Επειδή, στην κρινόμενη περίπτωση το προσβαλλόμενο πρόγραμμα πλειστηριασμού επιδόθηκε στον ανακόπτοντα στις 11-1-2010 η δε ανακοπή κατατέθηκε στις 26-1-2010, ήτοι μετά την πάροδο της τριήμερης προθεσμίας. Ενόψει, όμως των όσων έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά ανωτέρω, η ισχύουσα για την άσκηση της ανακοπής προθεσμία κατά του προγράμματος πλειστηριασμού είναι τριακονθήμερη και ως εκ τούτου, η υπό κρίση προσφυγή έχει ασκηθεί εμπροθέσμως και εν γένει παραδεκτώς, πρέπει δε να εξετασθεί περαιτέρω στην ουσία.

Επειδή, περαιτέρω, στο άρθρο 224 του Κ.Δ.Δ. ορίζεται ότι: « 1. Το δικαστήριο ελέγχει την προσβαλλόμενη πράξη κατά το νόμο και την ουσία στα όρια της ανακοπής, τα οποία προσδιορίζονται από τους λόγους και το αίτημά της. 2. Κατ’ εξαίρεση ο κατά το νόμο έλεγχος της προσβαλλόμενης πράξης χωρεί και αυτεπαγγέλτως, εκτεινόμενος στο σύνολό της, προκειμένου να διακριβωθεί : α) αν η πράξη έχει εκδοθεί από αναρμόδιο όργανο, ή β) αν υπάρχει παράβαση δεδικασμένου. 3. Κατά τον έλεγχο του κύρους των προσβαλλόμενων με την ανακοπή πράξεων της εκτέλεσης, δεν επιτρέπεται ο παρεμπίπτων έλεγχος της νομιμότητας προηγούμενων πράξεων της εκτέλεσης. ..». Από τις πιο πάνω διατάξεις συνάγεται ότι οι διάφορες πράξεις εκτέλεσης, στα πλαίσια της αυτοτελούς σταδιακής προσβολής τους, οριστικοποιούνται και δεν μπορούν πλέον να αμφισβητηθούν και να ελεγχθούν παρεμπιπτόντως κατά τον έλεγχο που διενεργείται εξ αφορμής της προσβολής επόμενης πράξης.

Επειδή, τέλος, στο άρθρο 36 του ν.δ/τος 356/1974 «Περί Κώδικος Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων» (ΦΕΚ Α΄ 90/5-4-1974), ορίζεται ότι : « 1. Η κατάσχεσις ακινήτων ενεργείται τη εγγράφω παραγγελία του Διευθυντού του Δημοσίου Ταμείου υπό δικαστικού κλητήρος, ή υπαλλήλου του Δημοσίου Ταμείου, επί παρουσία ενός ενηλίκου μάρτυρος. ... 2. Ο ενεργών την κατάσχεσιν, μεταβαίνων εις τον τόπον εν ω κείται το ακίνητον, συντάσσει έκθεσιν περιέχουσαν τον χρόνον της κατασχέσεως, τον αριθμόν και την χρονολογίαν της παραγγελίας της κατασχέσεως, το ονοματεπώνυμον του παραγγέλοντος Διευθυντού του Ταμείου, του οφειλέτου, το πατρώνυμον τούτου, το επάγγελμα και την κατοικίαν του, το ονοματεπώνυμον του συμπράττοντος μάρτυρος, και το συνολικόν ποσόν του χρέους ως τούτο αναγράφεται εν τη παραγγελία κατασχέσεως. Εν τη εκθέσει ορίζεται η θέσις και η περιφέρεια του Δήμου ή της Κοινότητος ένθα κείται το ακίνητον, το είδος του ακινήτου, προκειμένου δε περί οικοδομής ο αριθμός των οροφών αυτής, τα όρια η κατά προσέγγισιν έκτασις αυτού, συνοπτικώς τα συστατικά και τα κατασχόμενα παραρτήματα, και η συνολική αξία των κατασχομένων κατ' εκτίμησιν του κατασχόντος. 3. ..4….5…».

Επειδή, στην συγκεκριμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Με την 2188/13-2-2009 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά ..., κατασχέθηκε η ακίνητη περιουσία του ανακόπτοντος για οφειλές του προς το ως άνω Ταμείο ύψους 25.819,29 ευρώ. Με την κρινόμενη ανακοπή ο ανωτέρω επιδιώκει την διόρθωση του 5200/Ειδ.Αριθ.149/26-11-2009 προγράμματος αναγκαστικού πλειστηριασμού του Διευθυντή του Ταμείου Είσπραξης Εσόδων Ι.Κ.Α. –Ε.Τ.Α.Μ. Πειραιά, με το οποίο εκτίθεται στις 3-2-2010, ημέρα Τετάρτη και από της 4 μέχρι της 5 του απόγευμα της ίδιας ημέρας, σε δημόσιο αναγκαστικό πλειστηριασμό η ακίνητη περιουσία του, ώστε να καθορισθεί η αξία του ακινήτου αυτού σε 300.000,00 ευρώ αντί των 150.000,00 ευρώ που είχε καθορισθεί και να διορθωθεί η τιμή πρώτης προσφοράς αυτού από 120.000,00 ευρώ σε 200.000,00 ευρώ. Όμως, και δεδομένου ότι, ο παραπάνω και μοναδικός με την κρινόμενη ανακοπή προβαλλόμενος από τον ανακόπτοντα λόγος, αφορά τη νομιμότητα της προαναφερόμενης έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης, ήτοι προηγούμενης πράξης εκτέλεσης από το ανακοπτόμενο πρόγραμμα, απαραδέκτως, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο προαναφερθέν άρθρο 224 παρ. 3 του Κ.Δ.Δ., προβάλλεται στα πλαίσια της παρούσας ανακοπής κατά του ως άνω προγράμματος πλειστηριασμού.

Επειδή, κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη ανακοπή πρέπει να απορριφθεί, να καταπέσει το καταβληθέν παράβολο υπέρ του Δημοσίου, ενώ δεν πρέπει να επιδικασθούν δικαστικά έξοδα υπέρ του νικήσαντος διαδίκου, καθόσον δεν υπάρχει σχετικό αίτημα ( άρθρο 275 παρ. 7 Κ.Δ.Δ.).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την ανακοπή.

Διατάσσει την κατάπτωση του καταβληθέντος παραβόλου υπέρ του Δημοσίου.

Δημοσιεύθηκε στις 2-2-2010 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΤΣΑΟΥΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ