ΓνδτΝΣΚ 435/2011

Έκτακτο ειδικό τέλος ηλεκτροδότησης δομημένων επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.) - Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων - Λογαριασμοί ΔΕΗ -.

Ομόφωνη γνωμοδότηση τμήματος του ΝΣΚ: Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων δεν μπορεί να αποδέχεται παρακαταθέσεις του ποσού του λογαριασμού της ΔΕΗ χωρίς το προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 53 ν. 4021/2011 έκτακτο ειδικό τέλος ηλεκτροδότησης δομημένων επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.).

Η εξόφληση οφειλών που πηγάζουν από έννομες σχέσεις δημοσίου δικαίου γίνεται μέσω των εισπρακτικών μηχανισμών του Κράτους και ρητά ορίζεται ότι η παρακατάθεση δεν θεωρείται σαν εξόφληση οφειλής για το Δημόσιο. Η διαφορά από το επιβληθέν ειδικό τέλος για τα ακίνητα δεν αποτελεί διαφορά ιδιωτικού δικαίου, αλλά φορολογική-διοικητική διαφορά. Η αμφισβήτηση συνεπώς της οφειλής του επιβληθέντος τέλους, ως λόγος της δημόσιας παρακατάθεσης, εκφεύγει των αρμοδιοτήτων και του ρόλου που επιτελεί το Τ.Π. και Δανείων. Η άρνηση της Δ.Ε.Η και των εναλλακτικών προμηθευτών να αποδεχθούν ποσό άλλο από αυτό που αναγράφεται στα τιμολόγια τους, και δη μειωμένο κατά το επιβληθέν ειδικό τέλος, δεν την καθιστά υπερήμερη, αφού ως προς το τελευταίο λειτουργεί ως νομοθετικά θεσμοθετημένο εισπρακτικό όργανο του Δημοσίου, το δε βεβαιωθέν ποσό ως προς το ύψος του είναι μη αμφισβητούμενο, αφού ο τρόπος υπολογισμού του στηρίζεται σε νομοθετημένα αντικειμενικά κριτήρια.
 
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ 
ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
 
 Αριθμός Γνωμοδότησης : 435/2011
 ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
 ΤΜΗΜΑ Δ'
 Συνεδρίαση της 18.10.2011
 
 Σύνθεση :
 
Πρόεδρος : Δημήτριος Αναστασόπουλος, Αντπρόεδρος του Ν.Σ.Κ.
 
Μέλη : Φυτράκης Ανδρέας, Δέτσης Στέφανος, Ιωάννης Χαλκιάς, Μαριόλη Νίκη, Κεφάλα Δήμητρα, Νομικοί Σύμβουλοι του Κράτους.
 
 Εισηγήτρια : Σταυρούλα Μπανάκου, Πάρεδρος Ν.Σ.Κ.
 
 Αριθμ. Ερωτήματος : το υπ' αριθ. πρωτ. 92380/4.10.2011 έγγραφο του Προέδρου Του Τ.Π. και Δανείων.
 
 Περίληψη: Δυνατότητα του Τ.Π. και Δανείων, να αποδέχεται, παρακαταθέσεις του ποσού των λογαριασμών της Δ.Ε.Η, χωρίς το προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 53 του ν. 4021/2011 έκτακτο ειδικό τέλος ηλεκτροδότησης δομημένων επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.)
 
 Επί του ανωτέρω ερωτήματος το Δ' Τμήμα του Ν.Σ.Κ. γνωμοδότησε ομόφωνα ως ακολούθως:
 
 Ι. Με το υπ' αριθ. πρωτ. 92380/4.10.2011 έγγραφο του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Τ.Π και Δανείων διαβάστηκε στο Γραφείο Νομικού Συμβούλου του Ταμείου ερώτημα της Δ/νσης Δ3 Χρηματικών Παρακαταθηκών αναφορικά με τη δυνατότητα ή μη του Ταμείου να αποδέχεται ως χρηματικές παρακαταθήκες τους λογαριασμούς της Δ.Ε.Η., χωρίς το προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 53 του ν. 4021/2011 έκτακτο ειδικό τέλος ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών, καθώς και αν σε καταφατική περίπτωση απαιτείται να μνημονεύεται στο γραμμάτιο παρακαταθήκης ότι το Τ.Π. και Δανείων δεν φέρει ευθύνη για τη νομιμότητα και τις συνέπειες της μη κατάθεσης του ποσού που αντιστοιχεί στο ανωτέρω τέλος.
 
 
II. Α. Στο άρθρο 53 του ν. 4021/2011 ορίζονται τα ακόλουθα:
 «1. Για επιτακτικούς λόγους εθνικού συμφέροντος που συνίστανται στην άμεση μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, επιβάλλεται ειδικό τέλος υπέρ του Δημοσίου στις ηλεκτροδοτούμενες για οικιστική ή εμπορική χρήση δομημένες επιφάνειες των ακινήτων που υπάγονται κατά τη 17η Σεπτεμβρίου κάθε έτους στο τέλος ακίνητης περιουσίας που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 24 του ν.2130/1993 (Α' 62) σύμφωνα με τις επόμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου. 2....3....4....5....6....7....8. Η βεβαίωση του ειδικού τέλους συντελείται με την εγγραφή στις 17.9.2011 του ηλεκτροδοτούμενου ακινήτου στις μηχανογραφικές καταστάσεις της Δ.Ε.Η. και των λοιπών εναλλακτικών προμηθευτών ηλεκτρικού ρεύματος και ο κατάλογος αυτός αποτελεί τον τίτλο βεβαίωσης για το Ελληνικό Δημόσιο και τον αντίστοιχο χρηματικό κατάλογο των αρμοδίων Δ.Ο.Υ. Αρμόδιος προϊστάμενος Δ.Ο.Υ είναι ο προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ φορολογίας εισοδήματος του κυρίου ή επικαρπωτή του ακινήτου κατά την ημερομηνία αρχικής έκδοσης του λογαριασμού της Δ.Ε.Η. και των εναλλακτικών προμηθευτών ηλεκτρικού ρεύματος κατ' έτος. Η βεβαίωση του τέλους από την αρμόδια Δ.Ο.Υ αν δεν καταβληθεί το τέλος μέσω του λογαριασμού κατανάλωσης του ηλεκτρικού ρεύματος διενεργείται μέσα σε προθεσμία τεσσάρων (4) μηνών από τη γνωστοποίηση που προβλέπεται στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 11, όπως ειδικότερα ορίζεται με την υπουργική απόφαση που εκδίδεται κατ' εξουσιοδότηση της παραγράφου 13 του παρόντος άρθρου. 9. Το ειδικό τέλος του παρόντος άρθρου συνεισπράττεται από τη Δ.Ε.Η και τους εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος για το έτος 2011 σε δύο (2) ισόποσες δόσεις που εκδίδονται από αυτούς από τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους μέχρι τον Ιανουάριο του 2012. 10 Τα ποσά του ειδικού τέλους που εισπράττονται από τη Δ.Ε.Η και τους εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος αποδίδονται στο Ελληνικό Δημόσιο μέσα σε διάστημα είκοσι ημερών από τη λήξη του μήνα στον οποίο εισπράχθηκαν οι σχετικοί λογαριασμοί, όπως ειδικότερα καθορίζεται με την υπουργική απόφαση της παραγράφου 13. Η Δ.Ε.Η και οι εναλλακτικοί προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος μπορεί να δίνουν στο Ελληνικό Δημόσιο χρηματικές προκαταβολές έναντι των ποσών που πρέπει να αποδοθούν από τις εισπράξεις του τέλους και μέχρι 25% του προς είσπραξη ποσού. Για την αντιμετώπιση των δαπανών είσπραξης του ανωτέρω τέλους η Δ.Ε.Η και οι εναλλακτικοί προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος παρακρατούν από τις εισπράξεις ποσοστό 0,25%. Η Δ.Ε.Η και οι εναλλακτικοί προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος υποχρεούνται να Θέτουν στη διάθεση της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων (Γ.Γ.Π.Σ.) του Υπουργείου Οικονομικών ηλεκτρονικά αρχεία που τηρούν και τους ζητούνται από τη Γ.Γ.Π.Σ και η Γ.Γ.Π.Σ. δικαιούται να προβαίνει σε περαιτέρω επεξεργασία των αρχείων αυτών για τους σκοπούς των διατάξεων του παρόντος άρθρου.11. Αν δεν καταβληθεί το τέλος, η Δ.Ε.Η και οι εναλλακτικοί προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος προβαίνουν στην έκδοση εντολής διακοπής του ρεύματος του καταναλωτή προς τον Διαχειριστή του Δικτύου, ο οποίος προβαίνει σε διακοπή της σύνδεσης και δεν το επαναχορηγούν μέχρι να εξοφληθεί το οφειλόμενο τέλος, σύμφωνα με όσα ορίζονται ειδικότερα με την υπουργική απόφαση της παραγ.13. Αν δεν ζητηθεί η επαναχορήγηση του ηλεκτρικού ρεύματος η Δ.Ε.Η και οι εναλλακτικοί προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος, αφού διαγράψουν τον υπόχρεο καταναλωτή, γνωστοποιούν τη διαγραφή στο Ελληνικό Δημόσιο, ώστε να μεριμνήσει για την είσπραξη του οφειλομένου τέλους, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα για την Είσπραξη Δημοσίων Εσόδων (Κ.ΕΔ.Ε). Αν δεν εξοφληθεί προηγουμένως το ειδικό τέλος του παρόντος άρθρου, δεν επιτρέπεται η αλλαγή προμηθευτή ηλεκτρικού ρεύματος. Αν δεν ζητηθεί η διακοπή της σύνδεσης με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών επιβάλλεται σε βάρος της Δ.Ε.Η. ή του εναλλακτικού προμηθευτή ηλεκτρικού ρεύματος και υπέρ του Δημοσίου, πρόστιμο ίσο με το τέλος που δεν καταβλήθηκε προσαυξημένο κατά 25%. 12. Υπόχρεος για την καταβολή του τέλους είναι ο χρήστης του ακινήτου, ο οποίος καταβάλλει το τέλος μαζί με το λογαριασμό κατανάλωσης του ηλεκτρικού ρεύματος. Αν ο χρήστης είναι μισθωτής, με την καταβολή επέρχεται αυτοδικαίως συμψηφισμός με οφειλόμενα ή μελλοντικά μισθώματα. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου, κατισχύει κάθε άλλης αντίθετης συμφωνίας των συμβαλλομένων μερών. 13. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζεται ο ειδικότερος τρόπος και η διαδικασία για: α) την είσπραξη του τέλους μέσω των λογαριασμών κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος β) τη βεβαίωση και είσπραξη του τέλους κατά τις διατάξεις του Κ.Ε.Δ.Ε. από τον κύριο ή επικαρπωτή του ακινήτου σε περίπτωση μη καταβολής του μέσω των λογαριασμών κατανάλωσης του ηλεκτρικού ρεύματος, γ) τις προϋποθέσεις επιστροφής του ειδικού τέλους από την αρμόδια Δ.Ο.Υ, εφόσον το ακίνητο υπόκειται στις εξαιρέσεις της παραγράφου 5 ή στο μειωμένο συντελεστή της παραγράφου 6, καθώς και τον τρόπο και τη διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης του ειδικού τέλους στις περιπτώσεις που διαπιστωθεί ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις απαλλαγής ή ότι εφαρμόστηκε εσφαλμένος συντελεστής προσδιορισμού του, δ) τις ειδικότερες προϋποθέσεις και τη διαδικασία για την εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 6, ε) τα ζητήματα που ορίζονται στην παρ. 7 και το πρώτο εδάφιο της παραγ.11 και κάθε αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος.».
 
 Β. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν.δ. 356/ 1974 (Κώδικας Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων) «Η είσπραξις των δημοσίων εσόδων ανατίθεται εις τα Δημόσια ταμεία, τα λοιπά επί της εισπράξεως όργανα και τους ειδικούς ταμίας, εις ους έχει ανατεθή η είσπραξις ειδικών εσόδων, ενεργείται δε δυνάμει νομίμου τίτλου. Κατ' εξαίρεση η είσπραξη των δημοσίων εσόδων μπορεί να ανατεθεί στις Τράπεζες και σε άλλους οργανισμούς κοινής ωφελείας ή πιστωτικούς οργανισμούς ή στα ελληνικά ταχυδρομεία (ΕΑΤΑ) καθώς και σε άλλες δημόσιες αρχές. Με απόφαση του Υπουργού των Οικονομικών καθορίζεται ο τρόπος και η διαδικασία της είσπραξης καθώς και ο έλεγχος για την είσπραξη αυτών».
 
 Γ. Περαιτέρω η δημόσια παρακατάθεση υπέρ τρίτου ρυθμίζεται από τις διατάξεις 427-435 ΑΚ, την ειδική νομοθεσία του Τ.Π. και Δανείων και συμπληρωματικά, από τις διατάξεις του ΑΚ για την παρακαταθήκη και τη σύμβαση υπέρ τρίτου.
Στην ειδική νομοθεσία που διέπει το Τ.Π. και Δανείων, η οποία εξακολουθεί και σήμερα να ισχύει, συμπληρωματικώς προς τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα, ή και κατ' εξαίρεση αυτών και ειδικότερα στο άρθρο 2 του από 3.4.1926 Νομοθετικού Διατάγματος (ΦΕΚ Α" 154) ορίζεται ότι: 
«Αι παρά το Ταμείω Παρακαταθηκών και Δανείων πραγματοποιούμενοι καταθέσεις διακρίνονται εις υποχρεωτικός και εκούσιας καταθέσεις και δύναται να συνίστανται ι : α) εις μετρητά, β) εις τίτλους του Δημοσίου χρέους του Κράτους, γ) εις έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου, δ) εις παν άλλο έγγραφο ή τίτλον δηλωτικόν αξίας κατά νόμο και ε) σε κινητά τιμαλφή». Εξ άλλου στα άρθρα 3,4 και 5 του Προεδρικού Διατάγματος της 30 Δεκ. 1926/3.1.1927 (ΦΕΚ Α' Ι) ορίζεται ότι : «Αι υποχρεωτικοί παρακαταθήκαι διακρίνονται εις : α) δικαστικός β) εγγυοδοτικός και γ) διοικητικός. Αι δικαστικοί παρακαταθήκαι, κατά το όρθρο 3 του ιδίου ως άνω Προεδρικού Διατάγματος, είτε εις μετρητά είναι, είτε αυτούσιοι, ουδένα αποφέρουσιν εκ του Ταμείου τόκον εις τον δικαιούχον, αποσκοπούσι δε εις την εξυπηρετησιν υπαρχούσης ιδιωτικής διαφοράς και είναι, ειδικώτερον, αι εξής ενδεικτικώς αναφερόμενοι : 1) Αι κατά τας περιπτώσεις του Αστικού ή Δικονομικού Δικαίου λόγω εγγυήσεως είτε προς άρσιν αμφιβολιών, περί υπάρξεως δικαιώματος είτε προς εξασφάλισιν καταβολής χρέους ή εκπληρώσεως υποχρεώσεως ...3) αι προς πληρωμήν οφειλής χρηματικού ποσού, ην ο οφειλέτης αδυνατεί να καταβολή εις τον δανειστή του, είτε διότι ο δανειστής αρνείται να παραλαβή ταύτην, νομίμως προσφερόμενη, είτε λόγω αντιρρήσεων ή κατασχέσεως, ή δι άλλην αιτίαν...7) Αι εκ των κεφαλαίων, τίτλων, κινητών ων η κυριότης δικαστικώς ή άλλως αμφισβητείται και διετάχθη η μέχρις επιλύσεως της διαφοράς κατάθεσις.........»
 Περαιτέρω κατά το άρθρο 427 ΑΚ : «Ο οφειλέτης έχει το δικαίωμα σε περίπτωση υπερημερίας του δανειστή να προβεί σε δημόσια κατάθεση του οφειλομένου, αν αυτό συνίσταται σε χρήματα ή άλλα πράγματα δεκτικά κατάθεσης κατά το νόμο», ενώ κατά το άρθρο 431 ΑΚ : «Η δημόσια κατάθεση επιφέρει απόσβεση της ενοχής σαν να είχε γίνει κατά το χρόνο της κατάθεσης καταβολή στον οφειλέτη.». Εξ άλλου στο άρθρο 434 ΑΚ ορίζεται ότι : «Εάν ο οφειλέτης για λόγο που αφορά το πρόσωπο του δανειστή ή εξαιτίας εύλογης αβεβαιότητας ως προς το πρόσωπο του δανειστή, αδυνατεί να εκπληρώσει με ασφάλεια την υποχρέωση του, έχει το δικαίωμα να προβεί σε δημόσια κατάθεση με τα ίδια αποτελέσματα όπως στην περίπτωση της υπερημερίας του δανειστή».
 Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι η δημόσια παρακατάθεση υπέρ τρίτου αποτελεί ένα εναλλακτικό τρόπο απόσβεσης της οφειλής, την οποία ο οφειλέτης έχει τη συναλλακτική ευχέρεια να ενεργήσει ή να μην ενεργήσει, δηλαδή να συμβληθεί ή όχι με το Τ.Π. και Δανείων. Οσον όμως αφορά τους όρους της δημόσιας καταθέσεως, η σύμβαση έχει για τον καταθέτη όλα τα χαρακτηριστικά της συμβάσεως προσχωρήσεως. Ακόμη πιο δεσμευμένη είναι η θέση του Τ.Π. και Δανείων, το οποίο καίτοι επιβάλει μονομερώς τους όρους του που δεν είναι διαπραγματεύσιμοι, ωστόσο είναι υποχρεωμένο από το νόμο να δεχθεί την κάθε νόμιμη δημόσια κατάθεση και είναι υποχρεωμένο να τη δεχθεί με τους όρους που επιβάλει η σχετική νομοθεσία, χωρίς το δικαίωμα να τους τροποποιήσει (αρ. Γεωργιάδη-Σταθόπουλο Αστικό Κώδικα, κατ' άρθρο ερμηνεία, άρθρο 432). 
Είναι δε σαφές ότι εφόσον η δημόσια παρακατάθεση ως σκοπό έχει την εξόφληση της οφειλής εξυπηρετεί ως θεσμός αμφισβητούμενες σχέσεις ιδιωτικού δικαίου και κινείται στο πλαίσιο του ιδιωτικού δικαίου.
 Αντιθέτως η εξόφληση οφειλών που πηγάζουν από έννομες σχέσεις δημοσίου δικαίου ρυθμίζεται ειδικά και συγκεκριμένα από το Δημόσιο Δίκαιο, γίνεται μέσω των εισπρακτικών μηχανισμών του Κράτους και ρητά ορίζεται ότι η παρακατάθεση δεν θεωρείται σαν εξόφληση οφειλής για το Δημόσιο (άρθρο 65 π.δ./τος 16/1989).
 
 
 III. Στην προκειμένη περίπτωση ο νομοθέτης επικαλούμενος επιτακτικούς λόγους εθνικού συμφέροντος της χώρας επέβαλε με το άρθρο 53 του ν. 4021/2011 ένα έκτακτο ειδικό τέλος υπολογίζοντας ότι με την άμεση είσπραξη του ή και με την είσπραξη προκαταβολών θα επιτύχει την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων για την μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας. Ως νομοθετικά θεσμοθετημένο δημόσιο έσοδο, ο νομοθέτης εκχώρησε την αρμοδιότητα των Δ.Ο.Υ. προς είσπραξη του, στις οποίες υπό άλλη περίπτωση θα ανήκε η σχετική αρμοδιότητα, στη Δ.Ε.Η, η οποία είναι ν.π.ι.δ. και λειτουργεί υπό μορφή ανώνυμης εταιρείας (ν. 2773/1999 και π.δ. 333/2000), παρέχοντας υπηρεσίες και δραστηριότητες κοινής ωφελείας (ορ. άρθρο 2 εδ. β' του ν.δ. 356/1974), αλλά και, στους εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος, επιδιώκοντας την άμεση συνείσπραξή του μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος και επιβάλλοντας στους τελευταίους σε περίπτωση μη πληρωμής του λογαριασμού την διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος του υπόχρεου, ως άμεσο μέτρο καταναγκασμού στην καταβολή του, η οποία βεβαίως σε κάθε περίπτωση τελικά θα επιδιωχθεί μέσω του ΚΕΔΕ.
 Το εν λόγω τέλος, ανεξαρτήτως του οργάνου στο οποίου έχει ανατεθεί η είσπραξη του, αποτελεί αναμφισβήτητα ένα δημόσιο έσοδο, ώστε η οποιαδήποτε διαφορά ως προς την οφειλή και την καταβολή του να αποτελεί φορολογική-διοικητική διαφορά.
 Από τις προεκτεθείσες διατάξεις που αφορούν τη λειτουργία του Τ.Π. και Δανείων πρόκυπτε, ότι η θεσμοθετημένη υποχρέωση του να δέχεται μη υποχρεωτικές, ως εν προκειμένω, χρηματικές παρακαταθήκες σκοπό έχει την εξυπηρέτηση ιδιωτικών διαφορών και κυρίως να παράσχει στον οφειλέτη μέσω της παρακατάθεσης τη δυνατότητα να εξοφλήσει την ιδιωτικού δικαίου διαφορά του, την οποία αδυνατεί να εξοφλήσει με άλλο τρόπο, είτε διότι ο δανειστής του είναι υπερήμερος, είτε για λόγους που αφορούν το πρόσωπο του δανειστή. Oταν είναι προδήλως φανερό ότι δεν συντρέχουν οι λόγοι της δημόσιας παρακατάθεσης, ή ότι αυτή, ως μέσο εξόφλησης, αντίκειται σε διατάξεις νόμου, τότε το Τ.Π.και Δανείων όχι μόνο έχει το δικαίωμα αλλά και οφείλει να αρνηθεί την αποδοχή της.
 Στην υπό εξέταση περίπτωση η παρακατάθεση του ποσού που αναγράφεται στο λογαριασμό της Δ.Ε.Η αλλά και στα τιμολόγια των εναλλακτικών προμηθευτών ηλεκτρικού ρεύματος, μειωμένου κατά το επιβληθέν ειδικό τέλος, δεν συνέχεται με κανένα από τους λόγους της δημόσιας παρακατάθεσης, πολλώ μάλλον διότι η αμφισβητούμενη διαφορά, που αποτελεί και το λόγο της παρακατάθεσης, δεν αφορά διαφορά ιδιωτικού δικαίου, αλλά φορολογική-διοικητική διαφορά. Το γεγονός ότι η είσπραξη του έχει ανατεθεί σε ένα ν.π.ι.δ. δεν την καθιστά ιδιωτική διαφορά, αφού εν προκειμένω το όργανο αυτό ασκεί δημόσια εξουσία που του έχει παραχωρηθεί. Η αμφισβήτηση συνεπώς της οφειλής του επιβληθέντος τέλους, ως λόγος της δημόσιας παρακατάθεσης, εκφεύγει των αρμοδιοτήτων και του ρόλου που επιτελεί το Τ.Π. και Δανείων. Η άρνηση της Δ.Ε.Η και των εναλλακτικών προμηθευτών να αποδεχθούν ποσό άλλο από αυτό που αναγράφεται στα τιμολόγια τους, και δη μειωμένο κατά το επιβληθέν ειδικό τέλος, δεν την καθιστά υπερήμερη, αφού ως προς το τελευταίο λειτουργεί ως νομοθετικά θεσμοθετημένο εισπρακτικό όργανο του Δημοσίου, το δε βεβαιωθέν ποσό ως προς το ύψος του είναι μη αμφισβητούμενο, αφού ο τρόπος υπολογισμού του στηρίζεται σε νομοθετημένα αντικειμενικά κριτήρια.
 Εξάλλου η ειδική πρόβλεψη του νόμου περί συνείσπραξης του εν λόγω τέλους με το αντίτιμο της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και τα λοιπά τέλη υπέρ τρίτων μέσω των τιμολογίων καθιστά αποκλειστικό αυτόν τον τρόπο είσπραξης και αποκλείει εμμέσως πλην σαφώς οποιονδήποτε άλλον. 
Ο τυχόν διαχωρισμός, δια της αποδοχής από το Τ.Π. και Δανείων μέρους της συνολικής οφειλής, μειωμένης δηλαδή κατά το ποσό του ειδικού τέλους παραβιάζει και καταστρατηγεί το γράμμα και το σκοπό του νόμου και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αυτόν.
Η αμφισβήτηση του νόμω βάσιμου της οφειλής, που αποτελεί και το κρίσιμο ζήτημα, θα κριθεί, στο στάδιο αυτό, από τα αρμόδια δικαστήρια.
 
 
 IV. Κατόπιν των ανωτέρω, επί του τεθέντος ερωτήματος, το Δ' Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου γνωμοδοτεί ομόφωνα ότι, το Τ.Π. και Δανείων δεν μπορεί να αποδέχεται παρακαταθέσεις του ποσού του λογαριασμού της ΔΕ.Η. χωρίς το προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 53 του ν.4021/2011 έκτακτο ειδικό τέλος ηλεκτροδότησης δομημένων επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.).
 
ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ
Αθήνα 25/10/20011
 
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΜΠΑΝΑΚΟΥ
 ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ν.Σ.Κ. ΠΑΡΕΔΡΟΣ Ν.Σ.Κ.