ΕιρΜαραθώνος 176/2013

Υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα - Ασφαλιστικά μέτρα - Εγγύηση - Καταχρηστική άσκηση -.

Η παροχή εγγύησης, που δεν γίνεται κατά σύνηθες επάγγελμα, αλλά χαριστικά για λόγους οικογενειακής αλληλεγγύης, δεν προσδίδει στον εγγυητή την ιδιότητα του εμπόρου. Εφόσον εκκρεμεί η διαδικασία ρύθμισης των χρεών του ν. 3869/2010, πρέπει να μείνει αμετάβλητη η περιουσία του οφειλέτη, να μην ελαττωθεί το ενεργητικό της, ούτε να αυξηθεί το παθητικό της. Απαγόρευση κάθε καταδιωκτικού μέτρου σε βάρος όλης της περιουσίας και όχι μόνο της κύριας κατοικίας της οφειλέτριας. Απόρριψη ένστασης καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος της οφειλέτριας, επειδή η απαγόρευση του άρθρου 281 ΑΚ απορρέει από διατάξεις ουσιαστικού δικαίου και όχι από δικονομικές διατάξεις και η υπό κρίση αίτηση ασκείται σύμφωνα με το γράμμα, το πνεύμα και το σκοπό του ν. 3869/2010.

Αριθμός 176/2013

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ

Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Σταυρούλα Παρασκευοπούλου, με την σύμπραξη του Γραμματέα Παναγιώτη Κουτσούκου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 16-5-2013, για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση μεταξύ:

Της αιτούσας: ..., κατοίκου Σχοινιά Μαραθώνα (οδός ...), η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της Ελένης Καλαϊτζάκη.

Των καθ1 ων η αίτηση: 1) Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα (οδός Αιόλου

αριθ. 86), νόμιμα εκπροσωπούμενης, η οποία δεν παραστάθηκε, 2) Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ EUROBANK ERGASIAS ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» (ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΟΥΡΟΜΠΑΝΚ ΕΡΓΚΑΣΙΑΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ) και το διακριτικό τίτλο «EUROBANK ERGASIAS» (ΓΙΟΥΡΟΜΠΑΝΚ ΕΡΓΚΑΣΙΑΣ), μετά την τροποποίηση της επωνυμίας της από «ΤΡΑΠΕΖΑ EFG EUROBANK ERGASIAS ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» (ΦΕΚ 8195/3-8-2012), που εδρεύει στην Αθήνα (οδός Όθωνος αριθ. 8), νόμιμα εκπροσωπούμενης, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Ιωάννη Μπενετάτου και 3) Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «ALPHA BANK A.E.», που εδρεύει στην Αθήνα (οδός Σταδίου αριθ. 40), νόμιμα εκπροσωπούμενης, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Κωνσταντίνος Γκούβα.

Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 29-4-2013 αίτηση της που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό κατάθεσης 69/30-4-2013, προσδιορίστηκε δε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν αυτοί να γίνουν δεκτοί.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΟΣΑ ΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από την υπ' αριθ. 9406β72-5-2013 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών Νικολάου Καμπά που προσκομίζει και επικαλείται η αιτούσα, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση αίτησης με πράξη κατάθεσης, ορισμό δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης, επιδόθηκε νομότυπο και εμπρόθεσμα στην 1η των καθ' ων, η οποία δεν εμφανίσθηκε στη δικάσιμο αυτή και συνεπώς πρέπει να δικαστεί σαν να ήταν παρούσα, καθόσον στη διαδικασία αυτή, συνάγεται από τις διατάξεις των άρθρων 734 παρ. 3 και 696 παρ. 1 ΚΠολΔ ότι δεν ισχύει το τεκμήριο της σιωπηρής ομολογίας των πραγματικών περιστατικών (Τζίφρας, Ασφαλιστικά Μέτρα, έκδοση 1995, κεφ. Α', σελ. 50).

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 696 παρ. 3 του ΚΠολΔ «το δικαστήριο που διέταξε τα ασφαλιστικά μέτρα έως τη συζήτηση της αγωγής που αφορά την κύρια υπόθεση έχει δικαίωμα, με αίτηση όπου έχει έννομο συμφέρον να μεταρρυθμίσει ή ανακαλέσει ολικά ή εν μέρει την απόφαση του, εφόσον επήλθε μεταβολή των πραγμάτων που δικαιολογεί την ανάκληση ή μεταρρύθμιση της». Γίνεται δεκτό ότι σε ανάκληση ή μεταρρύθμιση υπόκειται και η προσωρινή διαταγή που χορηγήθηκε κατά την κατάθεση αίτησης για λήψη ασφαλιστικών μέτρων υπό τις ίδιες προϋποθέσεις που ανακαλούνται και οι αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων αν υπάρξει επίκληση και πιθανολόγηση μεταβολής των πραγμάτων. Περαιτέρω, ο υπερχρεωμένος οφειλέτης ο οποίος επιθυμεί ρύθμιση των χρεών του και απαλλαγή από αυτά είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει τη διαδικασία που διαγράφεται στο νόμο αναφορικά με την αίτηση που πρέπει να υποβάλλει και τα διάφορα έγγραφα που πρέπει να προσκομίσει. Η όλη διαδικασία κατατείνει στο διαγραφόμενο στόχο που είναι η ρύθμιση των χρεών και η απαλλαγή από αυτά. Μέχρι να επιτευχθεί όμως αυτός ο στόχος διανύεται κάποιο χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο ενδέχεται να συμβεί μεταβολή των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη είτε με δική του πρωτοβουλία είτε με πρωτοβουλία κάποιου πιστωτή. Μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση από το αρμόδιο δικαστήριο, πρέπει -κατά κανόνα- να μείνει αμετάβλητη η περιουσία του οφειλέτη και κυρίως να μην ελαττωθεί το tvtpYi]iiK.u ι ης ούτε να αυξηθεί το παθητικό της, ώστε αυτή να χρησιμεύσει ως βάση για τη ρύθμιση των οφειλών του που θα ακολουθήσει και απαλλαγή από αυτά. Προς την κατεύθυνση αυτή κινείται η ρύθμιση που περιέχεται στο άρθρο 6 του Ν.3869/2010, το οποίο δεν εντάσσεται από το νόμο στη καθαυτή διαδικασία ρύθμισης των χρεών και απαλλαγής από τα χρέη. Εξυπηρετεί τη διατήρηση της υπάρχουσας περιουσίας του οφειλέτη, σκοπός δε της διατασσόμενης αναστολής είναι η διατήρηση αμείωτης της υπάρχουσας περιουσίας του οφειλέτη προς εξυπηρέτηση των προσωπικών του συμφερόντων αλλά και προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πιστωτών του (ΕιρΑΘ39/2011, Κρητικός, Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, έκδοση 2012, σελ. 131, 133).

Ειδικότερα: α) η διάταξη του άρθρου 6 παρ. 1 του Ν.3869/2010 έχει εφαρμογή όταν ο πιστωτής έχει εξοπλίσει με εκτελεστό τίτλο την απαίτηση του και έχει ξεκινήσει η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης με επίδοση επιταγής προς εκτέλεση συνταχθείσας κάτω από το αντίγραφο εκ πρώτου εκτελεστού απογράφου πρέπει δηλαδή να έχει λάβει χώρα τουλάχιστον η πρώτη πράξη εκτέλεσης δηλαδή η επίδοση της επιταγής (Μακρής, Για τη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων). Η ειδικότητα του συγκεκριμένου ένδικου βοηθήματος που δεν συνδέεται με ελαττώματα του τίτλου, τη διαδικασία εκτέλεσης και την απαίτηση, έχει ως συνέπεια ότι δεν επηρεάζεται από την υποβολή του η πορεία τυχόν ασκηθείσας ανακοπής του 933ΚΠολΔ και αίτησης αναστολής του 938ΚΠολΔ, καθώς η νομική του βάση είναι εντελώς διαφορετική. Αν όμως έχει χορηγηθεί αναστολή, αίτηση του άρθρου 6 καθίσταται άνευ αντικειμένου και είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, β) Με την παράγραφο 2 του άρθρου 6 εισάγεται η δυνατότητα λήψης ασφαλιστικών μέτρων και χωρίς την προϋπόθεση της εκτελεστικής διαδικασίας, δηλαδή ανεξάρτητα αυτής, αρκεί να υπάρχει επικείμενος κίνδυνος κατά της περιουσίας του οφειλέτη. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από τα εξής: 1) από το γράμμα αλλά και το πνεύμα του νόμου της παρ. 2 που δεν θέτει ως προϋπόθεση την έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης, σε αντίθεση με την παρ. 1 που το θέτει ρητά ως προϋπόθεση, 2) από την αναφορά της παρ. 2 σε «αποτροπή», η οποία κατά το πνεύμα της διάταξης έχει προληπτικό και όχι ανασταλτικό ρόλο στην προστασία της περιουσίας του οφειλέτη, 3) από το γεγονός ότι το γράμμα της παρ. 2 του άρθρου 6 αντιγράφει το άρθρο 10 του Πτωχευτικού Κώδικα που αποσκοπεί στη λήψη προληπτικών μέτρων και εφαρμόζεται ανεξάρτητα αν έχει ξεκινήσει ήδη αναγκαστική εκτέλεση. Γι' αυτό, παράλληλα με την προστασία του άρθρου 6 παρ. 1 μπορεί σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης να δοθεί και η προστασία του άρθρου 6 παρ. 2. Οι συνέπειες του άρθρου 6 παρ. 2 καταλαμβάνουν όλους τους πιστωτές κατά των οποίων στρέφεται ο αιτών και όχι μόνο ένα. Η διάταξη αυτή αποσκοπεί στο να μην επέλθει κατακερματισμός και Ί5ιασπορά της περιουσίας του οφειλέτη. Αιτών μπορεί να είναι πιστωτής ή οφειλέτης. Στα πλαίσια αυτά ο δικαστής μπορεί να απαγορεύσει οποιαδήποτε δυσμενή μεταβολή στη πραγματική και νομική κατάσταση της περιουσίας του οφειλέτη ακόμα και σε βάρος του τελευταίου (π.χ. απαγόρευση διάθεσης περιουσιακού του στοιχείου). Στην απαγόρευση αυτή εμπίπτουν μεταξύ άλλων και τα ασφαλιστικά μέτρα (π.χ. συντηρητική κατάσχεση, εγγυοδοσία) καθώς και μέσω αυτών μπορεί να αλλοιωθεί η δυνατότητα του οφειλέτη να υπαχθεί στο Ν.3869/2010 και να συμμορφωθεί στις υποχρεώσεις που επιβάλλουν τα άρθρα 8 και 9 του ίδιου νόμου (Βενιέρης-Κατσάς, εφαρμογή του Ν.3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, έκδοση 2011, σελ. 176). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 847επ. ΑΚ, προκύπτει ότι η σύμβαση εγγύησης είναι κατ' αρχήν πράξη αστική, αφού παρέχεται χιιριοϊΐκϋ KUI VIU £ςυιτηρετηοη ξενωντ συμφερόντων. Στην περίπτωση όμως όπου η εγγύηση δίνεται από τον εγγυητή για κερδοσκοπία με αμοιβή ή άλλη χρηματική ωφέλεια, ή έχει αυτός οικονομικό συμφέρον από την υπόθεση για την οποία δόθηκε, η πράξη αυτή είναι εμπορική και μάλιστα ανεξάρτητα από τον εμπορικό χαρακτήρα της κύριας οφειλής ή της εμπορικής ιδιότητας του εγγυητή. Είναι δηλαδή πράξη αντικειμενικά εμπορική, διότι περιέχει διαμεσολάβηση στην παροχή πίστεως για την ανάληψη του κινδύνου και κερδοσκοπία, στοιχεία που αποτελούν αντικειμενικά γνωρίσματα χαρακτηρισμού της πράξης ως εμπορικής κατ' άρθρο t του β.δ. της 2/14-5-1835 «περί αρμοδιότητας εμποροδικείων». Επομένως, η παροχή τέτοιων εγγυήσεων, εφόσον γίνεται κατά σύνηθες επάγγελμα με σκοπό βιοπορισμού αποτελούν αντικειμενικά εμπορικές πράξεις που προσδίδουν στον παρέχοντα αυτές, την ιδιότητα του εμπόρου κατά το άρθρο 1 του Εμπ. Ν. (Γεωργιάδης-Σταθόπουλος, ΑΚ, άρθρο 847, αρ. 8, ΟλΑΠ 1513/1980, ΝοΒ 29.865, ΑΠ 1692/1998, δημ.ΝΟΜΟΣ). Συνεπώς, η μεμονωμένη παροχή εγγυήσεως έστω και με τη κτήση ή προσδοκία κτήσης οφέλους, δεν αρκεί για να προσδώσει στον εγγυητή την ιδιότητα του εμπόρου αλλά θα πρέπει να είναι συστηματική και κατά σύνηθες επάγγελμα (ΜΠρΘεσσαλΙ 7753/2012, ΠΠρΑθ646/2005, δημ. ΝΟΜΟΣ), ούτε όμως και η εγγύηση που δίνεται χαριστικά και για λόγους οικογενειακής αλληλεγγύης προσδίδει στον εγγυητή την ιδιότητα του εμπόρου (ΕιρΗρδΐ 1/2011, δημ. ΝΟΜΟΣ).

Στην προκειμένη περίπτωση, η αιτούσα με την υπό κρίση αίτηση της, ζητεί να μεταρρυθμιστεί η από 11-4-2013 προσωρινή διαταγή σύμφωνα με το περιεχόμενο που αναπτύσσεται στην ένδικη αίτηση μέχρι την έκδοση απόφασης επί της από 21-3-2013 αίτησης της κατά το άρθρο 4 του Ν.3869/2010, με αριθμό κατάθεσης 108/1-4-2013, η συζήτηση της οποίας ορίσθηκε για τη δικάσιμο της 2-3-2017, επειδή συντρέχει εξαιρετικά επείγουσα περίπτωση και πιθανολογείται η πρόκληση ουσιώδους βλάβης στα συμφέροντα της καθώς και η ευδοκίμηση της αίτησης του άρθρου 4 του Ν.3869/2010.

Με το παραπάνω αίτημα, η υπό κρίση αίτηση αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 691, 696 και 686 επ. ΚΠολΔ), είναι δε επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 2 του Ν.3869/2010. Πρέπει, επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω και κατά την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από το σύνολο των εγγράφων που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα: Η αιτούσα έχει ασκήσει ενώπιον του δικαστηρίου τούτου την από 21-3-2013 αίτηση του άρθρου 4 παρ. 1 του N.3869/2010), με αριθμό κατάθεσης 108/1-4-2013, η συζήτηση της οποίας ορίσθηκε για τη δικάσιμο της 2-3-20Ϊ7, προκειμένου να γίνει δεκτό το υποβαλλόμενο σχέδιο διευθέτησης των οφειλών της, άλλως να ενταχθεί στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του Ν.3869/2010 για να ρυθμιστούν από το δικαστήριο οι οφειλές της προς τις πιστώτρίες-καθ' ων, με σκοπό την απαλλαγή της από το υπόλοιπο των οφειλών της και να εξαιρεθεί από την εκποίηση η κύρια κατοικία της, ήτοι το ΛΑ εξ αδιαιρέτου μίας διώροφης οικοδομής - κατοικίας με πάρκινγκ που βρίσκεται στον Οικοδομικό Συνεταιρισμό Δικαστικών υπαλλήλων στην περιοχή Σχοινιά Μαραθώνα Αττικής, στο Ο.τ. 48 εμφαινόμενο με τον αριθμό 1, επί της οδού Έκτωρος 4 και με τα στοιχεία «ΚΤΙΡΙΟ IV», η οποία είναι βεβαρημένη με εμπράγματη ασφάλεια, συγκεκριμένα έχουν εγγραφεί δύο προσημειώσεις υπέρ της 3ης πιστώτριας. Επίσης, η 2η πιστώτρια έχει πετύχει την έκδοση της υπ' αριθ. 261/2012 διαταγής πληρωμής του οικαστηριου τούτου εις μαρος της αιτουσας την οποία και της κοινοποίησε στις 26-7-2012, χωρίς όμως να έχει συνταχθεί-ενσωματωθεί στο σώμα αυτής και κοινοποιηθεί επιταγή προς εκτέλεση. Συνεπώς, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στην μείζονα πρόταση δεν έγινε έναρξη της εκτελεστικής διαδικασίας, απορριπτόμενης της προβληθείσας από τις πιστώτριες ένστασης νόμω αβασίμου της παρούσας, ισχυριζόμενες ότι δεν τυγχάνει εφαρμογής η διάταξη της παρ.2 του άρθρου 6 του Ν.3869/2010, αλλά η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 6 του ίδιου νόμου, πλην όμως όπως προελέχθη, η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου λόγω του προληπτικού της ρόλου, μπορεί να τύχει εφαρμογής ανεξάρτητα αν έχει ξεκινήσει ήδη αναγκαστική εκτέλεση. Επί της από 21-3-2013 αίτησης εκδόθηκε η από 11-4-2013 προσωρινή διαταγή σύμφωνα με το περιεχόμενο της οποίας απαγορεύτηκε «προσωρινά κάθε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης από πλευράς των καθ' ων και κάθε νομική και πραγματική μεταβολή όσον αφορά την κύρια κατοικία της αιτούσα και του περιγραφόμενου IX αυτοκινήτου της όπως αυτά περιγράφονται στην αίτηση της (Ν. 3869/2010), έως τη συζήτηση της παρούσας κατά την ορισθείσα δικάσιμο και υπό τον όρο αυτής». Με το ως άνω περιεχόμενο δεν προστατεύεται όλη η περιουσία της αιτούσας, παρά μόνο η κύρια κατοικία της και το αυτοκίνητο της. Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι η αίτηση (άρθρο 4 παρ. 1 του Ν.3869/2010) της αιτούσας περί ρύθμισης των οφειλών της θα ευδοκιμήσει, αφού συντρέχουν στο πρόσωπο της οι οριζόμενες στις διατάξεις του Ν.3869/2010 προϋποθέσεις και η αιτούσα βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων των καθ' ων. Ο ισχυρισμός των καθ' ων ότι η αίτηση του άρθρου 4 δεν θα ευδοκιμήσει λόγω αοριστίας, πιθανολογείται ότι θα απορριφθεί, καθότι αυτή περιέχει τα αναγκαία στοιχεία που ορίζονται στο άρθρο 4 του Ν.3869/2010 (κατάσταση περιουσίας της αιτούσας, τα εισοδήματα αυτής και του συζύγου της, σχέδιο διευθέτησης οφειλών, κατάσταση των πιστωτών της), ενώ δεν είναι απαραίτητη η αναφορά του λόγου εξαιτίας του οποίου περιήλθε σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών διότι ο νόμος δεν ορίζει το περιεχόμενο του αιτήματος, σύμφωνα δε με το άρθρο 1 του ίδιου ως άνω νόμου, ο σκοπός του οφειλέτη είναι η ρύθμιση των οφειλών του ο οποίος καθίσταται σαφής στην εν λόγω αίτηση. Όσον αφορά τον ισχυρισμό της 3ης των καθ' ων ότι η αιτούσα δεν εμπίπτει στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του Ν. 3869/2010 καθότι φέρει την εμπορική ιδιότητα αφού συμβλήθηκε σε μία επιχειρηματική πίστωση υπέρ του συζύγου της ως εγγυήτρια κρίνεται απορριπτέος όπως αναλύθηκε στη μείζονα πρόταση διότι εν προκειμένω πρόκειται για μεμονωμένη παροχή εγγύησης η οποία έγινε για λόγους οικογενειακής αλληλεγγύης και δεν προσδίδει στην αιτούσα την εμπορική ικανότητα. Επίσης, η ένσταση περί καταχρηστικής άσκησης της ένδικης αίτησης πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη διότι η απαγόρευση άσκησης του δικαιώματος που ορίζει το άρθρο 28ΤΑΚ με τους όρους που αυτό προβλέπει, είναι παραδεκτή μόνο για το δικαίωμα το οποίο απορρέει από διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου και όχι από δικονομικές διατάξεις (ΑΠ 1006/1999, ΑΠ 392/1997, δημ. ΝΟΜΟΣ). Επιπλέον, η άσκηση της ένδικης αίτησης δεν συνιστά κατάχρηση δικαιώματος καθώς η άσκηση του δικαιώματος αυτού δεν έρχεται σε αντίθεση με την καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και τον κοινωνικοοικονομικό σκοπό του δικαιώματος, αλλά ασκείται σύμφωνα με το πνεύμα και γράμμα του νόμου και το σκοπό των διατάξεων του Ν. 3869/2010, αφού με αυτήν επιδιώκεται η διατήρηση της νομικής και πραγματικής κατάστασης όλης της περιουσίας της αιτούσας μέχρι την έκδοση απόφασης επί της από 21-3-2013 αίτησης της. Τέλος, πιθανολογήθηκε ότι υπάρχει εξαιρετικά επείγουσα περίπτωση, καθότι υπάρχει κίνδυνος οι πιστώτριες να προβούν σε αναγκαστική εκτέλεση και η αιτούσα από την επερχόμενη εκτέλεση θα υποστεί ουσιώδη βλάβη σε σχέση με τους επιδιωκόμενους με την αίτηση του άρθρου 4 του Ν. 3869/2010 σκοπούς, όπως αναλύεται στη μείζονα πρόταση της παρούσας, απορριπτόμενου του σχετικού ισχυρισμού των πιστωτριών περί του αντιθέτου. Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ως και κατ' ουσία βάσιμη, να μεταρρυθμιστεί η από 11-4-2013 προσωρινή διαταγή κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας και τέλος συμψηφίζει τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων σύμφωνα με το άρθρο 179 ΚΠολΔ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει ερήμην της 1ης των καθ' ων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.

Δέχεται την αίτηση.

Μεταρρυθμίζει και συμπληρώνει το περιεχόμενο της από 11-4-2013 προσωρινής διαταγής ως εξής:

Απαγορεύει προσωρινά κάθε καταδιωκτικό μέτρο από πλευράς των καθ' ων εις βάρος της περιουσίας της αιτούσας μέχρι την έκδοση απόφασης επί της από 21-3-2013 αίτησης της, δικάσιμος της οποίας έχει οριστεί η 2-3-2017 με το όρο συζήτησης αυτής κατά την ως άνω δικάσιμο.

Διατάσσει την διατήρηση της νομικής και πραγματικής κατάστασης της περιουσίας της αιτούσας μέχρι του χρόνου που ορίζεται στην ως άνω καταψηφιστική διάταξη.

Συμψηφίζει τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του.

Καπανδρίτι 5-6-2013

Η Ειρηνοδίκης Ο Γραμματέας