ΕφΑθ 2116/2010

Ελευθερία του τύπου - Μη παράνομη και ανυπαίτια προσβολή προσωπικότητας από δημοσίευμα σε εφημερίδα -.

Δεκτή η ένσταση άρσης του παρανόμου της προσβολής. Ο ενάγων - εφεσίβλητος ήταν κατά το χρόνο του δημοσιεύματος πρόσωπο που ενδιέφερε το κοινωνικό σύνολο. Στη γελοιογραφία του δημοσιεύματος η καρικατούρα κρεοπώλη δεν «θυμίζει» το πρόσωπο του εφεσίβλητου. Οι λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν στο κείμενο (με τον τίτλο) του δημοσιεύματος ήταν οι αναγκαίες για να εκφρασθεί η αρθρογράφος, έστω και με την άσκηση οξείας κριτικής ή με σκωπτικούς χαρακτηρισμούς, οι οποίοι αφορούσαν την «ειδικότητα» του εφεσίβλητου ως εμπόρου κρεάτων. Δεν γίνεται υπέρβαση των ορίων του ανεκτού σχολιασμού, σε τέτοια υπόθεση της τρέχουσας, κατά το χρόνο του δημοσιεύματος επικαιρότητας. Το δημοσίευμα (κείμενο και γελοιογραφία), συνεπώς, ήταν επιτρεπτό και θεμελιώνεται στη συνταγματικώς κατοχυρωμένη ελευθερία και κοινωνική αποστολή του Τύπου.

ΑΡΙΘΜΟΣ 2116/2010

TO ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΜΗΜΑ 4ο

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ιωάννη Χαμηλοθώρη, Πρόεδρο Εφετών, Πελαγία Ακάσογλου - Εισηγήτρια, Εφέτες και από τη Γραμματέα Παναγιώτα Τόλκα.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 7 Απριλίου 2009 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΩΝ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΏΝ : 1) Της εταιρείας με την επωνυμία «ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» που εδρεύει στη Μεταμόρφωση Αττικής οδός .. και εκπροσωπείται νόμιμα, 2) ..., κατοίκου Μεταμόρφωσης Αττικής οδός ... 3) ..., 4) ... 5) ... και 6) ..., κατοίκων ομοίως ως άνω τους οποίους εκπροσώπησε στο ακροατήριο του δικαστηρίου τούτου, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 του Κ.Πολ.Δ. η πληρεξούσια δικηγόρος τους Ελένη Καρυοφύλλη.

ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: του ..., κατοίκου Θεσσαλονίκης, οδός .... (Αμπελόκηποι), τον οποίο εκπροσώπησε στο ακροατήριο του δικαστηρίου τούτου, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 του Κ.Πολ.Δ. η πληρεξούσια δικηγόρος του Ξένια Αμανίτου.

Ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος με την από 12-7-2006 αγωγή του προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, που έχει κατατεθεί με αριθμό 129861/-6996/2006, ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σ' αυτή.

Το Δικαστήριο εκείνο εξέδωσε την 1131/2008 οριστική του απόφαση με την οποία δέχτηκε κατά ένα μέρος την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλαν οι εκκαλούντες με την από 22-7-2008 έφεσή τους προς το Δικαστήριο τούτο που έχει κατατεθεί με αριθμό 7336/24-7-2008.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων κατέθεσαν εμπρόθεσμα τις προτάσεις τους και παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Υπόκειται προς κρίση, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, η από 22.7.2008 έφεση. Εκκαλουμένη είναι η 1131/2008 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, στη συζήτηση της 24.5.2007, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 666 ΕΚ., 681 Δ ΚΠολΔ). Η έφεση ασκήθηκε νομίμως, πριν από την επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως. Πρέπει, συνεπώς, να γίνει τυπικά δεκτή. Να ερευνηθεί δε, περαιτέρω, ως προς το παραδεκτό και τη βασιμότητα των λόγων της, με την ίδια ειδική διαδικασία (άρθρα 591 παρ.1, 513, 514, 516, 517, 518, 522, 524, 532, 533, 495, 499, 500, 681 Δ, 666 επ. ΚΠολΔ). Στην ένδικη από 12.7.2006 αγωγή, ο ενάγων [ήδη εφεσίβλητος] ισχυρίσθηκε ότι στην αθηναϊκή, κυριακάτικη εφημερίδα ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, πανελλήνιας κυκλοφορίας, στο φύλλο της 30.4.2006 αυτής, σελίδα 16, δημοσιεύθηκε κείμενο «δίστηλο» άρθρο, με σχετική γελοιογραφία, όπως λεπτομερώς αναφέρεται. Ότι το κείμενο συνέταξε και υπογράφει η έκτη εναγομένη .., αρθρογράφος [ήδη έκτη εκκαλούσα]. Ότι της συγκεκριμένης εφημερίδας ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, ως εντύπου, ήταν, κατά τον χρόνο εκείνο [30.4.2006J, ιδιοκτήτρια η πρώτη εναγομένη ανώνυμη εταιρία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, εκδότης ο δεύτερος εναγόμενος ...., διευθυντής ο τρίτος εναγόμενος ..., διευθυντής συντάξεως ο τέταρτος εναγόμενος .... και αρχισυντάκτης ο πέμπτος εναγόμενος ... [ήδη πέντε πρώτοι εκκαλούντες]. Ότι το επίμαχο δημοσίευμα [κείμενο και γελοιογραφία] είναι «εξυβριστικό και μειωτικό για την προσωπικότητά του, ειδικότερα για την τιμή υπόληψή του, ως ατόμου και επαγγελματία». Ότι από την παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητας του υπέστη σημαντική ηθική βλάβη. Ακολούθως, επεδίωκε, μεταξύ άλλων και μετά τον παραδεκτό περιορισμό του καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής εξ ολοκλήρου σε αναγνωριστικό (άρθρα 223, 224, 591 παρ. 1, 294, 295 παρ. 1 εδ. β, 297, 237, 256 παρ. 1 εδ. δ, 259, 666 παρ.1 ΚΠολΔ), να αναγνωρισθεί ότι οι εναγόμενοι υποχρεούνται, σε ολόκληρο ο καθένας, προς ικανοποίηση -της σημαντικής ηθικής του βλάβης, να τον καταβάλουν το ποσό των 500.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Πρωτοδίκως, οι εναγόμενοι αρνήθηκαν την αγωγή, περαιτέρω, ισχυρίσθηκαν, παραδεκτώς, κατ' ένσταση (άρθρα 666 παρ. 1, 591 παρ. 1, 115 παρ. 3, 256 παρ. 1 εδ. δ, 237, 259 ΚΠολΔ) ότι ενήργησαν από δικαιολογημένο ενδιαφέρον για την ενημέρωση του αναγνωστικού κοινού, επικαλέσθηκαν, ακόμη, την αρχή της αναλογικότητας ώστε, σε κάθε περίπτωση, να επιδικασθεί μικρότερο, από το ελάχιστο όριο, ποσό αποζημιώσεως. Ο ενάγων, εξ άλλου, καθ' υποφορά στην αγωγή του, ως άνω, αντέτεινε, στην ένσταση των εναγομένων για την άρση του παρανόμου της προσβολής ότι από το επίμαχο δημοσίευμα προκύπτει σκοπός εξυβρίσεως. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, με την 1131/2008 απόφαση, δέχθηκε την αγωγή μερικώς στην ουσία, μετά την απόρριψη στην ουσία της ενστάσεως των εναγομένων και την παραδοχή στην ουσία της αντενστάσεως του ενάγοντος. Συγκεκριμένα, αναγνωρίσθηκε ότι οι εναγόμενοι υποχρεούνται, σε ολόκληρο ο καθένας, να καταβάλουν στον ενάγοντα το ποσό των 30.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Κατά της αποφάσεως αυτής, ως προς το κεφάλαιο, που η αγωγή έγινε μερικώς δεκτή στην ουσία, οι εκκαλούντες παραπονούνται, με την έφεση, για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, με την παραβίαση και της αρχής της αναλογικότητας (άρθρο 520 παρ.1 ΚΠολΔ). Αιτούνται, στη συνέχεια, την εξαφάνιση της εκκαλουμένης αποφάσεως και την απόρριψη της αγωγής, με την παραδοχή και της ενστάσεως τους. Για την ύπαρξη αδικοπραξίας, σύμφωνα με το άρθρο 914 ΑΚ, απαιτείται, εκτός άλλων όρων, παράνομη συμπεριφορά [θετική πράξη ή παράλειψη] προσώπου. Τέτοια συμπεριφορά αποτελεί και η προσβολή ορισμένου δικαιώματος άλλου ή απλώς συμφέροντος του, προστατευομένου από τη διάταξη νόμου, η οποία παραβιάζεται (ΑΠ 5/2001 ΕλλΔ 42. 671, ΑΠ 87/2000 ΕλλΔ 41. 967). Το δικαίωμα της προσωπικότητας, ως πλέγμα αγαθών, τα οποία συνθέτουν την υπόσταση του ατόμου και είναι με αυτό [άτομο] αναπόσπαστα συνδεδεμένα (άρθρο 2 παρ.1 Συντάγματος), προστατεύεται, σε περίπτωση προσβολής, από τα άρθρα 57 και 59 ΑΚ. Η προσβολή της προσωπικότητας πρέπει να είναι παράνομη, να γίνεται δηλ., όταν είτε δεν υπάρχει δικαίωμα είτε ασκείται υπάρχον δικαίωμα καταχρηστικώς (άρθρα 281 ΑΚ, 25 παρ. 3 Συντάγματος). Προστατευόμενο αγαθό από την προσωπικότητα είναι και η τιμή, ως ηθικό και, κυρίως, ως κοινωνικό αγαθό. Η τιμή αντικατοπτρίζεται στην υπόληψη και αξία, η οποία αποδίδεται, σε κάθε άτομο, από την κοινωνία. Μπορεί δε, να προσβάλλεται με συκοφαντική δυσφήμηση ή με απλή δυσφήμηση ή με εξύβριση. Συκοφαντική δυσφήμηση είναι ισχυρισμός ή διάδοση ψευδούς γεγονότος, εν γνώσει του ότι το δυσφημιστικό γεγονός είναι ψευδές. Απλή δυσφήμιση είναι από πρόθεση ισχυρισμός ή διάδοση γεγονότος, που μπορεί να βλάψει την τιμή. Εξύβριση είναι, εκτός των περιπτώσεων της συκοφαντικής δυσφημήσεως και της απλής δυσφημήσεως, από πρόθεση προσβολή της τιμής, με λόγο ή έργο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο (άρθρα 5 παρ.2 Συντάγματος, 361, 362, 363 ΠΚ). Αξίωση από την προσβολή της προσωπικότητας είναι και η αποζημίωση προς ικανοποίηση σημαντικής ηθικής βλάβης. Η αποζημίωση αυτή συνίσταται, σωρευτικά ή χωριστά, σε πληρωμή εύλογου χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα ή σε ο,τιδήποτε άλλο επιβάλλεται από τις περιστάσεις. Για την αξίωση αποζημιώσεως προς ικανοποίηση της σημαντικής ηθικής βλάβης, απαιτείται και το στοιχείο της υπαιτιότητας (άρθρα 57 παρ.25 59, 914, 297, 330, 299, 932, 926, 927 ΑΚ). Οι όροι δηλ. αυτής της παροχής εξομοιώνονται με εκείνους της αποζημιώσεως [προσβολή, παράνομη συμπεριφορά, που προκάλεσε την προσβολή, αιτιώδης σύνδεσμος της προσβολής με την παράνομη συμπεριφορά, υπαιτιότητα του προσβάλλοντος]. Προκειμένου να καθορισθεί το εύλογο χρηματικό ποσό, λαμβάνονται υπ' όψη και οι συμπαρομαρτούσες συνθήκες, όπως είναι και η περιουσιακή κατάσταση ή η κοινωνική θέση του προσβαλλόμενου στην προσωπικότητα του (ΑΠ 167/2008 δημοσίευση ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1445/2003 ΕλλΔ 46. 822, ΑΠ ολ. 13/1999 ΕλλΔ 40, 753, ΕΑ 1972/2006 ΕλλΔ 48. 306, ΕΑ 698/2003 ΕλλΔ 45. 1062, ΕΑ 2768/2003 ΕλλΔ 46. 244, ΕΛ 431/2000 ΕλλΔ 42. 499, ΕΑ 1688/1998 ΕλλΔ 39. 667). Ο ιδιοκτήτης, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, κάθε εντύπου υποχρεούται [και] σε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, που προξενήθηκε, υπαίτια, με δημοσίευμα, θίγον την τιμή ατόμου, έστω και αν η κατά το άρθρο 914 ΑΚ υπαιτιότητα, η κατά το άρθρο 919 ΑΚ πρόθεση και η κατά το άρθρο 920 ΑΚ γνώση ή υπαίτια άγνοια συντρέχουν στον συντάκτη του δημοσιεύματος ή, αν ο συντάκτης είναι άγνωστος, στον εκδότη, στην περίπτωση, που αυτός δεν ταυτίζεται με τον ιδιοκτήτη ή στον διευθυντή συντάξεως του εντύπου [ισχύον άρθρο μόνο παρ. 1 ν. 1178/1981 (ΦΕΚ Α. 187)]. Έτσι, καθιερώνεται γνήσια αντικειμενική ευθύνη του ιδιοκτήτη κάθε εντύπου για χρηματική ικανοποίηση της σημαντικής ηθικής βλάβης, που, υπαίτια, προξενήθηκε με δημοσίευμα, θίγον την τιμή ατόμου. Προϋπόθεση για την αντικειμενική ευθύνη του ιδιοκτήτη εντύπου είναι η ύπαρξη υπαιτιότητας στο πρόσωπο του συντάκτη του επιλήψιμου δημοσιεύματος ή, αν ο συντάκτης είναι άγνωστος, στο πρόσωπο του εκδότη, στην περίπτωση, που αυτός δεν ταυτίζεται με τον ιδιοκτήτη ή στο πρόσωπο του διευθυντή ή διευθυντή συντάξεως ή αρχισυντάκτη του εντύπου. Η υποκειμενική ευθύνη του συντάκτη του επιλήψιμου δημοσιεύματος, του εκδότη και του διευθυντή ή διευθυντή συντάξεως ή αρχισυντάκτη του εντύπου θεμελιώνεται στις κοινές διατάξεις περί αδικοπραξιών και ενέχονται αυτοί σε ολόκληρο, με τον ιδιοκτήτη του εντύπου, ακόμη και για χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης, που υπέστη ο θιγείς από το επιλήψιμο δημοσίευμα (άρθρα 57, 59, 914, 919, 920, 926, 932, 922, 330, 299 ΑΚ, σε συνδυασμό προς τα άρθρα 361, 362, 363 ΠΚ), Εκείνος δε, από τους συνοφειλέτες, που κατέβαλε ολόκληρη την αποζημίωση, έχει δικαίωμα αναγωγής κατά των υπολοίπων (άρθρο 927 ΑΚ) και, τότε, το δικαστήριο προσδιορίζει το μέτρο της μεταξύ τους ευθύνης, ανάλογα με το βαθμό του πταίσματος του καθενός, Η διάταξη του άρθρου 367 ΠΚ εφαρμόζεται αναλογικώς και στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου, όπως αυτός οριοθετείται και από τις πιο πάνω διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914 ΑΚ. Έτσι, επί προσβολής της προσωπικότητας, η νόμιμη αξίωση για ικανοποίηση της σημαντικής ηθικής βλάβης αποκλείεται, όταν η σχετική πράξη έγινε για τη διαφύλαξη [προστασία] δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον, οπότε δεν είναι παράνομη (άρθρο 367 παρ.1 εδ. γ ΠΚ). Δικαιολογημένο ενδιαφέρον μπορούν να έχουν και να εκδηλώσουν, στα πλαίσια της ελευθερίας και της κοινωνικής αποστολής του τύπου και οι εφημερίδες [άρθρα 14, 28 παρ. 1 Συντάγματος, 10 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (Ε.Σ.Δ.Α.) - κυρωτικό ν.δ. 53/1974 (ΦΕΚ Α. 256), 19 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα - κυρωτικός ν. 2462/1997 (ΦΕΚ Α. 25)]. Επομένως, τέτοιο ενδιαφέρον έχουν και τα πρόσωπα, τα οποία συνδέονται αμέσως με τη λειτουργία των εφημερίδων, ως μέσων ενημερώσεως, για τη διατύπωση σχολίων, αναφορικά με τη συμπεριφορά προσώπων, ενδιαφερόντων το κοινωνικό σύνολο. Κατά ταύτα, είναι επιτρεπτά δημοσιεύματα για την πληροφόρηση, ενημέρωση και κατατόπιση του κοινού, συνοδευόμενα και από οξεία ακόμη κριτική, δυσμενείς ή σκωπτικούς χαρακτηρισμούς των προσώπων, στα οποία αφορούν. Το παράνομο της προσβολής, εν τούτοις, ως στοιχείο της αδικοπραξίας (άρθρο 914 ΑΚ), δεν αίρεται, όταν η σχετική πράξη αποτελεί συκοφαντική δυσφήμηση (άρθρα 367 παρ.2 εδ. α, 363 ΠΚ) ή από τον τρόπο και τις περιστάσεις, που αυτή [πράξη] τελέστηκε, προκύπτει σκοπός εξυβρίσεως (άρθρα 367 παρ.2 εδ. β, 361 ΠΚ), δηλ. σκοπός, ο οποίος κατευθύνεται ειδικώς σε προσβολή της τιμής άλλου, με αμφισβήτηση της ηθικής ή κοινωνικής αξίας του προσώπου του ή με περιφρόνηση του. Ειδικός σκοπός εξυβρίσεως, ως αόριστη νομική έννοια, εμφαίνεται στον τρόπο εκδηλώσεως της προσβλητικής συμπεριφοράς, όταν ο τρόπος αυτός δεν ήταν επιβαλλόμενος, αντικειμενικά αναγκαίος για την απόδοση της σκέψεως εκείνου, που φέρεται πως ενεργεί από δικαιολογημένο ενδιαφέρον και, παρά ταύτα, γνωρίζοντας την έλλειψη αναγκαιότητας του [τρόπου], τον χρησιμοποίησε για να προσβάλλει την τιμή άλλου. Ισχυρισμός από το άρθρο 367 παρ.1 εδ. γ ΠΚ αποτελεί ένσταση άρσεως του παρανόμου της προσβολής, ενώ ισχυρισμός από το άρθρο 367 παρ.2 ΠΚ αποτελεί αντένσταση στην ένσταση άρσεως του παρανόμου της προσβολής. Το δικαστήριο της ουσίας, που δέχεται ότι από τον τρόπο εκδηλώσεως η από τις περιστάσεις της τελεσθείσης πράξεως προκύπτει η ύπαρξη ειδικού σκοπού εξυβρίσεως, πρέπει να αναφέρει τα πραγματικά περιστατικά, από τα οποία συμπέρανε πως ο συγκεκριμένος τρόπος δεν ήταν αναγκαίος για να εκφρασθεί ο φερόμενος ως ενεργών από δικαιολογημένο ενδιαφέρον, δηλ. ποιες, αντί εκείνες, που χρησιμοποίησε, εκφράσεις μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να εκδηλώσει το δικαιολογημένο ενδιαφέρον του και ότι αν και γνώριζε τον άλλο τρόπο, χρησιμοποίησε τον συγκεκριμένο, μη αναγκαίο, έχοντας ειδικό σκοπό προσβολής της τιμής του άλλου (ΑΠ 1462/2005 ΕλλΔ 47. 187, ΑΠ 1043/2001 ΕλλΔ 43. 460, ΑΠ 653/2001 ΕλλΔ 42. 1639, ΑΠ 166/2001 ΕλλΔ 43. 1639, ΑΠ 167/2000 ΕλλΔ 41. 772, ΑΠ 1276/2000 ΕλλΔ 43. 170, ΑΠ 1267/2000 ΕλλΔ 43. 170). Η χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη του αδικηθέντος (άρθρα 914, 299, 932 ΑΚ), από δημοσίευμα σε έντυπο, θίγον την τιμή του, ορίζεται, κατά την κρίση του δικαστή, ειδικότερα για τις εφημερίδες Αθηνών, όχι κατώτερη των 10.000.000 δραχμών / 29.347,03 ευρώ [ελάχιστη αποζημίωση για χρηματική αποζημίωση ηθικής βλάβης], εκτός αν ζητήθηκε από τον ενάγοντα μικρότερο ποσό (ισχύον άρθρο μόνο παρ.2 ν. 1178/1981). Σκοπός της διατάξεως του άρθρου μόνου παρ. 2 ν. 1178/1981, όπως ισχύει, είναι να διασφαλίσει μία ελάχιστη προστασία του πολίτη από ιδιαιτέρως έντονες, εξ αιτίας της δημοσιότητας, προσβολές της τιμής του. Έτσι, είναι σύμφωνη με το άρθρο 2 παρ.1 Συντάγματος, κατά το οποίο ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας, δεν αποτελεί επέμβαση στη δικαιοδοτική εξουσία του δικαστή (άρθρο 26 παρ. 3 Συντάγματος) ή παραβίαση των άρθρων 14 Συντάγματος, 10 Ε.Σ.Δ,Α. και 19 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Αντιθέτως, συνιστά άσκηση της κατά το Σύνταγμα εξουσίας του νομοθέτη (άρθρο 26 παρ.1 Συντάγματος), ο οποίος δικαιούται, κατά τη ρύθμιση των βιοτικών σχέσεων και τον καθορισμό των κυρώσεων και υποχρεώσεων, που απορρέουν από τη συμπεριφορά του πολίτη, να θέτει και ελάχιστα ή ανώτατα όρια, κατ1 αφηρημένη αξιολόγηση, εντός των οποίων ο δικαστής προβαίνει στην εξειδίκευση του κανόνος δικαίου, εν όψει της συγκεκριμένης σχέσεως και περιπτώσεως, ακόμη, το δικαίωμα στην ελευθερία της εκφράσεως, το οποίο περιλαμβάνει και την ελευθερία μεταδόσεως πληροφοριών (άρθρο 14 Συντάγματος), υπόκειται, κατά την άσκησή του, σε περιορισμούς και κυρώσεις (άρθρα 10 παρ.2 της Ε.Σ.Δ.Α., 19 παρ. 3 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα), που αποσκοπούν» εκτός άλλων, στην προστασία της τιμής και των δικαιωμάτων τρίτων. Το δικαστήριο, πάντως, οφείλει να ερευνά μήπως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, με την επιδίκαση της από το νόμο ελαχίστης χρηματικής ικανοποιήσεως παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας μεταξύ του χρησιμοποιουμένου μέσου και του επιδιωκομένου σκοπού, η οποία απορρέει από τη συνταγματική αρχή του κράτους δικαίου (άρθρο 25 παρ.1 Συντάγματος) και υιοθετείται παγίως από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στην περίπτωση παραβιάσεώς της, συνεπώς, εν όψει των ιδιαιτέρων συνθηκών, ήτοι του είδους και της βαρύτητας της προσβολής, της εκτάσεως της δημοσιότητας, του βαθμού υπαιτιότητας, της κοινωνικής θέσεως και οικονομικής καταστάσεως των διαδίκων μερών, υποχρεούται να μην εφαρμόσει τη διάταξη για το ελάχιστο όριο και να επιδικάσει μικρότερο ποσό χρηματικής ικανοποιήσεως (ΑΠ 1462/2005 ο.π., ΑΠ 1020/2004 ΔΕΝ 61. 746, ΑΠ 899/2001 ΕλλΔ 43. 771, ΑΠ 1043/2001 ο.π.).

Από τη δέουσα εκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, οι οποίοι εξετάσθηκαν, κατά θεωρήθηκε νόμο, στο ακροατήριο, πρωτοδίκως, περιέχονται δε, οι καταθέσεις τους, στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά συνεδριάσεως του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, τα οποία οι διάδικοι νομίμως προσκομίζουν και επικαλούνται, από τις 3046/11.12.2006, 3044/11.12.2006, 3047/11.12.2006 ένορκες βεβαιώσεις, ενώπιον της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .., των .., .., .., αντιστοίχως, που έχουν ληφθεί, κατά το άρθρο 671 ΚΠολΔ (βλ, 1690 B/7.12.2006, 1689 Β/7.12.2006, 168S Β/7.12.2006, 1693 Β/7,12.2006, 1692 Β/7.12.2006, 1691 Β/7.12.2006 εκθέσεις επιδόσεως του αρμοδίου δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ....) και προσκομίζονται, επιτρεπτώς, στο παρόν Δικαστήριο (άρθρο 529 ΚΠολΔ), με επίκληση, από τον εφεσίβλητο, επίσης, από την 10175/22.5.2007 ένορκη βεβαίωση, ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών, της Σοφίας Ιωάννη Βούλτεψη, η οποία έχει ληφθεί κατά το άρθρο 671 ΚΠολΔ (βλ. 3326 Γ/18.5,2007 έκθεση επιδόσεως του αρμοδίου δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ....) και προσκομίζεται, επιτρεπτώς, στο παρόν Δικαστήριο (άρθρο 529 ΚΠολΔ), με επίκληση, από τους εκκαλούντες, ενώ είναι αδιάφορο αν το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έλαβε ή δεν έλαβε υπ' όψη αυτή την ένορκη βεβαίωση (βλ. ΑΠ 1877/2005 ΕλλΔ 47. 454) καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, τα οποία οι διάδικοι νομίμως προσκομίζουν και επικαλούνται, χωρίς αμφισβήτηση της γνησιότητας τους, μεταξύ αυτών και φωτογραφία του εφεσίβλητου (άρθρο 444 αριθμός 3 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ είναι κυριακάτικη, πανελλήνιας κυκλοφορίας. Της συγκεκριμένης εφημερίδας, ως εντύπου, ήταν, κατά την 30.4.2006, ιδιοκτήτρια η πρώτη εκκαλούσα ανώνυμη εταιρία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, εκδότης ο δεύτερος εκκαλών .., διευθυντής ο τρίτος εκκαλών ..., διευθυντής συντάξεως ο τέταρτος εκκαλών .... και αρχισυντάκτης ο πέμπτος εκκαλών .... Ο εφεσίβλητος κάτοικος Θεσσαλονίκης, οδός ... αριθμός .. [Αμπελόκηποι], σύμφωνα με το περιεχόμενο του βιογραφικού του σημειώματος:

Α.- Γεννήθηκε, την «22.5.1965», είναι απόφοιτος, «από το έτος 1983»ρ του 2ου Γενικού Λυκείου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης και πτυχιούχος, «από το έτος 2001» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης – Σχολή Ν.Ο.Π.Ε. - Τμήμα Οικονομικών Επιστημών / Τομέας Οικονομικής των Επιχειρήσεων.

Β.- Έχει «ειδικότητα»: «οικονομολόγος, έμπορος κρεάτων (Χονδρικής/Λιανικής), …,

Αμπελόκηποι»,

Γ.- Έχει «συνεχή κατάρτιση - σεμινάρια»: «α.- 26 - 27/11.2004, 8ο Πανελλήνιο Σεμινάριο LOGISTICS, με θέμα «THE DAY AFTER», β,- 17.9.2003, Επιχειρηματική Ημερίδα, με θέμα «Οι εναλλακτικές στρατηγικές δράσης των επιχειρήσεων της Θεσσαλονίκης για την αντιμετώπιση του επερχόμενου ανταγωνισμού από την παγκοσμιοποίηση των αγορών - Διοργανωτές Δήμος Θεσσαλονίκης, ATHENS GSM, Ε,Α.Δ.Ε.» γ.- 10.11.2001, Σεμινάριο, με θέμα «Ό χειρισμός του κρέατος στη μαζική εστίαση του GMA", δ. 4-2-2001 Σεμινάριο για το Σύστημα HAPCCP στα Κρεοπωλεία του CMA [Γερμανικός Αγροτικός Οργανισμός Μάρκετιγκ], ε.- 3.4.2000 - 23.6.2000, Σεμινάριο στο Κλαδικό Κ.Ε.Κ. "Ένδυση" Θεσσαλονίκης, με θέμα "Στελέχη Μικρομεσσαίων Επιχειρήσεων "Οργάνωση -Διοίκηση)", διαρκείας 360 ωρών, στ,- 12.1.1999 - 30.3.1999, Σεμινάριο Επαγγελματικής Κατάρτισης στο Κ.Ε.Κ. Δέλτα Θεσσαλονίκης, με θέμα "Οργάνωση και Διαχείριση Επιχειρήσεων Λιανικού Εμπορίου» διαρκείας 350 ωρών, ζ.- 17.1.1994 - 20.1.1974, Σχολή Επαγγελμάτων Κρέατος Θεσσαλονίκης - Σειρά Μαθημάτων: Υγιεινής -Τεχνολογίας - Ποιότητας, Οικονομίας και Μαγειρικής αξιοποίησης του κρέατος».

Δ.- Κέκτηται «επαγγελματική/επιχειρηματική εμπειρία», α.- «2001 - 2006, Οικονομολόγος», β.- «9.7.2004 -3.1.2006, Γενικός Διευθυντής της ΟΠΑΠ ΑΕ Μακεδονίας, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, αρμοδιότητες: Εισήγηση, Οργάνωση, Εποπτεία και Έλεγχος όλων των λειτουργιών της εταιρίας και άλλων αρμοδίων οργάνων αυτής στην ευρύτερη περιφέρεια Μακεδονίας (Μακεδονία, Θεσσαλία, Θράκη) καθώς και υπεύθυνος εφαρμογής και υλοποίησης κάθε επενδυτικού και άλλου σχεδίου της εταιρίας», γ.- «2002, Εισηγητής Σεμιναρίων, Ι.- στο Κ.Ε.Κ. "….", διδακτικές ώρες 60, στα προγράμματα 1ον) Δημόσιες Σχέσεις και Εξυπηρέτηση Πελατών Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων, 2ον) Παραγωγή Προϊόντων και Παροχή Υπηρεσιών στον Αγροτουρισμό, Π.- Στο Κ.Ε.Κ. "'ΕΝΔΥΣΗ', διδακτικές ώρες 30, στο πρόγραμμα Σύγχρονες Τεχνικές Πωλήσεων Επικοινωνίας και Προώθησης Προϊόντων και Υπηρεσιών - MARKETING», δ.- «2001 - 2006, Οικονομολόγος - Λογιστής - Φοροτεχνικός», ε,- «1983 - 2004, χονδρικό και λιανικό εμπόριο κρεάτων και συναφών ειδών», στ.- «1998 - 2004, αφανής εταίρος της ατομικής επιχειρήσεως …. (κρέατα-αλλαντικά)», ζ.- «1996 - 1998, αφανής εταίρος της Η Εισηγήτρια ατομικής επιχειρήσεως», η,- «1994 - 1998, Μέτοχος, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ….. ΑΕ», θ. «1994 - 1996, Παραγωγός Ασφαλειών - Χρηματοοικονομικός, Επενδυτικός Σύμβουλος στην NATIONALE NEDERLANDEN», ι.-«1993 - 1998, Μέτοχος και Διευθύνων Σύμβουλος της Μ.Ε.Κ. ΑΕ [Κρεάτων] …. (κρέατα - αλλαντικά -τυροκομικά)», ια.- «1991 - 1996, μέλος της … - … Ο.Ε.», ιβ.- «1983 - 1993, μέλος της Ο.Ε. …. ΚΑΙ ΣΙΑ ΟΕ και …… και ΣΙΑ Ο.Ε.», Ε.- Γνωρίζει την αγγλική γλώσσα «καλά (επιπέδου LOWER)». ΣΤ.- Είναι μέλος στο «Οικονομικό Επιμελητήριο [Ο.Ε.Ε.] – Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας», στο «Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης», στην «Ένωση Εμπόρων Κρέατος Θεσσαλονίκης», στο «Σωματείο Κρεοπωλών Θεσσαλονίκης», ακόμη, είναι μέλος «Αθλητικών Συλλόγων [Α-Σ.Π.Α. ΟΚ, Π.Α.Ε. ΠΑΟΚ, Αμπελόκηποι]» και «Πολιτιστικών – Λαογραφικών Συλλόγων [Ενωση Σαρακατσαναίων Θεσσαλονίκης,

Πολιτιστικός Σύλλογος Ν. Φιλαδέλφειας Θεσσαλονίκης]».

Ζ.- Τα «ενδιαφέροντα του, στον ελεύθερο χρόνο», είναι: «ποδόσφαιρο, εκδρομές, μελέτη ιστορικών, πολιτικών, οικονομικών και άλλων λογοτεχνικών βιβλίων». Με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου εξηρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου, ο εφεσίβλητος απασχολήθηκε, κατά το χρονικό διάστημα από 9.7,2004 μέχρι 3.1.2004, στην ανώνυμη εταιρία «Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου ΑΕ» [ΟΠΑΠ ΑΕ], ως Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Μακεδονίας. Συγκεκριμένα: Την 9.7.2004, καταρτίστηκε, εγγράφως, «αρχική» σύμβαση εργασίας, ορίστηκε δε, η χρονική διάρκειά της «σε έξι [6] μήνες, αρχομένης από 9.7.2004 και λήγουσας, αυτοδικαίως, την 8.1,2005». Προβλέφθηκε, ακόμη ότι «το Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΠΑΠ ΑΕ δύναται να παρατείνει τη διάρκεια της σύμβασης, με τους ίδιους ή άλλους όρους, που εγκαίρως θα συμφωνούνται μεταξύ των συμβαλλομένων», Στη συνέχεια, την 29.7.2004, καταρτίστηκε, εγγράφως, «συμπληρωματική» σύμβαση εργασίας. Δια της «συμπληρωματικής» συμβάσεως εργασίας και κατά την πιο πάνω πρόβλεψη στην «αρχική» σύμβαση, για την παράταση της χρονικής διάρκειας της εργασιακής σχέσεως, ορίστηκε [συμφωνήθηκε] «η χρονική διάρκεια της από 9.7.2004 (αρχικής) συμβάσεως σε τρία [3] χρόνια, αρχομένης από 9.7.2004 και λήγουσας, την 8.7.2007, αυτοδικαίως». Στην εργασιακή σύμβαση αναφέρεται ότι ο εφεσίβλητος «διαθέτει εξειδικευμένες γνώσεις, οικονομική και διοικητική εμπειρία» και «προσλαμβάνεται να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην πρώτη βαθμίδα της υπαλληλικής ιεραρχίας της ΟΠΑΠ ΑΕ, ους Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Μακεδονίας, με καθήκοντα και υποχρεώσεις, συναφείς με την ιδιότητά του αυτή». Η αμοιβή του συμφωνήθηκε, στο ποσό των 5.600 ευρώ μηνιαίως, «αυξανόμενο, από 1ης Ιανουαρίου κάθε έτους, κατά τον επίσημο πληθωρισμό». Συμφωνήθηκαν, ακόμη, για τον εφεσίβλητο, τα εξής: Να λαμβάνει «ετήσιο πριμ», όπως προβλέπεται από τη Σ.Σ.Ε. των απασχολουμένων στην ΟΠΑΠ ΑΕ, το οποίο θα καταβάλλεται εντός του Ιανουαρίου κάθε έτους για την προηγούμενη χρήση, να λαμβάνει «έξοδα παραστάσεως» 800 ευρώ μηνιαίως και να λαμβάνει «εύλογες δαπάνες» ή «επ’ ευκαιρία και για το συμφέρον της ΟΠΑΠ ΑΕ, έξοδα μετακινήσεως, διατροφής, διαμονής κλ.π.,, με βάση τα σχετικά παραστατικά». Να λαμβάνει, «έκτακτη αμοιβή [bonus]»/μπόνους, «το τέλος κάθε εταιρικής χρήσεως, ο προσδιορισμός της βάσεως υπολογισμού της οποίας [έκτακτης αμοιβής] θα γίνεται κλιμακωτά [«προσαύξηση 50% στο πριμ, που προβλέπεται από τη Σ.Σ.Ε., σε αύξηση πωλήσεων έως 10%, προσαύξηση 70% στο πριμ, που προβλέπεται από τη Σ.Σ.Ε., σε αύξηση πωλήσεων κατά 15%, προσαύξηση 100% στο πριμ, που προβλέπεται από τη Σ.Σ.Ε., σε αύξηση πωλήσεων κατά 20%, τα ενδιάμεσα ποσοστά υπολογίζονται αναλογικά με βάση το ποσοστό της προηγούμενης κλίμακας, πρόσθετο πριμ για κάθε αύξηση πωλήσεων πέραν τον 20%»]. Να έχει το δικαίωμα, με την παρέλευση έξι [6] μηνών από την υπογραφή της από 9.7.2004 συμβάσεως εργασίας, οποτεδήποτε, κατά τη διάρκεια της συμβάσεως εργασίας, να επαναδιαπραγματευθεί, με την ΟΠΑΠ ΑΕ, το ύψος των αποδοχών του., Να του «παρέχει» η ΟΠΑΠ ΑΕ «λόγω της θέσεώς του και του αντικειμένου ευθύνης του, την ελεύθερη χρήση αυτοκινήτου της Εταιρίας [ΟΠΑΠ ΑΕ], με ή χωρίς οδηγό, κατά την κρίση αυτού» [εφεσίβλητου]. Να λάβει «αποζημίωση ίση προς το υπόλοιπο των τριών [3] ετών ισχύος της σύμβασης», σε περίπτωση καταγγελίας, από την ΟΠΑΠ ΑΕ, της συμβάσεως, «οποτεδήποτε, πριν από τη λήξη της διαρκείας της, που συμφωνείται με τη συμπληρωματική σύμβαση». Να είναι «όλοι οι όροι της συμβάσεως ουσιώδεις και η παράβαση οποιουδήποτε όρου συνιστά υπαίτια και αντισυμβατική συμπεριφορά, παρέχουσα στην ΟΠΑΠ ΑΕ δικαίωμα αζημίου καταγγελίας». Το έτος 2006, ο εφεσίβλητος άσκησε την από 21.3.2006 [υπ’ αριθμ. εκθ. καταθ. 56570 /1273/22.3.2006] αγωγή του, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών/διαδικασία εργατικών διαφορών, κατά της ΟΠΑΠ ΑΕ, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 15.11.2006. Στην αγωγή του αυτή, επικαλέστηκε τους πιο πάνω «όρους» ή «άρθρα» της εργασιακής του συμβάσεως [«αρχικής» και «συμπληρωματικής»], ακόμη, επικαλέστηκε ότι την 3.1.2006, η ΟΠΑΠ ΑΕ κατήγγειλε, εγγράφως, χωρίς λόγο, την εργασιακή του σύμβαση, «από την κοινοποίηση, την 3.1.2006, της καταγγελίας, έπαυσε να αποδέχεται τις υπηρεσίες του και, στη συνέχεια, κάλυψε τη θέση του Γενικού Διευθυντή Μακεδονίας, με την τοποθέτηση, σε αυτή. άλλου στελέχους, με νέα σύμβαση». Ζήτησε, ακολούθως, να υποχρεωθεί η ΟΠΑΠ ΑΕ να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 203.610,35 ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την 3.1.2006, άλλως, με το νόμιμο δικονομικό τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, ως αποζημίωση, ίση προς τις «αποδοχές του έτους 2006, ποσού 94.566,27 ευρώ και του έτους 2007 (μέχρι 8.7.2007], ποσού 54.618,26 ευρώ» καθώς και προς το «πριμ παραγωγικότητας του έτους 2006, ποσού 35.885,22 ευρώ και του έτους 2007 [μέχρι 8.7.2007]., ποσού 18.540,60 ευρώ, συνολικά το πριμ παραγωγικότητας ποσού 54.425,82 ευρώ». Επίσης, «επιφυλλάσσεται ρητώς να αξιώσει, στο μέλλον και όταν τα ανάλογα κονδύλια καταστούν ορισμένα και απαιτητά, την καταβολή της έκτακτης αμοιβής (bonus), που προβλέπεται από το άρθρο 3 της σύμβασης εργασίας καθώς και τις διαφορές, που θα προκύψουν από τις συμβατικά προβλεπόμενες, λόγω πληθωρισμού, αυξήσεις για το έτος 2007». Με αφορμή το πιο πάνω περιεχόμενο της από 21.3.2006 αγωγής, δημοσιεύθηκε, στο φύλλο της 30.4.2006; της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, στη σελίδα 16, δίστηλο άρθρο, συντάκτρια του οποίου είναι η έκτη εκκαλούσα ... Αυτή η εκκαλούσα αρθρογράφησε, στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, το συγκεκριμένο δημοσίευμα, στη «μόνιμη» θεματική ενότητα της εφημερίδας υπό την «ονομασία» ΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ. Το δημοσίευμα, υπό τον τίτλο «Στον μπαλτά του ΟΠΑΠ 203.610 κρατικά ευρώ», έχει ως εξής: «Ακόμη κι ο ... πρωτοετής χασάπης πρώτα δοκιμάζει, αν το κατσίκι ή τα αρνί είναι των προδιαγραφών του κρεοπωλείου του και μετά προχωρά σε μεγάλη παραγγελία. Ε, λοιπόν, αυτό το απλούστατο αγνόησε ή θέλησε ν1 αγνοήσει ο μεγάλος κατά τα άλλα ΟΠΑΠ, όταν προσέλαβε έμπορο κρεάτων (με πτυχίο οικονομολόγου - παρακαλώ) σε θέση γενικού διευθυντού Μακεδονίας. Πέρυσι, τέτοια εποχή ακριβώς, σας είχαμε αποκαλύψει την περίφημη αυτή υπόθεση με τον άριστο γνώστη κρεάτων, ο οποίος ανέλαβε χρέη γενικού διευθυντή του ΟΠΑΠ στη Θεσσαλονίκη, με τον καθόλου ευκαταφρόνητο μισθό των 5.600 ευρώ μηνιαίως συν 800 ευρώ τον μήνα έξοδα παραστάσεως, συν μπόνους, συν ετήσιο πριμ, συν αυτοκίνητο και οδηγό.

Επειδή, όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, παρακολουθούμε την πορεία όσων αποκαλύπτουμε, σας έχουμε φρέσκα και ... ντόπια νέα στην υπόθεση αυτή και μάλιστα με τη ... βούλα (του Πρωτοδικείου). Ο ΟΠΑΠ αποφάσισε να διακόψει τη συνεργασία μαζί του, ήδη έχει τοποθετήσει άλλον στη θέση του, αλλά ο απομακρυνθείς γενικός διευθυντής δεν κάθισε με σταυρωμένα τα χέρια. Κατέθεσε αγωγή κατά του ΟΠΑΠ, αποφασισμένος να φθάσει ως το ... μεδούλι. Ας δούμε πως έχει αυτή η ενδιαφέρουσα υπόθεση, έτσι όπως καταγράφεται μέσα από την αγωγή του πρώην γενικού διευθυντή.

Στις 8 Ιουλίου του 2004, ο ΟΠΑΠ προχώρησε στην πρόσληψή του, με σύμβαση ορισμένου χρόνου και, συγκεκριμένα, εξάμηνης διάρκειας (έληγε στις 8.1.2005). Λίγες ημέρες αργότερα, στις 29 Ιουλίου [2004], υπογράφει νέα συμπληρωματική σύμβαση εργασίας τριετούς διάρκειας (ημερομηνία λήξης 8.7.2007). Στη νέα αυτή σύμβαση διαβάζουμε τα εξής καταπληκτικά: α) Ότι ο ΟΠΑΠ δύναται να καταγγείλει τη σύμβαση οποτεδήποτε πριν από τη λήξη της, καταβάλλοντος, όμως, αποζημίωση ίση προς το υπόλοιπο των τριών ετών της ισχύος της. β) Ότι ο προσλαμβανόμενος, ύστερα από έξι μήνες έχει δικαίωμα να επαναδιατεραγματευτεί το ύψος των αποδοχών του. Είχε δηλαδή, θεωρητικά τουλάχιστον διότι δεν ξέρουμε τι έκανε, το δικαίωμα να ζητήσει όσα ήθελε κι αν δεν του τα έδινε ο ΟΠΑΠ, να φύγει εισπράττοντας μισθούς τριών χρόνων (με όλα τα συμπαρομαρτούντα). Στις 21 Νοεμβρίου του 2005, ο ΟΠΑΠ, που "όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει", καταγγέλλει τη σύμβαση, αλλά, ως φαίνεται, ο έμπορος σε θέματα κρεάτων πρώην διευθυντής είναι εκείνος, που κραδαίνει τον ... μπαλτά! Υποβάλλει αγωγή κατά του ΟΠΑΠ και ζητάει: 94.566 ευρώ, που θα ήταν οι αποδοχές του το 2006. 54,618 ευρώ (αποδοχές των επτά μηνών του 2007). 54.425 ευρώ (τόσο υπολογίζει το πριμ παραγωγικότητας).

Συνολικά δηλαδή απαιτεί 203.610 ευρώ και κάτι ψιλά, δηλώνοντας σαφώς ότι επιφυλάσσεται ν' αξιώσει, στο μέλλον και την καταβολή μπόνους. Και φυσικά με τους προβλεπόμενους από το νόμο τόκους υπερημερίας. Στο βιογραφικό του (το οποίο σας είχαμε παρουσιάσει πέρυσι), αναφέρεται ως επάγγελμα "οικονομολόγος, έμπορος κρεάτων (χονδρικής - λιανικής)», με κατάρτιση σε θέματα μαγειρικής, αξιοποίησης του κρέατος και άλλα σχετικά. Φαίνεται πως ο ΟΠΑΠ εντυπωσιάστηκε από τις περί κρέατος ειδικές γνώσεις του και τον προσέλαβε, υποβαθμίζοντας τις οικονομικές του. Τώρα καλείται να πληρώσει 203.610 ευρώ και 35 σεντς.

Και βέβαια τα ερωτήματα, που απαιτούν απάντηση, είναι:

Ποιος από τον ΟΠΑΠ τον επέλεξε;

Ποιος εισηγήθηκε την επέκταση της σύμβασης και με αυτούς τους όρους; Ποιος και γιατί αποφάσισε την απόλυση του;

Κι αυτός ο "όποιος" θα υπέγραφε ό,τι υπέγραψε, αν επρόκειτο να τα πληρώσει από την τσέπη του;

Η συνέχεια επί του δικαστηρίου».

Μεταξύ των δύο στηλών του δημοσιεύματος, στο κέντρο της σελίδας, υπάρχει γελοιογραφία, σχετική με το δημοσίευμα. Ειδικότερα, στη γελοιογραφία απεικονίζεται η φιγούρα - καρικατούρα ενός κρεοπώλη, χωρίς να «θυμίζει» το πρόσωπο του εφεσίβλητου. Η καρικατούρα αυτή κρεοπώλη κρατάει ένα μπαλτά, στο ένα χέρι [αγκώνα] και, με το άλλο χέρι, αλέθοντας «τον ΟΠΑΠ», γυρίζει τη μηχανή του κιμά. «Ο ΟΠΑΠ» απεικονίζεται, με ανθρώπινη μορφή — καρικατούρα να επιδεικνύει έγγραφο απολύσεως. Από την «έξοδο» της μηχανής του κιμά, αντί αλεσμένου κιμά, βγαίνουν νομίσματα, τα οποία «πέφτουν» σε ξεχυλισμένο, από νομίσματα, δοχείο - «κάδο». Η φιγούρα καρικατούρα του κρεοπώλη παριστάνεται πολύ «ικανοποιημένη». Το επίμαχο δημοσίευμα [κείμενο και γελοιογραφία], όπως παραπάνω έχει, ο εφεσίβλητος εκθέτει στην ένδικη [από 12.7.2006] αγωγή του και επικαλείται, ως άνω ότι είναι «εξυβριστικό και μειωτικό για την προσωπικότητά του, ειδικότερα, για την τιμή - υπόληψη του, ως ατόμου και επαγγελματία». Για την προσβολή της προσωπικότητας [τιμής] του εφεσίβλητου, από το συγκεκριμένο δημοσίευμα [κείμενο και γελοιογραφία], εν όψει της ενστάσεως των εκκαλούντων και της αντενστάσεως του εφεσίβλητου, ως άνω, αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Ο εφεσίβλητος, ως Γενικός Διευθυντής της Γενικής "Διευθύνσεως Μακεδονίας της ΟΠΑΠ ΑΕ, στο χρονικό διάστημα από 9.7.2004 μέχρι 3.1.2006, ήταν πρόσωπο, που ενδιέφερε το κοινωνικό σύνολο. Το δημοσίευμα έγινε, με αφορμή το περιεχόμενο της από 21.3.2006 αγωγής του εφεσίβλητου κατά της ΟΠΑΠ ΑΕ. Το περιεχόμενο αυτής της αγωγής μεταφέρεται στα κείμενο του δημοσιεύματος, προς ενημέρωση του αναγνωστικού κοινού. Στη γελοιογραφία του δημοσιεύματος, η καρικατούρα κρεοπώλη δεν «θυμίζει» το πρόσωπο του εφεσίβλητου. Εξ άλλου, οι λέξεις, που χρησιμοποιήθηκαν στο κείμενο [με τον τίτλο] του δημοσιεύματος ήταν οι αναγκαίες για να εκφρασθεί η αρθρογράφος έκτη εκκαλούσα, έστω και με την άσκηση οξείας κριτικής ή με σκωπτικούς χαρακτηρισμούς. Οι χαρακτηρισμοί, ειδικότερα, για τον εφεσίβλητο, ήταν σκωπτικοί και αφορούσαν την «ειδικότητα» του εφεσίβλητου, πέραν του οικονομολόγου, ως εμπόρου κρεάτων (χονδρικής/λιανικής). Υπέρβαση των ορίων του ανεκτού σχολιασμού, σε τέτοια υπόθεση της τρέχουσας, κατά το χρόνο του δημοσιεύματος, επικαιρότητας, δεν γίνεται. Το δημοσίευμα [κείμενο και γελοιογραφία], συνεπώς, ήταν επιτρεπτό και θεμελιώνεται στη συνταγματικώς κατοχυρωμένη ελευθερία και κοινωνική αποστολή του τύπου. Έτσι, η επικαλούμενη προσβολή της προσωπικότητας του εφεσίβλητου δεν ήταν παράνομη και υπαίτια. Κατά ταύτα, η ένσταση άρσεως του παρανόμου της προσβολής» την οποία [ένσταση] οι εκκαλούντες, παραδεκτώς, είχαν προτείνει, πρωτοδίκως και επαναφέρουν, παραδεκτώς, με λόγο της εφέσεως, είναι νόμιμη (άρθρα 262 παρ.1, 240, 520 παρ. 1 ΚΠολΔ, 367 παρ.1 εδ. γ ΠΚ, 914 ΑΚ) και αποδεικνύεται βάσιμη στην ουσία, ενώ αποδεικνύεται αβάσιμη στην ουσία, η νόμιμη αντένσταση του εφεσίβλητου για την ύπαρξη ειδικού σκοπού εξυβρίσεως, που επαναφέρεται παραδεκτώς (άρθρα 262 παρ. 1, 240 ΚΠολΔ, 367 παρ.2 ΠΚ, 914 ΑΚ).

Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που, για τα παρακάνω, έκανε αντίθετες παραδοχές στην ουσία, έσφαλε, κατά την εκτίμηση των αποδείξεων και, βασίμως, παραπονούνται οι εκκαλούντες, με τους σχετικούς λόγους της εφέσεως. Επομένως, η έφεση πρέπει να γίνει δεκτή και στην ουσία. Να εξαφανισθεί η 1131/2008 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που δέχθηκε την αγωγή μερικώς στην ουσία. Να κρατηθεί η υπόθεση, προς περαιτέρω έρευνα, στο παρόν Δικαστήριο (άρθρα 535 παρ. 1, 536, 522 ΚΠολΔ και όπως το άρθρο 535 παρ.1 ΚΠολΔ αντικαταστάθηκε από το άρθρο 16 παρ. 7 ν. 2915/2001 και ισχύει από 1.1.2002, κατά το άρθρο 15 ν. 2943/2001). Να απορριφθεί η αγωγή, ως αβάσιμη στην ουσία. Η δικαστική δαπάνη πρέπει να συμψηφισθεί στο σύνολο της μεταξύ των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, εξ αιτίας ιδιαίτερης δυσχέρειας στην ερμηνεία των κανόνων δικαίου, που εφαρμόσθηκαν (άρθρα 183, 191, 179, 106, 591 παρ, 1 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει κατ' αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται την έφεση τυπικά και στην ουσία.

Εξαφανίζει την 1131/2008 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

Κρατεί την υπόθεση και δικάζει επί της από 12.7.2006 αγωγής.

Απορρίπτει την αγωγή.

Συμψηφίζει τη δικαστική δαπάνη στο σύνολό της μεταξύ των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 23 Φεβρουαρίου 2010 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι τους δικηγόροι στις 26 Απριλίου 2010.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ