ΕφΑθ 1202/2007

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Αδικοπραξία - Αποζημίωση - Καταστήματα με υπόγειο χώρο στάθμευσης - Εποπτεία οχήματος από πελάτη - Μη ανάληψη ευθύνης φύλαξης οχημάτων από επιχειρηματία - Μη ευθύνη επιχειρηματία προς αποζημίωση πελατών για ζημίες σταθμευμένων οχημάτων από τρίτους -.

Ο επιχειρηματίας, ο οποίος, αποβλέποντας  στην καλύτερη εκμετάλλευση του καταστήματος του, θέτει στη διάθεση των πελατών του ειδικά κλειστό υπόγειο χώρο για τη στάθμευση των αυτοκινήτων τους, χωρίς αντάλλαγμα και χωρίς να τους αποστερεί την δυνατότητα ασκήσεως ελέγχου επ' αυτών, δεν υπέχει αυτοτελή υποχρέωση φυλάξεως (κύρια ή παρεπόμενη) των σταθμευμένων οχημάτων, καθόσον δεν καταρτίζει με τους πελάτες του σύμβαση αμοιβόμενης παρακαταθήκης ή οποιαδήποτε άλλη σύμβαση με τέτοιο περιεχόμενο. Επιπλέον, ούτε από το νόμο, την καλή πίστη ή από το εν γένει πνεύμα του δικαίου, μπορεί, με τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά, να δημιουργηθεί σχετική υποχρέωσή του.

ΚΕΙΜΕΝΟ

Εφετείο Αθηνών

Αριθμός 1202/2007

   Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές, Ανδρέα Τσόλια, Πρόεδρο Εφετών, Πηνελόπη Ζωντανού Εφέτη, Ανδρέα Ποταμιάνο Εφέτη-Εισηγητή και από τον Γραμματέα Χαρίλαο Παναγιωτόπουλο.

   Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 11 Ιανουαρίου 2007 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

   Του εκκαλούντος-ενάγοντος: Θ.Λ., κατοίκου Αθηνών (οδός Κ. αρ. *), τον οποίο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του, Ευάγγελος Πατσόπουλος (δήλωση άρθρου 242 § 2 ΚΠολΔ).

Tης εφεσϊβλητης-εναγομένης: Ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία "Praktiker Hellas Εμπορική Ανώνυμη Εταιρία", που εδρεύει στον Ταύρο Αττικής (οδός Πειραιώς αρ. 176), εκπροσωπείται νόμιμα και παραστάθηκε διά των πληρεξούσιων δικηγόρων της, Χρύσας Πεχρουλέα και Σπυρίδωνα Κατράμη.

   Ο εκκαλών ζήτησε να γίνει δεκτή η από 1.6.2003 αγωγή του (αριθμ. εκθέσεως καταθέσεως 6326/16.7.2003), που απηύθυνε προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών.

   Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ' αριθμ. 3961/2005 απόφαση του απέρριψε την αγωγή.

   Ο εκκαλών προσέβαλε την ως άνω απόφαση με την από 10.7.2006 έφεση του (αριθμ, εκθέσεως καταθέσεως 6244/18.7.2006), η συζήτηση της οποίας προσδιορίσθηκε για τη δικάσιμο την αναγραφόμενη στην αρχή της παρούσης.

   Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως στο ακροατήριο ο μεν πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος, σύμφωνα με σχετική του δήλωση (αρθρ. 242 § 2 ΚΠολΔ), δεν παρέστη, αλλά προκατέθεσε τις προτάσεις του, οι δε πληρεξούσιοι δικηγόροι της εφεσίβλητης αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν.

   ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

   ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ

   Ι. Η υπό κρίση έφεση του ενάγοντος κατά της υπ' αριθμ. 3961/2005 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία (αρθρ. 14 § 2 και 25 § 2 ΚΠολΔ), έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως, φέρεται δε παραδεκτώς προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος αρμοδίου Δικαστηρίου (αρθρ. 19, 495 §§ 1 και 2, 511, 513 §1β, 516 § 1, 518 § 1 και 591 § 1 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, η εν λόγω έφεση να γίνει τυπικώς δεκτή και να διερευνηθεί περαιτέρω κατά το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (αρθρ. 533 § 1 ΚΠολΔ) κατά την ίδια διαδικασία.

II. Στην από 1.6.2003 αγωγή του - κατά τη δέουσα εκτίμηση του δικογράφου της - ο ενάγων και ήδη εκκαλών ιστορούσε ότι, α) με την εναγόμενη και ήδη εφεσίβλητη κατάρτισε (την 24.4.2003) άτυπη σύμβαση αμειβόμενης παρακαταθήκης τοποθετώντας προς στάθμευση ιδιωτικής χρήσεως επιβατικό αυτοκίνητο, που αναφέρει σ' αυτήν, στον υπόγειο κλειστό και φυλασσόμενο χώρο σταθμεύσεως που η αντίδικος του διατηρεί (στο Ελληνικό Αττικής), β) από αμέλεια των προστηθέντων υπαλλήλων της εναγομένης για τη φύλαξη του ως άνω χώρου άγνωστος δράστης διέρρηξε το αυτοκίνητο του και αφαίρεσε χαρτοφύλακα που - μεταξύ των άλλων - περιείχε το χρηματικό ποσό των 6.500 €. Γι' αυτό, ζητούσε να υποχρεωθεί η εναγόμενη σε ανόρθωση της ανωτέρω ζημίας του καταβάλλοντος σ' αυτόν το ανωτέρω ποσό καθώς και το ποσό των 40 € για την αξία του παραπάνω χαρτοφύλακα, νομιμοτόκως από την επόμενη ημέρα επιδόσεως της αγωγής.

III. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την εκκαλούμενη απόφαση του, αφού έκρινε ότι η αγωγή, α) ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως εισαχθείσα παραδεκτώς και αρμοδίως προς συζήτηση (αρθρ. 14 § 2 και 25 § 2 ΚΠολΔ) κατά την τακτική διαδικασία, β) είναι νόμιμη, στη συνέχεια την απέρριψε ως ουσία αβάσιμη. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται ο εκκαλών-ενάγων αποδίδοντας τις αιτιάσεις που αναγράφονται στην έφεση και ανάγονται τόσο σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου όσο και σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων από το Δικαστήριο που την εξέδωσε, αιτούμενος την εξαφάνιση της και την παραδοχή της αγωγής.

IV. 1. Από τις διατάξεις των άρθρων 822, 827, 829 και 830 ΑΚ προκύπτει ότι στη σύμβαση παρακαταθήκης ο ένας από τους συμβαλλόμενους (θεματοφύλακας) παραλαμβάνει από τον άλλο (παρακαταθέτη) κινητό πράγμα για να το φυλάσσει με την υποχρέωση να το αποδώσει όταν ζητηθεί από τον παρακαταθέτη, στον τόπο που έχει συμφωνηθεί. Αν ο θεματοφύλακας δεν αποδίδει αυτούσιο το πράγμα που παρέλαβε προς φύλαξη, έχει την υποχρέωση να αποζημιώσει τον παρακαταθέτη, κατά τη γενική διάταξη του άρθρου 335 ΑΚ, καταβάλλοντος την αξία του πράγματος, επερχόμενης έτσι αλλοιώσεως του αντικειμένου της ενοχής. Στην περίπτωση κατά την οποία ο παρακαταθέτης επιδιώκει αποζημίωση επειδή ο θεματοφύλακας δεν αποδίδει αυτούσιο το πράγμα, πρέπει να επικαλεσθεί και να αποδείξει τη σύμβαση παρακαταθήκης, το κινητό πράγμα που παρέδωσε προς φύλαξη και την αξία του, ο δε θεματοφύλακας, αν επιθυμεί την απαλλαγή του από τη σχετική ευθύνη αποζημιώσεως, πρέπει να επικαλεσθεί και να αποδείξει ότι συντρέχει ανυπαίτια αδυναμία του αποδόσεως του πράγματος, κατ' άρθρο 336 ΑΚ (βλ. ΑΠ 874/1996 ΕλλΔνη 38.838, ΕφΠειρ 284/2003 ΠειρΝομ 2003.222, ΕφΛαρ 70/2001 ΕλλΔνη 45.526, Εφθεσ 173/1997 ΕΕμπΔ 1999.303). Κατά την κρατούσα άποψη, η στάθμευση αυτοκινήτου σε parking ή garage εμφανίζεται με πολλές νομικές μορφές. Ο ορθός νομικός χαρακτηρισμός (σταθμεύσεως αυτοκινήτου) θα στηρίζεται στην εκτίμηση όλων των επιμέρους περιστάσεων. Σε κάθε δε συμβατική μορφή το περιεχόμενο της ευθύνης του οφειλέτη είναι διαφορετικό. Ειδικότερα, η στάθμευση εμφανίζεται, κατά κανόνα, με τις ακόλουθες μορφές : Α) Ως σχέση φιλοφρονήσεως, στην περίπτωση απλής ανοχής βραχείας διαρκείας για στάθμευση αυτοκινήτου χωρίς αντάλλαγμα σε χώρο εξουσιαζόμενο από τον επιτρέποντα που δεν ασκεί συναφή επιχείρηση σταθμεύσεως αυτοκινήτων (π.χ. του γείτονα που αφήνει διερχόμενο, φίλο του να χρησιμοποιήσει ελεύθερο οικόπεδο του), λαμβάνοντας υπόψη ότι η σχέση φιλοφροσύνης στερείται από την απαραίτητα βούληση δικαιοπρακτικής δεσμεύσεως. Β) Ως μίσθωση χώρου (αρθρ. 574 ΑΚ), στην περίπτωση σταθμεύσεως αυτοκινήτου συνήθως επ' ανταλλάγματι σε χώρο ανοικτού ή κλειστού parking που διατίθεται στον κάτοχο του αυτοκινήτου και επιλέγεται από αυτόν χωρίς επίβλεψη του αυτοκινήτου, ο κάτοχος του οποίου μετά τη στάθμευση και ασφάλιση του παραλαμβάνει μαζί του τα κλειδιά. Γ) Ως σύμβαση αμειβόμενης παρακαταθήκης (αρθρ. 822 ΑΚ), στην περίπτωση σταθμεύσεως αυτοκινήτου επ' ανταλλάγματι σε υπαίθριο ή κλειστό parking, όπου ο κάτοχος ίου αυτοκινήτου, χωρίς να επιλέγει ο ίδιος τη θέση σταθμεύσεως αφήνει σ' αυτό τα κλειδιά του, σύμφωνα με τους όρους λειτουργίας του δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον εκμεταλλευόμενο το parking τη δυνατότητα για επιθυμητές, ανάλογα με τις περιστάσεις, μεταβολές θέσεως του αυτοκινήτου. Κύρια υποχρέωση του θεματοφύλακα είναι η φύλαξη του αυτοκινήτου και των πραγμάτων που περιέχει. Τούτο και για τον επιπρόσθετο λόγο όχι ο εκμεταλλευόμενος το parking αποκτά δυνατότητα επεμβάσεως στο αυτοκίνητο (προξένηση βλαβών, αποτροπή κινδύνου κλοπής κλπ.) και στα πράγματα που είναι αποτεθειμένα σ' αυτό. Στη σύμβαση αμειβόμενης παρακαταθήκης ο θεματοφύλακας (εκμεταλλευόμενος το parking) ευθύνεται σε αποζημίωση του παρακαταθέτη, στην περίπτωση αδυναμίας αποδόσεως του αυτοκινήτου ή βλάβης του ή κλοπής ή απώλειας των πραγμάτων που είχαν αποτεθεί σ' αυτό. Τέτοια υποχρέωση δεν θεμελιώνεται στη σχέση φιλοφρονήσεως ή της μισθώσεως χώρου (βλ. Κρητικό εις Γεωργιάδη-Σταθόπουλο, ΑΚ, IV, αρθρ. 822, αρ. 32-37, σ. 256). Δ) Ως παραχώρηση χώρου από ελευθεριότητα, στην περίπτωση που ένας επιχειρηματίας ο οποίος, αποσκοπώντας στην καλύτερη εκμετάλλευση καταστήματος πωλήσεως αγαθών, θέτει στη διάθεση των πελατών του ειδικά διασκευασμένο υπαίθριο ή κλειστό χώρο για τη στάθμευση των αυτοκινήτων τους χωρίς αντάλλαγμα και χωρίς να τους αποστερεί την δυνατότητα ασκήσεως ελέγχου επ' αυτών, μη υπέχοντας αυτοτελή υποχρέωση φυλάξεως (κύρια η παρεπόμενη) των σταθμευμένων οχημάτων, καθόσον μεταξύ των μερών ούτε σύμβαση με τέτοιο περιεχόμενο συνάπτεται, ούτε από το νόμο, την καλή πίστη η από το εν γένει πνεύμα του δικαίου υποχρέωση του παραπάνω επιχειρηματία προς αποζημίωση μπορεί να αξιωθεί. Συνεπώς, δεν δημιουργείται ευθύνη αυτού προς αποζημίωση των πελατών του για ζημίες που προκλήθηκαν από τρίτους στα αυτοκίνητα τους, καθώς και για κλοπές κινητών πραγμάτων, κατά το χρόνο που τα μεταφέροντα αυτά οχήματα ήταν σταθμευμένα σε τέτοιους χώρους (πρβλ. ΑΠ 174/2005 ΕλλΔνη 47.432).

V. Από την επανεκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, όπως αυτές περιέχονται στα επικαλούμενα και σε επίσημο αντίγραφο προσκομιζόμενα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του πιο πάνω Δικαστηρίου, από τα έγγραφα, τα οποία οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νόμιμα είτε για να ληφθούν αυτοτελώς υπόψη ως αποδεικτικά στοιχεία είτε ως δικαστικά τεκμήρια, σε συσχέτιση και αλληλουχία με τις πιο πάνω καταθέσεις, αποδεικνύονται πλήρως τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Α. Ειδικότερα, το ιστορικό της διαφοράς των διαδίκων έχει ως εξής : α. Την 24.4.2003 (Μεγάλη Πέμπτη) ο ενάγων οδηγώντας το υπ' αριθμ. κυκλοφορίας ΖΜΕ-… ΙΧΕ αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής "Daihatsu", τύπου "Terios", κυκλοφορίας του έτους 2002, ιδιοκτησίας της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία "Προβολή ΕΠΕ", της οποίας ο ενάγων είναι κύριος μέτοχος, μετέβη με τον φίλο και συνεργάτη του Σ Π στο κατάστημα της εναγομένης πωλήσεως ειδών οικιακής χρήσεως, που η τελευταία διατηρεί στο Ελληνικό Αττικής (οδός Τ. και Α. Π/Γ Α.), προκειμένου να προβεί σε αγορές διάφορων αγαθών και προϊόντων της. Εφθασε στο ως άνω κατάστημα περί την 18.15 ώρα, σταθμεύοντας το όχημα στον χώρο σταθμεύσεως αυτοκινήτων που διατηρεί η εναγόμενη στο υπόγειο του παραπάνω καταστήματος της, επιλέγοντας ο ίδιος θέση στον χώρο σταθμεύσεως (δεξιά μετά την είσοδο απέναντι από τον ανελκυστήρα στην κεντρική σειρά σταθμεύσεως) και λαμβάνοντας τα κλειδιά του αυτοκινήτου του, χωρίς να επικοινωνήσει ή να συζητήσει με οποιονδήποτε προστηθέντα της εναγομένης σχετικά με τη φύλαξη του αυτοκινήτου του.

   β. Εν συνεχεία, ο ενάγων προέβη σε αγορά των αγαθών που επιθυμούσε και χρειαζόταν τόσο από το κεντρικό κατάστημα της εναγομένης όσο και από το υπαίθριο της (π.χ. τσιμπίδες σετ, τροχούς σιδήρου 5 τεμ., ψαλίδι γενικής χρήσεως, σετ σούβλας κλπ.) επανακάμπτοντας περί την 19.20 ώρα στο σταθμευμένο όχημα του για να αναχωρήσει (ενώ ο προαναφερόμενος φίλος του τον ανέμενε στο υπαίθριο κατάστημα της εναγομένης με τα αγορασθέντα είδη για να τα τοποθετήσουν στο αυτοκίνητο). Μόλις προσέγγισε το αυτοκίνητο του, διαπίστωσε όχι αυτό είχε διαρρηχθεί από άγνωστους δράστες κατά τον χρόνο της παραμονής του στον πιο πάνω κλειστό υπόγειο χώρο του καταστήματος της αντιδίκου του. Η διάρρηξη είχε πραγματοποιηθεί με παραβίαση της κλειδαριάς της πόρτας του συνοδηγού με αιχμηρό αντικείμενο. Μετά τη διάρρηξη αυτή μέσω του σχετικού μηχανισμού του οχήματος άνοιξαν τον χώρο αποσκευών του αυτοκινήτου (porte-bagages) και αφαίρεσαν από αυτόν έναν επαγγελματικό χαρτοφύλακα του ενάγοντος, τύπου "Samsonite", ο οποίος - εκτός από προσωπικά έγγραφα του ενάγοντος (π.χ. διαβατήριο, απολυτήριο στρατού, βιβλιάριο ασθενείας, προσωπικό τηλεφωνικό κατάλογο, δέσμη επιταγών κλπ.) - περιείχε και το χρηματικό ποσό των 6.500 € σε χαρτονομίσματα των 100 €. Αμέσως, ο ενάγων μετέβη στο Αστυνομικό Τμήμα Ελληνικού και δήλωσε την κλοπή (καθώς και στο κατάστημα της Τράπεζας, από το οποίο είχε παραλάβει τις επιταγές).

   Β. Περαιτέρω, προέκυψαν τα ακόλουθα νομικά και πραγματικά δεδομένα:

   α. Η εναγόμενη, αποβλέποντας στην καλύτερη εκμετάλλευση του ως άνω καταστήματος της θέτει στη διάθεση των πελατών της ειδικά κλειστό υπόγειο χώρο (ακριβώς κάτω από το εν λόγω κατάστημα της) για τη στάθμευση των αυτοκινήτων τους, χωρίς αντάλλαγμα και χωρίς να τους αποστερεί τη δυνατότητα ασκήσεως ελέγχου επ' αυτών, μη υπέχοντας αυτοτελή υποχρέωση φυλάξεως (κύρια η παρεπόμενη) των σταθμευμένων οχημάτων, καθόσον μεταξύ των πελατών της δεν καταρτίζει σύμβαση αμειβόμενης παρακαταθήκης ή οποιαδήποτε άλλη σύμβαση με τέτοιο περιεχόμενο.

   β. Από το αποδεικτικό υλικό δεν προέκυψε ότι ο ενάγων ή οποιοσδήποτε προστηθείς υπάλληλος της εναγομένης συμφώνησαν ρητώς ή ατύπως στη φύλαξη του αυτοκινήτου του ενάγοντος στον κλειστό υπόγειο χώρο σταθμεύσεως αυτοκινήτων της τελευταίας. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με την εκδοχή των πραγματικών περιστατικών εκ μέρους του ενάγοντος δεν έχει καταρτισθεί σύμβαση αμειβόμενης παρακαταθήκης ή άλλη σύμβαση με τέτοιο περιεχόμενο, διότι: Η κυκλοφορία στον χώρο του καταστήματος της εναγομένης υπαλλήλων της με τα διακριτικά της δεν συνεπάγεται ότι ο χώρος σταθμεύσεως αυτοκινήτων είναι φυλασσόμενος ούτε από τους κανόνες της καλής πίστεως και των συναλλακτικών ηθών προκύπτει ότι πρόκειται για αυτοτελή ή παρεπόμενη (της αγοράς αγαθών από το κατάστημα της) σύμβαση φυλάξεως, εφόσον: αα) Η ύπαρξη των προστηθέντων υπαλλήλων της εναγομένης σε όλους τους χώρους του καταστήματος της δικαιολογείται από την ανάγκη εξυπηρετήσεως των πελατών της που προβαίνουν σε αγορά των αγαθών της, ββ) το πραγματικό της συμβάσεως αμειβόμενης παρακαταθήκης (στην περίπτωση σταθμεύσεως αυτοκινήτου σε parking) προϋποθέτει, i) παράδοση των κλειδιών του αυτοκινήτου από τον παρακαταθέτη στον θεματοφύλακα, ii) δυνατότητα επεμβάσεως του εκμεταλλευόμενου το parking στο αυτοκίνητο (π.χ. προξένηση βλαβών, αποτροπή κινδύνου κλοπής κλπ.) και στα πράγματα που έχουν αποτεθεί σ' αυτό, γεγονότα όμως που δεν αποδείχθηκε ότι συνέβησαν στην προκείμενη περίπτωση, δοθέντος ότι ο ενάγων δεν παρέδωσε τα κλειδιά του αυτοκινήτου του σε προστηθέντα υπάλληλο της εναγομένης ούτε οποιοσδήποτε προστηθείς της υπάλληλος είχε δυνατότητα επεμβάσεως στο επίδικο αυτοκίνητο του ενάγοντος και στα πράγματα που αυτό περιείχε.

   γ. Συνεπώς, πρόκειται για παραχώρηση χώρου σταθμεύσεως εκ μέρους της εναγομένης από ελευθεριότητα στο υπόγειο parking του καταστήματος της που αποσκοπεί στην καλύτερη εκμετάλλευση του, με επακόλουθο αυτή να μην ευθύνεται για την απώλεια του ποσού των 6.500 € που περιεχόταν στον χαρτοφύλακα του ενάγοντος ούτε για την αξία (των 40 €) του εν λόγω χαρτοφύλακα. Επιπλέον, ούτε από το νόμο, την καλή πίστη ή από το εν γένει πνεύμα του δικαίου με τα προπεριγραφόμενα πραγματικά περιστατικά μπορεί να δημιουργηθεί υποχρέωση της εναγομένης προς αποζημίωση του ενάγοντος. Επομένως, όσα υποστηρίζει ο ενάγων στην έφεση του κρίνονται ως ουσία αβάσιμα και η ένδικη αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη.

VI. Κατ' ακολουθίαν αυτών, η εκκαλούμενη απόφαση, η οποία αξιολόγησε κατά τον ίδιο τρόπο τα πραγματικά περιστατικά και κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα, έστω και με συνεπτυγμένες σκέψεις που συμπληρώνονται - σύμφωνα με το άρθρο 534 ΚΠολΔ - με την προκείμενη απόφαση (βλ. Ζ. Σαμουήλ, 2003, § 1136y σ. 427), ορθώς εφάρμοσε τον νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, οι δε αντίθετες αιτιάσεις του εκκαλούντος κρίνονται απορριπτέες ως αβάσιμες, απορριπτόμενης συνολικώς της εφέσεως ως ουσία αβάσιμης. Τέλος, ο εκκαλών πρέπει να καταδικασθεί στη δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, κατά τα καθοριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (αρθρ. 176, 183, 191 § 2 ΚΠολΔ).

   ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

   Δικάζει κατ' αντιμωλίαν των διαδίκων.

   Δέχεται τύποις και απορρίπτει κατ' ουσίαν την έφεση.

   Καταδικάζει τον εκκαλούντα στη δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, το ύψος της οποίας καθορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ.

   Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 15 Φεβρουαρίου 2007 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 2007, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.

   Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Ανδρέας Τσόλιας                                         Χαρίλαος Παναγιωτόπουλος