ΔΠρΠειρ(Πρ) 229/2011
Αλλοδαποί.
Αντιρρήσεις. Κράτηση ανηλίκου. Διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού. Οδηγία 2008/115/Ε του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ν.
3907/2011.
Απόφαση της
Προέδρου Υπηρεσίας
του Διοικητικού
Πρωτοδικείου Πειραιώς
Αριθμός Π 229/2011
... έγινε δεκτό ότι
παραβιάζει τις διατάξεις υπέρτερης τυπικής ισχύος της Διεθνούς Σύμβασης για τα
δικαιώματα του παιδιού, η οποία υπογράφηκε στη Νέα Υόρκη στις 26-1-1990 και
τέθηκε σε ισχύ στην Ελλάδα στις 10-6-1993, και ειδικότερα τις διατάξεις των
παρ. 1 και 3 του άρθρου 3, των παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου 20 και των άρθρων
33,34,35, 36 και 37 της Σύμβασης αυτής, η κράτηση ανήλικου αλλοδαπού, που
διατάσσεται μέχρι την εκτέλεση της απόφασης διοικητικής απέλασης του, εφόσον
αυτή δεν επιβάλλεται ως έσχατο μέτρο, αφού πρώτη διερευνηθεί η δυνατότητα
διαμονής του σε άλλους χώρους, όπως ιδρύματα και φορείς πρόνοιας, αλλά
θεσπίζεται απλώς ως μέτρο εξασφάλισης της απέλασης του, ενώ, περαιτέρω, η
διαδικασία απέλασης ασυνόδευτου ανήλικου αλλοδαπού, κατά την οποία δεν
εξετάζεται αν στη χώρα καταγωγής ή προέλευσης του, όπου επαναπροωθείται,
υπάρχουν μέλη πυρηνικής οικογένειας ή μέλη διευρυμένης οικογένειας ικανά να
αναλάβουν την επιμέλεια του, αντίκειται στο συμφέρον του ανηλίκου και στην
ανάγκη ειδικής προστασίας και υποστήριξης του, που επιτάσσουν οι διατάξεις
αυτές. Με το σκεπτικό αυτό και αφού λήφθηκαν υπόψη και οι διατάξεις των άρθρων
17, 20,25, 30 και 32 του Ν. 3907/2011, με τον οποίο προσαρμόστηκε η ελληνική
νομοθεσία στις διατάξεις της Οδηγίας 2008/115/Ε του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και
του Συμβουλίου της 16-12-2008 για τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα
κράτη-μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών,
και αφού συνεκτιμήθηκε ότι ο αντιλέγων δε διέθετε
μόνιμη κατοικία στη διεύθυνση, όπου συγκατοικούσε με τους γονείς του, μη επιβεβαιούμενης και της μεταξύ τους συγγένειας, καθώς και η
επιδειχθείσα παραβατική συμπεριφορά του (συμμετοχή σε
ομάδα φιλάθλων, που προκάλεσαν επεισόδια εναντίον άλλης ομάδας φιλάθλων και
αστυνομικών οργάνων), έγινε δεκτό ότι αυτός είναι ύποπτος φυγής, αλλά,
περαιτέρω, ότι, εφόσον δεν προκύπτει ότι εξαντλήθηκε εκ μέρους της διοίκησης η
δυνατότητα εφαρμογής μέτρων λιγότερο επαχθών, από το έσχατο μέτρο της κράτησης,
ώστε να επιτευχθεί η εκτέλεση της απόφασης απέλασης του, ούτε ότι βεβαιώνεται
ότι έχουν εξασφαλιστεί αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης του στον τόπο κράτησης
του, ότι δεν πρέπει αυτός να κρατηθεί και ότι πρέπει να αρθεί η κράτηση του,
χωρίς μάλιστα να τεθεί προθεσμία για την αναχώρηση του, λόγω της αμφίβολης
δυνατότητας οικειοθελούς απομάκρυνσης του στη χώρα καταγωγής του, καθώς και ότι
πρέπει η υπόθεση να διαβιβαστεί στον Εισαγγελέα Ανηλίκων Πειραιώς, προκειμένου
να διερευνηθεί ο τόπος διαμονής του αντιλέγοντος.