ΑΠ Συμβ. (άρθρου 2 Ν. 3068/2002) 3/2006

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Συμβούλιο συμμόρφωσης της διοίκησης προς τις δικαστικές αποφάσεις - Συμβασιούχοι ΚΕΘΙ - Ασφαλιστικά μέτρα-.

Με τις διατάξεις του ν. 3068/2002 και του π.δ/τος 61/2004, καθορίσθηκε διαδικασία προσκλήσεως από μέρους Τριμελούς Συμβουλίου, της μη συμμορφούμενης με δικαστική απόφαση, Διοικητικής Αρχής, Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου, σε συμμόρφωση με τη δικαστική αυτή απόφαση και κύρωσης για τη μη συμμόρφωση. Το καθ' ου ''Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας - Κ.Ε.Θ.Ι.'' λειτουργεί υπό τη μορφή νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, υπάγεται όμως ως τέτοιο, στη διαδικασία του ν. 3068/2002, μετά την προσθήκη, στο άρθρο 1 αυτού, με το άρθρο 4Ε παρ. 3 του ν. 3388/2005, διατάξεως, κατά την οποία στη διαδικασία αυτή υπήχθησαν και ''τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τα οποία ανήκουν εξολοκλήρου στο Δημόσιο'', αφού αυτό υπάγεται αναμφισβήτητα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ανήκει εξολοκλήρου στο Δημόσιο και υπηρετεί δημόσιο σκοπό. Όμως η δικαστική απόφαση, προς την οποία καλείται αυτό με την αίτηση να συμμορφωθεί, με την οποία (απόφαση) λαμβάνονται και μόνον ασφαλιστικά μέτρα και υποχρεώνεται προσωρινά το καθ' ου, να αποδέχεται τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες των αιτούντων, καταβάλλοντας τις αντίστοιχες αποδοχές τους, δεν υπάγεται στη διαδικασία αυτή του νόμου, η οποία προϋποθέτει δικαστική απόφαση της αμφισβητούμενης (διαγνωστικής) ή κάποιας ειδικής διαδικασίας, που επιλύει οριστικά (και όχι προσωρινά) και με δύναμη δεδικασμένου τη διαφορά.

ΚΕΙΜΕΝΟ

Αριθμός Απόφασης 3/2006

ΤΟ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 2 ΤΟΥ Ν. 3068/2002

ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Αποτελούμενο από τους: Ρωμύλο Κεδίκογλου, Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, ως Πρόεδρο αυτού, Στέφανο Γαβρά και Χρύσανθο Παπούλια - Εισηγητή Αρεοπαγίτες, αναπληρωματικά μέλη (λόγω προαγωγής των τακτικών μελών του, Χρήστου Μπαλντά και Ευριπίδη Αντωνίου, από Αρεοπαγίτες σε Αντιπροέδρους του Αρείου Πάγου).

Με την παρουσία και της Γραμματέα Αγγελικής Ανυφαντή.

Συνήλθε στην Αθήνα, στο Κατάστημα του Αρείου Πάγου και στο γραφείο του Προέδρου του, την 9η Φεβρουαρίου 2006, ημέρα Πέμπτη και ώρα 10.00', για να αποφασίσει επί της από 25ης Νοεμβρίου 2005 αιτήσεως των: 1) Θ.Τ. του Δ., 2) Π.Α. του Κ., 3) Β.Η. του Δ., 4) Κ.Θ. του Μ., 5) Σ.Κ. του Σ., 6) Ν.Κ. του Θ., 7) Ε.Κ. του Ι., 8) Α.Κ., του Δ., 9) Δ.Λ. του Δ., 10) Κ.Μ. του Γ., 11) Χ.Μ. του Ε., 12) Μ.Π. του Χ., 13) Δ.Π. του Γ., 14) Α.Π. του Κ., 15) Μ.Σ. του Ε., 16) Χ.Τ. του Σ. και 17) Ι.Φ. του Ι., κατά του Ν.Π.Ι.Δ. με την επωνυμία "Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας - Κ.Ε.Θ.Ι.", νόμιμα εκπροσωπούμενου.

Αφού έλαβε υπόψη του, την από 25ης Νοεμβρίου 2005 αίτηση των αιτούντων Θ.Τ. κ.λ.π., με την οποία αυτοί επικαλούμενοι τη μη εκτέλεση από το καθ' ου Κέντρο, της υπ' αριθμό 4260/2005 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία λήφθηκαν ασφαλιστικά μέτρα και υποχρεώθηκε το καθ' ου να αποδέχεται προσωρινά τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες τους, επιδιώκουν τη βεβαίωση της μη συμμόρφωσης του καθ' ου νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου προς τη δικαστική αυτή απόφαση και τον προσδιορισμό χρηματικού ποσού υπέρ αυτών (αιτούντων) και σε βάρος του, ως κύρωσης για τη μη συμμόρφωση, καθώς και την από 19 Ιανουαρίου 2006 αίτηση των ιδίων για τον προσδιορισμό νέας δικασίμου μετά την προσκομιδή επισήμου αντιγράφου της αναφερόμενης (υπ' αριθμ.:4260/2005) δικαστικής αποφάσεως και επίσης τις έγγραφες εξηγήσεις του καθ' ου, που περιέχονται στο από 13ης Δεκεμβρίου 2005 έγγραφο υπόμνημά του και τα συνοδεύοντα αυτό έγγραφα.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

I. Με τις διατάξεις των άρθρων 1 και 3 του ν. 3068/2002 και 3 του π. δ/τος 61/2004, καθορίσθηκε διαδικασία προσκλήσεως από μέρους του αρμόδιου Τριμελούς Συμβουλίου, της μη συμμορφούμενης με δικαστική απόφαση, Διοικητικής Αρχής, Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου, σε συμμόρφωση με τη δικαστική αυτή απόφαση και κύρωσης για τη μη συμμόρφωση. Με τη διάταξη δε του άρθρου 4Ε παρ. 3 του ν. 3388/2005, στο άρθρο 1 του ν. 3068/2002 προστέθηκε διάταξη κατά την οποία, στη διαδικασία αυτή υπήχθησαν και "τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τα οποία ανήκουν εξολοκλήρου στο Δημόσιο". Εξάλλου, ως δικαστική απόφαση (που υπάγεται στη διαδικασία αυτή του νόμου), νοείται κατά τις αναφερόμενες διατάξεις, η οριστική καταψηφιστική απόφαση, που έχει εκδοθεί κατά την τακτική ή κάποια ειδική διαδικασία και επιλύει οριστικά τη διαφορά, κατέστη δε τελεσίδικη παρέχουσα δυνατότητα εκτέλεσης και παράγουσα αντίστοιχη υποχρέωση συμμόρφωσης. Τέτοια απόφαση, δεν είναι εκείνη με την οποία λαμβάνονται ασφαλιστικά μέτρα και επιδικάζεται προσωρινά η απαίτηση ή ρυθμίζεται προσωρινά η κατάσταση, η οποία (απόφαση ασφαλιστικών μέτρων) από τη φύση της έχει χαρακτήρα προσωρινό, ενώ η διαδικασία του νόμου δεν έχει σχέση με προσωρινότητα, ούτε γίνεται λόγος στο νόμο, για (δικαστικές) αποφάσεις με "προσωρινή εκτελεστότητα". Αντίθετα από τις κυρώσεις που προβλέπονται στο νόμο και έχουν χαρακτήρα οριστικό, προκύπτει ότι αυτές προϋποθέτουν μη συμμόρφωση σε οριστική δικαστική απόφαση, με την οποία ικανοποιείται το δικαίωμα και η οποία δεν έχει προσωρινό χαρακτήρα. Το ίδιο ισχύει και μετά την προσθήκη στο άρθρο 1 του νόμου (ν. 3068/2002), με το άρθρο 20 του ν. 3301/2004 και άλλης διάταξης, κατά την οποία, "δεν είναι δικαστικές αποφάσεις, κατά την έννοια του παρόντος και δεν εκτελούνται οι εκτελεστοί τίτλοι που αναφέρονται στις περιπτώσεις των εδαφίων γ' έως ζ' της παρ. 2 του άρθρου 904 Κ.Πολ.Δ., πλην των κηρυχθεισών εκτελεστών αλλοδαπών δικαστικών αποφάσεων". Με τη διάταξη άλλωστε αυτή (του άρθρου 20 του ν. 3301/2004), σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 904 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ., δεν καθορίσθηκαν οι δικαστικές αποφάσεις που υπάγονται στη διαδικασία του ν. 3068/2002, αλλά οι εκτελεστοί τίτλοι που δεν είναι δικαστικές αποφάσεις, κατά την έννοια του νόμου και δεν υπάγονται στη διαδικασία αυτή, δηλαδή, [... γ') πρακτικά δικαστηρίων που περιέχουν συμβιβασμό, δ') συμβολαιογραφικά έγγραφα, ε') διαταγές πληρωμής και απόδοσης χρήσεως μίσθιου ακινήτου, στ') αλλοδαποί τίτλοι και ζ') διαταγές και πράξεις που αναγνωρίζονται από το νόμο ως τίτλοι εκτελεστοί ...]. Δεν εξαιρέθηκαν δηλαδή με την αναφερόμενη διάταξη από τη διαδικασία του νόμου, οι δικαστικές αποφάσεις με τις οποίες λαμβάνονται ασφαλιστικά μέτρα, ούτε όμως και προβλέπεται, ότι οι δικαστικές αυτές αποφάσεις υπάγονται στη διαδικασία του νόμου ή ότι αποτελούν δικαστικές αποφάσεις, κατά την έννοια του νόμου που αναφέρθηκε. Οι δικαστικές πάντως αποφάσεις, με τις οποίες λαμβάνονται ασφαλιστικά μέτρα, προσιδιάζουν κατά το πλείστον από τη φύση και το χαρακτήρα τους, με τις "διαταγές και πράξεις" της περιπτώσεως ζ' της παρ. 2 του άρθρου 904 του Κ.Πολ.Δ. (που έχουν εξαιρεθεί από τη διαδικασία του νόμου). Ειδικότερα, οι αποφάσεις με τις οποίες λαμβάνονται ασφαλιστικά μέτρα, δεν έχουν μεν την αμεσότητα των προσωρινών διαταγών (της Δικαστικής Αρχής), οι οποίες εκδίδονται κατά κανόνα χωρίς κλήτευση και ακρόαση του αντιδίκου (και κατά τούτο μόνον διαφέρουν από εκείνες), ρυθμίζεται όμως και με αυτές προσωρινά η κατάσταση και αντιμετωπίζεται επείγουσα περίπτωση, μετά από κλήτευση κατά κανόνα του αντιδίκου και συνοπτική διαδικασία, κατά την οποία είναι υποχρεωτική η προαπόδειξη των ισχυρισμών και αρκεί η πιθανολόγησή τους, είναι δε ελεύθερα και οποτεδήποτε ανακλητές από το Δικαστήριο, όπως και οι προσωρινές διαταγές. Ούτε με τις αποφάσεις των ασφαλιστικών μέτρων τέμνεται η διαφορά και βεβαιώνεται, κατά τρόπο μη επιδεχόμενο αμφισβήτηση, η ύπαρξη της απαίτησης, παρά μόνο προσωρινά, αφού όχι μόνον είναι επιτρεπτή στον αντίδικο, η άσκηση της σχετικής αγωγής, αλλά κατά κανόνα επιβάλλεται και στον αιτούμενο τη λήψη του ασφαλιστικού μέτρου, αλλά ούτε και αυτές μπορεί να οδηγούν στην ικανοποίηση του δικαιώματος (παρά μόνο στην εξασφάλιση και τη διατήρησή του), την οποία όπως αναφέρθηκε προϋποθέτει, η κατά την έννοια του νόμου δικαστική απόφαση. Δεν ισχύει βέβαια το ίδιο, για τις δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται απλά κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και με τις οποίες επιλύεται οριστικά (και όχι προσωρινά) η διαφορά, οι οποίες είναι δικαστικές αποφάσεις κατά την έννοια του νόμου και υπάγονται στη διαδικασία αυτού. Ούτε μπορεί το Συμβούλιο να οδηγηθεί σε αντίθετη, σε σχέση με τον αναφερόμενο χαρακτήρα των αποφάσεων με τις οποίες λαμβάνονται ασφαλιστικά μέτρα άποψη, εκ της επικαλούμενης από τους αιτούντες δηλώσεως του Υπουργού Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, κατά τη συζήτηση σχετικής με τον τρόπο των προσλήψεων επερώτησης βουλευτών της αντιπολίτευσης, διαλαμβανόμενης στα πρακτικά της Βουλής της συνεδρίασης της 7ης Νοεμβρίου 2005, η οποία έχει κατά λέξη, "... ανέλυσα τις διατάξεις της νομοθεσίας που μιλάει όχι για τα ασφαλιστικά μέτρα γενικώς, αλλά μιλάει για την προσωρινή διαταγή. Πρόκειται απλώς και μόνο για την παράθεση της νομοθεσίας που αφορά την προσωρινή διαταγή και όχι τα ασφαλιστικά μέτρα. Αν δεν ξέρετε τη διαφορά μεταξύ προσωρινής διαταγής και ασφαλιστικών μέτρων, αυτό είναι άλλο ζήτημα ..." και η έννοια της οποίας είναι όπως υποστηρίζεται, ότι υπάρχει διαφοροποίηση, μεταξύ των αποφάσεων με τις οποίες λαμβάνονται ασφαλιστικά μέτρα και των προσωρινών διαταγών. Αυτό δε γιατί, η διαφορά μεταξύ των αποφάσεων με τις οποίες λαμβάνονται ασφαλιστικά μέτρα και των προσωρινών διαταγών της Δικαστικής Αρχής, είναι αναμφισβήτητη και το αμφισβητούμενο είναι, αν οι αποφάσεις με τις οποίες λαμβάνονται ασφαλιστικά μέτρα, βρίσκονται εγγύτερα στην έννοια της δικαστικής απόφασης ή στην έννοια της προσωρινής διαταγής της Δικαστικής Αρχής, κρίνεται δε ότι αυτές, είναι απομακρυσμένες, ως εκ της φύσεως και των ειδικών χαρακτηριστικών τους, από την έννοια των δικαστικών αποφάσεων της διαγνωστικής διαδικασίας και βρίσκονται εγγύτερα, στην έννοια της προσωρινής διαταγής. Ζήτημα βέβαια εκτελεστότητας των αποφάσεων με τις οποίες λαμβάνονται ασφαλιστικά μέτρα ή και των προσωρινών διαταγών, καθώς και συνεπειών από τη μη εκτέλεση δεν τίθεται, αλλά υπαγωγής τους στην αναφερόμενη διαδικασία του νόμου.

II. Στην προκείμενη περίπτωση, μετά από αίτηση των αιτούντων που υποβλήθηκε κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, εκδόθηκε η υπ' αριθμό 4260/2005 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία λήφθηκαν ασφαλιστικά μέτρα και υποχρεώθηκε το καθ' ου "Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας - Κ.Ε.Θ.Ι." και με την απειλή ποινών, να αποδέχεται προσωρινά τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες των αιτούντων, μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης για την κύρια αγωγή τους, καταβάλλοντας τις αντίστοιχες αποδοχές τους. Το καθ' ου λειτουργεί ενταύθα υπό τη μορφή νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, υπάγεται όμως ως τέτοιο, στη διαδικασία του ν. 3068/2002, μετά την προσθήκη στο άρθρο 1 αυτού, με το άρθρο 4Ε παρ. 3 του ν. 3388/2005 διατάξεως, κατά την οποία στη διαδικασία αυτή υπήχθησαν και "τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τα οποία ανήκουν εξολοκλήρου στο Δημόσιο", αφού αυτό υπάγεται αναμφισβήτητα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ανήκει εξολοκλήρου στο Δημόσιο και υπηρετεί δημόσιο σκοπό. Όμως η δικαστική απόφαση, προς την οποία καλείται αυτό με την αίτηση να συμμορφωθεί, με την οποία (απόφαση) λαμβάνονται και μόνον ασφαλιστικά μέτρα και υποχρεώνεται προσωρινά το καθ' ου, να αποδέχεται τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες των αιτούντων, καταβάλλοντας τις αντίστοιχες αποδοχές τους, δεν υπάγεται στη διαδικασία αυτή του νόμου, η οποία προϋποθέτει όπως αναφέρθηκε, δικαστική απόφαση της αμφισβητούμενης (διαγνωστικής) ή κάποιας ειδικής διαδικασίας, που επιλύει οριστικά (και όχι προσωρινά) και με δύναμη δεδικασμένου τη διαφορά.

III. Μετά από αυτά η κρινόμενη αίτηση, μη έχουσα στήριγμα στο νόμο, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την από 25ης Νοεμβρίου 2005 αίτηση των Θ.Τ. του Δ., Π.Α. του Κ., Β.Η. του Δ., Κ.Θ. του Μ., Σ.Κ. του Σ., Ν.Κ. του Θ., Ε.Κ. του Ι., Α.Κ. του Δ., Δ.Λ. του Δ., Κ.Μ. του Γ., Χ.Μ. του Ε., Μ.Π. του Χ., Δ.Π. του Γ., Α.Π. του Κ., Μ.Σ. του Ε., Χ.Τ. του Σ. και Ι.Φ. του Ι., κατά του Ν.Π.Ι.Δ. με την επωνυμία "Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας - Κ.Ε.Θ.Ι.".

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και εκδόθηκε στην Αθήνα την 9η Φεβρουαρίου 2006.