ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»

ΜΠρΧαλκιδ 223/2018

Πνευματική ιδιοκτησία - Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης -Παρουσίαση έργων με τηλεοράσεις και ραδιόφωνα σε δωμάτια ξενοδοχείου -.

Δημόσια παρουσίαση έργων με τηλεοράσεις και ραδιόφωνα που είναι εγκατεστημένα σε δωμάτια ξενοδοχείου καθημερινά επί 24ώρου βάσεως σε αόριστο αριθμό προσώπων χωρίς δικαίωμα. Δικαιώματα Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης Συγγενικών Δικαιωμάτων. Υπολογισμός εύλογης αμοιβής που υποχρεούται να καταβάλει ο καθ’ ού στους αιτούντες σύμφωνα με το ενιαίο κοινό αμοιβολόγιο των αιτούντων Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης. Επείγουσα περίπτωση για την προσωρινή επιδίκαση του ημίσεως των ποσών της εύλογης αμοιβής των δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων.

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Αριθμός 223/2018

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

(Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)

Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Ιωάννα Ζάσκα, Πρόεδρο Πρωτοδικών, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 21 Μαΐου 2018, για να δικάσει την με αριθμό κατάθεσης 601/154/18-4-2018 αίτηση μεταξύ:

ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) Αστικού συνεταιρισμού περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «… - ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ ΣΥΝ.Π.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα και 2) Αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας με την επωνυμία «…, ΕΝΙΑΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΜΗΝΕΥΤΩΝ/ΕΚΤΕΛΕΣΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ» και το διακριτικό τίτλο «….», όπως εκπροσωπείται νόμιμα, τους οποίους εκπροσώπησε, ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους Γεώργιος Λαγάνης (ΔΣΧ AM 85), ο οποίος κατέθεσε σημείωμα.

ΤΟΥ ΚΑΘ' ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: ... κατοίκου ... που βρίσκεται στην ... ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου ... που βρίσκεται ... ο οποίος δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο.

Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 12-4-2018 αίτηση τους, που κατατέθηκε στην Γραμματεία του δικαστηρίου τούτου με αριθμό 601/154/18-4-2018 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

ΚΑΤΑ τη συζήτηση της υποθέσεως οι αιτούντες ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με τις διατάξεις των άρθρων 46 επ. του Ν. 2121/1993 για την «πνευματική ιδιοκτησία, συγγενικά δικαιώματα και πολιτιστικά θέματα», προστατεύονται τα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία δικαιώματα, δηλαδή τα δικαιώματα σε εργασίες («εισφορές», κατά την ορολογία του νόμου), που σχετίζονται με την πνευματική ιδιοκτησία ή, ακόμη, έχουν και κάποιες ομοιότητες μ' αυτήν, δεν μπορούν, όμως, να αναχθούν σε αυτοτελή έργα, διότι δεν εμφανίζουν τα κρίσιμα στοιχεία της πνευματικής δημιουργίας, συμβάλλουν, όμως, και μάλιστα πολλές φορές καθοριστικά, στη δημόσια εκτέλεση ή στην αναπαραγωγή και, γενικά, τη διάδοση των έργων. Ο καθορισμός των δικαιούχων των συγγενικών δικαιωμάτων προκύπτει από τους κανόνες που αναγνωρίζουν τα σχετικά δικαιώματα. Έτσι, σύμφωνα με τα άρθρα 46§1, 47§1 και 48§1 του Ν. 2121/1993, εισφορές παρέχουν κυρίως οι καλλιτέχνες που ερμηνεύουν ή εκτελούν τα έργα, οι παραγωγοί υλικών φορέων ήχου και εικόνας κ.ά.. Οι εισφορές των προσώπων αυτών χρειάζονται προστασία για να μην γίνονται αντικείμενο οικειοποίησης και εκμετάλλευσης από τρίτους. Καθένα από τα συγγενικά δικαιώματα που αναγνωρίζονται από το Ν. 2121/1993 έχει διαφορετικό περιεχόμενο και παρέχει στον δικαιούχο τις εξουσίες που απαριθμούνται αποκλειστικά και όχι ενδεικτικά στα άρθρα 46 επ. του Ν. 2121/1993.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 49 του ίδιου νόμου, όταν ο υλικός φορέας ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας που έχει νόμιμα εγγραφεί, χρησιμοποιείται για ραδιοτηλεοπτική μετάδοση με οποιονδήποτε τρόπο, όπως ηλεκτρομαγνητικά κύματα, δορυφόροι, καλώδια ή για παρουσίαση στο κοινό, ως τέτοιας θεωρούμενης, σύμφωνα με το άρθρο 3§2 του ίδιου νόμου, κάθε χρήσης, εκτέλεσης ή παρουσίασης του έργου, η οποία το κάνει προσιτό σε κύκλο προσώπων ευρύτερο από το στενό οικογενειακό κύκλο και το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον, ο χρήστης οφείλει εύλογη και ενιαία αμοιβή στους ερμηνευτές καλλιτέχνες, των οποίων η ερμηνεία έχει εγγραφεί στον υλικό φορέα και στους παραγωγούς των υλικών αυτών φορέων, Η αμοιβή αυτή καταβάλλεται υποχρεωτικά σε οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης των σχετικών δικαιωμάτων, οι οποίοι υποχρεούνται να διαπραγματεύονται, να συμφωνούν αμοιβές, να προβάλλουν τις σχετικές αξιώσεις και να εισπράττουν τις σχετικές αμοιβές από τους χρήστες. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των χρηστών και των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, το ύψος της εύλογης αμοιβής και οι όροι πληρωμής καθορίζονται από το Μονομελές Πρωτοδικείο κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, ενώ οριστικά περί της αμοιβής αποφαίνεται το αρμόδιο Δικαστήριο. Το δικαίωμα της εύλογης αμοιβής των ερμηνευτών καλλιτεχνών, είναι ανεκχώρητο και υποχρεωτικά εκ του νόμου ανατίθεται για είσπραξη και διαχείριση σε οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν σύμφωνα με τους όρους των άρθρων 54 έως 58 του Ν. 2123/1993. Κατά το ίδιο άρθρο (49§6 του Ν, 2121/1993, η οποία παρ. 6 προστέθηκε με τη παρ.1 άρθρου 46 Ν.3905/2010.ΦΕΚ Α 219/23.12.2010), οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης των συγγενικών δικαιωμάτων που λειτουργούν με έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού μπορούν να συστήσουν ενιαίο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης συγγενικών δικαιωμάτων με σκοπό την είσπραξη της εύλογης και ενιαίας αμοιβής που προβλέπεται στις παραγράφους 1, 2 και 3 του παρόντος άρθρου. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν με έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού, αναθέτουν κατά αποκλειστικότητα στον ενιαίο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης την εξουσία να διαπραγματεύεται, να συμφωνεί το ύψος της αμοιβής, να προβάλλει τις σχετικές αξιώσεις για την καταβολή, να προβαίνει σε κάθε δικαστική ή εξώδικη ενέργεια και να εισπράττει τη σχετική αμοιβή από τους χρήστες. Οι ως άνω οργανισμοί οφείλουν να εξασφαλίζουν στους δικαιούχους τον ποσοστιαίο καθορισμό της αμοιβής τους (άρθρ. 55§1 στοιχ. Β1, το οποίο, βάσει του άρθρου 58 του ίδιου νόμου εφαρμόζεται και στους δικαιούχους των συγγενικών δικαιωμάτων), κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 32, με το οποίο, ως βάση για τον υπολογισμό της ποσοστιαίας αυτής αμοιβής λαμβάνονται τα ακαθάριστα έσοδα ή έξοδα ή ο συνδυασμός των ακαθαρίστων εσόδων και εξόδων, ποσά που πραγματοποιούνται από την επαγγελματική δραστηριότητα αυτού που εκμεταλλεύεται το έργο και προέρχονται από την εκμετάλλευση του έργου. Μάλιστα, κατά το άρθρο 56§§1 και 2 του ίδιου νόμου (2121/1993), αν ο χρήστης ισχυρίζεται ότι ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης αξιώνει αμοιβή προφανώς δυσανάλογη προς αυτή που συνήθως καταβάλλεται σε παρόμοιες περιπτώσεις, οφείλει πριν από οποιαδήποτε χρήση να προκαταβάλει στον οργανισμό ή το ζητούμενο ποσό αμοιβής ή το ποσό που θα έχει ορίσει, ύστερα από αίτηση του χρήστη, το Μονομελές Πρωτοδικείο, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, ενώ οριστικά περί της αμοιβής αποφαίνεται το αρμόδιο Δικαστήριο. Περαιτέρω, ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης, ο οποίος κατά το νόμο ασκεί υποχρεωτικά στο όνομα του και για λογαριασμό των δικαιούχων ερμηνευτών εκτελεστών και παραγωγών το δικαίωμα καθορισμού και καταβολής της εύλογης αμοιβής, μπορεί να ζητήσει ως ασφαλιστικό μέτρο και την προσωρινή επιδίκαση μέχρι και το μισό ποσό της αμοιβής που αναλογεί στους δικαιούχους συγγενικών δικαιωμάτων που είναι μέλη του, η επιδίκαση δε αυτή δεν προσκρούει στη διάταξη του άρθρου 49§1 εδ. δ' του Ν. 2121/93, η οποία παρέχει στο δικαστήριο, που καθορίζει την εύλογη αμοιβή, και την εξουσία να ορίσει τους όρους πληρωμής αυτής κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και συνεπώς, ερμηνευόμενη και νοούμενη υπό το προστατευτικό πνεύμα των πνευματικών δικαιούχων και των δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων που διέπει το Ν. 2121/93, επιτρέπει στο δικαστήριο να διατάξει, στα πλαίσια της διατάξεως του άρθρου 728§1ζ του ΚΠολΔ, την προσωρινή επιδίκαση και άμεση καταβολή μέρους της αμοιβής στους δικαιούχους της, εφόσον κρίνει επιβεβλημένη τη λήψη του μέτρου αυτού. Περαιτέρω, οι ως άνω οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης είναι δυνατό να διαχειρίζονται συγγενικά δικαιώματα και αλλοδαπών φορέων, δικαιούμενοι κατά το άρθρο 72§3 του Ν. 2121/1993 να συνάπτουν συμβάσεις αμοιβαιότητας με τους αντίστοιχους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης της αλλοδαπής. Με τις συμβάσεις αυτές, οι αλλοδαποί οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης, παρέχουν πληρεξουσιότητα ή μεταβιβάζουν στους ημεδαπούς οργανισμούς τα δικαιώματα που καταπιστευτικά έχουν οι πρώτοι προς το σκοπό διαχείρισης τους στην Ελλάδα. Εξάλλου, στο άρθρο 4 του Ν. 2054/1992 (Φ.Ε.Κ. 104/30.6.1992, τεύχος Α') «Κύρωση διεθνούς συμβάσεως περί προστασίας των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών, των παραγωγών φωνογραφημάτων και των οργανισμών ραδιοτηλεόρασης που έγινε στη Ρώμη στις 26 Οκτωβρίου 1961», ορίζεται ότι κάθε συμβαλλόμενο κράτος θα παρέχει την εθνική μεταχείριση στους ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες, εφόσον πληρούται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις: α) η εκτέλεση γίνεται σε άλλο συμβαλλόμενο κράτος, β) η εκτέλεση έχει εγγραφεί σε φωνογράφημα προστατευόμενο κατά το παρακάτω άρθρο 5, και γ) εκτέλεση μη εγγεγραμμένη σε φωνογράφημα μεταδίδεται από εκπομπή προστατευόμενη κατά το άρθρο 6, σύμφωνα δε με το άρθρο 5§1 του ίδιου νόμου «κάθε συμβαλλόμενο κράτος θα παρέχει την εθνική μεταχείριση στους παραγωγούς φωνογραφημάτων, εφόσον πληρούται μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις: α) ο παραγωγός φωνογραφημάτων είναι υπήκοος άλλου συμβαλλόμενου κράτους (κριτήριο υπηκοότητας), β) η πρώτη εγγραφή ήχου πραγματοποιήθηκε σε ένα άλλο συμβαλλόμενο κράτος (κριτήριο της δημοσίευσης), ενώ κατά τη δεύτερη παράγραφο του παραπάνω άρθρου «όταν η πρώτη έκδοση έγινε μεν σε μη συμβαλλόμενο κράτος, το φωνογράφημα όμως το αργότερο μέσα σε τριάντα ημέρες από την πρώτη δημοσίευση, δημοσιεύτηκε επίσης και σε ένα συμβαλλόμενο κράτος (σύγχρονη δημοσίευση), το φωνογράφημα αυτό θα θεωρείται ότι εκδόθηκε για πρώτη φορά σε συμβαλλόμενο κράτος». Τέλος, στην τρίτη παράγραφο του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι «κάθε συμβαλλόμενο κράτος μπορεί με γνωστοποίηση του που κατατέθηκε στο Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, να δηλώσει ότι δεν θα εφαρμόσει είτε το κριτήριο της δημοσίευσης είτε το κριτήριο της εγγραφής. Η γνωστοποίηση αυτή μπορεί να κατατεθεί κατά τη στιγμή της κύρωσης, της αποδοχής ή της προσχώρησης, ή οποτεδήποτε άλλοτε, στην τελευταία αυτή περίπτωση δεν θα έχει ισχύ παρά μόνο μετά παρέλευση έξι μηνών από την κατάθεση της». Περαιτέρω, στο άρθρο 12 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι «εφόσον ένα φωνογράφημα που έχει εκδοθεί για σκοπούς εμπορικούς ή μια αναπαραγωγή αυτού του φωνογραφήματος χρησιμοποιείται αμέσως για ραδιοτηλεοπτική εκπομπή ή για οποιαδήποτε μετάδοση προς το κοινό, θα παρέχεται από το χρήστη προς τους ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες ή προς τους παραγωγούς φωνογραφημάτων ή και προς τους δύο μία εύλογη και ενιαία αμοιβή, Σε περίπτωση που δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ αυτών, η εσωτερική νομοθεσία μπορεί να καθορίσει τους όρους κατανομής της αμοιβής αυτής». Από τις παραπάνω διατάξεις του Ν. 2054/1992, προκύπτει ότι μ' αυτές καθιερώνεται ως κύρια μέθοδος προστασίας των αλλοδαπών δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων, η εξομοίωση τους προς τους ημεδαπούς, με την παραχώρηση και στους αλλοδαπούς της «εθνικής μεταχείρισης», δηλαδή, αυτής που παρέχεται από κάθε κράτος κατ' αρχήν στους υπηκόους του ή στα νομικά πρόσωπα που εδρεύουν στο έδαφος του, η οποία παρέχεται εφόσον: α) η εκτέλεση, για τους ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες, έγινε ή εγγράφηκε για πρώτη φορά στο έδαφος του ή μεταδόθηκε ραδιοτηλεοπτικά από το έδαφος αυτό, β) τα φωνογραφήματα, για τους παραγωγούς φωνογραφημάτων, δημοσιεύτηκαν ή εγγράφηκαν για πρώτη φορά στο έδαφος του, καθώς και ότι αναγνωρίζεται το δικαίωμα των αλλοδαπών δικαιούχων ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών και των παραγωγών φωνογραφημάτων να αξιώνουν από το χρήστη μία ενιαία και εύλογη αμοιβή σε κάθε περίπτωση ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης ή παρουσίασης στο κοινό φωνογραφήματος προοριζόμενου για το εμπόριο, σε περίπτωση δε που δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ τους, το ύψος της εύλογης αυτής αμοιβής και οι όροι πληρωμής καθορίζονται όπως, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, ορίζει η εθνική νομοθεσία για τους ημεδαπούς. Περαιτέρω, από τις ίδιες παραπάνω διατάξεις του Ν. 2054/1992, με σαφήνεια συνάγεται ότι αν η πρώτη έκδοση ενός φωνογραφήματος έγινε μεν σε μη συμβαλλόμενο κράτος, όπως π.χ. οι Η.Π.Α., το φωνογράφημα όμως αυτό το αργότερο μέσα σε τριάντα ημέρες από την πρώτη παρουσίαση (δημοσίευση), παρουσιάστηκε (δημοσιεύτηκε) σε συμβαλλόμενο κράτος, όπως και η Ελλάδα, παρέχεται εθνική μεταχείριση και στους αλλοδαπούς ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες και τους παραγωγούς του φωνογραφήματος, που θεωρείται ότι εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, ειδικότερα δε από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 55§2 του 2121/1993, στο οποίο καθιερώνεται το τεκμήριο αρμοδιότητας διαχείρισης των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, του άρθρου 58 του ίδιου νόμου (2121/1993), στο οποίο ορίζεται ότι «οι διατάξεις των άρθρων 54 έως 57 του παρόντος νόμου εφαρμόζονται αναλόγως στη διαχείριση και την προστασία των συγγενικών δικαιωμάτων που ρυθμίζονται από το προηγούμενο κεφάλαιο του παρόντος νόμου» και του άρθρου 5§2 του Ν. 2054/1992, προκύπτει ότι στην περίπτωση της, κατά την προαναφερόμενη έννοια του τελευταίου αυτού άρθρου (5§2 του Ν. 2054/1992), «σύγχρονης δημοσίευσης» φωνογραφήματος, οι ημεδαποί οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης νομιμοποιούνται να επιδιώξουν τη διαπραγμάτευση, είσπραξη, διεκδίκηση και διανομή της εύλογης αμοιβής που δικαιούνται και οι αλλοδαποί αντίστοιχοι δικαιούχοι για τη χρήση του ρεπερτορίου τους στην Ελλάδα. Τέλος, σύμφωνα με ρητή πρόβλεψη του άρθρου 56§4 του Ν. 2121/1993, οι χρήστες υλικών φορέων ήχου και εικόνας έχουν υποχρέωση να παραδίδουν στους αντίστοιχους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης συγγενικών πνευματικών δικαιωμάτων, και μάλιστα χωρίς καμιά καθυστέρηση, καταλόγους των έργων που εκτελούν δημόσια, με μνεία της συχνότητας εκτέλεσης, τους, προκειμένου να διευκολύνεται έτσι η πραγματοποίηση της διανομής των εισπραττομένων υπέρ των μελών των τελευταίων αμοιβών (βλ. για τα ανωτέρω ΜΠρΘ 2696/2005, ΜΠρΘ 1188/2005, ΜΠρΘ 999/2005, ΜΠρΘ 10674/2004, ΜΠρΘ 12188/2004, ΜΠρΑ 418/2004, αδημοσίευτες στο νομικό περιοδικό τύπο, καθώς και τις ΜΠρΡοδ. 606/1999, ΔΕΕ 1999.869, ΜΠρΧίου 118/1998 ΔΕΕ 1999.593).

Στην προκειμένη περίπτωση, οι αιτούντες, με την κρινόμενη αίτηση τους, εκθέτουν ότι είναι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης και προστασίας συγγενικών δικαιωμάτων, που έχουν συσταθεί νόμιμα, κατά το άρθρο 54 § 4 του Ν. 2121/1993, συγκεκριμένα δε ο πρώτος για τους ηθοποιούς και η δεύτερη για τους μουσικούς, τραγουδιστές και παραγωγούς υλικών φορέων ήχου και εικόνας, με τις προβλεπόμενες από τον ως άνω νόμο αρμοδιότητες και υποχρεώσεις, μεταξύ των οποίων η είσπραξη και διανομή της εύλογης αμοιβής του προαναφερόμενου άρθρου 49 του ίδιου νόμου. Επικαλούμενοι δε την άνω ιδιότητα τους και επείγουσα περίπτωση προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης, ζητούν: α) να καθοριστεί από το Δικαστήριο η εύλογη και ενιαία αμοιβή που δικαιούνται οι ανωτέρω αντιπροσωπευόμενες απ' αυτούς κατηγορίες καλλιτεχνών και παραγωγών να λάβουν για το χρονικό διάστημα από 01.01.2011 έως 31.12.2017 από τον καθ' ου, που διατηρεί επιχείρηση εκμετάλλευση ξενοδοχείου στην Αρναία Χαλκιδικής, στο οποίο προβαίνει σε δημόσια παρουσίαση των έργων τους με τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, που είναι εγκατεστημένα σε κάθε ένα από τα 18 δωμάτια του, τα οποία προορίζονται για να μεταδίδουν καθημερινά επί 24ώρου βάσεως, σε αόριστο αριθμό προσώπων και συγκεκριμένα στους πελάτες της, οι οποίοι έχουν δυνατότητα πρόσβασης και χρήσης τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων με ερμηνείες και παραγωγές των μελών των αιτούντων, μεταδιδόμενων από τους κρατικούς και ιδιωτικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς πανελλήνιας εμβέλειας, επειδή ο καθ' ου αρνείται να προσέλθει σε σχετική συμφωνία με τους αιτούντες προς καθορισμό του ύψους της εύλογης αμοιβής και καταβολής αυτής, στο ποσό των 0,10 ευρώ ανά δωμάτιο ημερησίως, ήτοι 21,40 ευρώ ανά δωμάτιο κατά ετήσια περίοδο και αναλογικά για τα 18 δωμάτια του ξενοδοχείου του καθ' ου, που διαθέτουν αντίστοιχες τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, στο συνολικό ποσό των 657 ευρώ κατ' έτος και συνολικά, για τα έτη 2011 - 2017, ποσό 4.599 ευρώ, πλέον του αναλογούντος ΦΠΑ, που ανέρχεται σε ποσοστό 13% για τον πρώτο αιτούντα και σε ποσοστό 23% για τη δεύτερη αιτούσα, επιμεριζόμενης της άνω αμοιβής σε ποσοστό 50% για τους ηθοποιούς και σε ποσοστό 50% για τους παραγωγούς, τραγουδιστές και τους μουσικούς, β) να υποχρεωθεί ο καθ' ου, να τους καταβάλει, προσωρινά, το ήμισυ εκ των προαναφερόμενων ποσών για την κάθε κατηγορία του κάθε αιτούντος οργανισμού, με το νόμιμο τόκο από την 1Π Ιανουαρίου του επόμενου έτους, απ' αυτό που τα επιμέρους ποσά αφορούν, άλλως από την επίδοση της κρινόμενης αίτησης μέχρι την πλήρη εξόφληση και γ) να καταδικαστεί ο καθ' ου στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων τους.

Με το παραπάνω περιεχόμενο και αιτήματα η κρινόμενη αίτηση αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρ. 686 επ. ΚΠολΔ), είναι δε νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 2§1, 49, 54 - 58 του Ν. 2121/1993, 74, 176, 682 επ., 728§1 εδ. ζ' και 729§2 ΚΠολΔ, σύμφωνα με τα όσα στην ανωτέρω μείζονα σκέψη αναφέρθηκαν και λαμβανομένου υπόψη, ότι για το παραδεκτό του καταψηφιστικού αιτήματος της δεν απαιτείται η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου, καθόσον η υποχρέωση αυτή επιβάλλεται μόνο κατά τη συζήτηση της αγωγής για τις επίδικες απαιτήσεις, όχι δε κατά την προσωρινή επιδίκαση τους με τη μορφή ασφαλιστικού μέτρου (πρβλ. άρθρ. 1 του Ν. Η)ΟΗ/1912, βλ. Π. Τζίφρα, Ασφαλιστικά Μέτρα, έκδ. 1980, σελ. 245).

Επομένως, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω, κατ' ουσίαν, ερήμην του καθ' ου η αίτηση, ο οποίος μολονότι κλήθηκε νόμιμα να παραστεί κατά την συζήτηση της υπόθεσης αυτής στην ανωτέρω δικάσιμο (βλ. την με αριθμό 3582/4-5-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Θεσσαλονίκης...), παρά ταύτα δεν εμφανίσθηκε κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το οικείο έκθεμα και με την σχετική της σειρά και δεν παραστάθηκε κατά την συζήτηση της.

Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρος των αιτούντων …. Φκαι από την εκτίμηση των εγγράφων που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι αιτούντες, καθώς και από όσα ανέπτυξε προφορικώς ο πληρεξούσιος δικηγόρος των αιτούντων, πιθανολογήθηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά: Οι αιτούντες είναι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης συγγενικών δικαιωμάτων, που έχουν συσταθεί νόμιμα κατά το άρθρο 54§4 του Ν. 2121/1993, για τους μουσικούς, τους τραγουδιστές και τις δισκογραφικές εταιρίες - παραγωγούς υλικών φορέων ήχου και εικόνας, με τις προβλεπόμενες από τον ως άνω νόμο αρμοδιότητες και υποχρεώσεις, μεταξύ των οποίων η είσπραξη και διανομή της εύλογης αμοιβής του άρθρου 49 του αυτού ως άνω νόμου για το σύνολο του ρεπερτορίου των μελών της. Οι αιτούντες ιδρύθηκαν με το από 28-9-2011 ιδιωτικό συμφωνητικό, που δημοσιεύτηκε νόμιμα, οι δε εταίροι τους ήταν μέχρι την ίδρυση της αντιπροσωπευτικοί οργανισμοί, που λειτουργούσαν με έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού, η δε ίδρυση και λειτουργία καθενός από αυτούς είχε εγκριθεί με τις αριθ. 11083/1997, 11089/1997 και 11084/1997 αποφάσεις του Υπουργού Πολιτισμού, που δημοσιεύτηκαν νόμιμα στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 1164/30.12,1997), ο οποίος και ελέγχει, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 54 του Ν. 2121/1993, την αντιπροσωπευτικότητά τους, με βάση το ρεπερτόριο που διαχειρίζονται και τους καλλιτέχνες που καλύπτουν. Οι αιτούντες νομιμοποιούνται, κατά τεκμήριο, σύμφωνα με τα άρθρα 55 § 2 και 58 του Ν. 2121/1993 να ενεργήσουν δικαστικά για τη διαχείριση ή προστασία εξουσιών που απορρέουν από το περιουσιακό τους δικαίωμα και είναι αντικείμενο διαχείρισης αυτών, αφού προσκομίζουν τους πίνακες των μελών τους και δηλώνουν ότι έχουν αυτή την εξουσία, ενώ δεν πιθανολογήθηκε ανατροπή του παραπάνω τεκμηρίου. Ήδη οι αιτούντες, ως διαχειριζόμενοι και ενεργούντες για την προστασία των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων των μελών τους, έχουν καταρτίσει συμβάσεις με πλήθος χρηστών, ύστερα δε από αιτήσεις τους έχουν εκδοθεί πολλές δικαστικές αποφάσεις, με τις οποίες κρίθηκε , ότι νομιμοποιούνται ενεργητικά για την επιδίωξη του καθορισμού και της επιδίκασης της εύλογης αμοιβής τόσο ημεδαπών όσο και αλλοδαπών φορέων συγγενικών δικαιωμάτων. Ο καθ' ου δε, ο οποίος διατηρεί και εκμεταλλεύεται το ξενοδοχείο με την επωνυμία ... στην ... στο πλαίσιο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας και προς επίτευξη των εμπορικών του σκοπών και πορισμού οικονομικού οφέλους, κατέστησε προσιτά τα επίδικα ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα στους πελάτες του, όταν αυτοί βρίσκονται στα δωμάτια τους, διαμορφώνοντας τις κατάλληλες συνθήκες με τις ως άνω πράξεις της. Δηλαδή, προέβη στην εγκατάσταση κεντρικού διανεμητικού δέκτη κατάλληλου και ικανού να λαμβάνει όλα τα ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα των ραδιοφωνικών σταθμών πανελλήνιας εμβέλειας, τοποθέτησε τις σωληνώσεις εγκαταστάσεως προς διοχέτευση των λαμβανομένων από την κεντρική κεραία ραδιοτηλεοπτικών σημάτων σε όλα τα δωμάτια του ξενοδοχείου της και τοποθέτησε στα δωμάτια συσκευές ραδιοφώνου και τηλεοράσεως προς λήψη από τους πελάτες της των ραδιοτηλεοπτικών σημάτων. Είναι προφανές ότι, εν προκειμένω, δεν πρόκειται για απλή λήψη ραδιοτηλεοπτικής εκπομπής και δη για χρήση της ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, για την οποία έχουν καταβληθεί τα, δικαιώματα (εύλογη αμοιβή) στους δικαιούχους από τους1: ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, αλλά για μία άλλη, ανεξάρτητη πράξη, με την οποία το ραδιοτηλεοπτικώς εκπεμπόμενο έργο, γίνεται εκ νέου άμεσα προσιτό και αντιληπτό από άλλο κοινό, ενώ οι αιτούντες, κατά την κατάρτιση των σχετικών συμβάσεων με τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς προς καταβολή εύλογης αμοιβής δεν είχαν αποβλέψει σε τούτο. Έτσι ο καθ' ου, ως χρήστης - λήπτης της ραδιοτηλεοπτικής μεταδόσεως παρουσίασε αυτήν (ραδιοτηλεοπτική εκπομπή) χωρίς δικαίωμα σε άλλο από το προοριζόμενο κοινό, προς εκμετάλλευση και επίτευξη των προαναφερομένων επιχειρηματικών του σκοπών. Η πράξη αυτής του καθ' ου αποτελεί χρήση των έργων των αιτούντων, διαφορετική από την αρχικώς προβλεπόμενη από παρουσίαση έργων και προγραμμάτων στα οποία συμμετέχουν οι ως άνω δικαιούχοι μέλη των αιτούντων οργανισμών.

Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι οι αιτούντες από κοινού κατάρτισαν ενιαίο και κοινό αμοιβολόγιο, το οποίο δημοσιεύτηκε σε τρεις πανελλήνιας κυκλοφορίας εφημερίδες, ορίζοντας, μεταξύ των άλλων, ενιαία εύλογη αμοιβή για έτη 2011-2017, στο ποσό των 0,10 ευρώ ημερησίως ανά δωμάτιο, για τα ξενοδοχεία, κατηγορίας τριών (3) αστέρων, όπως είναι το ξενοδοχείο του καθ' ου. Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε, ότι η συγκεκριμένη χρήση από τον καθ' ου, των έργων των μελών των αιτούντων, έχει όλως δευτερεύοντα χαρακτήρα σε σχέση με το αντικείμενο εκμετάλλευσης της ξενοδοχειακής επιχείρησης του, ενώ η φύση και οι συνθήκες εκμετάλλευσης των προστατευόμενων από τους αιτούντες έργων, καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή του προβλεπόμενου από το άρθρο 32 παρ. 1 του Ν. 2121/1993 ποσοστού επί των ακαθάριστων εσόδων, που πραγματοποιούνται από τη δραστηριότητα του καθ' ου και προέρχονται από την εκμετάλλευση των έργων. Συνεπώς, η εύλογη αμοιβή που υποχρεούται να καταβάλει ο καθ' ου στους αιτούντες, πρέπει να καθοριστεί σε ορισμένο ποσό κατ' έτος, το οποίο θα είναι ενιαίο για όλους τους αιτούντες και εύλογο, σύμφωνα με τα αναλυτικώς εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη. Στην κρινόμενη υπόθεση παρατηρείται ότι ο καθ' ου διατηρεί και εκμεταλλεύεται την προαναφερόμενη επιχείρηση ξενοδοχείου με 18 δωμάτια , σε περιοχή που εμφανίζει αξιόλογη κίνηση, για το είδος της ασκούμενης από τον τελευταίο επιχείρηση και την λειτουργεί για ολόκληρο το έτος , ήτοι από την 1η Ιανουαρίου έως την 31η Δεκεμβρίου εκάστου έτους, συνολικά 365 ημέρες ετησίως. Κατόπιν των προαναφερομένων, το Δικαστήριο, με βάση και τα διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής, που λαμβάνονται αυτεπάγγελτα υπόψη (άρθρο 336 & 4 ΚΠολΔ), με βάση την αξία της συγκεκριμένης χρήσης, στο πλαίσιο των οικονομικών συναλλαγών, που ως προεκτέθηκε, έχει δευτερεύοντα χαρακτήρα σε σχέση με το αντικείμενο της εκμετάλλευσης της ετπχείρησης του καθ' ου, τον αριθμό των δωματίων και την πληρότητα τους κατά τα επίδικα έτη, τον σκοπό της διαμονής των πελατών στο ξενοδοχείο του καθ' ου, τον κατά μέσο όρο, χρόνο παραμονής τους, τις πραγματικές δυνατότητες των πελατών να παρακολουθήσουν στο δωμάτιο τους ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές με έργα που διαχειρίζονται οι αιτούντες, το ποσοστό ακρόασης και τηλεθέασης των έργων αυτών, το μέγεθος το ραδιοτηλεοπτικού χρόνου, που αφιερώνεται στη μετάδοση των εν λόγω έργων, τη συμβατικώς οριζόμενη αμοιβή συγγενικών δικαιωμάτων των αιτούντων με τις άλλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, που συνιστούν πρόσφορα συγκριτικά στοιχεία, πρέπει να καθορίσει προσωρινά το ύψος της εύλογης αμοιβής στο αιτούμενο ποσό των 36,50 ευρώ για κάθε δωμάτιο ετησίως και συνολικά στο ποσό των (0,10 ευρώ Χ 365 ημέρες ετησίως Χ 18 δωμάτια) 657 ευρώ για κάθε έτος, για το επίδικο δε διάστημα των 7 ετών συνολικά, στο ποσό των (657 Χ 7 έτη =) 4.599 ευρώ. Η προσωρινή αυτή αμοιβή κρίνεται, κατά πιθανολόγηση, ως εύλογη και είναι ικανή να οδηγήσει στην επίτευξη της δέουσας ισορροπίας μεταξύ του συμφέροντος των αιτούντων οργανισμών, να εισπράττουν αμοιβή λόγω της δημόσιας παρουσίασης των προστατευόμενων απ' αυτούς έργων μέσω των δεκτών ραδιοτηλεόρασης των εγκατεστημένων στα δωμάτια του ξενοδοχείου του καθ' ου και του συμφέροντος του τελευταίου, να μπορεί να εκμεταλλεύεται τη χρήση των ως άνω έργων υπό εύλογες προϋποθέσεις. Η κατανομή των ως άνω ποσών μεταξύ των ερμηνευτών, εκτελεστών, καλλιτεχνών και παραγωγών πρέπει να γίνει κατά τις μεταξύ τους συμφωνίες, δηλαδή κατά ποσοστό 50% για τους ηθοποιούς και κατά το υπόλοιπο ποσοστό 50% για τους παραγωγούς, για τους μουσικούς και τους τραγουδιστές. Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι συντρέχει επείγουσα περίπτωση για την προσωρινή επιδίκαση του ημίσεως των ως άνω προσδιορισθέντων ποσών της εν λόγω εύλογης αμοιβής των δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων, μελών των αιτούντων, όπως ορίζεται, ειδικότερα στο διατακτικό της απόφασης, καθόσον πολλοί από τους τελευταίους αποβλέπουν στο έσοδο αυτό για την κάλυψη των μη επιδεκτικών αναβολής βιοτικών αναγκών τους, ως εκ τούτου πρέπει να γίνει δεκτό το αντίστοιχο αίτημα των αιτούντων και να επιδικαστεί υπέρ τους το ήμισυ του ποσού, το οποίο, κατά τα προαναφερόμενα, καθορίστηκε ως εύλογη αμοιβή των μελών τους, λαμβανομένου υπόψη και του ότι ο καθ' ου έχει ήδη αποκομίσει, κατά τα ανωτέρω έτη, οικονομικό όφελος από τη χρήση των έργων των αιτούντων.

Κατ' ακολουθίαν των προαναφερομένων πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση, ως βάσιμη και κατ' ουσίαν, όπως ορίζεται, ειδικότερα, στο διατακτικό. Ο καθ' ου, λόγω της ήττας του, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα των αιτούντων (άρθρ. 176 του ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα, ειδικότερα, στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

-ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην του καθ' ου η αίτηση.

-ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

-ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ, προσωρινά, το ύψος της εύλογης και ενιαίας αμοιβής, που πρέπει να καταβάλει ο καθ'ου η αίτηση στους αιτούντες, για την από μέρους του δημόσια παρουσίαση έργων των μελών τους, μέσω συσκευών τηλεόρασης και ραδιοφώνου, εγκατεστημένων στο αναφερόμενο στο σκεπτικό της παρούσας ξενοδοχείο του, για το χρονικό διάστημα από 1-1-2011 έως και 31-12-2017, στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων ενενήντα εννέα (4.599) ευρώ, πλέον του αναλογούντος ΦΠΑ.

-ΟΡΙΖΕΙ, ότι η ως άνω προσδιορισθείσα εύλογη αμοιβή επιμερίζεται κατά το ποσοστό 50% υπέρ του πρώτου αιτούντος και κατά το υπόλοιπο ποσοστό 50% υπέρ της δεύτερης αιτούσας.

-ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον καθ' ου η αίτηση, να καταβάλει, προσωρινά, στους αιτούντες, με τις διακρίσεις που προαναφέρθηκαν, το ήμισυ της εύλογης αμοιβής που αναλογεί σ' αυτούς, ήτοι το ποσό των δύο χιλιάδων διακοσίων ενενήντα εννέα ευρώ και πενήντα λεπτών (2.299,50 ευρώ) , με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της κρινόμενης αίτησης, μέχρι την πλήρη εξόφληση, πλέον του αναλογούντος στα καταβλητέα ποσά ποσοστού ΦΠΑ, για την απόδειξη που θα εκδοθεί σχετικά από τους αιτούντες.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον καθ' ου η αίτηση, στα δικαστικά έξοδα των αιτούντων, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριο του, στον την 26η Ιουνίου 2018, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, με την παρουσία της Γραμματέως μόνο για τη δημοσίευση και θεωρήθηκε αυθημερόν.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ